คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 :
ตอนที่ 2 : ไก่กับกระต่าย ของกิน (?) ล่อมนุษย์ต่างดาว
22.00 PM
ในราตรีอันมืดมิด ประชาชนส่วนใหญ่ล้วนแต่เข้านอนไปเฝ้าพระอินทร์กันหมดแล้ว เพราะในค่ำคืนที่พายุไซโคลนเข้ามาในเกาหลีขณะนี้ เว้นเพียงแต่เด็กหนุ่มตัวเล็กร่างเคะคนหนึ่งซึ่งกำลังทำอะไรบางอย่างในห้องเก็บของ (ได้ข่าวเมิงก้อปตอนแรกมานี่!!! : คนอ่าน)
ตึก...ตึก
โป๊ก!
“โอ้ย! TOT”
เสียงของอึนฮยอกดังขึ้นหลังจากเดินชนกับประตูห้องเก็บของเต็มๆ มือเล็กจับหัวตัวเองพลางลูบเบาๆ รู้สึกกะโหลกจะหัก! (เว่อร์! =[]=) แต่พอได้ยินเสียงกุกกักๆ ในห้องเก็บของจึงเปิดเข้าไป
แอ๊ด...
“อ้าว -_- ซองมิน มาทำอะไรในนี้อะ”
อึนฮยอกถามเมื่อเห็นซองมินกำลังนั่งเอาของต่างๆ นานามาประกอบกันอยู่ แถมรูปร่างยังคล้ายไอ้เครื่องซุปเปอร์ยูเอฟโอด้วย =_=;
“อ้อ ^-^ ฉันกำลังทำเครื่องซุปเปอร์ยูเอฟโออยู่อะ”
“หา!?”
อึนฮยอกอยากจะเป็นลม T^T ไอ้เครื่องนี้อีกแล้วเหรอ!? ไก่เบื่อๆๆๆ TOT ไก่อยากได้วิธีอื่นอ๊า~~!! (ดิ้นๆๆๆ)
“ทำหน้าอย่างนี้แสดงว่าอยากใช้ซุปเปอร์ยูเอฟโออีกใช่ป่ะ *-*”
“เปล่า! นายจำเมื่อวานไม่ได้รึไง T^T ฉันว่าหาวิธีอื่นเถอะ”
“จะเอาวิธีอะไรล่ะ เอ๊ะ! ก็ได้ๆ 108 วิธีที่อ่าน...อืม...อ้อ! วิธีนี้ดีกว่า! *-*”
ซองมินที่คิดวิธีเรียกเอเลี่ยนอีกวิธีได้ลุกขึ้นแล้วยิ้มแป้นทำเอาอึนฮยอกถึงกับสยอง มันคงจะไม่ประหลาดๆ อีกหรอกนะ -_-*
“วิธีอะไรเหรอ : ))”
“ก็...นายแต่งเป็นไก่ ฉันแต่งเป็นกระต่าย แล้วเราไปเต้นรำบนดาดฟ้ากัน! ^O^”
“=[]=!”
แน่ใจนะว่านี่คือวิธีการเรียกเอเลี่ยน! TOT ใครเขียนหนังสือเล่มนี้วะเดี๋ยวกุจะจ้างตำรวจจับ!! หลอกลวงประชาชนนน!!
“เอ่อ...เอเลี่ยนมันชอบกินไก่ กินกระต่ายไงฟะ T^T”
“นะๆ >O< เรารีบไปกันเลยเถอะ!! เดี๋ยวฉันไปเอาชุดก่อน”
แล้วซองมินก็รีบวิ่งไปค้นหาชุดไก่กับกระต่ายทันทีโดยไม่ฟังเสียงของอึนฮยอกเลย และในที่สุดทั้งคู่ก็ใส่แล้วแอบไปบนดาดฟ้าซึ่งตอนนี้พายุไซโคลนเข้า!! (มันไม่กลัวตายกันเลยวุ้ย -..-)
ณ ดาดฟ้าเจ้าเก่า
ร่างเล็กของซองมินและอึนฮยอกกำลังเต้นกันอย่างเมามันส์ ปากก็พูดเรียก ‘มนุษย์ต่างดาวจงมาๆ’ แต่ดูสีหน้าอึนฮยอกสิ...อย่างกับกรูบ้าเลยวุ้ย T^T มีวิธีอื่นที่ไม่อุบาทว์น่าอายแบบนี้ม๊ายยยยย!!? T[]T
“ไหนอะมนุษย์ต่างดาววว!! TOT”
หลังจากที่เต้นรำ เต้นฮิพฮอพ เต้นบีบอย เต้นบลาๆๆๆ ประมาณสามสิบนาที เอเลี่ยนสุดที่รักก็ไม่โผล่มาเลย!! เอาแล้วเว้ย หนังสือหลอกหลวงประชาชน!!
