คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : กลับบ้าน ++รีไรต์แล้วเน่อ
บทที่ 26 กลับบ้าน
หลังดึงสติกลับจากสถานการณ์ไม่คาดฝัน ท่านประธานซันจึงลงมือทำงานต่อ
แต่สมองยังคงครุ่นคิดไตร่ตรอง แล้วสรุปกับตนเองเงียบๆ
วิทยาการลมปราณในมิติโลกยังไม่มีกระบวนการคืนสู่วัยเยาว์ที่ชัดเจน แม้แต่เทพกระบี่
ซึ่งใช้ยาเร่งการฝึกฝนจนพลังเกือบบรรลุเข้าสู่ขอบเขตธรรมชาติ ก็ยังไม่สามารถคืนสู่วัยเยาว์ได้
ทว่ากฎเกณฑ์ที่ราวไม่มีทางฝ่าฝืนกลับใช้กับหญิงสาวตัวเล็กที่เพิ่งจากไปเมื่อไม่กี่นาที
ที่ผ่านมาไม่ได้ แนวคิดที่ว่าเธอเป็นบุคคลฉายาเทพคนสุดท้ายแห่งองค์กรโลกนี้ต้องสวยพลันสั่นคลอน
เทพนักปราชญ์ จากที่เขารับรู้ บุคคลปริศนาผู้ก่อตั้งองค์กรโลกนี้ต้องสวยมีฉายานามว่าเทพนักปราชญ์ แต่ข้อมูลที่เคยพูดคุยกับกลุ่มเจ็ดเทพก่อนหน้านี้ ไม่ทราบว่าเชื่อถือได้มากน้อยเพียงใด
เมื่อถูกรบกวนปลายปากกาจึงไม่ราบรื่น ท่านประธานซันเคาะดรรชนีกับโต๊ะเนื้อไม้ใสเบาๆ เมื่อหาข้อสรุปไม่ได้จึงพักเรื่องหญิงสาวปริศนาซึ่งรสหวานแห่งความสาวยังกำซาบที่ปลายลิ้น
ชายหนุ่มไล่สายตาอ่านความจากนายพลดวงปังแล้วคลี่ยิ้ม
‘ถ้าไปเมืองกาญจน์เมื่อไหร่ติดต่อมา ฉันประสานงานผู้การค่ายแล้ว
คงต้องรอทางโน้นสองสามวัน ค่ายสุรสีห์ยังไม่มีคนโว้ย
จะทำอะไรคิดถึงฉันเยอะๆ หน่อยนะโว้ย ถึงเป็นนายพลก็ปลิวได้ ส.ส.ในสภา
จ้องฉันอย่างกับหมาล่าเนื้อ’
ชายหนุ่มยิ้มบางๆ ก่อนพิมพ์ตอบกลับไปสองสามประโยคแล้วเหลือบจ้องนาฬิกา
เวลาเริ่มเย็นลงมากแล้ว สำหรับฤดูฝนในเมืองกรุง
ท่านประธานซันเคลียร์งานคั่งค้างหมดลงในเวลาเกือบห้าโมงเย็น
หลังบันทึกไฟล์เป็นหมวดหมู่ก็ดึงกระบวนการทำงานของเจ้าสัวเจริญจากดาต้าเบส
ในระบบเอไอที่เก็บบันทึกไว้มาผ่านตาชั่วขณะ
งานบริหารคืองานที่อัครศิลปินแห่งมารครองฟ้าไม่ถนัดเอาเสียเลย ท่านประธานซันต้องใช้พลังงานมหาศาลกว่าจะเรียนรู้ขั้นตอนและวิธีการจัดงานของเจ้าสัวดวงเฮ็งได้
ถึงจะกล่าวว่าได้ เขาก็เรียนรู้ได้เพียงเสี้ยวหนึ่งของนักบริหารชั้นเก๋าเท่านั้น
ในยามนี้การทำงานของท่านประธานซันจึงไม่ต่างจากการขายผ้าเอาหน้ารอด
เพื่อจะไม่ตกเป็นขี้ปากบอร์ดบริหาร ในวันที่เขาเผยตัวว่าไม่ใช่เจริญ ชำนาญสรรพกิจ
