ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro
intro..
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
เสียงนาฬิกาปลุกบนหัวเตียงของร่างบางที่นอนหลับไหลเตือนปลุุกว่าได้เวลาตื่นแล้วทำให้ร่างบางเกิดความรำคาณใจ
"โอ้ยย ตื่นแล้วเว้ยยย ปลุกอะไรนักหนา"เชนบ่นกับตัวเองก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวลงไปเรียน
.
.
.
ณ.โรงอาหาร
"ไอเชน สายกูบอกว่ามีเด็กย้ายเข้ามาอยู่กลางเทอม เส้นคงใหญ่ไม่เบาวะ"
ผมนั่งฟังไอออกัสนั่งพูดถึงเรื่องเด็กใหม่ที่เจ้าเข้ามา เหอะ สงสัยคงต้องรับน้องกันหน่อยแล้วมั้งแบบนี้ หมั่นไส้ชะมัด!!
"เออ กูรู้แล้วเว้ยย แม่งหมั่นไส้ไอพวกเส้นใหญ่วะ กูฝากพวกมึงไปจัดการด้วยละกัน ฮึ่ย!!"
หลายคนคงงงสินะครับทำไมผมไม่จัดการเอง เพราะเรื่องมันมีอยู่ว่า
.
.
.
.
.
ย้อนไปสองปีทีแล้ว
เพี๊ยะ!!!
เสียงเนื้อกระทบใบหน้าร่างบางดังก้องไปทั่วห้องโถง ร่างเล็กที่โดนตบถึงกับสะเยาะยิ้มให้กับตัวเองแล้วเช็ดเลือดมุมปาก
"ถ้าแกยังขยันมีเรื่องอีกนะเชน ฉันจะส่งแกให้ไปอยู่กับพี่ชายแกที่อเมริกาแน่!!!!"ร่างบางที่ได้ยินถึงกับเผลอร้องเสียงหลงออกมา
"ป๊าาา!!!!!! ป๊าไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับชีวิตเชนนะ เชนจะอยู่ที่นี่กับเพื่อน!!!"
"แกมีสิทธ์จะพูดอีกหรอห้ะ ฉันจะเตือนแกเป็นครั้งสุดท้ายนะเชน อย่าหาว่าฉันใจร้ายย ถ้าแกยังมีเรื่องอีก ฉันจะส่งแกไปอยู่กับตาชินแน่!!!"เมื่อผู้เป็นพ่อพูดเสร็จก็รีบเดินตรงไปที่่รถเพื่อจะไปทำงาน
ร่างบางที่เพิ่งฟังคำสั่งที่เด็ดขาดจากผู้เป็นพ่อที่เหมือนครั้งนี้จะเอาจริงแล้วถึงกับหัวเสียว่าจะเอายังไง แล้วเขาก็คิดได้ว่า รอบนี้พอคงจะเอาจริงแล้วแหละ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว คิดหาวิธีไปก็เท่านั้น จึงหยิบกุญแจรถกับกระเป๋าสตางค์ บึ่งไปที่รถทันที
K PUB
เสียงดนตรีที่ถูกรีมิกซ์ขึ้นโดยดีเจหน้าหวานดังก้องไปทั่วห้องโถงขนาดใหญ่ที่รายร้อมไปด้วยผู้คนนับร้อยกำลังเต้นกันอย่างเมามันส์ ร่างเล็กที่เพิ่งเข้ามากวาดสายตาหามุมอับที่พอจะนั่งคนเดียวเมื่อเห็นแล้วจึงรีบเดินไป
"เอาเหมือนเดิมมาทีนึง"เชนหันหน้าไปสั่งเครื่องดื่มกับบาเทนเดอร์ด้วยความคุ้นเคยเปรียบสะเหมือนมเป็นประจำจนพนักงานล้วนจำหน้าได้
"ฮ่าๆ คุณเชนจะไหวหรอครับเนี้ย วันนี้พวกเพื่อนๆไม่มาด้วยหรอครับ"พนักงานหนุ่มพูดหยอกล้ออย่างเคยชิน
"ไหวดิ ระดับนี้แล้ว"ร่างบางพูดเสร็จก็คว้าเหล้ามากระดกดื่มเพื่อให้ลืมเรื่องเมื่อครู่ก่อนออกจากบ้านมา
อีกด้านหนึ่ง
.
.
.
.