“ง่า...ไม่โผล่มาเลยอ้ะ T^T งั้นเราคงต้องเลิก!”
“ดีเลย! กลับบ้านกันเถอะ! ^^”
“ไม่กลับ! เพราะเราต้องเต้นโคโยตี้! >O<”
“=[]=!!”
หะ...หา? ว่าอะไรนะ!? เต้นโคโยตี้เร้อออออออออออออ!!! O[]O
เพราะมัวแต่อึ้งและอ้าปากค้าง อึนฮยอกก็ถูกซองมินจับเต้นโคโยตี้กันอย่างเมามันส์ไม่อายฟ้าดิน จนในที่สุด...ฟ้าก็แลบดังเปรี้ยงงง!! และอะไรบางอย่างที่กำลังลอยมาหา!
“เฮ้ยย! =[]= นั่นอะไรอ้ะ!?”
“ไหนๆ O_O อ๊ะ! จานบิน! เย้!! มนุษย์ต่างดาวมาแล้วว! >O<”
ซองมินกับอึนฮยอกกระโดดไปมาอย่างดีใจก่อนจะกระหน่ำเต้นโคโยตี้สุดแรงเกิด (ไม่น่าเชื่อว่ามนุษย์ต่างดาวชอบโคโยตี้ =_=) อยากจะกรี๊ดด!! เพราะมันคือจานบินน! UFO!! โว้วว~!
“เอ่อ...ซะ...ซองมิน”
“อะไรเหรอ เต้นต่อเร้ว! >O<”
“ไม่ใช่! ฉันรู้สึกว่าไอ้จานบินนั่นกำลังบินมาหาเรา!!”
“ดีเลย เราจะได้เจอมนุษย์ต่างดาวก่อนใคร! ^^”
“ม่ายยย!! มันจะหล่นทับเราแล้ว!!!!”
“O[]O”
โครมมมมมมมมมม!!
จานบินสีเงินเงาวับที่เคลื่อนมาหาทั้งสองหล่นทับบนดาดฟ้าทันทีแต่ดีที่ไม่ทับอึนฮยอกกับซองมินเพราะวิ่งหนีตะเลิดเปิดเปิงกันก่อน พอเหตุการณ์สงบ...ทั้งสองก็ค่อยๆ โผล่หัวออกมาดู
“อ๊ากกก! >O< อย่างงี้ก็จะได้ออกข่าว และมีคนเอาจานบินกับมนุษย์ต่างดาวไปอะเซ่! ไม่ย๊อมม!! TOT”
ซองมินดิ้นไปมาแล้วกระทืบเท้าเหมือนเด็กงอแง ฮืออ! มินไม่ยอมนะ!
“มันจะใช้มนุษย์ต่างดาวหรือเปล่าเหอะ -..- หรือพวกอเมริกาแกล้งทำแล้วมาหล่นที่นี่?”
“ไม่นะ! นี่คือ UFO จริงๆ T^T”
“ซองมิน แบบนี้ใครๆ ก็ทำได้น่ะ ดีไม่ดีอาจมีคนเดินออกมาด้วย : )) เดี๋ยวฉันพิสูจน์ให้ดู”
อึนฮยอกบอกด้วยความมั่นใจ 100000000000000% (วิธีอู้อย่างหนึ่งของไรเตอร์ - -) แล้วลากซองมินมายืนหน้าจานบิน UFO นี่ก่อนอึนฮยอกจะเคาะ (?)
ก็อกๆ
“ใครอยู่ในนี้บ้างง!! ^^ รู้นะว่าคนธรรมดาเหมือนฉัน หลอกประชาชนไม่ดีนะเออ!”
“แต่ฉันว่านี่คือ UFO จริงๆ นะ”
“แล้ว UFO ที่ไหนบินมาหาไก่กับกระต่ายเต้นฟะ -_-* ว่าแต่มีคนอยู่มั้ยเนี่ยย!!”
โครมๆๆๆ!!
คราวนี้อึนฮยอกทุบโครมๆๆ ทันทีด้วยความสะใจ >O< 5555
กึก!
O_O
ซองมินกับอึนฮยอกเบิกตากว้างเมื่ออยู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งจ่อปืนที่ขมับอึนฮยอก มีความรู้สึกอยากจะฉี่แตก!! TOT ปืนนะเฮ้ยย!! ย้ากก! ย๊อกกี้ไปทำอะไรให้คุณคร้าบบบ!!?
“ไหนล่ะ...นะ...นี่คน...นะซองมิน T^T”
“ไม่จริง...งือออ TOT”
“(*&%((*!!”