หลังศึกษาแผนงานสองไตรมาตรช่วงต้นปีจนเข้าใจแนวทางดำเนินงานของบริษัท
ระดับหนึ่ง จึงคลิกส์เปิดแฟ้มสองไตรมาตรหลังช่วงท้ายปี
จมจ่อมอ่านเอกสารมากมายจนตาลายไปหมด ชายหนุ่มเอนหลังพิงพนักโซฟา มือหนึ่งนวดคลึงหัวตาคลายอาการล้าสะสม มืออีกข้างสะบัดเบาๆ หนังสือสามสี่เล่มจากตู้หนังสือสูงจดเพดานจึงพุ่งออกมาลอยนิ่งอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มหลับตาลงปากก็ออกคำสั่งให้ปัญญาประดิษฐ์ประมวลความคิดสำคัญในหนังสือแต่ละเล่มชนิดรวบรัดที่สุด เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์เติบโตถึงขีดสุดในศตวรรษที่ยี่สิบสอง เพียงครึ่งชั่วโมงท่านประธานซันก็เข้าใจเนื้อหาในหน้าหนังสือกระดาษสามสี่เล่มที่ลอยอยู่ตรงหน้า
เขาเปิดเปลือกตาจ้องหนังสือเล่มแรก หนึ่งในขุมปัญญาจากแผ่นกระดาษของเจ้าสัวดวงเฮ็ง เป็นหนังสือเก่าที่ถูกเขียนเมื่อราวร้อยปีก่อน
‘Rework จงลืมทุกอย่างที่คุณเคยรู้ก่อนเริ่มทำธุรกิจ’
ก่อนไล่สายตามองเล่มต่อมา
‘Remote สร้างธุรกิจให้ได้ดี ไม่ต้องมีออฟฟิศ’
ยกมือคว้าหนังสือเล่มที่สามมาพลิกอ่านอีกครั้งขณะเอไอห้องทำงานจัดการไล่เรียงชื่อหนังสือในตู้ ทว่าสมาธิส่วนใหญ่ของชายหนุ่มกลับจมดิ่งในตัวอักษรตรงหน้าเสียมากกว่า
‘It Doesn't Have to Be Crazy at Work ทำงานยังไง ไม่ให้บ้าไปซะก่อน’
ผู้เขียนหนังสือสามเล่มข้างต้นคือ Jason Fried (เจสัน ฟรีด) และ David Heinemeier Hansson (เดวิด ไฮเนอไมเออร์ แฮนส์สัน)
ผ่านไปครู่ใหญ่ท่านประธานซันจึงปิดหนังสือลง เขาคว้าหนังสือเล่มสุดท้ายมาพลิกอ่านขณะสะบัดมือเบาๆ สายลมเบาบางพลันหอบหนังสือสามเล่มแรกลอยกลับเข้าไปเก็บยังชั้น
อย่างแม่นยำ ภายใต้ความเงียบมีเพียงเสียงพลิกหน้ากระดาษต่อเนื่อง
‘4 hour workweek ทำงาน 4 ชั่วโมงต่อสัปดาห์’ หนังสือที่ได้รับยกย่องว่าเป็นไบเบิลแห่งยุคดิจิทัล ผลงานของหนุ่มอเมริกันผู้มีวิถีชีวิตเกษียรได้ตลอดเวลา ทิม เฟอริสส์
ท่านประธานซันปิดหนังสือเล่มสุดท้ายลงก่อนในเวลาต่อมามันจะถูกส่งกลับเข้าสู่ชั้น
ที่จากมา เพียงเลือกหนังสือสามสี่เล่มที่ชายชราเจ้าของห้องหยิบมาอ่าน ขบคิดและตีความ
