คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คู่แข่ง
บทที่ 3 คู่แข่ง
หลังจากประตูห้องประชุมปิดลงเสียงดังปั้งแล้วฝ่ายบริหารหลายสิบคนจึงหันมองหน้ากัน
แล้วได้แต่ทำตาปริบๆ
“ภพ นี่ปู่คิดไงว้ะจะเปลี่ยนชื่อเล่น เมื่อก่อนบอกชอบชื่อนี้มาก เพราะมันไม่มีใครอยากตั้งเหมือน!” ชายวัยกลางคน
ที่อายุอานามเข้าเลขห้าแล้วเอ่ยถามกับภิภพที่ทำได้แต่เหลือบตามองซ้ายทีขวาทีอย่างปลงๆ
“ไม่รู้ว่ะ เมื่อคืนกว่าจะได้พักผ่อนกันก็เกือบเที่ยงคืน ไม่ไหวขอตัวก่อน” ผู้เป็นหนึ่งในบอร์ดบริหารพาร่างที่แทบทรงตัวไม่ได้แถมบนหน้ายังแปะด้วยคำว่าง่วงเสียคำโตลากเท้าออกจากห้องประชุม
“ทำไมล่ะหลานภพ?” คุณยายฝ่ายบริหารที่ถูกคุณปู่ดวงเฮ็งตอกหน้าและกลายเป็น
แม่ปลาบู่เอ่ยถามอย่างสงสัย
“ก็เมื่อคืนนะสิครับ กว่าแสงดาวกับคุณพ่อจะเลิกเอาปืนมายิงกันบ้านก็เละหมดแล้ว” ทุกคน
ในบอร์ดบริหารตาโต
“แล้วยิงกันขนาดนั้นพวกแกสองผัวเมียไปอยู่ไหน?” ผู้บริหารหนุ่มวัยเดียวกับภิภพเอ่ยถาม
ด้วยความสงสัยไม่แพ้กัน
“จะหลบทำไมหละ มันก็เปียกกันทั้งบ้าน!” ชายหนุ่มตอบอย่างเพลียๆ
“เปียก หมายความว่าไง?” หญิงวัยกลางคนร่างท้วมเอ่ยขัดด้วยความสงสัยสุดๆ
“ก็เอาแบบปืนบาซูก้าที่พวกเราติดต่อจากคู่ค้าคราวแล้วมาดัดแปลงทำปืนฉีดน้ำนะสิ
แถมมันยังยิงได้รุนแรง
จนทำให้ลอยได้เลยแค่เปลี้ยงเดียว!”
ภิภพผลักประตูออกไปนอกห้องประชุมเสียงซุบซิบก็ดังไปทั่วห้องประชุมบอร์ดบริหารของบริษัท world haunt
“ทุกคน ฉันตัดสินใจแล้ว เราจะสร้างธุรกิจย่อย อาวุธสงครามแห่งสายน้ำ” ผู้บริหารฝ่ายการตลาดพูดขึ้นและ
ทุบโต๊ะเสียงดังด้วยความหมายมาด
“ดวงเฮ็งนี่มันตัวเงินตัวทองของพวกเราจริงๆ!”
หลังจากนั้นอีกไม่นาน เมื่อบริษัทเปิดตัวสินค้าใหม่ ทำให้ทั้งวงการอาวุธและยุทโธปกรณ์
ทางทหาร
ของแต่ละประเทศแทบสิ้นสติด้วยความช็อคจากผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัทแสนเพี้ยนนี้….
ด้านแรงบันดาลใจของหัวหน้าฝ่ายบริหารการตลาดของบริษัทกำลังเดินผิวปาก
ไปบนทางเดินยาว
ปูด้วยพรมขนแกะชั้นเลิศจากออสเตรเรีย
“ท่านประธานครับ....ท่านประธานครับ!” ชายหนุ่มในร่างไม้ใกล้ฝั่งหันไปส่งรังสีอำมหิต
จากสายตาใส่เลขาฯของตัวเอง
แล้วถามเสียงห้วน
“มีอะไรหมา?” หมาป่าทำหน้าเจื่อนๆ เมื่อท่านประธานซันดันเรียกชื่อเขาแค่พยางค์หน้าสั้นๆ
“ท่านประธานครับ....”
“ซันด้วย!”
