ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 5 :

ตอนที่ 5 : มาย เนมอิสอึนฮยอคไม่ใช่ยอกแยก!! >O<

          “แค่ก!..โฮกกกกกกกกกกกก!!!”

                อึนฮยอคซึ่งตอนนี้กำลังวุ่นวายอยู่กับการล้วงคอของตัวเองโดยไม่รู้เลยว่าซองมินกับคยูฮยอนกำลังไปถึงไหนกันแล้ว (ถึงไหนอะไรยะ -_-) ไม่ใช่!! นี่ไม่ใช่เวลาจะมาคิดเรื่องนี้เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดนั่นก็คือการเอาไอ้ยาบ้าห่าเหวนั่นออกมา TOT

          “อย่าพยายามเลยยอกแยก ^^”

                “กูบอกว่ากูชื่ออึนฮยอค มาย เนมอิสอึนฮยอค - -“

                เขาว่าพร้อมกับสะบัดผมให้ปลิวไสวเหมือนในโฆษณาขายยาสระผม มาย เนม อิสเรน! ฮยอคแจพยายามไม่สนใจนายขี้ข้านี้ เขายังคงล้วงคออยู่ ล้วงคออยู่อย่างงั้นหากไอ้ยาบ้านี่มันไม่ยอกออกมาฉันก็จะล้วงอยู่อย่างงี้แหละ

                “ฉันว่านายเอาเวลาว่างมาสวีทกับฉันดีกว่านะยอกแยก ^O^//”

                “-__-;;”

                อีกละ..บอกไม่เคยจำ

                “เอ่อ นายชื่ออะไรนะ ฉันลืมจริงๆ T_T”

                “อึนฮยอค! อึนฮยอคๆๆๆๆๆๆๆ เดี๋ยวปั๊ดฉันก็ให้นายคัดชื่อฉันจนถึงเช้าเลยนี่”

                “ต่อไปนี้นายคือ”

                “=_=”

                “ภรรยาของฉัน!! >O<”

                “พ่อแกเสียเหรอ -_-^^”

                “TOT”

                ตอนแรกก็เกลียดฉันอย่างกับกบโดนสิบล้อทับ ทีตอนนี้มาบอกว่าฉันเป็นเมียมัน ไอ้นี่ท่าจะประสาทกลับ แต่ที่แน่ๆ ฉัน..ฉันต้องท้องจริงๆ เหรอ!? ไม่นะฉันเป็นผู้ชายท้องไม่ได้หรอก แต่ยานั่นทำให้ท้องได้นี่หว่า >O< แต่ยังไงๆๆๆ ก็ไม่เอาเพราะฉันจะเอาซองมินเว้ยยยย

                “ไม่เป็นไร ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อคว้าหัวใจยอกแยกกุ๊กไก่ให้ด้ายยยยย~~~”

                “ไปคัดชื่อฉันมา 30 แผ่น ตัวบรรจงเต็มบรรทัด!!”

                “ก๊าบบบบบบบบบบบบบ T^T”

                ตัดมาทางด้านที่มีสาระกันบ้าง - -+ เนื่องด้วยทางฉากด้านนู้นไม่มีสาระห่าเหวอะไรกันเลยเพราะว่าคิดฉากไม่ออกนั่นเอง ซองมินกับคยูฮยอนตอนนี้เขาอยู่ในห้องนอนกันสองต่อสอง!! บนเตียงลายกระต่ายสีชมพู!! และพวกเขากำลังเล่นจ้ำจี้!!!!! (โอ้ว จอร์ชซาร่าห์อยากตาย TOT)

                “คิกๆๆ เจ้าชายอ่า..อย่าทำอย่างงี้สิ”

                “นายก็อยู่เฉยๆ สิซองมินอ่ะคิๆๆๆ >3<”

                เรื่องทุกอย่างมันเริ่มใต้ผ้าห่ม เสียงหัวเราะคิกคักดังลอดออกมาจากผ้าห่มสีชมพูที่เข้ากับเซ็ตที่นอนเป็นอย่างดี ทันใดนั้นเองผ้าห่มก็ถูกเปิดออกเผยให้เห็นร่างเล็กที่บุ้ยหน้าด้วยความหงุดหงิด

                “เจ้าชายใช้นิ้วหมดก่อนเค้า >O<”

                นะ..นิ้ว T_T

          “ก็นายไม่มีดวงเองนี่นา งั้นเรามาทำกันใหม่นะ ^^”

          “อุเค้~~~~”

                และพวกมันก็มุดลงไปใต้ผ้าห่มต่อ โฮกกกก T^T นี่สรุปกะจะเปิดตัวด้วยฉากติดเรทแบบนี้จริงๆ ใช่มั้ย โอเค!! ดังนั้นทีมงานเราซึ่งประกอบไปด้วย panyo และ 13Kyumin จะพาทุกคนไปส่องโลกกว้างหาสัตว์โลก (ไม่เกี่ยว -_-) ณ บัดเดี๋ยวนี้

                “กร๊ากกกกกก เจ้าชายนิ้วหาย >O<”

                “จำไว้นะซองมิน -_-^”

                ระบบอินฟาเรต (?) ของกล้องนั้นทำให้มองเห็นทะลุผ่านใต้ผ้าห่ม ทั้งเจ้าชายคยูและมนุตย์ประหลาดซองมินพวกเขากำลังเล่ยจ้ำจี้ เล่นจ้ำจี้กันจริงๆ!!

