นิยาย Secret ♥ Green Apple :P > ลำดับตอนที่ #6 : ♥ Secret lll บีฟอร์ รีไรท์ อาร์สองเก้า (6) : Dek-D.com

ลำดับตอนที่ #6

Secret ♥ Green Apple :P

ลำดับตอนที่ #6 : ♥ Secret lll บีฟอร์ รีไรท์ อาร์สองเก้า (6)

อัปเดตล่าสุด 7 ม.ค. 55

[All29 + R29] => 6 สิ่งที่ฉันไม่รู้...

----------------------------------------------------------

... ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก

... ตึกตัก ตึกตัก

... ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก

... ตึกตัก ตึกตัก

สองเสียงดังประสานดังประสานกันคับทางเดิน ร่างบางที่บัดนี้ทรุดลงไปนั่งกับพื้นด้วยความรู้สึกประหลาดบางอย่าง เสียงหัวใจกับเสียงนาฬิกาดังประสานกันในโสตประสาทของร่างบาง มือเรียวกุมหน้าอกไว้แน่น รู้สึกทรมานคล้ายกับมีอะไรมาบีบรัดมันไว้ เหงื่อแตกพลั่กๆ เหมือนอยู่กลางทะเลทราย รู้สึกหายใจไม่ออกเหมือนอยู่ในห้วงอวกาศ

... ซ่าๆ

เสียงเหมือนคลื่นกำลังซัดเข้าที่โขดหิน ร่างบางเงยหน้าขึ้นมอง พบกับชายหาดแสนสวย น้ำทะเลที่ใส สะท้อนกับสีของปะการังใต้ทะเลจนมีสีเขียวน้ำเงินปะปนอยู่ ลมอุ่นๆโชยมา ซึ่งหาได้ยากมากในเมืองหนาวอย่างญี่ปุ่น ผมของเธอถูกพัดไปตามสายลม นัยน์ตาสีน้ำตาลทองนั้นทอประกายแสงสีทองที่สะท้อนกับแสงอาทิตย์ออกมา ร่างบางจ้องมองเรือลำหนึ่งกำลังแล่นเข้ามา บนเรือนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ที่ดาดฟ้าเรือ เรือนผมสีน้ำตาลทองของคนๆนั้นช่างคับคล้ายคับคาเสียเหลือเกิน ร่างบางจึงพยายามเพ่งมอง แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อมีบางอย่างมารัดเข้าที่ขา มันเป็นงูสีเขียวตัวใหญ่ มันค่อยๆรัดตัวของเธอเรื่อยๆ ตัวมันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนรัดร่างบางได้ทั้งตัว มือเรียวพยายามทุบตี แต่ก็ไม่ได้ผล ปากของมันอ้า พร้อมที่จะกลืนกินร่างบาง เธอดิ้นรนสุดชีวิตแต่ก็...

“เฮือก!” ร่างบางสะดุ้งตื่นขึ้นมา เหงื่อแตกพลั่กๆออกมาเป็นสาย น้ำตาเริ่มนองหน้าด้วยความกลัว เธอเพ่งพินิจไปรอบๆ ก็พบกับห้องนอนของตัวเอง เธอก็โล่งอกไป เธอเหลือบมองที่ข้อเท้าของเธอ มีผ้าสีขาวที่คาดว่าน่าจะเป็นผ้าพันแผลหรืออะไรสักอย่าง เธอเห็นผ้าพันแผลพันอยู่ตามแขน ตามขาเธอ ตามแผลที่เกิดจากการฝึกซ้อม เธอก็ไม่คิดหรอกนะว่ามีใครมาใส่ใจแผลพวกนี้ของเธอ ร่างบางค่อยๆลุกไปอาบน้ำ ถึงจะเซไปนิด แต่ก็พอเดินได้ สายน้ำที่ชำระผ่านผิวเนียนของร่างบาง ร่างบางยืนนิ่งนึกคิดเรื่องราวเมื่อวานนี้ แต่ก็ต้องปวดหัวจัด เมื่อความฝันนั้นมันเข้ามาแทรกแทนที่ ร่างบางเอามือกุมหน้าผากตัวเอง หัวพิงกับกำแพง เข่าค่อยๆอ่อนและทรุดลงไป เธอไม่เคยไม่เป็นแบบนี้ ร่างบางพยายามจะส่งเสียงออกมา แต่ในคอก็แหบพร่า ร่างบางกุมหน้าอกเอาไว้ด้วยความที่รู้สึกแน่นมาก เหมือนจะหายใจไม่ออก สายน้ำที่ไหลรินลงมานั้น มันทำให้สติของเธอเริ่มพร่าเลือน ร่างบางพยายามตะเกียกตะกายแต่ก็ไม่ไหว ในหัวมันมึนตึ้บ อยู่ๆเสียงสวรรค์ก็ดังขึ้นมา

“นานาโกะ เธอทำอะไรอยู่น่ะ” เสียงที่เธอแน่ใจได้เลยว่าคือเสียงของรีบอร์น ร่างบางพยายามจะตะโกนออกไป แต่ก็ไม่ได้ผล เธอจึงใช้แรงเฮือกสุดท้ายปัดขวดแชมพูให้ตกลงมา และเธอก็ลงไปนอนกับพื้นด้วยอาการหมดสติ

ตุ้บ! โครม!