ชายชราย้ำเสียงโหดและแววตาพร้อมจะเดินเข้ามาเขมือบเขาได้ตลอดเวลา
“ครับคร้าบ ท่านประธานซันนนน!”
และแล้วเลขาหมาป่าจึงได้รายงานเรื่องราวที่ทำให้เขาต้องวิ่งหน้าตาตื่นเหงื่อแตกพลั่กเข้ามาหา
“ทาง world sky บอกอย่างงั้นเหรอ?”
เลขาฯหนุ่มพยักหน้ารับด้วยหน้าตาเคร่งขลึมพลางหางตาก็แอบมองท่านประธานซันของตน
ว่ามีกล้ามเนื้อส่วนใด
บนใบหน้าบิดเบี้ยวหรือเหี่ยวย่นมากกว่าเดิมหรือไม่
“เอาโทรศัพท์มา” จู่ๆ ท่านประธานที่เงียบไปนานก็เอ่ยขึ้นและไม่รอคำตอบมือหนา
คว้าเครื่องมือสื่อสาร
จากมือคนสนิทที่ได้แต่ยืนปาดเหงื่อบนหน้าผากเป็นมันเลื่อมอย่างลำบากใจ
ท่านประธานเอ่ยชื่อบริษัทคู่แข่งอยู่ไม่นานระบบปฏิบัติการของโทรศัพท์ก็เชื่อมสายเข้ากับพนักงานฝ่ายต้อนรับของคู่แข่งทางธุรกิจ
“สวัสดีค้ะ world sky ยินดีต้อนรับค้ะ”
ท่านประธานหลับตาลงนิดหนึ่งก่อนลืมตาขึ้นและกลอกเสียงแหบห้าวลงไปในสาย
“ฉัน ท่านประธานซันผู้ดีเลิศในปฐพีและสามโลก พูดสาย ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะ world sky ฉันจะต้องส่งของขวัญชิ้นใหญ่ไปให้พวกแกแน่ๆ” ปิดท้ายด้วยเสียงหัวเราะเหอะๆ
เหมือนคนประสาท
โดยมีสายตาเบิกค้างเป็นศักขีพยานของเลขาหนุ่มที่ทำได้เพียงอ้าปากพงาบ
ประหนึ่งจะสิ้นลมหายใจไปตอนนี้
“รับทราบค้ะ ทางเราจะแจ้งไปให้ทางผู้บริหารทราบน้ะค้ะ ตาแก่งี่เง่า!” เสียงหัวเราะคิกคัก
ของโอเปอร์เรเตอร์ปลายสายดังกวนประสาทชายหนุ่มผู้ล้ำยุคจนทำหางคิ้วขาวโพลนกระตุกถี่ๆ
“เฮอะระวังตัวไว้เถอะ!” ท่านประธานซันโยนโทรศัพท์คืนลูกน้องที่สติหลุดไปนรกแล้ว
ก่อนเดินผ่านหน้าหมาป่าไปหน้าตาเฉย
เพียงไม่นานเกินรอ หนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น เสียงของท่านประธานซันผู้ดีเลิศในปฐพี
และสามโลกก็กลายเป็นทอคออฟเดอะทาวน์จนมีกระแสวิพากษ์วิจารณ์จากโซเชียลกระหน่ำโจมตีใส่บริษัท world haunt ทำเอาพนักงาน
ตั้งแต่ยามจนถึงบอร์ดบริหารทุกภาคส่วนอายแทบแทรกแผ่นดินหนี
มีเพียงชายชราในห้องประธานบริษัทที่ทำเพียงหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังแล้วทุบโต๊ะและตะโกนว่าดีๆๆ แบบนี้ต้องเอาอีก
ทำเอาพนักงานเกือบหกพันคนรีบขอลาฮอลิเดย์แล้วเผ่นกลับบ้านกันอย่างรวดเร็ว
หากเรื่องของท่านประธานบริษัทแนวหน้าของเมืองไทยยังอื้อฉาวไม่พอ
ภาพทางโซเชียลลึกลับยังคงตัดต่อภาพและเสียงอีกมากมายหลายหลากมุ่งเน้นโจมตีบริษัท world haunt จนทำเอาโซเชียลร้อนระอุเพราะสงครามคีบอร์ดอีกหลายสิบรอบ
ภายในคืนเดียว
หลายสำนักข่าวปักหลักอดทนรอเจ้าของสาเหตุกระหึ่มโซเชียลอยู่หน้าบริษัทตั้งแต่เช้ายันบ่าย และจากบ่ายไปยันดึก
แต่กลับยังไม่เห็นแม้แต่เงาหัวของเจ้าของวลีดีเลิศในปฐพีและสามโลก…..