ก็ไม่น่าแปลก หากนามสกุลชำนาญสรรพกิจจะกลายเป็นหมายเลขหนึ่งแห่งเมืองไทย
นับแต่ร้อยกว่าปีก่อน
เมื่อจัดการแผนไตรมาตรหลังเรียบร้อย ชายหนุ่มก็จัดการร่างแผนไตรมาตรแรก
แห่งปีสองพันหกร้อยสี่สิบสี่ เขาเชื่อว่าภารกิจซึ่งกำลังถูกเตรียมการจะไม่จบสิ้นลงอย่างง่ายดายแน่ เมื่อมันถูกจัดเตรียมมาเกือบห้าทศวรรษ
สมองโลดแล่นพลันหวนคำนึงถึงมือสังหารชั้นไม่ธรรมดา
การหลบเร้นจากระบบรักษาความปลอดภัยของบริษัทอาวุธสงครามระดับโลก
กระทั่งเข้าถึงตัวประธานกรรมการบริหารได้เช่นนี้ ย่อมจัดเป็นนักฆ่าชั้นพระกาล
ฝีไม้ลายมือคงหาไม่ได้ทั่วไป
จากที่ตรวจสอบนายกรัฐมนตรีของยุคนี้แล้วก็แปลกใจ
ผู้ชายคนนั้นเป็นคนหน้าซื่อมือสะอาดจริงๆ แถมยังมีการปราบปรามการทุจริตระบบราชการ
ชนิดรื้อรากปัญหาขึ้นมากวาดล้างจนหลากหลายกระทรวงแทบป่นปี้
ทั้งการบริหารของประเทศก็ทำให้ประชาชนเป็นสุขบ้านเมืองค้าขายดีเศรษฐกิจเป็นปึกแผ่นมั่นคง เหนือใต้ออกตกต่างถูกดูแลอย่างเท่าเทียมและส่งเสริมพัฒนาให้พลเมืองทุกชนชั้น
มีการศึกษาขั้นพื้นฐานคือระดับมหาวิทยาลัยและมีอาชีพมารองรับหลังทำงานจบ
วัดเป็นเปอร์เซ็นต์จากแบบสำรวจแล้วในประเทศแทบจะเทคะแนนเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์
ให้รัฐบาลพรรคชนไทยสุดจิตสุดใจ
เมื่อท่านประธานซันหาคำตอบไม่ได้ในยามนี้จึงเลิกคิด นายกรัฐมนตรีส่งคน
มาเยือนถึงถิ่นเขาก็คงเพิกเฉยไม่ได้ หากให้สมน้ำสมเนื้อคงต้องก่อเรื่องก่อราวสักครา
ชายหนุ่มปิดแล็ปท็อปและเก็บเอกสารรวมถึงขึ้นสวิตช์ระบบรักษาความปลอดภัย
ให้อาคารสำนักงานระดับสูงสุด
ในวงแขนหอบเสื้อสูทและตารางฝึกโหดติดมือเตรียมกลับบ้าน
ชายหนุ่มพาร่างสูงกลับเข้ามาในโซนห้องนอนแล้วส่ายหน้าพลางยิ้มเอ็นดู
สามสาวน้อยยังคงหลับใหลเปี่ยมสุขทุกคน
คิดเล็กน้อยแล้วเลือกยังไม่ปลุกพวกเธอ แต่แกล้งตั้งนาฬิกาปลุกหลายสิบตัวไปวางบนหัวเตียงแล้วตั้งเวลาให้ปลุกติดต่อกันเป็นลูกโซ่หลังเวลานี้อีกครึ่งชั่วโมง
ชายหนุ่มเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำแล้วยิ้มกริ่ม
นาฬิกาปลุกเสียงท่านประธานซันตะโกนโหยหวนดังยาวๆ
“เมียจ๋าาา ตื่นได้แล้ววว ถึงเวลาตื่นแล้วที่ร้ากกก!”
