ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
Chapter 1
ปัจจุบัน.
ภายในห้องๆหนึ่งที่คฤหาสของ"ยามาโมโตะ ทาเคชิ" ท่ามกลางหมู่เมฆที่กำลังกลั่นตัวเป็นฝนอยู่นั้น... เสมือนกับเธอที่เป็นดั่งเมฆที่มีสายน้ำแห่งความโศกเศร้าเสียใจไหลรินอย่างไม่ขาดสาย...ขณะพายุโหมกระหน่ำอยู่นั้น... มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบาคล้ายกับกระซิบว่า... "Where are you? Yamamoto... I miss you somuch."
@คอนโด xx
ในขณะเดียวกันทีคอนโดห้องของยามาโมโตะ ทาเคชิ มีร่างของเขาที่นอนลืมตาโพลงอยู่บนเตียงที่ข้างกายมีสาวบอดี้สุดฮอตนอนอยู่... เค้ากำลังทบทวนกับตัวเองอยู่ว่าที่เขาทำ...มันถูกแล้วหรอ(?)
3 อาทิตย์ก่อน
"ฮิบาริ!! นายไปหาดีโน่ทำไม!?" เสียงตะคอกนั่นเรียกความสนใจจากร่างบางให้หันไปและตอบอย่างปัดๆ ไปว่า
"ไปคุยเรื่องทั่วๆไป"
"หวังว่านายคงไม่ได้คิดจะมีชู้ใช่ม้ะ!?" คำพูดเชิงถามเชิงเสียดสีทำให้ร่างเล็กมีโทศะขึ้นมาและหันไปจ้องยามาโมโตะด้วยแววตาที่โกรธจัด
"ฉันไม่ได้คิดจะมีชู้!!"ฮิบาริเถียงเสียงแข็ง แทนที่ร่างสูงจะยอมกลับตรงกันข้าม
"เหอะ!! ก็เห็นไปมาหาสู่กันบ่อยเหลือเกิน!! หรือที่ไม่ยอมมีอะไรๆกับฉันเพราะจะเก็บความบริสุทธิ์ไปให้มัน!!?!" ฉับพลัน!ยามาโมโตะกระชากข้อมือร่างบางเข้ามาหาตัวทำให้ฮิบาริซึ่งไม่ทันตั้งตัวถลาเข้าไปชนกับอกแกร่งเข้าเต็มๆ ไม่หยุดแค่นั้น!เมื่อร่างเล็กเข้ามาประชิดตัวเข้าก็ไม่รีรอที่จะลูบไล้ไปตามร่างเย้ายัวของ"ภรรยา"ตัวเองอย่างหิวกระหาย...
"ปล่อยฉันนะ!! จะทำอะไรหน่ะ!! ปล่อยเส่ะ!!" เสียงร่างบางที่ร้องออกมาทำให้ร่างสูงรำคาญเป็นอย่างมากจึงประกบจูบหนักๆลงมาที่ริมฝีปากบางอย่างรวดเร็ว!! ฮิบาริที่ตกใจอยู่แล้วถึงกับเบิกตาโพลงด้วยความตระหนก!! ยามาโมโตะกำลังทำให้เค้าหลอมละลายไปกลับรสจูบอันแสนร้อนแรงนี้.....
ลิ้นร้อนๆของยามาโมโตะยังคงตวัดเล่นกับลิ้นเล็กที่ไม่ประสีประสา และยังคงตักตวงความหวานจากโพรงปากเล็กอย่างไม่รู้จักพอ และเมื่อร่างบางเริ่มหายใจไม่ทันเขาจึงปล่อยริมฝีปากของร่างบางให้เป็นอิสระ ในตอนนั้นเอง!!
"เพี๊ยะ!!" มือบางฟาดลงบนหน้าหล่อเหลาอย่างไม่ยั้งมือ แรงที่ฟาดลงไปทำให้เกิดรอยแดงเป็นรูปฝ่ามือที่หน้าของยามาโมโตะ การกระทำที่เด็ดขาดนี้ทำให้ยามาโมโตะเลือดขึ้นหน้า..
"นายเคยบอกว่าถ้าฉันไม่พร้อมจะไม่ทำอะไร ทำไมถึงไม่รักษาสัญญา!!" เสียงของร่างบางที่กึ่งตะคอกกึ่งสะอื้นนั้นถ้าเป็นตอนที่เขาอารมณ์ดีเขาจะรีบไปขอโทษ.. แต่สำหรับตอนนี้
"นายเป็นภรรยาของฉัน.. ฉันไม่จำเป็นต้องรอให้นายพร้อม ยังไงวันนี้นายก็ต้องเป็นของฉัน!!" จบประโยคยามาโมโตะก็เริ่มรุกต่อโดยการผลักร่างบางลงบนเตียงและตามไปทาบทับอย่างรวดเร็ว!!
