ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อีเด็กดอก ( re )
โลไ้เิารเปลี่ยนแปลรั้ให่เมื่อ 2 ปี่อน
เรื่อเล่าเี่ยวับพลัวิเศษ
เวทมน์ ลมปราน พลัิและอีมามาย ที่เป็นเพียเรื่อเล่าในโลที่เ็มไป้วยวิทยาศาสร์
แ่แล้ววันหนึ่ ็ไ้เิเหุาร์ประหลารั้นี้ไ้เปลี่ยนโลไปมาเหนือินนาารอใระิ วามทรำในอีไ้ลับมายัทุนบนโลาวามฝัน เมื่อลืมาึ้นโลไ้เปลี่ยนไปแล้ว
'ริ๊!!!!!'เสียระัไปทั่วโรเรียน
"สัปาห์หน้าะมา่อในเนื้อหาส่วนนี้นะะ"อาารย์สาวปิหนัสือและปิอโปรเเอร์
"นำารบ้านมาวาโ๊ะ้านหน้า"อาารย์สาวี้ไปยัโ๊ะอนัเรียนที่อยู่หน้าั้นเรียน
"านสั่ไรวะ?"เสียนัเรียนบาส่วนระิบระาบัน
"ฝาส่ไหม?"เหมยหันมาถามเพื่อนในลุ่ม ผมหยิบรายานอผมส่ไปให้เหมย หม่อนและัน็หยิบอนส่ให้ พอรบนเหมย็เินไปส่ระหว่าทา็มีนฝาส่บ้าประปราย
"หัวหน้าสั่ไ้"อาารย์สาวหยิบรายานมาถือและสั่
"นัเรียนทั้หมทำวามเารพ"เสียอหม่อนสั่ทำวามเารพ
"อบุ่ะ/อบุรับ"
"เวร ทำเวร้วย"อาารย์หันมาำับอีรอบ่อนะเินออาห้อไป
"ไปไหน่อี"หม่อนถามะำลััโ๊ะ ใ่แล้วล่ะรับ เราสี่นเป็นเวรทำวามสะอาประำวันศุร์
"เออใ่ๆ อนเ้าอ่ะเินผ่านร้านาแฟที่อยู่ฝั่ร้ามับโรเรียน ้าร้านาแฟมีาเปฟ่แมวมาเปิ้วยไปันป่ะ"เหมยล่าวอย่าร่าเริะไล่ปิหน้า่า
"็ไ้นะ"ผมอบอนนี้เราทำเสร็หมแล้ว แ่รอันที่นำยะไปทิ้
"มาแล้ว! ะไปไหน่ออ่ะ"ันรีบนำถัยะไปเ็บ
"าเฟ่แมว"หม่อนปิประูห้อเรียบรอยแล้วหันมาอบ
"แถวไหนอ่ะ"ัน
"้าร้านาแฟฝั่ร้ามแะไปไหมมั้ย?"เหมยสะพายระระเป๋าและสวมรอเท้า
ผมไม่ไ้สนใบทสนทนาเท่าไร ผมำลัเลื่อนู่าวสาราโทรศัพท์
'เสียปริศนาหลัโรเรียน' ยัไม่บอีหรอเนี่ย ผมเลื่อนลไปเรื่อยๆนพบหัว้อหน้าสนใ
'บุลปริศนายามะวันลับอบฟ้า' ผมลิ๊เพื่อู้อมูลเพิ่มเิม
'บุลปริศนาใน ที่ำัเหยื่ออย่าไร้ร่อรอย'
'ใน่วนี้ผู้รววามเรียบร้อยไ้รับแ้นหายเป็นำนวนมา พวเาพยายามสืบ้อมูลอนร้ายแ่ลับว้าน้ำเหลว นระทั่มีผู้อ้าว่าเป็นผู้รอีวิานร้ายในรั้นี้ เาไ้ให้้อมูลับผู้รววามเรียบร้อยว่า 'ะที่ผมำลัลับบ้านในเวลาหัว่ำมีแมวัวหนึ่วิ่ัหน้าและรไปยัรอฝัร้าม านั้น็ไ้ยินเสียะโนเรียื่อผมเาว่าน่าะเป็นื่อแมวัวนั้นานั้น็มีนวิ่มาาอย้าหน้า เามาถามว่าเห็นแมววิ่ผ่านมาทานี้ไหม ผมึี้ไปยัรอที่แมวรนั้นวิ่ไปผมสัเุว่ารอนั้นมันมืมา ผมหันมาสำรวเาาที่ผมสัมผัสไ้ผมิว่าเาน่าะเป็นนธรรมาผมึอาสา่วยเา ผมเินนำเาไปในรอแห่นำผมไ้ใ้เวทเพื่อสร้าแสสว่าผมเินๆปนเอำแพ ผมเห็นแมวัวหนึ่ำลันั่อยู่ ผมเินๆปเพื่อะอุ้มแมวัวนั้นัวอผมเ้าใล้แมวยั้นแ่ 1 ืบแมวัวนั้น็สลายลายเป็นฝุ่น ผมหันไปมอ้านหลั็เห็นายนนั้นแสยะยิ้ม ผมสัมผัส ไ้ถึพลับ้าอย่าาใ้เท้าผมพยายามระโให้พ้นาพื้นที่นั้นแ่ผมไม่สามารถยับไ้ผมัสินใใ้พลัทั้หมเทเลพอร์ ไปยัเศัสิทธิ์ผมหมสิไป อนเ้าผมถูปลุโยบาทหลว ท่านถามว่าไปถามอะไรมาผมึเล่าเหุาร์ทั้หมใฟ้ท่านฟั