เสียงนาฬิกาปลุกยังคงดังลั่นแข่งกับเสียงร้องกรี๊ดของคาริ
และเสียงหัวเราะคิกคักของหลินหลินและน้ำค้างใส
ชายหนุ่มจัดการตัวเองเรียบร้อยในชุดเสื้อยืดตามสมัยนิยมสีอ่อน
และกางเกงขายาวเรียบๆ แต่งกายเรียบร้อยจึงเดินออกไปเผชิญหน้าสามสาวด้วยรอยยิ้มสดใส
ต่างคนต่างค้อนคนเป็นสามีตาขุ่นตาเคือง
คาริตาเขียวก่อนกระโดดเข้าหาเขาจนชายหนุ่มแทบรับร่างบางไม่ทัน
“คาริที่รัก คืนนี้ไว้ค่อยต่อนะ ตอนนี้อาบน้ำก่อนนะ ดูสิตัวเปื้อน.....หมดแล้ว”
ชายหนุ่มยังไม่ได้พูดคำหยาบคาย
คาริก็ร้องแหวและรีบวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไปเสียก่อน
“ไอ้ผัวบ้าลามก” คาริยังโผล่หน้าออกมาชวนหลินและน้ำค้างใสที่หน้าแดงก่ำเพราะชายหนุ่ม
ยิ้มจนตาหยียามจ้องกายเปลือยเปล่าทั้งคู่ด้วยแววตากรุ้มกริ่ม
“พี่ซัน อย่ามองเค้าค่ะ” หลินจ้องหญิงสาวที่อายหน้าแดงข้างตัวแล้วรีบสะบัดมือ
ใช้ลมปราณหอบชายหนุ่มที่ขวางทางเข้าห้องน้ำลอยไปตกบนเตียงเสียงดังตุ๊บ
“หลิน คืนนี้จะเอาให้ลุกไม่ได้” แม้เขาจะร้องบอกภรรยาสาวด้วยน้ำเสียงเข่นเขี้ยว
แต่เสียงหัวเราะใสๆ ก็ตอบโต้กลับมาว่าไม่กลัว ท่านประธานซันคล้ายโรคจิต สูดจมูกดอมดมกลิ่นกายหอมละมุนของสามสาวบนที่นอนซึ่งตกค้างอยู่
เขาคลี่ยิ้มละไม นัยน์ตาคมอ่อนโยนลง ไม่ว่าวันนี้หรือปีหน้าจะเกิดสิ่งใดขึ้น
เขา จะปกป้องพวกเธอด้วยชีวิตและจิตวิญญาณ
ชายหนุ่มยิ้มเจื่อน ก่อนรีบปิดนาฬิกาปลุกอีกหลายตัวก่อนมันจะกลายเป็นซากหากคาริออกมา
หลังจากอาบบวกเล่นน้ำกันเกือบหนึ่งชั่วโมงจนเขาขู่ว่าจะเข้าไปอาบให้
แต่ละคนจึงรีบวิ่งออกมาแต่งตัวในที่สุดก็เรียบร้อยจนได้
น้ำค้างใสยังไม่ชินกับสายตาวิบวับของคนกวาดตามองร่างบางในชุดเสื้อโปโลสีครีมหวาน
และกระโปรงยาวคลุมเข่า ปล่อยเส้นผมยาวสลวยถึงเอวคอดแบบบาง
หญิงสาวถูกจับทำผมพร้อมเสียงหัวเราะคิกคักของคาริและหลินหลิน
ชายหนุ่มติดกิ๊บผีเสื้อเล็กๆ ให้สาวน้อยตรงหน้าและมองภาพในกระจกเงาบานใหญ่
ก่อนส่งยิ้มอุ่นให้น้ำค้างใส
