ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : - เธอต้องเป็นของผม! -
CHAPTER ll 2
" โถ่เว้ยย! "
" ไอ้ฮุนใเย็นๆิว่ะ! "
ร่าหนาให่ำยำเหวี่ยเเนปั้าวอรอบ้าเเเ็มพื้นเพราะว่าเลิับเเฟนสาวอเามาทำใหเามัะหุหิมาๆไม่มีใระหยุเาไ้เลยสันิ
" ปล่อยยัยนั้นไปเถอะน่า...โวยวายยัไนาอึน็ไม่มาหานายหรอเามีนใหม่เเล้วเว้ยย! " านยอลเพื่อนสนิทเอ่ย่อนะใ้มืออเาไปับ้อมืออเฮุนที่ำลัะปัเเันที่อยู่้าๆไป
" สาวๆสวยว่านี้มีอีเยอะ...วันนี้ไม่มีเวลามานัู่เเร้อไห้หรอน่ะเรา้อไปหารุ่นพี่เเบฮยอน "
" ็ไ้ว่ะ!...อย่าไ้เอันอีเลยนาอึน "
ร่าหนาหยุารอาละวาล่อนะหยิบรูปู่ับนาอึนมาีเป็นิ้นๆถ้าะประอบมัน็ยาเพราะเป็นิ้มเล็สีหน้าเาูเสียใับรัเเรอเาเเ่มันไม่ใ่เวลามานั่เศร้าเเ่พวเา้อไปหาเเบฮยอนเพื่อิ่อเรื่อาน
" เอาน่า...เ็อรุ่นพี่เเบฮยอนมีเยอะน่ะเว้ย "
" ไม่สนเเล้วเว้ยย!! "
[ ep. taeyeon ]
" สวัสีเพื่อนรั... "
ร่าบาทำหน้ามุ้ย่อนะเินเ้ามาหาเพื่อนสาวนสนิทที่พึ่ลมาาอเมริา่อนะทิ้ัวลนั่ที่โฟา้าๆเพื่อนสนิทอเธอ
อารม์อเธออนนี้มันไม่ที่
" ไ...เล่ามาเลยน่ะว่าเธอไปบับมาเฟียพ่อรูปหล่อนนั้นไ้ยัไ!? "
" เาเป็นนเ้ามาหาันเอน่ะ! "
เเทยอนทำมุ้ยยิ่ว่าเิม่อนที่เพื่อนสาวอเธอะบอให้เธอเล่าถึที่มาที่ไปอเธอเเละมาเฟียหนุ่มหล่อ
บยอน เเบฮยอน เเล้วเธอ็เล่าอย่าละเอียให้มิยอฟันเธอเ้าใมันทุอย่าทุเรื่อที่เธอพึ่รู้มันระ่าหมเเล้ว
" อนนี้มีผู้หฺมาเสนอัวให้เาอีหรอ!! "
" ใ่เห็นบอะเป็นนาบำเรอให้นว่าหนี้ะหม...ัน็ไม่ไ้สนหรอว่าเาะเล่นู้ับใรเพราะเาทำมันประำอนนี้ันเอ็ินับารระทำอเาไปเเล้ว "
" เธอเนี่ยบ้าริๆ!...อย่าให้ใรมาเเะพ่อหนุ่มมาเฟียเ็าันหวเเทนเธอเลยหล่ะ "
ร่าบาถอนหายใเเพร่วเบาอย่าเหนื่อยล้า่อนะมอาับเพื่อนสนิทมิยอสามารถรู้ไ้เลยว่าเธอไม่ไ้โอเับารระทำอเามัน่าาที่เธอพูเธอเเ่ะพูเพื่อปัมันไปาวามิเเ่เป็นเพื่อนันมานานมิยอสามารถมอาเเละรู้ว่าเธอิอะไร
" เอาน่า...เธอ็ทำเเบบที่เาทำบ้าสิเเฟร์ๆไม่โ้วยน่ะ^^! "
" ัน็ทำอยู่ทุวันเลยน่ะ...เเ่ไม่เห็นเาะรุ้เลย "
" เธอ็พามาที่บ้านเลยสิเื่อ ทิฟฟานี่ นนี้สิ! "
เเทยอนมอหน้าทิฟฟานี่่อนะเเสระยิ้มร้ายออมาในใเธอ้อารอยาะเเ้เเ้นเาืนที่ทำเเบบนี้โยารทำเเบบเียวับสิ่ที่เาทำับเธอือารมั่วผุ้หฺไม่ทั่วพอถึาเธอเาไม่วรมาพาลใส่
" ั้นันลับ่อนน่ะมีอะไรโทรมาหล่ะ "
" เธอนั้นเเหละถ้าถึบานเเล้วโทรหาัน้วยน่ะ "