ฟรานหนุ่มหล่อมาดเท่เดินเข้ามาในผับที่เพื่อนนัดเอาไว้ สายตาสอดส่องไปทั่วทั้งผับ ร่างสูงสะดุดตาเห็นชายหนุ่มร่างบางที่กำลังนั่งดื่มอยู่คนเดียวโยกสะโพกคลอไปกับเสียงเพลงพร้อมยิ้มมุมปากราวกับเจอของเล่นชิ้นใหญ่ สักครู่เพื่อนของฟรานก็เดินเข้ามาทัก
"มองไรอยู่วะมึง เหมือนจะไม่ได้มองพวกกูเลยนะเว้ยย เห้ยนั้นไอเชนนี่หว่า"เสียงของจิลดังขึ้นพลางหันไปมองต้นตอที่ทำให้เพื่อนเขายืนดูนิ่งอยู่นาน
"มึงรู้จักหรอวะ"ชายหนุ่มยกยิ้มอย่างดีในคล้ายจะได้กินเด็กหนุ่มเอเชียซะแล้ว
"เอออ รู้จัก น้องพี่ชินไงวะมึงจำไม่ได้หรอ เนี้ยพี่ชินโทรมาเล่าให้กูฟังว่าลุงพิทักษ์บอกว่า...."เมื่อได้ยินชื่อของอีกคนขึ้นฟรานถึงกับอ๋อพร้อมกับวีรกรรมที่คนตัวเล็กสร้างเอาไว้ ชินเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าสมัยที่เขายังเรียนอยู่ที่ไทย
"เออ เดี๋ยวกูมา ถ้ากูมาช้ามึงไปก่อนได้เลยวะ"
"ไอฟรานนน มึงแม่ง เพิ่งลงเครื่องมาเองนะมึง ระวังไว้เท้ากลับมานะมึง"ฟรานยิ้มกับคำล้อของเพื่อน ดีเหมือนกันวันนี้เค้าก็อยากจะปราบเด็กพยศนี้ ตอนเด็กทำเค้าไว้เยอะนัก
.
.
.
.
ร่างบางที่กำลังเมาได้ที่กำลังโยกสะโพกเคล้าไปกับเสียงเพลงแต่ก็ต้องชะงักลงเมื่อมีมือหนามาโอบสะโพกของเค้าไว้พร้อมลมหายใจอุ่นที่รดต้นคอ
"อ๊ะ!!"ร่างบางหันหน้าไปหาอีกคนพร้อมที่จะหาเรื่องแต่กลับกลายเป็นมีริมฝีปากของผู้มาใหม่กดบดขยี้ริมฝีปากแดงสดเอาไว้
"อื้ออ!! อือ"จากแรงร่างบางที่ผลักดันอีกคนออกไปเปลี่ยนมาเป็นโอบรอบคอร่างสูงผู้มาใหม่เอาไว้ ฟรานใช้เขี้ยวข่มกัดริมฝีปากสีแดงสดนั้นจนเลือดซึมเมื่อร่างบางรู้สึกตัวจึงรีบผลักออกแล้วปล่อยหมัด ของตัวเองกระแทกกับหน้าของร่างสูงดังพลัก
พลั๊กก!!!!
"โอ้ยย มือหนักชิบ"ร่างสูงว่าพลางเอามือเช็ดเลือดออกเชนมองหน้าอีกคนแบบหาเรื่อง
"ไอ้..!!!! มึงเป็นใครวะไปxxxx!!!!!"ร่างบางกำหมัดจะชกชายหนุ่มอีกครั้งแต่ก็ต้องชะงักเพราะคำพูดของอีกคน
"เอาสิเชน ถ้าอยากโดนคุณพ่อส่งไปอยู่กับพี่ชิน หึหึ"ร่างสูงพูดอย่างเป็นต่อ ร่างบางได้ยินเช่นนั้นถึงกับหัวเสียรีบวิ่งออกจากผับ
ทำให้ผู้ที่ถูกทิ้งไว้ยืนยิ้มพูดอยู่คนเดียว
.
.
.
.
.
"แล้วเจอกันนะที่รัก สักวันผมจะกลับมา"
ปัจจุบัน
.
.
.
.
ร่างหนุ่มสูงเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มเหมือนรอวันนี้มานานแล้วที่จะได้เจอกับคนที่เขาเฝ้ารอมานาน
"ไอเชน เด็กใหม่มาแล้ววะมึง"
ร่างบางที่ได้ยินรีบหันหน้ากลับไปเมือเห็นว่าเป็นใครก็ยิ่งทำหน้าตกใจใหญ่
"อะ อะ ไอโรคจิตวันนั้น!!!!"ร่างบางถึงกับช็อกไปชั่วครู่ยิ่งร่างจูงยืนมาหยุดตรงหน้าตัวเองพร้อมโน้มหน้าลงต่ำกดริมฝีปากคิสเบาๆเพื่อเป็นการทักทาย
"สวัสดีครับทีรัก คิดถึงผมมั้ยไม่ได้เจอกันนานเลย"
.
.
.
.
"!!!!!!!!!"