…
บริษัท world sky
ในห้องผู้บริหารรวมของผู้นำวงการอิเล็กทรอนิกส์ สิ่งทอ เกษตรและยานยนต์
ทั่วทุกภูมิภาคของโลก
ชายหญิงหลายร้อยคนมองภาพท่านประธานซันคู่แข่งในชุดบ็อกเซอร์เต้นสะบัดตูดพลิ้วไปกับคลื่นทะเลจนสร้างเสียงฮาลั่นไปทั้งห้องประชุมที่เคยเคร่งขรึมกันมาตลอดทั้งวัน
“ฮ่าๆ ไอ้แก่นี่ ยิ่งแก่ยิ่งเพี้ยน!” บางคนหัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง
“นั่นนะสิ ฮ่าๆ นั่นๆ ดูท่าควงเสาไฟฟ้าฮ่าๆ!” คนหลายร้อยร้องตะโกนโห่ฮาเหมือนไม่เคยเห็นโจคเกอร์ชายหาดมาก่อน
ส่วนบอร์ดบริหารทั้งหลายรีบลี้ภัยเสียงหัวเราะเสียดประสาทและภาพอนาถตามาห้องประชุมเล็กที่อยู่ใกล้ๆ
“เฮ่ออ ไม่รู้ไอ้บ้านี่มันคิดจะทำอะไรเราอีก?”
ประธานบริษัท world sky เป็นชายวัยหกสิบต้นๆ เอ่ยขึ้นอย่างเพลียๆ แล้วถอนหายใจยาวๆ อย่างปลงๆ
“อ่าว มันบอกว่าจะส่งของขวัญชิ้นใหญ่มาให้พวกเราไม่ใช่เหรอครับ?” ชายวัยกลางคน
หนึ่งในผู้บริหารสูงสุดหัวล้าน
ร่างเตี้ยเอ่ยด้วยรอยยิ้มขบขัน
“โหยลุง ไอ้แก่นั่นนะมันก็มีดีแต่ปากเท่านั้นแหละ” น้ำเสียงและอาการท่าทางเหยียดหยันของชายหนุ่มที่ขึ้นมาดำรงตำแหน่งบอร์ดบริหารเลือดร้อนเอ่ยขึ้นอย่างขบขัน
“ไม่หรอกค้ะ ยังไงพูดเสียขนาดนั้น เขาต้องมีอะไรดีบ้าง!” รอยอมยิ้มเหมือนเห็นเรื่องสนุกบนเรียวปากอิ่มสีกลีบกุหลาบเอ่ยด้วยน้ำเสียงร่าเริง
หลายคนมองมาที่เธอด้วยแววตาลุ่มหลงไม่น้อย ไม่แพ้กับแววตาเกลียดชังจากผู้บริหารหญิงหลายช่วงวัย
เพราะได้ชื่อว่าเป็นเด็กอัจฉริยผู้ขึ้นมาถือครองตำแหน่งหนึ่งในฝ่ายบริหารสูงสุดและสำคัญที่สุดของบริษัท
world sky
หญิงสาววัยเพียงยี่สิบปีที่นั่งอมยิ้มมองผ่านกระจกใสไปยังภาพตัดต่อของประธานซันแห่งบริษัทคู่แข่งอีกฟากหนึ่งของห้องประชุมใหญ่ด้วยแววตาขบขัน
เมื่อเธอนึกถึงประโยคที่ตอบกลับคนแก่คนนั้นไป
‘รับทราบค้ะ ทางเราจะแจ้งไปให้ทางฝ่ายบริหารรับทราบนะค้ะ ตาแก่งี่เง่า!’
