ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สัญญาคุณชายหรือหัวใจยัยตัวป่วน (ยูมิ)

    ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 9 ความรู้สึกแปลก

    • อัปเดตล่าสุด 3 ก.ย. 56


    บทที่ 9

    ความรู้สึกแปลก

     

    แล้วเราก็เดินกอดกันฉันก็ไปนั่งซ้อนท้ายรถที่ นอกจากฉันกับพี่น้ำหวานไม่เคยมีใครได้นั่งนะเนี่ย

    แต่ฉันอยากบอกเนมจังว่านี้นะพี่ชายฉันซึ่งไนท์เองก็ยังไม่เคยรู้มาก่อนว่าฉันมีพี่ชายแถมมีพี่ชายที่เป็นฝาแฝดหน้าหล่ออีกต่างหากเห้อลำบากใจ ถึงจะฝาแฝดก็แยกออกนะว่าใครเป็นใคร ยัยพวกสาวๆโรงเรียนฉันคงคิดว่าฉันเล่นทั้งพี่ทั้งน้องแหง แต่ที่ไหนละนั้นมันพี่ชายฉันนะ แล้วจะบอกพวกนั้นได้ยังไงอ่ะ ระหว่างที่คิดอะไรเพลินก็ถึงบ้าน ฉันลงและกำลังจะเดินเข้าบ้านพร้อมพี่ยูยะ พี่ยูยะก็ถามว่า

     

                    มีหนุ่มมาจีบหรอ?”

     

                    อะไรนะคะ -.-? ”

     

                    อย่างที่ถาม!?”

     

                    เปล่าสักหน่อยนิคะ ทำไมพี่ยูยะถามคนดีอย่างนั้นละคะ?”

     

                    นายเนมนั้นไงที่มาจีบเราน่ะคนดี

     

                    เนม!!?? นี้นะคะเราพึ่งรู้จักกันวันนี้เองนะคะพี่ยูยะ

     

                    ไม่จริงสายตาแบบนั้นน่ะ

     

                    สายตาแบบไหนคะ?

     

    พี่ยูยะพูดอะไรเนมนะน่ะ ที่จะจีบเราไม่จริงอ่ะ ในเมื่อเราพึ่งรู้จักกันวันนี้จริงๆวันนี้จริงๆ

     

                    สายตาแบบที่พี่มองพี่น้ำหวานไงละ

     

                    สายตาแบบนั้น??

     

                    ใช่

     

                    แต่ว่า....??

     

                    แต่ว่าอะไรเราคิดอะไรกับนายเนมนั้นรึเปล่า

     

                    เปล่านะค่ะคนดีเปล่านะ

     

                    พี่จะบอกเรื่องนี้ให้ยูกิรู้

     

                    แต่...

     

                    ไม่มีแต่นะคนดี เข้าบ้านได้แล้วนะ

     

                    คะ...

     

    เห้อนี้มันอะไรกันเนี่ย เนมนะหรอ? พี่ยูยะคิดมากอ่ะเปล่าเนี่ย ไม่อยากเชื่อเลยแหะ

     

                    กลับมากันแล้วหรอคนดี ^^ ”

     

                    คะพี่น้ำหวานคิดถึงจังเลย ^^ ”

     

                    ไม่ใช่ลืมพี่น้ำหวาน แต่มันอยู่กับไอ้เนมแทนนะ

     

    ฉันหันไปมองพี่ยูยะแบบเคืองนิดๆ อะไรละคนเขาไม่ได้ลืมพี่น้ำหวานสักหน่อยใส่ร้ายกันชัดๆอ่ะ!!

     

                    ใครหรอยูยะ เนมนะ แล้วทำไมคนดีต้องคิดถึงคนที่ชื่อเนมอะไรนี้ด้วยละ

     

                    เปล่าหรอกค่ะพี่น้ำหวานพี่ยูยะอ่ะมั่ว

     

                    มั่วไรห่ะยูมิ

     

                    พี่ชายแอบดุหรอคะ???   ก็เนมอ่ะเขาเป็นเพื่อนคนดีนะคะ

     

                    เพื่อนแล้วชอบเพื่อนไม่ได้ไง

     

                    พี่ยูยะก็ชอบคิดเองอ่ะ

     

                    จริงหรอ ยูยะ

     

                    อืมจริงดิ ถ้านายเห็นนายก็คิดแบบฉันแน่

     

                    ไม่จริงนะคะพี่ยูกิ อย่าไปฟังนะค่ะ

     

                    พรุ่งนี้นายไปก็คงเข้าใจอ่ะนะ

     

                    แล้วพี่ยูกิ ก็เดินไปข้างนอกไม่ฟังใครทั้งนั้นคงจะรอแต่พรุ่งนี้ที่จะได้เห็นเองอะ เห้อแล้วถ้าเห็นเนมนายเนมคงไม่ว่าฉันเจ้าชู้หรอกมั้ง ที่คบผู้ชายถึงสองคนในเวลาเดียวกันอ่ะเซ็งอ่ะ ถึงพี่ชายฉันจะเป็นฝาแฝดแต่พี่ชายก็ไม่ได้หน้าเหมือนกันมากนักนี่น่า...

