ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    for my love

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.ย. 56


    หลังจากที่ไกด์มาบอดเรื่องนิคกับเบสวันนั้น เบสก็ไม่ได้สนใจจะรอนิคอีก เบสใช้ชีวิตในแต่ล่ะวันของเขาตามปกติ มั่วไปเรื่อย เที่ยวเก่งเหมือนเดิม วันนี้ก็เช่นกัน เขาแวะเวียนมาผับร้ารประจำ หลังจากไม่ได้มาหลายวัน เพราะเพื่อนรู้ใจทั้งสองไปต่างประเทศ ในช่วงปีใหม่ยังไม่กลับ ส่วนเขาครอบครัวก็มาฉลองด้วยแค่วันปีใหม่ แล้วก็แยกย้ายไปทำหน้าที่ใครหน้าที่มัน ก็เหลือเพียงเขาที่นั่งเหงาอยู่คนเดียว

    “มึงจะสิงแก้วเหล้าไหม กูจะซื้อให้” ไกด์พูดขึ้น หลังจากที่เดินเข่ามาในร้านสักพัก ก็เห็นเบสนั่งอยู่คนเดียว เลยคิดจะเข้ามาทัก

    “พูดดี ไม่มีใครว่าอะไรมึงหรอก” เบสเงยหน้ามองไกด์หลังจากที่ ได้ยินเสียงคุ้นๆหู พูดอยู่ใกล้ๆ

    “กูก็คิดว่ามึงจะสิงแก้วเหล้าไง แล้วไง มานั่งคนเดียวมึง ยังคิดถึงไอ้นิคอยู่หรือไง” ไกด์พูดขึ้น ไม่จริงจังนัก เพราะเขาก็รู้ดีว่าคนตรงหน้า ไม่ได้จริงจังกับเพื่อนเขาขนาดนั้นหรอก

    “กูแค่อยากแดกเหล้าไง แต่เพื่อนกูหายหัวว่ะ” เบสพูดยิ้มๆ ทั้งที่สายตาเขาสื่อให้อีกคนรู้อย่างเต็มที่ว่าเหงา ทั้งที่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้

    “สนใจ ไปแดกกับกูไหม ก็ก็เซ้ง กะว่าจะมาหาที่แดกเหมือนกัน” ไกด์เอ่ยชวน ทั้งที่ ปกติเขาไม่เคยชวนใครไปพื้นที่ส่วนตัวของเขาเลย

    “เอาดิ กุก้อยากมีเพื่อนแดกเหล้าเหมือนกัน” เบสพูดตอบไกด์ตามที่ตนคิด

    หลังจากที่ทั้ง2คุยตกลงกันเสร็จ เบสก็ขับรถมาที่ห้องของไกด์ ที่อยู่ไม่ไกลจากผับเมื่อกี้นัก

    “มึงอยู่คนเดียวหรอ” เบสถามขึ้น หลังจากที่เดินเข้ามาในห้องของไกด์ได้สักพัก และสำรวจแล้วว่าห้องนี้กว้างพอควร แต่สิ่งของกลับจัดไว้อน่างเป็นระเบียบ ต่างจากห้องของตน ที่รกอย่างกับรังหนู

    “อือ กูอยู่ได้สักพักแระ กูไม่อยากอยู่ที่บ้านว่ะ วุ่นวาย” ไกด์พูดตอบทั้งที่จัดเตรียมของจะดื่มเหล้ากัน

    “เออ ไปกินนอกระเบียงไหมว่ะ วันนี้ บรรยากาศดี” ไกด์เอ่ยถาม หลังจากที่เห็นเบสมองมาที่ตน

    “ต ตามใจมึง...” เบสพูดตอบ ทั้งที่ในใจนึกกลัว ห้องไกด์อยู่สูงพอควร แต่เพราะไม่อยากให้ไกด์รู้ว่าตัวเองกลัวความสูง เลยไม่คิดปฎิเสธอะไร

    “เบสมึงเป็นไรไหม..” ไกด์ถามขึ้น หลังจากที่เห็นเบสนั่งเงียบมาสักพัก

    “ป เปล่า.... กูแค่คิดอะไรเพลิน” เบสตอบ ก่อนยกเหล้าขึ้นดื่ม

    ทั้งคู่นั่งดื่มไปคุยกันไป จนเวลาผ่านไปนานพอสมควร เบสเองเริ่มจะรู้สึกมึนๆ

    “เอ่อ ไกด์ กูกลับก่อนนะ ดึกแล้วว่ะ” เบสพูดก่อนจะลุกขึ้น แต่เพราะแอลกอฮอล์ที่อยู่ในร่างกายเบสเยอะพอสมควร บวกกับความกลัวที่เบสมีอยู่ในใจ ทำให้ เบสสะดุดกับขาโต๊ะ แล้วเซไปพิงกับขอบระเบียง

