เจ้าหน้าที่เก็บเสี้ยววิญญาณ [Yaoi]

ตอนที่ 19 : บันทึกหลังฉาก 2

บันทึกหลังฉาก 2

            เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาก็รับรู้ได้ว่าตนเองได้ย้อนกลับมายังสถานที่ที่คุ้นเคย อา..ไม่ได้กลับมาเสียนานเลยสิ เกือบลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าร่างจริงๆของตนเองหน้าตาเป็นเช่นไร ห้องเล็กๆสีเทานี้ไม่ค่อยมีสิ่งของมากนัก อย่าว่าแต่กระจกให้ส่องเลย..

            ออทัมลืมไปแล้วจริงๆว่าหน้าตาดั้งเดิมของตนเองนั้นเป็นอย่างไร เพราะด้วยหน้าที่ที่ต้องคอยใช้ร่างกายของผู้อื่นเป็นดั่งภาชนะบรรจุวิญญาณตนเองลงไปนั้นจะแตกต่างกันไปเรื่อยๆตามแต่ภารกิจที่กำหนดมา

            [ยินดีต้อนรับกลับมานะเจ้าหน้าที่ออทัม ระบบคิดถึงมากเลย แล้วเป็นไงบ้างง]

เสียงร่าเริงแจ่มใสทักทายเสียงดังจนหลุดออกมาจากอาการเหม่อลอย ระบบที่ไม่ได้เห็นเสียนานเพราะต้องรีบกลับไปนั่งเขียนรายงานหลายเล่มส่งเบื้องบน ดูจากสภาพที่เห็นแล้ว.. น่าเห็นใจจริงๆ

            ก้อนขนฟูนุ่มในวันวานดูขาดหลุดร่วงเป็นหย่อมๆ ใต้ตากลมโตดูดำคล้ำ อา บอกทีว่าระบบแค่นั่งเขียนรายงาน เอาจริงดิ มันหนักขนาดนั้นเลยเรอะ?

            ออทัมกำลังจะเอ่ยปากถามถึงที่มาของสภาพย่ำแย่พลันต้องเงียบปากลงเพราะระบบพุ่งเข้ามากอดเต็มรักปานพี่น้องที่พลัดพรากจากกันมานาน คำพูดต่างๆถูกกลืนลงคออย่างเสียมิได้ มือขาวซีดได้แต่ลูบขนนุ่มไปมาอย่างปลอบโยน

            เอาไว้ค่อยถามละกัน

เมื่อระบบตัวจ้อยหามุมสบายได้แล้วก็เอาแต่บ่นเรื่องที่ได้พบเจอมาเหมือนไม่เคยได้ระบายออกมา ออทัมก็นั่งเป็นผู้ฟังที่ดี แม้จะสงสัยว่า ‘ระบบจีนี่มันใครวะ?’ ก็ตามที

[แล้วเจ้าหน้าที่ออทัมจะเข้าไปส่องหน้าต่างระหว่างมิติมั้ย? วางอยู่บนหัวเตียงนะ ระบบทำความสะอาดปัดฝุ่นให้แล้ว สะอาดหายห่วง]

นั่นสินะ แต่ว่าก่อนจากมาก็ไม่มีอะไรที่ติดค้างในโลกที่แล้วเลย ถึงแม้จะใจหายที่ไม่ได้ร่ำลาลูกๆของตนเอง ออทัมคิดว่าเด็กทั้งสามคงทำใจไว้แต่เนิ่นๆแล้วเพราะด้วยสภาพร่างกายทั้งของเขาและอินทัชนั้นไม่เต็มร้อย

หวังว่าช่วงชีวิตที่ผ่านมานั้นจะคอยย้ำเตือนเป็นบทเรียนให้ทั้งสามคนไปในตัวว่าไม่ควรประมาทเพราะเพียงเรามองข้ามเรื่องเล็กๆน้อยๆมันอาจจะส่งผลในระยะยาวได้ ดูจากอินทัชและเขาเป็นตัวอย่าง

จงเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่ดี นั่นคือสิ่งที่ผมต้องการ ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า จงมีความสุขเหมือนที่ผมมี ผมไม่มีอะไรจะมอบให้และไม่ต้องการที่จะเห็นน้ำตาหรือความเสียใจ

“ไม่หรอก เด็กพวกนั้นโตแล้ว ไม่มีผมอยู่ก็ยังมีคนที่รักพวกเขาอยู่”

รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของออทัม ความรู้สึกทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นเป็นของจริง ถึงเขาจะเข้าไปแทรกแซงเพื่อทำภารกิจและใช้ร่างกายของคนอื่น แต่สตินึกคิดเป็นของเขาเต็มร้อย เหมือนๆกับเราไปทำงานตามหน้าที่ที่ต้องทำ แต่ก็มีความรู้สึกร่วมด้วย

“ภารกิจต่อไปเป็นแบบไหนระบบ?”

[เป็นเนื้อเรื่องที่ระบบ 3.0 ได้ก่อเรื่องไว้ทำให้เนื้อเรื่องเดิมถูกบิดเบือน ภารกิจนี้เราไม่จำเป็นต้องคอยตามหาและเก็บเสี้ยววิญญาณจากระบบ 3.0 เราแต่ต้องตามหาชิ้นส่วนที่หุ่นเชิดนั้นได้ทิ้งไว้]

“...”

[ไม่ต้องเป็นห่วง เพราะว่าชิ้นส่วนที่พูดถึงนั้นเป็น'สิ่งของ' ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตหรอกนะ เป็นสิ่งที่เกี่ยวพันกับเนื้อเรื่องโดยตรงเลยล่ะ]

“...”

[หน้าที่ของเราคือเข้าไปแทรกแซงและแก้ไขสิ่งที่ระบบ 3.0 ได้ทำเสียหายเอาไว้ ไม่จำเป็นต้องกลับเข้าสู่เนื้อเรื่องเดิมหรอกเพราะมันเป็นไปไม่ได้ เพียงแต่เราต้องแก้ไขให้มันไม่ให้บิดเบี้ยวไปมากกว่านี้]

“งั้นเริ่มภารกิจที่ 3 เลยเถอะ ตอนนี้ผมไม่เป็นไร”

[  เงื่อนไข

     ให้เจ้าหน้าที่เลือกทักษะสกิลที่ต้องการในสมุดมา 2 อย่าง เมื่อเสร็จแล้วระบบ 4.0 จะส่งเจ้าหน้าที่ฝึกหัดออทัมไปฝึกฝนทันที เมื่อชำนาญแล้วจะได้เข้าสู่ภารกิจต่อไป

  ภารกิจ 2

1. แก้ไขเนื้อเรื่องในโลกนั้นๆที่เจ้าหน้าที่ที่โดนควบคุมและระบบ 3.0 ทำเสียหาย

2. ตามหาชิ้นส่วนระบบ 3.0 ที่หลงเหลือแล้วเก็บเศษเสี้ยววิญญาณให้แก่ระบบ

ลงชื่อเจ้าหน้าที่ที่เข้ารับภารกิจ ออทัม มาร์ เอลเทียส 

ระยะเวลา ภายในระยะเวลาที่กำหนดในแต่ล่ะภารกิจ ไม่เกิน 10 ปี หากภารกิจเสร็จสิ้นสามารถเลือกได้ว่าจะอยู่ต่อจนหมดอายุขัยของร่างกายหรือออกจากภารกิจได้ในทันที ]

เมื่ออ่านทักษะที่ปลดล็อคเพิ่มอีก 4 ทักษะ ออทัมจึงคิดว่าควรเลือกอะไรดี ระหว่างทักษะความรู้รอบตัว ทักษะการมองเห็นระยะไกล ทักษะหน้าเดียว และทักษะรักษาตัว