ท่านบาทหลวไ้เล่าถึีนถามให้ผมฟัท่านึแนะนำให้ผมไปแ้ับผู้รววามเรียบร้อย
ผมๆม่สามารถำหน้านร้ายไ้ที่เหมือนเห็นเ็มสอาเหมือนถูลบวามทรำ' าำให้ารอายนนั้นผู้รววามเรียบร้อยพาเาไปยัเุ้มรอเพื่อรัษาวามปลอภัยแ่เมื่อพวเามาพบายนนั้นลับพบเ้าในสภาพศพ เศษิ้นเนื้อและเลือสาไปทั่วหัวอเาถูวาไว้ลาห้อ
าเหุาร์ที่ล่าวไว้้า้นทาผู้รววามเรียบร้อยึออประาศเือนแ่ประาน'
น่าสนใแหะไม่่อยเห็น่าวอันรายแบบนี้
"แอ่านไรอ่ะ"เหมยะโหน้ามาูหน้าอโทรศัพท์อผม
ผมึยื่อน่าวให้เหมยูเหมยหยิบโทรศัพท์อผมไปูหม่อนและับ็มาู้วยเ่นัน
"น่าสนในะเนี่ย"ัน
"ไปันเถอะ"เหมยเินไปรอที่ลิฟ์
อนนี้เป็นเวลาสี่โมเย็น มีผู้รววามเรียบร้อยเินไปเินมามาว่าปิ
ริ๊ เสียเปิประูนระระิ่ที่แวนไว้
"สวัสี่ะ มาันี่ท่านะ" พนัาน้อนรับ
"4 น่ะ"เหมย านั้นพนัาน็นำทาไปยัโ๊ะ บรรยาาศถือว่าีมา แมวหลาสายพันธ์ุ เินไปมารอบโ๊ะอลู้าที่นี่ บาัว็นอนนเล่นอยู่ที่ปีนออำลัายโทนอร้านเป็นสีโทนเย็นสบายา
"ออนุาุเสิร์ฟนะรับ"พนัานนำนมมาเสิร์ฟมันือบิูนั่นเอ ินสิ๊ะ
"เี๋ยว่ะ ถ่ายรูป่อนิ"ัน
"สัส"เหมย เอ๋เหมยพููำหยาบว่ะ
ั่ม ั่ม ั่ม ใรสนุะแ
"อ้าว! อีเอล"ันวาโทรศัพท์อย่าไม่สบอารม์
"มึมันเอาอีแล้ว"ันหันไปเย่าาแนหม่อน
"สม่ะ เรื่อมาเอ"หม่อนอบอย่าไม่ใยี
"สอู!"ันมอสอเบอร์รี่ที่อนนี้เหลือแ่วิา
"อ่ะ เอร์รี่"หม่อนเี่ยเอร์รี่ให้ัน
"มึูว่าูรู้สึน"ผมมอเินในระเป๋าที่เหลือไม่ถึ 3000 บาท
หม่อน เหมย ันพยัหน้าอย่าพร้อมเพรีย
"ไปทำเวสัน"เหมย
ผมเอาโทรศัพท์ออมาเ็เวสเลื่อนไปเรื่อนนเอานที่ไ้เินมา
"มีเวสล่ามอนส์ในป่าอ่ะะไปไหม ล่าผีเสื้อสาวึปีมาในสภาพสมบูร์ที่สุ ราาู่ละ
5000 บาท"เิน้าเรามาแล้ว
"ป่ะ เ้าป่าัน"ัน
ทำไมผมรู้สึัวลใแปลๆนะผีเสื้อ็ไม่ไ้อันรายอะไรสำหรับเราสัหน่อย ป่าอยู่ใล้สถานที่ที่ประาศว่าอันรายรึปล่าวนะ?
รี๊!! เสียอปีศาร้อโหยหวนและ่อยล้มล
"น่าะพอแล้วมั้"อนนี้้ปาไป 40 ว่าๆแล้ว
"ป่ะลับัน"เหมย แ่ะนั้นผมมเหลือบไปเห็นเ็น่าะเ็วบำลัพุ่มาทาพวเรา
พวเราระโออาระออาบริเวรนั้นอย่ารวเร็ว เ็นี้เร็วมา
"ใร"ันวาเสียั
"เอ๋หลบันทำไมรับ"เ็นนั้นเยหน้าแล้วมอมาที่เรา้ยสายาบ่บอว่าเสียาย
"อย่าโรธันเลยนะรับ"อะไรอมัน
ระแสลมพัอย่ารุนแรหลุมประหลาพวเราลไปอย่ารวเร็ว
" อิเ็อ!!! "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น