แฮร่ เม้นกันบ้างนะค่ะ
เพิ่งหัดแต่งเอง ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง
ฝากด้วยนะค่ะ
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
เสียงนาฬิกาปลุกบนหัวเตียงของร่างบางที่นอนหลับไหลเตือนปลุุกว่าได้เวลาตื่นแล้วทำให้ร่างบางเกิดความรำคาณใจ
"โอ้ยย ตื่นแล้วเว้ยยย ปลุกอะไรนักหนา"เชนบ่นกับตัวเองก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวลงไปเรียน
.
.
.
ณ.โรงอาหาร
"ไอเชน สายกูบอกว่ามีเด็กย้ายเข้ามาอยู่กลางเทอม เส้นคงใหญ่ไม่เบาวะ"
ผมนั่งฟังไอออกัสนั่งพูดถึงเรื่องเด็กใหม่ที่เจ้าเข้ามา เหอะ สงสัยคงต้องรับน้องกันหน่อยแล้วมั้งแบบนี้ หมั่นไส้ชะมัด!!
"เออ กูรู้แล้วเว้ยย แม่งหมั่นไส้ไอพวกเส้นใหญ่วะ กูฝากพวกมึงไปจัดการด้วยละกัน ฮึ่ย!!"
หลายคนคงงงสินะครับทำไมผมไม่จัดการเอง เพราะเรื่องมันมีอยู่ว่า
.
.
.
.
.
ย้อนไปสองปีทีแล้ว
เพี๊ยะ!!!
เสียงเนื้อกระทบใบหน้าร่างบางดังก้องไปทั่วห้องโถง ร่างเล็กที่โดนตบถึงกับสะเยาะยิ้มให้กับตัวเองแล้วเช็ดเลือดมุมปาก
"ถ้าแกยังขยันมีเรื่องอีกนะเชน ฉันจะส่งแกให้ไปอยู่กับพี่ชายแกที่อเมริกาแน่!!!!"ร่างบางที่ได้ยินถึงกับเผลอร้องเสียงหลงออกมา
"ป๊าาา!!!!!! ป๊าไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับชีวิตเชนนะ เชนจะอยู่ที่นี่กับเพื่อน!!!"
"แกมีสิทธ์จะพูดอีกหรอห้ะ ฉันจะเตือนแกเป็นครั้งสุดท้ายนะเชน อย่าหาว่าฉันใจร้ายย ถ้าแกยังมีเรื่องอีก ฉันจะส่งแกไปอยู่กับตาชินแน่!!!"เมื่อผู้เป็นพ่อพูดเสร็จก็รีบเดินตรงไปที่่รถเพื่อจะไปทำงาน
ร่างบางที่เพิ่งฟังคำสั่งที่เด็ดขาดจากผู้เป็นพ่อที่เหมือนครั้งนี้จะเอาจริงแล้วถึงกับหัวเสียว่าจะเอายังไง แล้วเขาก็คิดได้ว่า รอบนี้พอคงจะเอาจริงแล้วแหละ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว คิดหาวิธีไปก็เท่านั้น จึงหยิบกุญแจรถกับกระเป๋าสตางค์ บึ่งไปที่รถทันที
K PUB
เสียงดนตรีที่ถูกรีมิกซ์ขึ้นโดยดีเจหน้าหวานดังก้องไปทั่วห้องโถงขนาดใหญ่ที่รายร้อมไปด้วยผู้คนนับร้อยกำลังเต้นกันอย่างเมามันส์ ร่างเล็กที่เพิ่งเข้ามากวาดสายตาหามุมอับที่พอจะนั่งคนเดียวเมื่อเห็นแล้วจึงรีบเดินไป
"เอาเหมือนเดิมมาทีนึง"เชนหันหน้าไปสั่งเครื่องดื่มกับบาเทนเดอร์ด้วยความคุ้นเคยเปรียบสะเหมือนมเป็นประจำจนพนักงานล้วนจำหน้าได้
"ฮ่าๆ คุณเชนจะไหวหรอครับเนี้ย วันนี้พวกเพื่อนๆไม่มาด้วยหรอครับ"พนักงานหนุ่มพูดหยอกล้ออย่างเคยชิน
"ไหวดิ ระดับนี้แล้ว"ร่างบางพูดเสร็จก็คว้าเหล้ามากระดกดื่มเพื่อให้ลืมเรื่องเมื่อครู่ก่อนออกจากบ้านมา
อีกด้านหนึ่ง
.
.
.
.