อะไรที่จำเป็นมากกว่ากันนะ อืม.. โลกที่ต้องไปตามล้างตามเช็ดปัญหาที่ระบบ 3.0 ก่อเอาไว้เหรอ งั้นต้องเป็นพลังที่มีประโยชน์มากหน่อย

นิ้วมือเรียวกำลังจะจิ้มไปที่ทักษะความรู้รอบตัวเป็นทักษะแรกแต่ดันมีแรงกระแทกจากด้านหลังทำให้พลาดไปจิ้มทักษะหน้าเดียวเฉยเลย ออทัมอ้าปากค้าง พอกดจิ้มไปที่ข้ออื่นๆ สมุดก็เรืองแสงขึ้นมาว่าการคัดเลือกทักษะเสร็จสิ้นเรียบร้อย

อะไรกันนักกันหนาวะเนี่ย!!

แก้ไขไม่ได้เรอะ? ทำไมระบบไม่บอกเขาก่อนฟะ ยิ่งพอรู้ว่าสิ่งที่ทำให้ตนเองเผลอไปจิ้มพลาดนั้นเป็นอะไรก็แทบจะคำรามออกมาด้วยความโมโห ไอ้ระบบบ้า ถ้าง่วงขนาดนี้ก็ไปนอนไป๊!!

เฮ้อ.. ช่วยไม่ได้นะ ดันได้มาเป็นเจ้าหน้าที่พิเศษที่ไม่มีใครอยากมาทำงานนี่นะ ระบบก็ดันไปแพ้พนันกับเพื่อนตัวเองจนต้องเข้ามาเป็นระบบพี่เลี้ยงให้เขา ซวยขนาดนี้มีอีกมั้ย? ไม่มีคนคอยแนะนำ ข้อห้ามคำเตือนต่างๆนั้นเอามาจากเจ้าหน้าที่ธรรมดา และยังมีบางข้อที่ต้องปรับปรุงอีก

ออทัมหิ้วก้อนขนที่ขยันสร้างความหนักใจให้แก่ตนเองไปนอนดีๆที่เตียง ก่อนจะกลับมาอ่านสมุดที่ได้รับมาต่อ เขาจะไม่ยอมพลาดเหมือนครั้งแรกที่ได้รับภารกิจหรอก เหอะๆ

อ่านไปเรื่อยๆจนมาสะดุดกับบรรทัดหนึ่งในหน้าถัดไป ความว่า ‘สินค้าที่ซื้อมาจากร้านค้าระบบนั้นมีอายุการใช้งานที่ต่างกัน เมื่อหมดอายุการใช้งานแล้ว สินค้าชิ้นนั้นจะกลับเข้าคลังสินค้าเดิมทันที หากต้องการใช้ท่านสามารถซื้อในราคาที่ถูกลง’

‘พิเศษ!! หากซื้อสินค้าชิ้นเดิม 3 ครั้ง มีโปรโมชั่นให้แลกกับสินค้าระดับสูงขึ้นจากระดับเดิมหนึ่งขั้นฟรี!’

มันไม่ต่างอะไรกับเช่าของเลยนะเว้ย อะไรวะ.. แต้มก็จ่าย แพงก็แพง ยังมีคิดจำนวนวันที่สามารถใช้ได้อีกเรอะ? ถามจริง ระบบไม่ได้ติดหนี้ใช่มั้ย..

อะไรคือมีของแถม ของแจก และโปรโมชั่น? นี่คือทำภารกิจให้ระบบไง ขูดรีดขูดเนื้อกันเกินไปแล้ว! ออทัมบ่นกระปอดกระแปดกับตัวเอง จนไม่รับรู้ว่าระบบกำลังนั่งมองตาแป๋ว และสงสัยว่าทำไมเจ้าหน้าที่ของมันต้องทำหน้าอยากฆ่าใครซักคนด้วยนะ?

[เจ้าหน้าที่ทำหน้าประหลาดจัง ฮ้าวว แล้วเป็นไงบ้าง เลือกทักษะเสร็จแล้วเหรอ? จะไปฝึกเลยมั้ย?]

