คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1
เมื่อไหร่มึงจะกลับมาหากูว่ะ มึงจะให้กูรอไปจนตายเลยหรือยังไง ไอ่นิค!!!”
“โอดครวญให้ตาย เขาคงกลับมาหามึงอยู่หรอกว่ะ” ไกด์พูดในขณะที่เดินผ่านมา ได้ยินเสียงคนพูดใกล็ๆ แถวนี้
“แล้วมึงเป็นใคร มายุ่งอะไรกับกูว่ะ” เบสพูดออกมาด้วยอารมณ์ที่โมโหสุดๆ แต่ก็เห็นหน้าไม่ชัด เพราะแถวนี้มืดพอควร
ไกด์ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่มองหน้าไอ้คนที่อยู่ตรงหน้าอย่างเอือม พลางคิดในใจว่า(สภาพแบบนี้เขาคงกลับมาหามึงอยู่หรอก) แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรกับคนตรงหน้า ก่อนเดินขึ้นรถไป เพราะเพื่อนขับมาจอดรอนานแล้ว
…………………………………………………………………………………………………
หลายวันต่อมา
เบสใช่เวลาอยู่ไม่กี่วันลืมหยุดคิดเรื่องของนิคลงไปได้บ้าง คนรักที่อยู่ดีๆก็หายไปจากเขาโดยไม่บอกกล่าวอะไร ความจริง เบสก็ไม่ได้คิดจริงจังอะไรกับนิคอะไรมากนัก แต่เพราะนิคเข้ามาในตอนที่เขาเหงาสุดๆ และคิดว่าก็ไม่เสียหายอะไรที่จะคบกับนิค เพราะนิคดีกับเขามาก อาจเพราะกลัวเสียหน้ากับเพื่อน เลยโวยวายไปตามประสา ไม่ให้ใครว่าได้ แฟนหายไปทั้งคนกลับไม่ได้สนใจอะไร ทั้งที่ความจริงแล้ว ทุกๆวันของเบสก็ใช่ไปกับการเที่ยว และเปลี่ยนคู่นอนไม่เว้นแต่ล่ะวัน เพื่อนของเขาเองก็ไม่คิดว่าเบสจะหยุดที่นิคได้จริงๆ
“เฮ้ย!! ไอ้เบส มึงยังรอไอ่นิคอยู่รอว่ะ เขาหายไปหลายวันแล้วนะเว้ย” นนท์พูดขึ้นโดยไม่ได้ใส่ใจนัก เพราะเขาก็เห็นว่าเพื่อนเขาไม่ได้ใส่ใจเรื่องของนิคมากนัก
“กูก็รอเท่าที่รอได้แหละว่ะ เขากลับมากูก็ทำเหมือนเดิม ไม่กลับมากูก็อยู่แบบนี้ ไม่ได้เสียหายอะไร”เบสพูดตอบเพื่อน ในขณะที่มือก็ถือแก้วเหล้ายกดื่ สายตาก็มองไปที่หนุ่มข้างโต๊ะ
“เฮ้อ !! มึงนี้นะ เจอคนที่ทนนิสัยมึงได้ ยังไม่หยุดอีกหรอว่ะ”นนท์พูดว่าเพื่อน ไม่จริงจังนัก
“ชีวิตกูยังอีกยาวไกลเว้ย เอามาจมทำไมกับคนๆเดียว “ เบสตอบเพื่อน ก่อนเดินไปนั่งคุยกับเด็กที่ตัวเองเล็งไว้
“มึงอย่าไปสนใจนัดเลยไอ้นนท์ ถ้าไอ้เบสมันหยุดได้สิน่าแปลก มึงดูมันสิ” พีพูดขึ้น พร้อมพยักหน้าให้นนท์รับรู้ว่าเพื่อนตัวเองกำลังทำอะไร กับเด็กโต๊ะข้างๆอยู่
“กูก็แค่เตือนมันว่ะ แต่ก็จริงอย่างที่มันบอก ชีวิตอีกยาวไกล เอามาจมทำไมกับคนๆเดียว 555 ดื่มเว้ย” นนท์พูดติดขำ ก่อนหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มกับเพื่อนตนเอง