“O_O”
ทั้งสองเบิกตากว้างรอบที่สองเมื่ออยู่ๆ อีกคนก็พูดภาษาห่าเหวอะไรไม่รู้ -_- มันมาจากประเทศไหนวะเนี่ย? อิรัก อิเหร่น อิห่า (?)
“คะ...เค้าพูดอะไรอ้ะ TT_TT”
“ทำอย่างกับฉะ..ฉันฟังออกอ่ะ TOT”
อึนฮยอกหันไปมองชายคนนั้นที่จ้องเขม็งก่อนจะถูกกระชากไปหา แล้วดิ้นพล่านทันทีที่ถูกแต๊ะอั๋ง!! ขอกรี๊ดได้มั้ย!? เจอกันแล้วทำแบบนี้เลยเหรอ!? T^T
“ย้ากกกกกกกก!! ปล่อยนะเว้ย! >O< ไอ้บ้า! มาแต๊ะอั๋งกุเพื่อออ!!”
“เฮ้ย!! อยู่เฉยๆ!!”
“O_O;;”
คุณ...คุณได้ยินม้ายยย!? เขาพูดด้วยล่ะ!! >___< เสียงนุ่มน่าฟังด้วยล่ะ~ *-* (ผมไม่ได้เพ้อนะ! T^T : ย๊อก)
“ฉะ...เฉยแล้ว TOT”
“ดี!! ว่าแต่นายชื่ออะไร!?”
“กะ...ไก่น้อยย๊อกแย๊ก”
อึนฮยอกเลือกที่จะโกหกชื่อไปเพราะเกิดไอ้นี่มันเป็นคนบ้าโรคจิตเอาชื่อจริงเขาไปใช้มั่วซั่วอิตั๊วแล้ววันหนึ่งตำรวจแห่มาจับเล่า!! TOT
“โกหก!! เอาชื่อจริงๆ มา!!”
“บะ...บอกแล้วๆ T^T ชื่ออึนฮยอก ลีฮยอกแจ!!”
พลันสายตา ใบหน้าที่ดุดันก็หายไป...อยู่ๆ อีตานี่ก็ค่อยๆ ยิ้มออกมาแล้วกระโดดกอดทันที!! อ๊ากก!! แกทำอะร๊ายยย!?
“ย้ากกก! ลวนลามกุอีกแล้ว! TOT”
“นายคืออึนฮยอกใช่มั้ย! ^^ ส่วนนั่นก็ลีซองมิน?”
ชายคนนั้นถามเพื่อความแน่ใจแล้วชี้ไปที่ซองมิน
“ชะ...ใช่ นายเป็นใครอ้ะ ><”
“โอเคล่ะ! ท่านคยูฮยอนครับ!! เราเจอตัวแล้ว!! >O<”
เขาหันไปตะโกนใส่ UFO สักพักผู้ชายอีกคนก็เดินเก๊กออกมาทำให้อึนฮยอกแอบด่าในใจ ขี้เก๊กเอ๊ย -_- ส่วนซองมินน่ะเหรอ...อึ้งและค้าง! O_O
สเป็คซองมินเลยเฮ้ยย!! >O<
“พะ...พวกนายเป็นใคร! TOT”
“ฉันชื่อลีดงแฮ ส่วนนั่นคือเจ้าชายคยูฮยอน ^^”
“มาจากประเทศไหนล่ะ T^T”
“เปล่า ฉันมาจากนอกโลก ^^”
อึนฮยอกกับซองมินอ้าปากค้าง...เอ่อ...นอกโลก? นอกโลกมันก็หมายถึงงง!!
“นายเป็นมนุษย์ต่างดาว!!! O_O”
/>
------------------------------------------
# 13MINKYU
อันดับแรกต้องขอโทษทุกคนนะคะที่อัพช้า
ไรเตอร์เกิดปัญหานิดหน่อยค่ะ (และมันก็กระทบไรเตอร์มากด้วย)
สำหรับใครที่เล่นสยามโซนเมื่อวานตั้งแต่เช้ายันบ่ายคงจะรู้ ^^
จริงๆ ไรเตอร์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง มีเพียงยูสตัวเองเท่านั้นที่โดน
ขอให้ทุกคนอย่าเข้าใจผิดนะคะ ไรเตอร์ไม่ได้ใช้ยูสนั้นสร้างกระแส
(ใครอยู่ในเหตุการณ์ถามได้ค่ะ)
สำหรับฟิคเรื่องนี้...
มาอัพแล้วนะคะ มันอาจจะขัดกับทอล์คตรงนี้เหลือเกิน
พอดีแต่งตุนไว้กับพี่เซินตั้งแต่แรกๆ ๕๕๕๕
อ่านเสร็จอย่าลืมคอมเมนท์นะคะ ^^ รักทุกคน~ >33
ความคิดเห็น