ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 6 :

/>

ตอนที่ 6 : สรุปคู่ไหนคู่หลักวะ =_=; (นี่คือชื่อเรื่อง!?)

                จากตอนที่แล้ว ทุกคนคงทราบดีว่าสองสาว (?) หยุดเรียนกันเพราะอึนฮยอกขี้แตก สาเหตุมาจากคุณสามีคล้ายปลาด๊องแด๊งกรอกยาขี้แตกให้อึนฮยอก โอ้วมายด์ก็อด..ใครได้มันเป็นสามีคงโชคร้ายโคตรๆ >O<

                คยูฮยอนจึงต้องพาซองมินออกมานอกบ้านเพราะขี้เกียจฟังคำด่าจากอึนฮยอก เว้ย เบื่อเองเลย =_=;

                “เจ้าชาย >___<”

                “^^”

                “วันนี้ฉันหยุดเรียน เราไป...เอ่อ...ไปเดทกันม๊า~”

                อรั๊งงงง! ซองมินเขินว้ากก!! >////<  แต่ได้ข่าวคนเป็นเมะควรจะขอเดทเพราะถ้าเคะขอมันจะไม่งามนะคะลูก!! แต่ช่างเถอะ...ฟิคกุทำไรก็ได้! >O<

          “ไปเดทเหรอ ไปสิ ^^ ว่าแต่จะไปไหนดีล่ะ?”

                “ตามใจเจ้าชายเลยย~! >O<”

                ซองมินบอกพลางบิดตัวไปมาด้วยความเขิน

                “แล้วจะไปไหนดีล่ะ -_-“

                “ที่ไหนก็ได้ อ๊างง~! >////<”

                เพราะซองมินเขินจัดมัวแต่บิดตัวไปมา คยูฮยอนจึงต้องหาที่เดทเองทั้งๆ ที่ไม่รู้จักสักที่บนโลกใบนี้!! กลับไปเดทที่บ้านจะดีมั้ย? =___=’ เอ๊ะนั่น! O_o ร้านอาหารขนาดใหญ่คิดว่าคงโคตรหรูแหละ!

          “ไปที่นั่นดีกว่า”

                “ไหนๆ อ๊ะ! O_O นะ...นั่นมันสำหรับคนรวย! ซองมินไม่มีตังค์อะ!! TOT”

                “ไม่ต้องห่วง เรามีตังค์ได้ : ))”

                คยูฮยอนบอกแล้วจับมือซองมินลากไปที่ตู้ ATM ซึ่งตอนนี้ไร้คน แต่เราจะไม่บรรยายตรงนั้น!! ตอนนี้ซองมินรู้สึกหน้าแดงสุโค่ยยย!! รู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นเข้ามาช็อต *-* โฮกกก!! ได้จับมือคนหล่อ! สุดยอดด! >O<

                “จะ...เจ้าชายจะทำไรเหรอ >////<”

                ซองมินถามพลางตอบเองในใจ ‘ฉันจะปล้ำเธอ’ อ๊ากกก!! ขอให้เป็นจริง! >_<

          “ร้านนั้นน่ะสำหรับคนรวยใช่มั้ยล่ะ”

                “อื้มมมมม!!”

                ซองมินมองคยูฮยอนอย่างงงๆ ก่อนจะอ้าปากค้างทันทีหลังจากคยูฮยอนแตะตู้ ATM เบาๆ เงินจำนวนมากก็ถูกเบิกออกมาทันที! ซองมินอยากกรี๊ดดด!! O[]O สามีกุเทพเว้ยย!! (ฟิคฉันทำไรก็ได้ 555)

                ...ปล. ไม่ต้องสงสัยว่ามันคล้ายๆ อะไร ต้องขอขอบคุณ Race to witch mountain และเซธสุดหล่อ *-*

                “ว้าววว~!!! >O<”

                มันสุดยอดและอเมซิ่งมากเลยจอร์จ!

                “ปะ มีเงินขนาดนี้แล้วเราก็ไปเดทกันในร้านอาหารกัน ^^”

                “เย้ๆๆ! ไปเลยยย! >O<”

                แล้วทั้งสองคนก็เดินเข้าไปในร้านอาหารกัน ก่อนซองมินจะเลือกที่ VIP พอดีสามีมีตังค์แล้ว! ไม่กลัวอ่ะ! =3= (ว่าแต่เป็นสามี-ภรรยาตอนไหนวะ =_=)

                ..และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ซองมินกับคยูฮยอนก็สั่งอาหารเสร็จเรียบร้อย!! ทีนี้ก็เหลือรออาหาร แต่เรามาฟังความหวาน (เน่า) ของคู่นี้กันเถอะ!! ^^

                “ซองมิน”

                “ครับ : ))”

                “ซองมินน่ารักจัง ^3^”

                “เจ้าชายก็หล่อโฮกเลยล่ะ >////<”