เบส นนท์ พี เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก รู้นิสัยใจคอกันดีว่าเป็นยังไง ด้วยความที่สนิทกันมาก และผ่านอะไรด้วยกันมามาก เลยไม่คิดจริงจังอะไรมากนักที่เพื่อนตัวเองจะเจ้าขู้แค่ไหน เพราะพวกเขาเองก็ชอบชีวิตอิสระอยู่พอสมควร ถึงไม่มีใครมีแฟนจนถึงป่านนี้
“ไงว่ะไอ้เบส เด็ดอย่างที่มึงคิดไหม”พีถามเพื่อน ในตอนที่เบสกำลังเดินมาหากลุ่มตนเอง
“ก็งั้นๆว่ะ เด็กมันยังไม่คุ้นสนาม....”เบสพูดติดตลก หลังจากที่พาเด็กที่ตนเองเล็งไว้ ไปสนองความต้องการตัวเองมา
“กลับได้ยังว่ะ พรุ่งนี้กูเรียนเช้า” นนท์พูดขึ้น เพราะวันนี้ตนกับเพื่อนไปทำกิจกรรมของมหาลัยมาเหนื่อยแล้ว ยังไปเที่ยวแข่งรถต่ออีก
“เออ กลับเถอะ กูก็เริ่มเบื่อ” พีพูดขึ้นสมทบเพื่อน ก่อนเรียกพนักงานเช็คบิล
“เออ กลับๆ วันนี้กูกลับคอนโดกูนะพวกมึง” เบสพูดขึ้นตอนที่พากันเดินออกมาจากร้าน
“ไมว่ะ ปกติไม่ค่อยชอบอยู่คนเดียว หรือว่า กกใครไว้ว่ะ” นนท์พูดแซวเพื่อน เพราะปกติเบสจะต้องไปนอนกับตนไม่งั้นก็พี เพราะเบสเป็นคนที่กลัวผีจนขึ้นสมอง
“กก....ห่าไรมึง กูจะกลับไปเคลียง่นเว้ย ดองไว้หลายวัน อยากอยู่เงียบๆด้วย” เบสพูดบอกเพื่อนไป ก่อนที่จะแยกย้ายกัน
หลังจากกลับมาจากเที่ยว เบสก็มานั่งทำงานต่ออีกจนถึงเช้า ได้งีบนิดหน่อยก่อนจะเช้า ก่อนที่เพื่อนตัวเองจะโทรมาปลุก ร้อมให้เหตุผลว่าจะรีบไปทำงานแต่เช้า
เบสอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็รีบเก็บงานที่ทำเสร้จเมื่อตอนก่อนเช้า หอบลงมาขึ้นรถ ก่อนขับตรงไปยังหาลัยทันที
“มาสายว่ะ ไอ้เบส..” พีพูดขึ้น ในตอนที่เห็นเพื่อนวิ่งกระหืดกระหอบมาหาตนกับเพื่อน
“สายห่าไรว่ะ กูมาก่อนตั้ง10นาที” เบสวางของกับโต๊ะ ก่อนฟุ๊บหน้าลง โดยไม่สนใจใคร
“ไอ้ห่าเบส... มาถึงมึงก็เฝ้าพระอินทร์เลยนะ!!!” นนท์พูดดุเพื่อน หลังจากที่วิ่งไปซื้อน้ำกลับมา ก็เห็นเพื่อน มุดหน้าลงกับโต๊ะซะแล้ว
“มึงอย่าว่ามันนักดิ ยังไม่ชินอีกหรือไง” พีพูดทักท้วงเพื่อนขึ้น เพราะปกติ เบสก็เป็นแบบนี้ประจำ มาถึงก็ไม่สนใจใคร มุดโต๊ะในห้องเรียนประจำ
คาบเรียนนี้ก็ผ่านไปอย่างปกติแบบที่ทุกๆวัน หลังจากเรียนเสร็จ3หนุ่มก็แยกย้ายกันกลับห้อง พร้อมนัดแนะกัน ยังสนามแข่งรถที่ประจำ ที่ชอบไปกัน
..........................................