    “ไอ้ไกด์ ช ช่วยกูด้วย.....” เบสร้องขึ้นเสียงดัง พร้อมกับจับขอบระเบียงไว้แน่น

    “เห้ย!!! เบสมึงจะร้องเสียงดังทำไมว่ะ กูอยู่แค่นี้เอง” ไกด์พูดขึ้นเสีงดังพอๆกับคนตรงหน้า ด้วยความตกใจ ในท่าที่ของเบส

    พอเบสเห็นร่างของไกด์ ก็รีบจับไกด์และดึงเข้ามากอด พร้อมปล่อยโฮออกมาเสียงดัง ทั้งที่ตายังหลับแน่น

    “เบส.. มึงเนไร ร้องทำไมว่ะ” ด้วยไกด์ตกใจและทำอะไร ไม่ถูก ได้แต่อยู่นิ่งๆให้เบสกอด

    “ฮึกกก.. ก ไกด์ อย่าปล่อยกูนะ  อือออ...” เบสไม่สนใจอะไร ได้แต่ร้องออกมา พร้อมกอดไกด์เอาไว้แน่น ทั้งที่ตัวสั่นเทิ่ม

    ไกด์ นั่งปลอบเบสอยู่สักพัก ก่อนจะพาเบสเข้ามานั่งในห้อง และนั่งปลอบอยู่อีกนานกว่าเบสจะสงบลงได้ ก่อนจะหลับไปในอ้อมกอดของตน

    หลังจากที่เรียบเรียงเรื่องราวทั้งหมดได้ ไกด์ก็รู้ว่าเบสกลัวความสูง และอาการที่แสดงออกมาแบบนั้น ทำให้เขารู้สึกสงสารร่างบางที่อยู่ในอ้อมกอดขึ้นมาทันที

    ไกด์จับเบสนอนลงกับเตียงอย่างเบามือ เพราะกลัวร่างบางตรงหน้าจะตื่นขึ้นมากิ่น เขานั่งพิจาณรา ร่างตรงหน้า

    “หน้าอ่อนแบบนี้หรอว่ะ ที่หลอกฟันคนอื่นไม่เลือก” ไกด์พูดเบาๆอยู่ตรงหน้าเบสที่หลับอยู่บนเตียงของเขา ลมหายใจแผ่วเบา ดวงตาที่ปิดสนิท ตรงหางตายังมีคราบน้ำตาที่ติดอยู่จากการร้องไห้หนักมาเมื่อครู่

     

     

    ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ว่าร่างบางตรงหน้าเป็นใคร จากที่ฟังเพื่อนของตัวเองเล่า และจากที่สืบประวัติมา เขาพอรู้ว่าเบสเข้าชู้แค่ไหน เขาคอยมองดูเบสอยู่ห่างๆมาเสมอ ไม่ได้เข้ามาใกล้นัก เพราะในใจรู้สึกเคืองร่างบางตรงหน้านิด จากนิสัยเจ้าชู้ และหน้าตาและร่างกายที่บอบบาง มันอาจทำให้เขาอดใจไม่ไหว แย่งแฟนเพื่อนก็ได้    ไกด์นั่งคิดสักพัก ก็นึกขึ้นได้ว่าดึกพอสมควร เลยเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย ก่อนจะออกมาแต่งตัว และเดินอ้อมไปนอนอีกฝั่งของเตียง เขาพยายามทำทุกสิ่ง อย่างเบาที่สุด เพื่อที่จะไม่ให้ ร่างบางข้างๆรู้สึกตัว

    “อือออ .....” เสียงขยับตัวของคนข้างๆทำให้เบสรู้สึกตัว แต่ด้วบร่างกายที่อ่อนล้า เลยไม่สามารถจะลืมตาขึ้นมามองได้ ว่าเสียงอะไรที่รบกวนการนอนของเขา

    ไกด์พลิกตัวมามอง ร่างเล็กข้างๆ แล้วแอบยิ้มพลางคิดในใจ(คนบ้าไรว่ะ จะรู้สึกตัวง่ายป่านนี้) เขามองคนตรงหน้าสักพัก ก่อนจะผล็อยหลับไป

    11.00

    ............................................................................................