“น่ารักมาก คุณหนูตัวน้อย” ชายหนุ่มยอมปล่อยให้น้ำค้างใสได้สำรวจตัวเอง
และลองฝึกใช้พลังยุทธ์โผบิน ดังนกน้อยกำลังจะสู่ฟ้ากว้างเป็นครั้งแรก
ส่วนเขาหันไปไล่จับยัยปีศาจแมวคาริและหลินหลินน้อยมาสวมเสื้อผ้า
ขณะไขว่คว้าสองสาวก็ล้วงโน่นขยำนี่จนโดนกัดด้วยความเขินไปหลายเขี้ยว
แม้หลินจะไม่ได้โหดร้ายเหมือนยัยปีศาจคาริ แต่หากเธอเขินแรงๆ ก็จะจิกเล็บจนเนื้อเขาช้ำได้เช่นกัน หลินถูกจับสวมชุดเดรสตุ๊กตาสีขาวอ่อนระบายลูกไม้ดอกเหมยสีชมพู
เรือนผมยาวถูกปล่อยสลวยแนบแผ่นหลังเนียน
หลินให้รางวัลเป็นรอยจุ๊บที่แก้มเขาทีหนึ่งก่อนเดินไปคุยอะไรสักอย่างกับน้ำค้างใส
กว่าจะจับคาริแต่งตัวได้ก็ทำเอาเหงื่อตกไปเช่นกัน
กระทั่งคาริถูกลงโทษด้วยความรักและลีลาที่ช่ำชองอยู่ร่ำๆ จะต้องทอดกายบนเตียงกว้าง
เขาจึงสามารถแต่งตัวให้หญิงสาวผู้เปลี่ยนมาสวมชุดเสื้อกระโปรงสีชมพูอ่อนทับด้วยเอี๊ยมยีนส์สีครีมได้สำเร็จ
“กลับบ้านกันเถอะ”
ชายหนุ่มเอ่ยไม่ทันจบก็ต้องรีบคว้าคาริจากกรอบหน้าต่าง
เขาดีดหน้าผากคนหน้าใสเบาๆ แม้รู้ว่าเธอไม่เป็นอะไรแน่
ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ต้องการให้คนเบื้องล่างตระหนกตกใจเพราะใต้กระโปรงไม่ใช่ขาขาว
แต่เป็นมีดสั้นและอาวุธลับในซองหนังของหญิงสาวแสนแก่น หลินยังคงสามารถทำให้เขาทึ่งได้
เพราะกระบี่อ่อนของเธอสามารถอ่อนตัวจนกลายเป็นเข็มขัดบนเอวคอดกิ่ว
ทำเขาขนลุกกับความน่าเกรงขามของเมียสาวแต่ละคน
ชายหนุ่มคว้ามือน้ำค้างใสที่ตาโตกับสองสาวนักสู้
ให้เดินออกจากห้องลงไปสู่ท้องถนนเบื้องล่าง
ด้วยเครื่องเดินทางพิเศษของผู้บริหาร world haunt ทำให้ทุกคนเดินทางลงมาถึงชั้นล่าง
ด้วยเวลาไม่ถึงนาที หลินและน้ำค้างใสชาชินกับสายตาของคนเดินถนนในวันฝนพรำ
แต่คาริไม่ใช่
หญิงสาวจึงเลือกมาเดินเบียดเขาดังไม่ค่อยชินกับสายตาผู้ชายมากมายบนท้องถนน
ซึ่งมองพวกเธอด้วยสายตามันเยิ้ม
“ทำใจให้สบายพวกเธอสวยมากเขาเลยมองกัน ว่าแต่ พวกเราจาไปขึ้นรถ....”