                ต๊ายยยย!! ชมก็พอ มือไม่ต้องปลาหมึกย่ะ! -_-*

                “ซองมินน่ารัก สวย ผิวขาว ปากน่าดร๊วบมากเลย *-*”

                “เจ้าชายก็เหมือนกัน สูง หล่อ เท่ แสบไส้ >O< ถ้าถอดเสื้อ..หุ่นจะขนาดไหนอ่า~ >_<”

                “ซองมินก็เหมือนกันแหละ ผิวจะนุ่มน่าทำรอยมั้ย ><”

                ว้ากกกกกกกกกกก!! มีความรู้สึกว่าควรตัดไปที่เฮอึนกันได้แล้ว! เดี๋ยวฟิคมันจะติดเรท พูดกันแบบไม่เกรงใจคนอื่น อ๊ากกก! >O< ขืนพูดต่อไปไม่ NC กลางร้านเลยเรอะ!?

                พอๆ เราไปเฮอึนกันเถอะ!!!

                ที่บ้าน...

                อึนฮยอกล้มตัวนอนบนเตียงอย่างเหนื่อยล้าหลังจากไอ้ยานรกของดงแฮทำให้เขาขี้แตก!!! ต้องหยุดเรียนหนึ่งวัน T^T มันไม่มีความสุขเล้ยย ขี้แตกนะเออ! ที่สำคัญต้องมาทนไอ้บ้านี่เรียกย๊อกแย๊ก!!

                “เมียจ๋า~!! ผัวคัดชื่อมาแล้ว 30 แผ่น!! *-*”

                “ใครเมียเอ็งงงงงงงง!!?”

                “คนชื่อย๊อกแย๊ก เอ๊ย! อึนฮยอกไง >3<”

                ดงแฮบอกแล้ววางกระดาษ 30 แผ่นบนหน้าอึนฮยอก เฮ้ย!! เอ็งจะทำอะไรล่ะเนี่ย! T^T

          “เว้ย!! เพราะนาย!! นายทำให้ฉันขี้แตก!!! T_T”

                “อ๊า~! ก็จำผิดยาอ่ะ T___T”

                “ไอ้โง่!!!”

                “ไม่เป็นไร เมียด่า ผัวไม่โกรธ ^O^”

                “อะ...ไอ้!! หึยยย!!”

                อึนฮยอกอยากมีแรงแล้ววิ่งไล่ถีบตูดดงแฮจริงๆ! T^T ฮืออออ..อออ! หมดแรงเลยอ่ะ...

                “อ๊ะ! โอ้ย! มาอีกแล้ว!! ให้กุพักบ้าง!! TOT”

                อึนฮยอกลุกพรวดแล้ววิ่งไปครองห้องน้ำต่อจนกลิ่นไม่พึงประสงค์อบอวลไปทั่วบ้าน แต่ดงแฮมันโรคจิต! ในระหว่างทีก่ำลังเริงร่ากับกลิ่นนี่...ดงแฮก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องและคว้ายาสีเหลืองอ๋อยคล้ายอุจจาระออกมา

                “โอ้ย...T_T”

                อึนฮยอกค่อยๆ เดินออกมาแต่ก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อเห็นยาสีเหลืองในมือดงแฮ! การี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!! =[]=; มันจะเอาอะไรให้กุกินอี๊กกก!!?

                “นี่คือยาที่จะทำให้หายท้องเสีย ^^”

                “ไม่เชื่อ!!”

                “TOT”

                แต่พูดไปก็เท่านั้นแหละ! ดงแฮกลับเดินตรงมาแล้วชูยาให้เห็นจากนั้นก็จับกรอกทันที!! อึนฮยอกได้แต่ดิ้นไปมาแต่ไม่มีแรงที่จะหนีได้ T_T

                ..แต่พอกินจนหมด อึนฮยอกก็รู้สึกมีแรงกลับมาเหมือนเดิม ไม่มีอาการท้องเสียอีกแล้ว!! >O< เย้ๆๆๆ!!!

          “เป็นไงบ้าง >_<”

                “รู้สึกมีแรง! ไม่ท้องเสียแล้ว!!”

                แต่แล้ว...!!!

          “O{}O!!!”

                ตะกี้เพิ่งจะลัลล้าอย่างมีความสุข อยู่ๆ ก็รู้สึกปวดขี้!! โอ้ยยย!! นี่มันยา Hear ไรเนี่ย! TOT ปวดอีกแล้วว้อยยย!!

                “อ้าวย๊อกแย๊ก!!”

                ดงแฮเรียกอึนฮยอกที่วิ่งไปครองห้องน้ำต่อพลางเกาหัวแกรกๆ อย่างงงๆ แต่ก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อนึกอะไรออก!!

                เอ่อ...

                T___________________T’ ขอร้องไห้ก่อน

                ยาสีเหลืองอ๋อยนี่มันทำให้ขี้แตก x2 นี่หว่า!!!

          อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก! เมียจ๋า! ผัวขอโต้ดด!! TOT