    “เบสๆๆ ตื่นได้แล้ว...” ไกด์เขย่าร่างบางตรงหน้า หลังจากที่ตื่นมาได้สักพัก แต่ไม่มีวี่แววร่างบางตรงหน้าจะตื่นมา เลยเข้าไปอาบน้ำ เตรียมอาหาร เผื่อร่างเล็กที่นอนหลับอยู่บนเตียงของเขา คิดว่า ไว้สักพักค่อยปลุก แต่นี้สายมากแล้ว เบสก็ยังไม่ตื่น เขาเลยเดินเข้ามาปลุก

    “อื้ออ... อย่ากวน กูจะนอนน..” เบสลากเสียงยาว เมื่อรู้สึกว่ามีใครมารบกวนการนอนของตน

    “ไอ้เบส!!!  ตื่นได้แล้ว นี้ไม่ใช่ห้องมึงนะ...” ไกด์พูดเสียงดัง

    “อย่ายุ่ง กูจะนอน...” แต่เบสก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น พร้อมกับดึงผ้าห่มมาคลุมตัว

    ตุ๊บบบ!!!

    “โอ๊ย!! ใครทำเชี้ยไรว่ะ!! “ เบสโวยวายขึ้นมา หลังจากรับรู้ว่าร่างกายตนโดนวัตถุแข็งๆ ประทะ จนหล่นมากับพื้น

    “ตื่นได้แล้วใช่ไหม!! ปลุกยากปลุกเย็น” ไกด์ยืนยิ้มอยู่อีกฝั่ง

    เบสพอจะเรียบเรียงเรื่องราวได้บ้างแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

    “ไอ้เชี้ย ไกด์!!! มึงถีบกูทำไมม.......!!!” เบสตะโกนลั่น

    “กูปลุกดีๆแล้วมึงไม่ตื่น” ไกด์พูหน้าตาเฉย ก่อนจะเดินออกจากห้องนอนไป

    ทิ้งให้เบสนั่ง งง กับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่สักพัก

    พอเบสปรับสภาพอารมณืได้ปกติดีแล้ว หลังจาที่เข้าไปอาบน้ำล้างตัว ก็เดินออกมาหาไกด์ที่น่ะงดูที่วี อยู่ด้านนอกห้องนอน

    ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋า และของๆตนเอง

    “ไม่คิดจะขอบคุณกูเลยนะมึง” ไกด์พูดทั้งที่ตายังมองทีวี

    เบสชะงักก่อนจะหันไปมองไกด์อีกครั้ง

    “หายกันกับที่มึงถีบกู ไปล่ะ” เบสพูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกมาจากห้องไกด์

    “ผู้ชายเหี้ยไรว่ะ ขี้งอนชิบหาย” ไกด์พูดเบาๆ ยิ้มกับตัวเอง กับท่าทางอีกคนที่เพิ่งเดินออกไป

    ..........................................................................................................................................

    หลังจากที่ออกมาจากคอนโด ของไกด์ เบสก็ตรงดิ่งกลับห้องของตัวเอง ก่อนจะเตรียมตัวไปเรียนบ่ายตามปกติ พยายามที่จะไม่นึกถึงหน้าไกด์มากเท่าไหร่ ใช่ว่าเขาจะจำเรื่องราวเมื่อคืนไม่ได้ แต่เพราะอายไกด์ที่กอดและร้องต่อหน้าไกด์แบบนั้น เลยทำให้เบสไม่ค่อยกล้าที่จะสู้หน้าไกด์เท่าไหร่

    ........................

     

    แต่หลังจากวันนั้น เบสก็ได้พบไกด์อยู่เรื่อยๆ แวะเวียนไปดื่มเหล้า นั่งพูดคุยกันบ้าง จนวันหนึ่งทำให้ตัวเบสเองรู้สึกแปลกๆขึ้นมา กับการกระทำของตนเองหลายอาทิคย์ที่ผ่านมา  เบสไม่ห้องไกด์แทบจะทุกวันก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเหนื่อยจากการเรียน หรือจากอะไรมา ก็ต้องหาทางที่จะไปหาไกด์ให้ได้ เป็นอยู่แบบนั้นอยู่เกือบเดือน จนเบสเองก็แปลกใจว่ามันคืออะไร เบสเองเริ่มจะตีตัวออกห่างไกด์ เพราะเริ่มจะควบคุมตัวเองไม่ได้ อยู่ใกล้ไกด์ที่ไร ใจก็เต้นแรง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×