โดยไม่มีใครรู้เลยว่า อีกไม่นานเกินรอทางบริษัท world sky จะต้องเผชิญกับของขวัญ
ชิ้นใหญ่ จนทำให้หลายคนต้องปวดหัวและฝังใจไปอีกแสนนาน
…
เวลาเคลื่อนผ่านไปจากนาทีเป็นชั่วโมง จากชั่วโมงเป็นวัน
เพียงพริบตาเวลาก็ผ่านไปสามวันแล้ว
ซันกุ้ยเซียนในนามของท่านประธานซันสามารถทำให้ธุรกิจอาวุธสงครามและธุรกิจ
เกมส์ออนไลน์เป็นไปได้อย่างราบรื่น
ช่วงนี้ไม่ค่อยมีอะไรมากวนใจ เพราะแสงดาวป่วย หากให้ท่านประธานซันเดาสาเหตุก็คงไม่พ้นการตากฝนหนักในสามวันก่อน ที่ต้องไปตามหาเขา
คุณปู่ผู้แสนดีจึงแสดงความรักหลานด้วยการซื้อไอศกรีมเสียก้อนใหญ่ไปเยี่ยมหลานสาว
ที่ได้แต่มองตามตาละห้อย
โดยได้มีโอกาสเพียงสูดกลิ่นหอมหวานของไอศกรีมรสเลิศของเมืองหลวงเท่านั้น
ตามมาด้วยคำบ่นของภิภพที่ปู่อย่างเขาทำให้หลานสาวน้ำตาตกในเพราะไม่ได้กินของที่ชอบ
ในช่วงนี้ซันกุ้ยเซียนเริ่มรู้สึกแปลกใจกับร่างกายนี้ ซึ่งบางครั้งแข็งแรงเกินกว่ามนุษย์
วัยไม้ใกล้ฝั่งจะมีได้
แต่ความสงสัยนั้นอยู่กับชายชราไม่นานนัก ความแปลกใจก็หายไปเมื่อในคืนที่ผ่านมา ไม่รู้ว่ามีสิ่งใดดลใจหรือไม่
ซันกุ้ยเซียนดันอยากจะโคจรลมปราณขึ้นมาดื้อๆ
การกระทำของชายชราทั้งคืนที่ผ่านมาจึงเป็นการนั่งขัดสมาธิเข้าสู่ห้วงผะวังการฝึกฝนวิชาไปอย่างไม่ได้สนใจโลกภายนอก
ต่อเมื่อแสงตะวันลูบไล้กับร่างที่ชุ่มโชคด้วยเหงื่อเหนียวเหนอะหนะบนร่าง ทำให้ดวงตาคู่คมกล้าเบิกกว้างอย่างแปลกใจ
“ข้าสามารถใช้ลมปราณได้”
เมื่อผ่านการโคจรฟื้นฟูมาแล้วซันกุ้ยเซียนจึงมานั่งวิเคราะห์อย่างไตร่ตรองถึงปัจจัย
ที่ทำให้ลมปราณระดับชั้นวิญญาณ ไม่หายไปจากร่างเขา
มีสาเหตุหลายประการที่สามารถสันนิษฐานได้ใกล้เคียงกับความจริง
นอกจากร่างที่ใหม่แล้ว อย่างอื่นในตัวเขา
ยังคงเหมือนเดิมตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงตอนนี้ รอยยิ้มมั่นใจผุดขึ้นบนริมฝีปากไร้เรียวหนวด
อย่างเริงร่า
ตามคำนิยามของลมปราณในทวีปมารครองฟ้านั้น มีหลักวิชาสำคัญเกี่ยวกับช่วงชั้นปราณ
แต่ละช่วงว่า
มนุษย์ กำลังมหาศาล
วิญญาณ ท่องนภา
เทวดา ไปมาไร้ร่องรอย
ธรรมชาติ พลิกภูผาผ่าสมุทร
เจ้ายุทธ์ เลิศภพจบแดนดิน
เท่ากับว่าในช่วงเวลานี้ ชายชราผู้กุมตำแหน่งประธานบริษัท world haunt
สามารถแตะเท้ากับยอดตึกหลายสิบ
จนถึงหลายร้อยชั้นทะยานไต่ไปกับผนังตึกโดยไม่ต้องอาศัยไยแมงมุม
จะตีลังกาหรือเต้นกลางอากาศก็ล้วนชำนาญทั้งสิ้น………
เสริมบท
ท่านประธานซัน: ข้าจะส่งของขวัญกล่องใหญ่ไปให้พวกเจ้า เอ๊ะแต่แม่นางน้อยนี่.....น่าหม่ำไม่น้อย!
นักเขียน: ท่านประธานซันกำลังเพ้อฝันอีกแล้ว!!!
โปรดติดตามตอนต่อไป บทที่4 เรามาแต่งงานกันน้ะ!
………………………***
ความคิดเห็น