ยามาโมโตะพรมจูบไปทั่วหน้าของร่างบาง โดยที่ร่างบางยังคงหันหน้าหนีนั่นทำให้เขาใช้มือข้างหนึ่งจับคางของร่างเล้กเอาไวและกดจูบหนักๆลงมา ลิ้นร้อนของยามาโมโตะยังคงตักตวงความหวานภายในโพรงปากเล็กอย่างไม่รู้จักพอ...
เขาใช้มือข้างที่ว่างลูบไล้ไปตามเรือนร่างงามด้วยความหลงใหล ร่างเล็กเริ่มหน้าแดงเพราะขาดอากาศหายใจ ร่างสูงจึงยอมถอนจูบออกมา และเริ่มไปไซร้คอของร่างเล็กแทน เขาขบเม้มทำรอยอย่างรุนแรงบางรอยมีเลือดซึมออกมา มือของเขาตอนนี้กำลังฉีกเสื้อของร่างบางออกจนมันแยกออกเป็นชิ้นๆ... ร่างบางเบิกตาโพล่งด้วยความตกใจกับการกระทำอันป่าเถื่อนของร่างสูง ไม่หยุดแค่นั้นยามาโมโตะยังคงฝากรอยรักไว้เต็มตัวของร่างเล็ก แต่แล้วเขาก็ต้องชะงักเมื่อ...
"ฉัน เกลียด นาย.." เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำเท่านั้น มันทำให้ร่างสูงโกรธจนอยากจะฆ่าคน...
"เพี๊ยะ!!.." ร่างบางหันไปตามแรงตบด้วยความเจ็บปวด..มีเลือกไหลซึมออกมาจากเรียวปากบาง
"เกลียดฉันมากสินะ... อย่าหวังเลยนะว่าฉันจะปล่อยให้นายไปมีความสุขกับไอ้ม้าพญศนั่น ฉันจะทำให้นายเจ็บปวดเหมือนตายทั้งเป็น จำไว้!! " จบประโยคร่างสูงของยามาโมโตะ ทาเคชิ ก็เดินจากไปสิ่งที่เขาทิ้งไว้มีเพียงความเจ็บปวด ที่ร่างเล็กไม่เคยอยากจะได้รับ
ฮิบาริได้แต่ถามตัวเองว่า..
"ฉันทำผิดอะไร(?) ทำไมแกต้องโกรธ ต้องเกลียดฉันขนาดนั้น.."
ต่อจากวันนั้นยามาโมโตะก็ไม่ค่อยได้กับบ้าน บางครั้งที่ฮิบาริโทรตามถ้ายามาโมโตะเป็นคนรับสายก็จะบอกประมาณว่า "โทรมาทำไม!? ไม่ว่าง!!" นั่นไม่ได้สร้างความเจ็บปวดให้ร่างบางเท่ากับโทรไปแล้วเป็นเสียงของ
"เอ่อ.. พี่ทาเคชิหลับอยู่ค่ะ จะให้ปลุกรึเปล่าคะ?"
แปล๊บ.. ความรู้สึกเจ็บปวดแล่นเข้ามาในหัวใจดวงน้อยๆของร่างเล็กทันที..
กลับมาปัจจุบัน..
ร่างเล็กของเคียวยะยังคงลืมตาโพล่งอยู่ในความ เขาไม่สามารถข่มตานอนลงได้ เพราะอีกคนยังไม่กลับมา จนเมื่อได้ยินเสียงรถและผ่านไปไม่นานเสียงเปิดประตูห้องก็ดังขึ้น
แกร๊ก! ~
ร่างสูงมองร่างบางเล็กน้อยก่อนที่จะเอ่ยถามเสียงแหบพร่า
"ยังไม่นอนอีกหรอ ~"
"..." ไม่มีเสียงตอบจากร่างเล็ก
"ฉันถามไม่ได้ยินหรือไงเคียวยะ" ร่างสูงถามเสียงแข็ง
"ก็เห็นอยู่.. แล้วจะถามทำไม?(' ')" ฮิบาริตอบกับด้วยน้ำเสียงยียวนกวนส้น...มาก จนร่างสูงโมโห
"นายกวนฉันหรอฮิบาริ =_____=+++"
ปัจจุบัน.
