สัญญาคุณชายหรือหัวใจยัยตัวป่วน (ยูมิ)

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2 เช้าที่สดใสกับนายไนท์เพื่อนตัวแสบ

บทที่2
เช้าที่สดใสกับนายไนท์เพื่อนตัวแสบ
 

             ตื่นเช้ามากับวันจันทร์ที่แสนสดใสของฉันจากเสียงนาฬิกาปลุกส่วนตัวของฉัน(ว่างั้นก็ได้นะ) ก็กว่าจะง้อให้นายไนท์มาปลุกได้อ่ะนะยากจะตาย ก็นายไนท์ดันคิดว่ามันเหมือนแฟนกัน(ตรงจุดนี้ฉันไม่ได้คิดได้เองนะนายไนท์ต่างหากจุดประกาย) จริงๆนะคะ ฉันก็เลยบอกว่านายคิดมากไปรึเปล่า หรือในใจนายอะไรอยู่ไนท์ ฉันไม่ได้คิดเรื่องนั้นสักกะหน่อย ฉันเพื่อนนายนะนายจะปลุกเพื่อนหน่อยไม่ได้เลยหรอหะไอ้เพื่อนรัก

 ระหว่างที่พูดไม่ได้พูดเปล่าฉันก็กอดนายไนท์ด้วยแต่ว่าฉันเห็นไนท์หน้าแดงจริงๆนะ นายไนท์นายคิดอะไรอะหะบอกมาเดี่ยวนี้นะตรงกันรึเปล่าแต่แล้วความคิดก็ต้องพังลงเมื่อฉันมองไปทางที่นายไนท์มองเด็กหญิงม.ตนน่าตาน่ารักมากมองนายไนท์อยู่จากนั้นเวลานายไนท์น่าแดงฉันก็ไม่เคยคิดว่าไนท์น่าแดงเพราะฉันอีกเลย

เวลา 06.30 น. เป็นเวลาที่นายไนท์ต้องโทมาปลุกฉันไม่ว่าเขาจะไปหรือไม่ฉันจะไปหรือไม่ก็ตามนี่คือ สัญญา คำนี่ดูมีอิทธิพลดีแฮะก็เพราะไนท์มีอดีตไม่ดีเลยแหะกับคำๆนี้ใช้กับอาจารย์ดีไหมว่าท่านจะไม่สั่งการบ้านเยอะสัญญา(จ๊ะสัญญาได้เยอะกว่าเก่า) ไม่เห็นได้ผลเลยคงได้ผลเฉพาะกับนายไนท์และฉันละมั่งเนอะว่าป่ะ

ฉันตื่นขึ้นเมื่อไนท์โทรมาปลุกเราอรุณสวัสดิ์กันและแยกกันไปทำภารกิจส่วนตัวแต่ฉันว่าไนท์เขาคงต้องอาบน้ำเสร็จแล้วแน่ๆเลยเพราะอีกครึ่งชั่วโมงเขาต้องมาหาฉันเพื่อไปโรงเรียนด้วยกันทุกวัน ดูๆแล้วเหมือนแฟนกันเนอะ ฉันเองก็อยากให้เป็น แต่ก็สัญญาแล้วนี่ว่าจะเป็นเพื่อนกันน่ะใช่มั้ย ไนท์ถ้านายผิดสัญญาก่อนนะฉันคนนี้ก็คงไม่ว่านายหรอกนะอิอิ....

เมื่อฉันทำภารกิจเสร็จแน่นอนว่าฉันก็เห็นไนท์อยู่หน้าบ้านฉันแล้วทุกทีก็ดีเหมือนกันไม่อยากรอเหมือนกันนี่นา

“หวัดดี”  น่าตายิ้มแย้มที่สุด

“หวัดดี”  น่าหล่อเหมือนเดิม (ฉันไม่ได้ชมนายนะนายไนท์อย่าเข้าข้างตัวเองนะ)

“ไปกันเหอะสายแล้ว”

“ใครสายละห่ะ”

เออก็ได้ฉันผิดใช่ไหเนี่ยฮ่ะก็แค่ 10 นาทีเองนะ ฉันมองอยากหาเรื่องแต่เมื่อเห็นสายตาไนท์จากสายตาหาเรื่องฉันก็ต้องเปลี่ยนเป็นสายตาอ้อนออกแนวขอโทษเสียด้วยซ้ำทำไมต้องมองแบบนั้นด้วยฮ่ะฉันกลัวนะไอ้ไนท์บ้า

                 “มองไรเมื่อไหร่จะไปเนี่ย ตลอดเลยนะยัยเต่า”

                 “ก็ไปดิแล้วมองไมอ่ะ”

เออตัวเองไม่มองแล้วจะรู้ได้ไงว่าฉันมองนายนะห่ะไอ้บ้า  จากนั้นไนท์ก็เอามือมายีหัวฉันเล่นแล้วเริ่มออกเดินทาง ณ เวลา 07.30 น. บ้านฉันกับโรงเรียนไม่ไกลกันมากสักเท่าไหร่นักหรอกเดิน 15 นาทีก็ถึงแล้วฉันกับไนท์เลยไม่เคยไปโรงเรียนสายเลยในรอบเดือนที่ผ่านมานี้ พอถึงหน้าโรงเรียนไนท์กับฉันต้องไหว้พระก่อนจากนั้นเราก็จะรีบไปที่ห้อง(ฉันอาจจะรีบคนเดียวก็ได้นะ)