                    ชิพี่ยูยะบ้าไม่สนแล้วไปนอนดีกว่าก็บริสุทธิ์ใจนี่นา 555+ นอนและเหนื่อยมาทั้งวันเห้อ นายจะทำอะไรอยู่นะไนท์หวังว่านายคงสบายดีนะ ฉันอยากจะเกลียดนายนะแต่มันก็ดันรักไปแล้วนินาให้ทำไงได้อ่ะ แต่นายจะรู้รึป่าวนะไอ้กระต่ายปีศาจในคราบเจ้าชายของฉัน เออ! แล้วฉันจะมานั่งชมนายทำไมเนี่ย แต่ว่าตอนนี้ฉันไม่เศร้าแล้วนี่นาแต่ฉันก็ยังคิดถึงนายเหมือนเดิมฝันดีนะเจ้าชายกระต่ายของฉัน

     

                    เช้าที่สดใส ณ เวลา 7.00 น.

    ไปกันรึยังคนดี

     

    คะพี่ยูกิ

     

    คนดีตั้งใจเรียนนะจ๊ะ อย่าคิดมากนะทำใจให้สบายพี่ว่าเราดีขึ้นมากแล้วนะ

     

    คะ คนดีก็ว่างั้นขอบคุณนะคะพี่น้ำหวาน

     

    จ๊ะ

     

    งั้นคนดีไปก่อนนะคะพี่น้ำหวานพี่ยูยะ

     

    ยูกินายดูเองละกันฉันเชื่อว่าหมอนั้นต้องมารอ ยูมิแน่ๆ

     

    เฮ้อยังไม่จบไงพี่ยูยะ เนี่ยกัดไม่ปล่อยจริงๆอ่ะ ไม่สนหรอกเนมคงไม่มารอหรอกเขาจะมารอเราทำไมบ้า ชิไม่สนพี่ยูยะหรอก

     

    อืม

     

    ไปเถอะคะพี่ยูกิไปละนะคะทุกคนบ๊ายบาย

     

                    แล้วกว่ารถถึงจะออกจากลานบ้านได้เห้อ! เหนื่อยมั้ยเนี่ยฉันนั่งกอดเอวพี่ยูกิและสบหลังเมื่อฉันยังต้องเห็นสถานที่เก่าๆมันก็เกินหมดแรงขึ้นมา เหมือนพี่ยูกิจะรู้เขาจับมือที่ฉันกอดเอวเขา มันยิ่งทำให้ฉันกอดเขาแน่มากขึ้นแล้วมันทำให้ฉันอยากร้องไห้ด้วย :( เฮ้อไม่เอาต้องไม่ร้อง เราต้องเข้มแข็งสิ นายต้องกลับมาฉันรู้ว่านายมีเหตุจำเป็นจริงนะไนท์นายถึงหายไปแบบนี้ ฉันจะรอนาย

     

                    ถึงร.ร.แล้วพี่ยูกิปล่อยมือและฉันก็ลงจากรถ

     

    ไม่เป็นไรใช่มั้ย? ”

     

    พี่ยูกิคงเป็นห่วงเรา ถามและมองด้วยสายตาเป็นห่วงเป็นใย

     

    ค่ะไม่เป็นไร^^”

     

    คนนั้นน่ะใช่มั้ยที่ชื่อเนมอ่ะ

     

    “ *-* ”  ฉันหันควับไปดูอย่างตกใจ อืม!ใช่เนมจริงๆด้วยว่าแต่พี่ยูกิรู้ได้ไงฉันเลยตอบว่า

     

    ใช่คะพี่ยูกิรู้ได้ไงอะค่ะ?

     

    ก็เห็นมายืนแอบมองเราอยู่นี่นา

     

    หมายความว่า

     

    ไอ้ยูยะพูดจริง

     

    พูดจริงไรคะ

     

    ไปเรียนได้แล้ว

     

    ค่ะ

     

    และทุกครั้งที่จะต้องจากก็เป็นแบบเดิมคือหอมแก้มฉันและฉันก็หอมแก้มพี่ยูกิและพี่ยูกิก็จะตะโกนดังๆว่า

     

    ตั้งใจเรียนนะสุดที่รักของพี่

     

    และฉันก็ต้องยิ้มรับและพูดว่า

     

    คะบ๊ายบาย ^^ ”

     

                    และฉันหันไปที่ๆเนมยืนอยู่เมื่อกี้แต่ก็ไม่เจอ แล้วคงคิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นแบบที่ฉันคิดไว้เมื่อคืนแน่เลย เห้อเป็นไปตามคาด

                    แล้วฉันก็เดินของฉันไปเรื่อยๆเพื่อไปที่ห้อง แต่เอ๊ะ? ทำไมวันนี้ที่ของฉันไม่มีคนมานั่งรออ่ะ แล้วจะให้ใครมานั่งรออ่ะ เออว่ะจะให้ใครมานั่งรอ ?? แต่ว่าเนมมาแล้วนิทำไมถึงไม่นั่งที่เก้าอีกอ่ะ ฉันมองไปรอบๆและก็เห็นเนมนั่งกับหญิงสาวสวยประจำห้องอย่างข้าวหอมด้วยรู้สึกเซ็งแฮะ แต่ก็นะเรื่องนี้ต้องบอกพี่ยูยะว่านายเนมไม่ได้ชอบเราสักหน่อย555+ เขาสอบยัยข้าวหอมต่างหากอาโหะๆมั่วๆชิ!! ^^~

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×