ออทัมหันกลับมาหาเจ้าก้อนที่กำลังนอนใช้แขนเล็กๆต่างหมอนจ้องหน้าเขาอย่างรอคอยคำตอบ ตื่นเร็วจริง แต่สีหน้าดูดีขึ้นก็พอแล้ว ว่าแต่ยังไม่รู้เลยว่าทักษะที่จิ้มมั่วๆอีกอันนั้นเป็นอะไร

ยังไม่ทันจะพลิกหน้ากระดาษกลับไปอ่านก็โดนแย่งไปเสียแล้ว ระบบอ่านทวนอีกรอบก่อนจะพยักหน้า หันถามเขาว่าพร้อมมั้ย แต่คือเอ็งเปิดประตูมิติพร้อมกับแรงถีบที่ขัดกับขนาดตัวส่งเขามาแล้วเนี่ยนะ!?

ขอยืนยันคำเดิมว่า เกลียดระบบโว้ยยย

[อา.. ง่วงจัง กลับไปนอนดีกว่า เวลาพักผ่อนเป็นสิ่งมีค่า เราต้องใช้วันหยุดที่มีให้คุ้ม]

ระบบอ้าปากหาวเสียกว้าง ก่อนจะลากร่างอันอ่อนเพลียขึ้ยเตียงของเจ้าหน้าที่ที่อยู่ในปกครองของตนทันที เจ้าหน้าที่ออทัมไม่อยู่ เตียงก็ต้องเป็นของระบบสิ

ว่าแต่เจ้าหน้าที่ได้ทักษะอะไรไปบ้างนะ? พอคิดๆดูแล้ว.... ช่างมันเถอะ นอนดีกว่า

ในขณะเดียวกัน ออทัมต้องกัดฟันศึกษาสิ่งที่พลาดจิ้มเลือกเอาไว้ทั้ง 2 ทักษะ นั่นก็คือทักษะหน้าเดียว และทักษะรักษาตัว อยากจะร้องไห้ เป็นอะไรที่แย่กว่าการที่มีให้เลือกเพียงสองทักษะเสียอีก เพราะครั้งนี้มีให้เลือกเยอะขึ้นแต่สิ่งที่ได้ไม่ใช่สิ่งที่ออทัมเลือก

คอยดูนะ ถ้าเจอระบบอีกรอบ จะจับถอนขนให้หมดเลย

[บันทึกของระบบ]

            อืม เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ได้นอนหลับเต็มอิ่มแบบนี้ พูดแล้วก็คิดถึงเจ้าหน้าที่ออทัมนิดหน่อยนะเนี่ย ตอนที่กลับมาจากภารกิจที่สองก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมากก็รีบเข้าไปฝึกทักษะที่เลือกเสียแล้ว ขยันจริงๆเลย แบบนี้ต้องได้โบนัสแล้ววว โลกถัดไปไม่น่ายากเกินความสามารถของเจ้าหน้าที่หรอก ถึงจะบิดเบี้ยวเพราะระบบ 3.0 ทำแสบเอาไว้แต่ถ้ารีบเข้าไปแก้ไขคงยังไม่ย่ำแย่อย่าที่คิดหรอกเนอะ ไม่มีคนมาคอยขัดขวางด้วย แค่ต้องหาของที่เกี่ยวพันกับเนื้อเรื่องแล้วเก็บเสี้ยววิญญาณอันน้อยนิดที่หลงเหลืออยู่มาเก็บไว้ก็เพียงพอ เอ.. แต่ขอบเขตที่กำหนดในรอบนี้มันกว้างไปมั้ยนะ?

------------------------------------

มากับตอนสั้นคั่นโลกครั้งที่ 2 ค่า คอมพังค่ะ เปิดไม่ติด ศิยืมโน๊ตบุ๊คของน้องมาใช้เพราะไม่อยากให้ค้างกันจากโลกนี้ ฮึบๆน้องดีนไม่ร้องนะ หนูยังมีไนเจลคอยโอ๋น้า