ก็ฉันต้องลอกการบ้านไนท์นี่นาก็มันทำไม่เป็นอ่ะ บ้างทีไนท์ก็ทำเสร็จที่โรงเรียนแล้วให้ฉันไปลอกที่บ้านแต่บางวิชามันก็ยากฉะนั้นวันนี้ที่ฉันต้องมาลอกตอนเช้าอย่างเร่งรีบเพราะไนท์เพิ่งทำเสร็จตอน 5 ทุ่มนายไนท์เอามาให้ฉันได้นะถึงจะดึกแล้วก็ตาม แน่ละฉันเองต่างหากที่นอนแล้ว ก็ถึงเอามาให้ก็ต้องทำตอนเช้าอยู่ดีเลยไม่อยากให้เข้ามาเสียเวลามาทำตอนเช้าเลยดีกว่า

             “นิไหนอ่ะฟิสิกส์อ่ะเร็วดิจะอ๊อดแล้วนะนายไนท์”

             “ใครผิดห่ะ”

โอ๊ยยังจะมาถามอีกคนมันรีบนะเออก็ได้

             “ฉันผิด โอเคป่ะ ไหนอ่ะ”

             “เอานี่เยอะนะเร็วๆล่ะ’

ฉันจะช้าเพราะนายนี่แหละไนท์รู้ว่ามันเยอะยังจะมาลีลาอยู่อีกคอยดูนะถ้าฉันส่งไม่ทันนะฉันจะโกรธนายคอยดู อาจารย์เขายิ่งเล็งฉันอยู่นะโอ๊ย!!! รีบโว้ยฉันเกลียดนายตรงนี่แหละไอ้บ้าไนท์ฮือๆไม่ทันแน่เลย

             “นิอีก 5 นาทีนะถึงไหนแล้วเนี่ยห่ะยัยเต่า”

ฉันไม่ตอบก็จิตใจมันอยู่ตรงฟิสิกส์นี่นาส่งไม่ทันเสร็จแน่เลยอ่ะฮือๆๆๆๆๆๆๆ โอ๊ยทำไมมันเยอะอย่างนี่เนี่ยฮ่ะไนท์นายทำอะไรเยอะแยะเนี่ยเหนื่อยแล้วนะโว้ย! และอีกประมาณ2วินาทีสุดท้ายฉันก็เสร็จอ๊อดพอดีเลย โอ๊ยน้ำตาแทบไหลแนะฮือๆๆ

             “เสร็จจนได้นะยัยเต่า”

             “มันก็แน่นอนอยู่แล้วล่ะคนอย่างยัยยูมิซะอย่างนี่นา 555+”

            นายไนท์ทำหน้าเบื่อโลกมากอยากตายนักหรองั้นฉันจะสงเคราะห์ให้โดยการฆ่านายไงไอ้กระต่ายปีศาจ(ฉันฆ่านายไม่ลงหรอกก็นายน่ารักขนาดนี้นี่นา..อิอิ..) คิดไรอยู่เนี่ยไม่ได้ยินใช่ไหมไนท์

            “ได้ยิน”

             “ห่ะ”

             “ห่ะอะไรฉันรู้นะ”

             “รู้ไรอ่ะบอกมาดิ”

             “รู้ว่าเธอดาฉันนะสิตื่นเต้นไร หรือมากกว่าดาฉันน่ะยัยเต่า”

             “เออดิ! เห้ย..เปล่า”

             “ไปเข้าแถวเหอะ”

             “อืม”

            ฉันคิดว่านายอ่านความคิดฉันได้อ่ะดิไ ม่งั้นฉันคงทำนายเสียใจมากแน่ๆที่ฉันไม่ซื่อกับนายนะฉันอยากรู้จังว่านายจะว่าฉันไหมถ้านายรู้ว่าฉันชอบนายจริงๆนายจะเกลียดฉันไหมแต่ตอนนี้ฉันไม่อยากให้นายเกลียดฉันเลยฉะนั้นมันจะเป็นยังไงก็ปล่อยมันเถอะนะเป็นแบบนี้ในตอนนี้ดีแล้วแหละ

            “นี่คิดไรอ่ะ”

            “คิดเรื่อยเปื่อยง่ะไม่มีไรหรอก”

            “เข้าห้องได้แล้วส่งงานแล้วนิ”

            “อืม”

            ในห้องฉันไม่มีเพื่อนสนิทเลยนอกจากไนท์ ไนท์เองก็เหมือนกันเราเคยจะไปอยู่ในกลุ่มเพื่อนกลุ่มใหญ่ของห้องแต่เราปรับตัวไม่ได้และไม่ชินก็เลยต้องออกมาโดยปริยายและฉันเองเป็นคนขอไนท์เป็นเพื่อนก็ฉันคิดว่าถูกชะตากับไนท์ด้วยก็เลยขอเขาเป็นเพื่อนแต่ในใจนะชอบไนท์นะแต่ รู้มาเหมือนกันว่าเขาไม่คอยชอบผู้หญิงที่มากรี๊ดสักเท่าไหร่ฉันก็เลยไม่ทำแบบนั้นแม้อยากจะตายฉันก็เลยสัญญากับเขาว่าเป็นเพื่อนแน่นอนอยู่แล้วแต่แบบนี้มันก็ได้เปรียบกว่าคนอื่นแล้วนี่นา เนอะอิอิ..