15 นาทีผ่านไป เเทยอนถึบ้านเรียบร้อย่อนที่ะเอายหนุ่ม บยอน เเบฮยอน ยืนรอเธออยู่หน้าประูบ้านร่าบาหยุะัล่อนะพยายามเินผ่านเาไปเเ่มืออเาเอามันมาันเธอเอาไว้หมทาที่ะมุเ้าเเทยอนเลยัสินใมอหน้าายหนุ่มเเละถามสิ่ที่เา้อาร
" นีุ่เป็นบ้าอะไรเนี่ยห่ะ...หลบไปันะเ้าบ้าน! "
" ไปไหนมา!?...ผมไม่เื่อหรอว่าุไปบ้านเพื่อนมาเพื่อนนไหนหล่ะผู้หิหรือผู้าย... "
" อย่ามาเสียเวลาับันเลยไปูเเลนาบำเรออุเถอะ!...ันเหนื่อยเเละอยาอาบน้ำหลีไป "
มือหนาทั้สออุ้มเอาัวอเเทยอน่อนะเินึ้นบรรไไปยัห้อนอนอเเทยอนที่เาัไว้ให้เธอร่าบาพยายามัืนเเ่ับโนมืออเาล็อเเนเอาไว้เเน่น
ร่าบาโนวาลบนเียอย่าทะนุถนอม่อนที่ร่าให่ะึ้น่อมเธอเอาไว้ใบหน้าสีาวเนียนอหิสาวเเ
ล่ำ่อนที่มือทั้สออเธอะพยายามพลัเาออเเู่เหมือนเเบฮยอนะเเรเยอะว่าเธอ
ูบที่รุนเเรถูลไปที่ริมฝีปามพูอเธออย่าเ็มเเรร่าบาพยายามิ้นหนีเเ่มือทั้สอถูับเอาไว้โยฝีมืออเเบฮยอนเเรอเเทยอนยัไเา็สู้เธอไ้่ายๆเลยเพราะเธอเเรนิเียว
อืออ..
ใบหน้าอหิสาว่อยๆเลิ้มามายหนุ่มไปที่ละน้อย่อนที่มืออเเบฮยอนะ่อยๆลายออเพราะรู้ว่า
เเทยอนำลัเลิ้มามเาเเละเป็นอย่าที่ิเธอไม่ทันไ้รู้สึัวอนนี้เธออยู่นิ่่อนที่มือเล็อเธอะำอเสื้ออเเบฮยอนไว้เเน่พอสมวรนร่าหนารู้สึถึเเรึอเธอ
ูบ่อยๆถูถอนออทีละน้อยเเทยอนาเลิ้ม่อนะไ้สิอนนี้เธอำลัะเสร็เาเเน่ๆมือเล็่อยๆพลัเาออร่าหนาล้มลไปนั่ที่พื้น่อนะมอเเทยอนเเละเเสระยิ้ม้วยวามะใออมา
" นีุ่!...ทำบ้าอะไรเนี่ยห้ะ "
" รั้เเรที่เราเอันผม็ทำเเบบนี้น่ะสสัยไม่ไ้ทำบ่อยๆุเลยไมุ่้นับมัน ฮึฮึ "
หัวันมืไปหมอนเาูบันมันนานมาที่เาไม่ไ้ทำเเบบนี้มันรู้สึเเปลๆ.
[ 7.00M ]
เ้าวันเสาร์เป็นวันหยุอเ็มอปรายมอ้นเเละพนัานที่ทำานอยู่หลายเเห่วันนี้ลุ่มเ็ผู้ายม.ปรายเเห่ันมาหา บยอน เเบฮยอน ที่ฤหาสน์เพื่อ้อารเรีนรู้ใรารทำาน...านที่มันผิหมายหน่ะสิเเบฮยอน้อส่ยาล็อให่เลย้อมีน่วยหลายนเลยวนรุ่นน้อที่โรเรียนเ่าเามา
" ให่มาฤหาสน์อรุ่นพี่เเบฮยอน "
" ไหนหล่ะ เเบฮยอนอะไรที่พวเเว่าันยัไม่เห็นเลย "
" ไอ้ฮุนเเอย่าพึ่มาอารม์ไ้ไหมว่ะเวลาานน่ะเว้ย...เรา้อไ้ทำานนี้เ้าใ๊! " านยอลเอ่ย
ลุ่มเ็ผู้ายลุ่มหนึ่เินเ้ามาในฤหาสน์บยอนทั้ๆที่ไม่รู้ว่าะ้อไปหลัไหนเพราะมีหลายหลัเเละว้ามาึเินิ่เ้าไปหาเเทยอนที่ำลัเล่นับสุนัที่เธอื้อมาเลี้ยอยู่สวนใบหน้าที่ยิ้มเพราะมอเ้าหมาัวน้อยลิ่ไปลิ้่มาอย่ามีวามสุเลยทำให้เธอยิ้ม
" เห้ยย...นนี้สวยว่ะ " านยอลเอ่ย่อนะเอามือไประุเสื้ออเฮุน
" ... "