หลังจากที่กลับมาจากมหาลัย ก็เอาแต่นั่งคิดเรื่องที่ชายหนุ่มคนนั้น พูดในวันนั้นที่เขาไปเพ้อรำพัน ในที่ๆเขาไปกับนิคประจำ เบสพยามนึกว่าชายหนุ่มคนนั้นเป็นใคร รู้เรื่องของเขาได้ยังไง และทำไมเขาไม่รู้จัก
เบสตัดสินใจกลับไปที่นั้นอีกครั้ง เพราะหวังว่าจะๆได้เจอกับบุคคลปริศนาคนนั้น ทั้ยังค้างคาใจตนอยู่
เบสโทรไปยกเลิกเพื่อนว่าจะไปแข่งรถกัน ให้เหตุผลแค่ว่าเหนื่อยอยากพักผ่อนทั้งที่ความจริงแล้ว ตนจะได้ออกมาตามหาหนุ่มคนนั้น ที่คอยรบกวนจิตใจเขามาตลอดหลายวัน
................ เบสขับรถมาถึง สถานณืที่เดิมที่เคยมา และที่ๆเขาเจอกับชายหนุ่มคนนั้น คนที่พูดว่าเขา ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจมาก แต่ก็ไม่เคยลืมคำพูดนั้นได้เลย
............หลังจากที่เบสนั่งรออยู่สักพัก กิดว่าใครคนนั้นคงไม่มาแล้ว เลยเดินออกมาเพื่อจะไปยังรถตนเองเพื่อจะกลับ
แต่ยังไม่ทันที่เขาจะก้าวพ้น ก็เห็นใครคนหนึ่ง นั่งสูบบุหรี่อยู่ใกล้ๆ ทั้งๆที่ตอนเขาเข้ามาจำได้ว่า ทางเข้าตรงนี้ ไม่มีใครอยู่ แต่เพราะเบสไม่รู้ว่าคนๆนี้เป็นใคร เลยไม่ได้สนใจ ว่าจะเดินออกมา ใครคนนั้นก็พูดขึ้นมาก่อน
“มึงเป็นผัวไอ้นิคใช่ไหม...”
เบสคิดอยู่สักพักว่าคนๆนี้รู้เรื่องของเขาได้ไง แต่ทันใดนั้นเสียงของคนที่พูดกับเขาเมื่อหลายวันก่อนก็แว่วมา ทำให้เขาคับคล้ายคับคลาว่า เป็นคนๆเดียวกัน เลยตอบกลับไป
“ใช่ มึงเป็นใคร รู้ได้ยังไง” เบสพูดถาม
“กูชื่อไกด์ เป็นเพื่อนไอ้นิค เมียมึง ..” เขาพูดขึ้น ทั้งที่ปากยังคงดูดบุหรี่อยู่ และไม่คิดว่าจะหันไปมองคนตรงหน้าเลย
“เพื่อนนิค ทำไมกูไม่เคยรู้จักมึงเลย แล้วมาหากูทำไม และอย่าบอกนะว่ามึงไม่ได้มาหากูเพราะกูเจอมึงมา2ครั้งแล้ว คงไม่ใช่ความบังเอิญแน่ๆ” เบสพูดขึ้น ตามที่ใจตัวเองคิด
“ใช่กูตั้งใจจะมาเจอมึง กูแค่จะมาบอกกูว่า ไอ่นิค มันคงไม่กลับมาอีกแล้วล่ะ มันให้กูมาบอกมึงว่า จะรอมันไหม ถ้าทนได้ก็รอ ถ้าไม่ได้ ก็ไม่ต้องรอ เพราะตัวมันเอง ก็ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาอีกไหม” ไกด์พูดออกมารวดเดียวจนหมด ก่อนจะดับบุหรี่ที่เหลืออยู่นิดหน่อย แล้วหันมามองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าตน
“อืม.. ขอบใจ กูคงไม่รอแล้วล่ะ กูไม่ชอบการรอคอย”เบสพูดตามที่ใจตัวเองคิด เพราะที่ผ่านมา เขาก็ไม่ได้จริงใจกับนิคมากอยู่แล้ว
“เออ กูก็แค่มาส่งข่าว แล้วมึงอะชื่ออะไร ยืนคุยอยู่ตั้งนาน ไม่คิดจะแนะนำตัวหรือไง” ไกด์พูดไม่จริงจังนัก และก็ไม่ได้คิดว่าคำพูดตน ไปกวนตีนเบสหรือเปล่า
“กูเบส..” เบสตอยกลับ ในใจก็นึกว่า ไอ้คนตรงหน้ามันอยากปากแตกหรือไงว่ะ ถึงได้พูดแบบนี้
ไกด์มองคนตรงหน้า ด้วยหางตาก็รู้แล้วว่าคนๆนี้เป็นยังไง และเขาก็ไม่ได้คิดจะอะไรมากอยู่แล้ว แค่มาส่งข่าวตามที่รับปากกับเพื่อนไว้
ความคิดเห็น