ฟรานหนุ่มหล่อมาดเท่เดินเข้ามาในผับที่เพื่อนนัดเอาไว้ สายตาสอดส่องไปทั่วทั้งผับ ร่างสูงสะดุดตาเห็นชายหนุ่มร่างบางที่กำลังนั่งดื่มอยู่คนเดียวโยกสะโพกคลอไปกับเสียงเพลงพร้อมยิ้มมุมปากราวกับเจอของเล่นชิ้นใหญ่ สักครู่เพื่อนของฟรานก็เดินเข้ามาทัก
"มองไรอยู่วะมึง เหมือนจะไม่ได้มองพวกกูเลยนะเว้ยย เห้ยนั้นไอเชนนี่หว่า"เสียงของจิลดังขึ้นพลางหันไปมองต้นตอที่ทำให้เพื่อนเขายืนดูนิ่งอยู่นาน
"มึงรู้จักหรอวะ"ชายหนุ่มยกยิ้มอย่างดีในคล้ายจะได้กินเด็กหนุ่มเอเชียซะแล้ว
"เอออ รู้จัก น้องพี่ชินไงวะมึงจำไม่ได้หรอ เนี้ยพี่ชินโทรมาเล่าให้กูฟังว่าลุงพิทักษ์บอกว่า...."เมื่อได้ยินชื่อของอีกคนขึ้นฟรานถึงกับอ๋อพร้อมกับวีรกรรมที่คนตัวเล็กสร้างเอาไว้ ชินเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าสมัยที่เขายังเรียนอยู่ที่ไทย
"เออ เดี๋ยวกูมา ถ้ากูมาช้ามึงไปก่อนได้เลยวะ"
"ไอฟรานนน มึงแม่ง เพิ่งลงเครื่องมาเองนะมึง ระวังไว้เท้ากลับมานะมึง"ฟรานยิ้มกับคำล้อของเพื่อน ดีเหมือนกันวันนี้เค้าก็อยากจะปราบเด็กพยศนี้ ตอนเด็กทำเค้าไว้เยอะนัก
.
.
.
.
ร่างบางที่กำลังเมาได้ที่กำลังโยกสะโพกเคล้าไปกับเสียงเพลงแต่ก็ต้องชะงักลงเมื่อมีมือหนามาโอบสะโพกของเค้าไว้พร้อมลมหายใจอุ่นที่รดต้นคอ
"อ๊ะ!!"ร่างบางหันหน้าไปหาอีกคนพร้อมที่จะหาเรื่องแต่กลับกลายเป็นมีริมฝีปากของผู้มาใหม่กดบดขยี้ริมฝีปากแดงสดเอาไว้
"อื้ออ!! อือ"จากแรงร่างบางที่ผลักดันอีกคนออกไปเปลี่ยนมาเป็นโอบรอบคอร่างสูงผู้มาใหม่เอาไว้ ฟรานใช้เขี้ยวข่มกัดริมฝีปากสีแดงสดนั้นจนเลือดซึมเมื่อร่างบางรู้สึกตัวจึงรีบผลักออกแล้วปล่อยหมัด ของตัวเองกระแทกกับหน้าของร่างสูงดังพลัก
พลั๊กก!!!!
"โอ้ยย มือหนักชิบ"ร่างสูงว่าพลางเอามือเช็ดเลือดออกเชนมองหน้าอีกคนแบบหาเรื่อง
"ไอ้..!!!! มึงเป็นใครวะไปxxxx!!!!!"ร่างบางกำหมัดจะชกชายหนุ่มอีกครั้งแต่ก็ต้องชะงักเพราะคำพูดของอีกคน
"เอาสิเชน ถ้าอยากโดนคุณพ่อส่งไปอยู่กับพี่ชิน หึหึ"ร่างสูงพูดอย่างเป็นต่อ ร่างบางได้ยินเช่นนั้นถึงกับหัวเสียรีบวิ่งออกจากผับ
ทำให้ผู้ที่ถูกทิ้งไว้ยืนยิ้มพูดอยู่คนเดียว
.
.
.
.
.
"แล้วเจอกันนะที่รัก สักวันผมจะกลับมา"
ปัจจุบัน
.
.
.
.
ร่างหนุ่มสูงเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มเหมือนรอวันนี้มานานแล้วที่จะได้เจอกับคนที่เขาเฝ้ารอมานาน
"ไอเชน เด็กใหม่มาแล้ววะมึง"
ร่างบางที่ได้ยินรีบหันหน้ากลับไปเมือเห็นว่าเป็นใครก็ยิ่งทำหน้าตกใจใหญ่
"อะ อะ ไอโรคจิตวันนั้น!!!!"ร่างบางถึงกับช็อกไปชั่วครู่ยิ่งร่างจูงยืนมาหยุดตรงหน้าตัวเองพร้อมโน้มหน้าลงต่ำกดริมฝีปากคิสเบาๆเพื่อเป็นการทักทาย
"สวัสดีครับทีรัก คิดถึงผมมั้ยไม่ได้เจอกันนานเลย"
.
.
.
.
"!!!!!!!!!"
แฮร่ เม้นกันบ้างนะค่ะ
เพิ่งหัดแต่งเอง ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง
ฝากด้วยนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น