          “จ้ำจี้มะเขือเปอะแปะ กะเทาะหน้าแว่นพายเรื่องอ่องแอ่งอาบน้ำท่าไหน~”

                ซองมินจัดการจิ้มๆ นิ้วไปบนมือเจ้าชายเมหือนกาละเล่นเด็กไทยบ้านเรา อืม -_-;; ทีหลังเวลาพวกแกจะพูดจะจาอะไรก็อย่าให้มันสื่อนักเซ่ พวกฉันเข้าใจผิดน่ะรู้บ้างมั้ยว่าคนอ่านเขารอฉากเรตกันอยู่ >O< อารมณ์เสีย..ขี้เกียจบรรยายดังนั้นขอตัดฉาก

                ตอนเช้าอากาศแจ่มใสหัวใจว้าวุ้น~

          “อ้ากกกก! ไม่ไหวแล้วนะ..ฮือ T_T”

                “ก็บอกไปแล้วว่ายานี้กินเข้าไปแล้วจะท้องเสีย”

                “อั่ก..มะ..มันมาอีกแล้ว TT^TT”

                อึนฮยอคเริ่มจับบั้นท้ายตัวเองพร้อมกับวิ่งเข้าห้องน้ำด่วนทันที เพราะตอนเช้าอึนฮยอคเอาแต่ครองห้องน้ำทำให้เจ้าชายคยูฮยอน ดงแฮและซองมินไม่อาบน้ำ สุดท้ายพอรู้ตัวว่าไปโรงเรียนสายแน่ๆ เลยขอลาหยุดหนึ่งวันให้เหตุผลว่าอึนฮยอคขี้แตก - -^

          “ดงแฮ นายรู้มั้ยว่าทำไมอึนฮยอคถึงเป็นแบบนี้”

                “อ๋อ ผมเอายาที่ทำให้ผู้ชายมีลูกได้ให้ยอกแยกกินน่ะครับ ^^”

                “ยาตัวไหน?”

                “สีเขียวววววว =3=”

                “ไอ้โง่!! สีเชียวนั่นมันยาถ่ายธรรมดาๆ ที่ฉันไว้กินเวลาอึมาไม่ปกติ”

                “=[]=;;”

                “ยาของจริงมันต้องสีดำนิลแท้เว้ย!!!!!!!!!!”

                “TTOTT;;;”

                เมื่อดงแฮรู้ความจริงอันแสนเจ็บปวดนั้น เขาก็ทรุดนั่งลงไปกับพื้นพร้อมกับน้ำตาไหลพรากทันที โฮ YOY ถ้ายอกแยกรู้ว่าความจริงเขาไม่ไท้อง ยอกแยกจะต้องเสียใจมากจนถึงขนาดอยากฆ่าตัวตายได้ ดังนั้นเราจะไม่บอกความจริงเรื่องนี้กับยอกแยก อื้ม!

          ปึง!!

          “แฮก..แฮก =[]=;”

                “เป็นยังไงบ้างยอกแยก”

                ทันทีที่ร่างเล็กเปิดประตูห้องน้ำออกมา ดงแฮก็รีบกุลีกุจอเข้าไปรองรับร่างอันบอบบางนั่นทันที อึนฮยอคหมดแรงจะพูดอะไรต่อ เขาไม่รู้จะพูดอะไรเลยจัดการชูนิ้วกลางใส่หน้าดงแฮ..นั่นแหละ –O-t

          “มันคือไรอ่ะ?”

                “กูจะฆ่าเมิงงงงงงงงงงงงงงงง”

                “ไม่ได้หรอก เรายังมีลูกที่จะต้องเลี้ยงด้วยกันนะ”

                “จะบ้าเรอะ!!”

                “ในเมื่อนายกินยานั่นเข้าไปแล้ว ลูกของเราก็จะอายุครบ 1 วัน”

                “ไม่เจ๊งงงงงงงงงงงง T[]T”

                อึนฮยอคกรีดร้องออกมาเป็นภาษากรีกโบกราณ (ได้ข่าวว่าภาษาไทย -_-) เมื่อได้ยินอย่านั้นในท้องของฉัน ในร่างของฉัน..ตอนนี้ ตอนนี้มีเด็กเรอะ!!

          ในใจดงแฮ : แม้ว่าลูกของเราจะยังไม่ได้เกิดก็ตาม T^T ฉันจะต้องพยายามทำลูกกับนายให้สำเร็จเองนะกุ๊กไก่ยอกแยก (แค่กรอกยาน่ะ อย่าคิดลึก - -+)

                ด้วยความรำคาญเต็มแก่ของคยูฮยอนเลยจัดการพาซองมินออกมานอกบ้านทันที และจัดการยั่วอารมณ์ความหล่อดังนี้

                “วันนี้พระจันทร์สวยจังเนอะซองมิน ^^”

                “บ้าหรอเจ้าชาย นั่นมันดวงอาทิตย์ >O<”

                “ อ๊ะ! สงสัยว่าความรักจะทำให้ฉันตาบอด”

                “อร๊างงงงงงง >///<”

                อีซองมินละลายแล้วล่ะครับ ไม่ไหวแล้ว >O< เราจะมีแฟนเป็นมนุษย์ต่างดาวจริงๆ เหรอดีใจมากถึงมากที่สุดเลยล่ะ วิ้บปี้ >3<////