พูดยังไม่ทันจบสามสาวก็หันมายิ้มหวาน
“ไม่เอานะ” คาริรีบตัดบท
“พวกเราอยากเดินนะคะพี่ซัน” น้ำค้างใสพูดด้วยแววตาออดอ้อนขนาดนั้นใครจะไปทนได้
“นะ น้า พวกเราอยากเดินกลับบ้านกับซัน โรแมนติกออก” ชายหนุ่มได้แต่ยอมจำนน
การวางแผนของสามสาวที่แท็กทีมมาขนาดนี้แล้วเขาผู้เป็นสามีแห่งชาติจะพูดอะไรได้
เปิดฉากด้วยคาริซึ่งแสดงจุดยืนเด็ดขาด ตามมาด้วยแววตาวิงวอนของน้ำค้างใส
ที่ไม่ได้เดินมานานมาก เขาก็ใจละลายเป็นน้ำไปแล้ว
สุดท้ายยังให้หลินๆ สาวน้อยร้อยล้านและแม่ครัวสาวผู้ปรุงอาหารจานรักมาส่งสายตาแป๋วๆ
ขอความเห็นใจเขายิ่งพูดอะไรไม่ออก
ชายหนุ่มทำได้เพียงพยักหน้าและยิ้มกว้างกับเสียงเย่และรอยยิ้มสดใสของเหล่าภรรยาสาว
ทั้งสามก้าวลงบนทางเท้าที่แบ่งเป็นหลายช่องทาง
บนทางเดินมีหลังคากันแดดฝน ผู้คนหลายอาชีพที่เพิ่งเลิกจากงาน
ด้วยใจเหนื่อยล้า พอได้พบเห็นรอยยิ้มของสามสาวสวย บางคนก็รู้จักสองในสาม
และเห็นคนที่ก้าวตามสามสาวมาก็ทำให้ข่าวลือแพร่กระพือไปได้เสมอ
แม้ชายหนุ่มจะได้ยินแต่ทำเพียงอมยิ้มและหัวเราะเท่านั้น เป็นสามสาวเสียอีก
ซึ่งผินหน้ามาค้อนตาเคือง
“เฮ้ย...นั่นประธานบริษัท world haunt ไม่ใช่เหรอวะ แล้วก็คุณหนู world skyนี่หน่า
สวยมากเลย สวยจนข้าจะลืมหายใจแล้วว่ะ”
“นั่น นั่น สาวน้อยร้อยล้านตัวเป็นๆ พวกเรา คุณหนูหลิน lucky moon ไม่ใช่เรอะ
โฮ้...ยิ่งกว่านางฟ้านางสวรรค์อีกน้ะนั่น
ใครได้พวกเธอเป็นแฟนคงจะอยู่ในห้องนอนทั้งวันทั้งคืนเลยว่ะ” หลายต่อหลายคำวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คนตามไรทางทำให้สามสาวอยากเปลี่ยนใจกลับไปใช้รถ
จำเป็นให้ชายหนุ่มที่ตามมาด้านหลังต้องก้มลงขโมยหอมแก้มพวกเธอคนละฟอด....
จนคนเกือบพันอ้าปากค้าง
สามสาวตาค้างขณะพวงแก้มไล่สีชมพูแจ๋
หลายเสียงอื้ออึง เหม่อมองผู้ชายไม่นิยมออกสื่อ เว้นเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา
หลังจากออกกระแสของปืนฉีดน้ำยุทธการวารีเดือดจบสินค้าก็ขายดีขึ้นแทบทุกวัน
ถึงไม่ใช่ช่วงเทศกาลแต่ก็ได้รับความนิยมอย่างสูง
แม้ทั้งสี่จะเดินผ่านไปแล้วแต่โซเชียลก็กระหึ่มขึ้นอีกครั้ง
มีหลายคนที่สามารถจับภาพและบรรยายได้ถึงใจและยิ่งโหมกระแสให้ร้อนฉ่า
ท่านประธานแห่ง world haunt มีแฟนทีเดียวเป็นสาวสวยระดับแนวหน้าของโลก!
เสริมบท
ท่านประธานซัน: ภูมิใจมาก
คนทั่วโลก: ตาร้อนผ่าว!!
โปรดติดตามตอนต่อไป บทที่ 27 ถึงบ้าน!
…………………***
ความคิดเห็น