ร่าหนาไม่พูอะไร้อมอใบหน้าอเเทยอนอยู่พัให่่อนะไสิืนมาเเล้วพาันเินเ้าไปหา...เเทยอนที่ำลัเล่นับสุนัอยู่็เยหน้าึ้นมอเฮุนที่มอยื่นอยู่้าหลัเธอเลยทำให้เาอเาบัเเให้เธอพอี
" มาหาใ8รเหรอ!? "
" มาหารุ่นพี่เเบฮยอนรับ "
" ...เาอยู่ในบ้านเียวันะพาไปเอน่ะ "
เเทยอนเเนะนำทาให้เเละพาพวเาไปที่ห้อทำานอเบฮยอนพร้อมหับลุ่มเ็ผู้ายลุ่มให่เินอ้อมัวเธอไปมาส่วนที่อยุ่้าๆเเทยอนไม่ยอมเินให้ใรมาเเทรเลย็ือเฮุนที่ทำหน้าไม่รับาิเเล้วยืมมอร่าบาที่ำลันำทาไปยัห้อทำานอเเบฮยอนนถึในที่สุ
" มาเเล้วหรอ "
" ทำไมไม่ออไปยืนรอเ็พวนี้หล่ะุนี่มันไม่มีมารยาทนัเามาเเ่ไม่ไปรับเเเนี่ยน่ะ! "
" เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอรับ "
เฮุนพูสวนึ้นระหว่าเเทยอนเเละเเบฮยอนที่ำลัะเถียันอยู่เเล้วับะัมอมาที่ายหนุ่มเเล้วเียบล เเบฮยอนมอเเทยอนไม่าสายเพราะเธอมัะมีนอบเธอลอเพราะเธอน่ารัเเละปาเ่่อนที่เาะไปสัเเห็นสายาอเฮุนที่มอเธอมันผิปิ
" เลิมอเเฟนันไ้เเล้ว!...มาเ้าเรื่อันเลย "
" รับ! "
" พวนาย้อมาอยเฝ้าันะที่ัน้อไปส่อล็อให่ให้ับลู้าอยระวัให้ันหวัว่าันะูนไม่ผิน่ะ...ใ่หรือปล่าว "
" รับวาใไ้! " เ็หนุ่มลุ่มให่เอ่ยรับปาเเบฮยอน
หลัาทีุ่ยธุระอะไรเสร็เเทยอน็เินออาห้อมาพร้อมับลุ่มเ็หนุ่มที่เินามหลัเธอมาเฮุนยัมอเธออยู่อย่าเิมเเบฮยอนยัเินามออมาูอยู่ห่าๆเาสัเไ้ว่าเ็นนี้อาะอบเเทยอนเ้าเเล้วเเน่ๆ
" นี่พวนายเเน่ใเเล้วใ่ไหมว่าะทำ " เเทยอนเอ่ยถาม
" เเน่ใสิ...ว่าเเ่เธออื่อเเทยอนหรอเเล้วเป็นอะไรับรุ่นพี่อ่ะ!? " ูโฮเอ่ย่อนะทำหน้าสสัย
" ันเป็นเเฟนับเเบฮยอนหายสสัยรึยัหล่ะ! "
โทย์นี้ท่าทาะเสี่ยถึายเฮุนอบเเทยอนเ้าให้เเล้วเเละเธอยับับเเบฮยอนอยู่เหมือนเิมมันยาที่เาะพยายามเเทรมันเ้าไปเเ่เาะไม่ละวามพยายาม ' เธอ้อเป็นอผม '
" นายมอันทำไมมอั่เเ่อยู่ในห้อเเล้วน่ะมีอะไรรึปล่าว!? "
" ปล่าว...สวยีน่ะ "
ร่าหนาเอ่ยเสร็่อนะรีบเร่ฝีเท่าเินหนีออไปทำให้เเทยอนถึับับำพูอเาเพื่อนๆอเาเอ็ยัับำพูอเา่อนที่ร่าบาะเอียหัว้วยวามเเล้วเินึ้นบรรไไปาม้วยลุ่มเพื่อนๆอเฮุนเอ็วิ่าม
เฮุนที่เิน้อยๆไปที่หน้าประู่อนใรๆ
อะไรพั็ยอม...เพื่อะไ้เธอมา
รอผม่อนน่ะถ้าผมะเเย่เธอมา้วยมืออผมเอ
____________________________________________________________________________________________
มาเเล้ววว~~~~555
อาทิละสออนน่ะ่ะะทำใหุ้้ม่าับารรออย
เป็นำลัใเม้นเเละิามอ่านหน่อยน่ะ่ะ
รันเม้นมา ^3ู^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น