ภายในห้องๆหนึ่งที่คฤหาสของ"ยามาโมโตะ ทาเคชิ" ท่ามกลางหมู่เมฆที่กำลังกลั่นตัวเป็นฝนอยู่นั้น... เสมือนกับเธอที่เป็นดั่งเมฆที่มีสายน้ำแห่งความโศกเศร้าเสียใจไหลรินอย่างไม่ขาดสาย...ขณะพายุโหมกระหน่ำอยู่นั้น... มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบาคล้ายกับกระซิบว่า... "Where are you? Yamamoto... I miss you somuch."
@คอนโด xx
ในขณะเดียวกันทีคอนโดห้องของยามาโมโตะ ทาเคชิ มีร่างของเขาที่นอนลืมตาโพลงอยู่บนเตียงที่ข้างกายมีสาวบอดี้สุดฮอตนอนอยู่... เค้ากำลังทบทวนกับตัวเองอยู่ว่าที่เขาทำ...มันถูกแล้วหรอ(?)
3 อาทิตย์ก่อน
"ฮิบาริ!! นายไปหาดีโน่ทำไม!?" เสียงตะคอกนั่นเรียกความสนใจจากร่างบางให้หันไปและตอบอย่างปัดๆ ไปว่า
"ไปคุยเรื่องทั่วๆไป"
"หวังว่านายคงไม่ได้คิดจะมีชู้ใช่ม้ะ!?" คำพูดเชิงถามเชิงเสียดสีทำให้ร่างเล็กมีโทศะขึ้นมาและหันไปจ้องยามาโมโตะด้วยแววตาที่โกรธจัด
"ฉันไม่ได้คิดจะมีชู้!!"ฮิบาริเถียงเสียงแข็ง แทนที่ร่างสูงจะยอมกลับตรงกันข้าม
"เหอะ!! ก็เห็นไปมาหาสู่กันบ่อยเหลือเกิน!! หรือที่ไม่ยอมมีอะไรๆกับฉันเพราะจะเก็บความบริสุทธิ์ไปให้มัน!!?!" ฉับพลัน!ยามาโมโตะกระชากข้อมือร่างบางเข้ามาหาตัวทำให้ฮิบาริซึ่งไม่ทันตั้งตัวถลาเข้าไปชนกับอกแกร่งเข้าเต็มๆ ไม่หยุดแค่นั้น!เมื่อร่างเล็กเข้ามาประชิดตัวเข้าก็ไม่รีรอที่จะลูบไล้ไปตามร่างเย้ายัวของ"ภรรยา"ตัวเองอย่างหิวกระหาย...
"ปล่อยฉันนะ!! จะทำอะไรหน่ะ!! ปล่อยเส่ะ!!" เสียงร่างบางที่ร้องออกมาทำให้ร่างสูงรำคาญเป็นอย่างมากจึงประกบจูบหนักๆลงมาที่ริมฝีปากบางอย่างรวดเร็ว!! ฮิบาริที่ตกใจอยู่แล้วถึงกับเบิกตาโพลงด้วยความตระหนก!! ยามาโมโตะกำลังทำให้เค้าหลอมละลายไปกลับรสจูบอันแสนร้อนแรงนี้.....
ลิ้นร้อนๆของยามาโมโตะยังคงตวัดเล่นกับลิ้นเล็กที่ไม่ประสีประสา และยังคงตักตวงความหวานจากโพรงปากเล็กอย่างไม่รู้จักพอ และเมื่อร่างบางเริ่มหายใจไม่ทันเขาจึงปล่อยริมฝีปากของร่างบางให้เป็นอิสระ ในตอนนั้นเอง!!
"เพี๊ยะ!!" มือบางฟาดลงบนหน้าหล่อเหลาอย่างไม่ยั้งมือ แรงที่ฟาดลงไปทำให้เกิดรอยแดงเป็นรูปฝ่ามือที่หน้าของยามาโมโตะ การกระทำที่เด็ดขาดนี้ทำให้ยามาโมโตะเลือดขึ้นหน้า..
"นายเคยบอกว่าถ้าฉันไม่พร้อมจะไม่ทำอะไร ทำไมถึงไม่รักษาสัญญา!!" เสียงของร่างบางที่กึ่งตะคอกกึ่งสะอื้นนั้นถ้าเป็นตอนที่เขาอารมณ์ดีเขาจะรีบไปขอโทษ.. แต่สำหรับตอนนี้
"นายเป็นภรรยาของฉัน.. ฉันไม่จำเป็นต้องรอให้นายพร้อม ยังไงวันนี้นายก็ต้องเป็นของฉัน!!" จบประโยคยามาโมโตะก็เริ่มรุกต่อโดยการผลักร่างบางลงบนเตียงและตามไปทาบทับอย่างรวดเร็ว!!
ยามาโมโตะพรมจูบไปทั่วหน้าของร่างบาง โดยที่ร่างบางยังคงหันหน้าหนีนั่นทำให้เขาใช้มือข้างหนึ่งจับคางของร่างเล้กเอาไวและกดจูบหนักๆลงมา ลิ้นร้อนของยามาโมโตะยังคงตักตวงความหวานภายในโพรงปากเล็กอย่างไม่รู้จักพอ...
เขาใช้มือข้างที่ว่างลูบไล้ไปตามเรือนร่างงามด้วยความหลงใหล ร่างเล็กเริ่มหน้าแดงเพราะขาดอากาศหายใจ ร่างสูงจึงยอมถอนจูบออกมา และเริ่มไปไซร้คอของร่างเล็กแทน เขาขบเม้มทำรอยอย่างรุนแรงบางรอยมีเลือดซึมออกมา มือของเขาตอนนี้กำลังฉีกเสื้อของร่างบางออกจนมันแยกออกเป็นชิ้นๆ... ร่างบางเบิกตาโพล่งด้วยความตกใจกับการกระทำอันป่าเถื่อนของร่างสูง ไม่หยุดแค่นั้นยามาโมโตะยังคงฝากรอยรักไว้เต็มตัวของร่างเล็ก แต่แล้วเขาก็ต้องชะงักเมื่อ...
"ฉัน เกลียด นาย.." เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำเท่านั้น มันทำให้ร่างสูงโกรธจนอยากจะฆ่าคน...
"เพี๊ยะ!!.." ร่างบางหันไปตามแรงตบด้วยความเจ็บปวด..มีเลือกไหลซึมออกมาจากเรียวปากบาง
"เกลียดฉันมากสินะ... อย่าหวังเลยนะว่าฉันจะปล่อยให้นายไปมีความสุขกับไอ้ม้าพญศนั่น ฉันจะทำให้นายเจ็บปวดเหมือนตายทั้งเป็น จำไว้!! " จบประโยคร่างสูงของยามาโมโตะ ทาเคชิ ก็เดินจากไปสิ่งที่เขาทิ้งไว้มีเพียงความเจ็บปวด ที่ร่างเล็กไม่เคยอยากจะได้รับ
ฮิบาริได้แต่ถามตัวเองว่า..
"ฉันทำผิดอะไร(?) ทำไมแกต้องโกรธ ต้องเกลียดฉันขนาดนั้น.."
ต่อจากวันนั้นยามาโมโตะก็ไม่ค่อยได้กับบ้าน บางครั้งที่ฮิบาริโทรตามถ้ายามาโมโตะเป็นคนรับสายก็จะบอกประมาณว่า "โทรมาทำไม!? ไม่ว่าง!!" นั่นไม่ได้สร้างความเจ็บปวดให้ร่างบางเท่ากับโทรไปแล้วเป็นเสียงของ
"เอ่อ.. พี่ทาเคชิหลับอยู่ค่ะ จะให้ปลุกรึเปล่าคะ?"
แปล๊บ.. ความรู้สึกเจ็บปวดแล่นเข้ามาในหัวใจดวงน้อยๆของร่างเล็กทันที..
กลับมาปัจจุบัน..
ร่างเล็กของเคียวยะยังคงลืมตาโพล่งอยู่ในความ เขาไม่สามารถข่มตานอนลงได้ เพราะอีกคนยังไม่กลับมา จนเมื่อได้ยินเสียงรถและผ่านไปไม่นานเสียงเปิดประตูห้องก็ดังขึ้น
แกร๊ก! ~
ร่างสูงมองร่างบางเล็กน้อยก่อนที่จะเอ่ยถามเสียงแหบพร่า
"ยังไม่นอนอีกหรอ ~"
"..." ไม่มีเสียงตอบจากร่างเล็ก
"ฉันถามไม่ได้ยินหรือไงเคียวยะ" ร่างสูงถามเสียงแข็ง
"ก็เห็นอยู่.. แล้วจะถามทำไม?(' ')" ฮิบาริตอบกับด้วยน้ำเสียงยียวนกวนส้น...มาก จนร่างสูงโมโห
"นายกวนฉันหรอฮิบาริ =_____=+++"
85 Per
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ps.มากระดึบให้แล้วนิดนึงนะค้ะ ไรท์เพิ่งจะสอบกลางภาคเสร็จแหละ T^T มีตกเต็มเบยยยยย
ขอโทษที่มาอัพช้านะคะ TT^TT
Ps.มากระดึบให้แล้วนิดนึงนะค้ะ ไรท์เพิ่งจะสอบกลางภาคเสร็จแหละ T^T มีตกเต็มเบยยยยย
ขอโทษที่มาอัพช้านะคะ TT^TT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น