เสียงดังมาจากภายในห้องน้ำ แต่เสียงน้ำก็ยังดังไม่หยุด สึนะกับรีบอร์นที่รออยู่ด้านนอกก็รู้สึกเอะใจ จึงพังประตูห้องน้ำเข้าไป! (อุ๊ยตายว้ายกรี๊ดดดดด~>/ / /<)

โครม!

ประตูให้ห้องน้ำถูกพังลง โดยฝ่าเท้าของรีบอร์น ทั้งคู่รีบวิ่งเข้าไปหาร่างบางที่กำลังนอนคว่ำอยู่กับพื้น ลมหายใจรวยรินของเธอแสดงว่าเธอยังไม่ตาย (อ้าว -*-) สึนะเอาผ้าขนหนูคลุมตัวของเธอไว้ รีบอร์นจึงอุ้มเธอและรีบพาไปโรงพยาบาลทันที

ณ โรงพยาบาล

ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง บัดนี้ปรือตาขึ้นมา ในห้องที่ว่างเปง่า และมืดมิด ไม่มีใครอยู่ในนี้เลย รู้สึกปวดหัวจี๊ดๆอย่างรุนแรง

“แค่กๆ!” ร่างบางไอออกมาด้วยความรู้สึกที่เหมือนจะหายใจไม่ออก และประตูก็ถูกเปิดเข้ามาเผยให้เห็นร่างสูง รีบอร์นเดินเข้ามา ด้วยใบหน้าที่หงุดหงิด ซึ่งเห็นได้ยากนักบนใบหน้าของเขา เขาเดินเข้ามาหยุดที่ข้างเตียงของร่างบาง และบรรยากาศก็เข้าสู่ความเงียบอีกครั้ง ต่างคนต่างเงียบ ไม่มีใครปริปากอะไรออกมา

“เอ่อ... นานาโกะไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ” ร่างบางว่า

“...” แต่รีบอร์นยังเงียบ

“ช่างมันเถอะค่ะ นานาโกะไม่เป็นไร” ร่างบางยิ้มออกมาอย่างเศร้าๆ

“...” แต่ร่างสูงยังเงียบ

“ว้ายยย~!” อยู่ๆ นานาโกะก็ถูกร่างสูงตรงหน้าดึงเข้าไปกอดรัด จนแน่นแทบหายใจไม่ออก ร่างบางอึ้งมากๆกับเหตุการณ์ตอนนี้

“ยัยบ้า อย่าทำแบบนี้อีกนะ!”

“นานาโกะก็บอกช่างมันเถอะไงคะ”

“เธอเห็นชีวิตเธอเป็นเรื่องล้อเล่นรึไง!”

“นานาโกะ ฮึก...” ร่างบางเสียงเริ่มสั่นครือ น้ำตาเริ่มนองหน้า มือไม้สั่นไปหมด เธอทำอะไรไม่ถูก สมองเริ่มไม่สั่งการ เธอยังนิ่งปล่อยให้ร่างสูงกอดเธอไว้

“ขอโทษ...” ร่างบางพูดออกมาอย่างแผ่วเบา ก่อนจะหลับไป ด้วยความเหนื่อย เธอหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของรีบอร์น เขาจึงวางร่างบางลงอย่างแผ่วเบา ก่อนจะหยิบผ้าห่มขึ้นมาห่มที่เนินอก เขายืนมองร่างบางที่นอนหลับตาอย่าเหม่อลอย มองไล่ตั้งแต่หน้าผาก ยันริมฝีปาก ลากลงไปยังเนินอก นี่เขากำลังคิดอะไรอยู่เนี่ยยยย ย ย ย~>/ / /<;;

ร่างของคนที่ผู้ชายทุกคนอยากครอบครอง หัวใจดวงน้อยที่ใครก็อยากให้มาเติมเต็ม รอยยิ้มที่ใครๆก็อยากได้มา ริมฝีปากบางสีหวาน ที่ไม่ว่าใครก็อยากลิ้มลอง แล้วผู้ชายทั้งแท่งอย่างเขา ไม่ต้องการเชียวรึ! (หุหุ =.,=)

~ There you see her. Sitting there across the way. ~

(นายเจอเธอที่นั่น นั่งอยู่ตรงนั้น ที่ทางเดิน)

~ She don’t got a lot to say but there’s something about her. ~

(เธอไม่ได้พูดอะไร แต่ก็มีบางสิ่งเกี่ยวกับเธอ)

~ And you don’t know why. But you’re dying to try ~

(และนายก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่นายก็พยายามสุดชีวิต)

~ You wanna kiss the girl. Yes! You want her ~

(คุณต้องการจะจูบเธอสินะ ใช่! คุณต้องการเธอ)

เสียงเพลงนั้น เข้ามาทำลายความเงียบ วันนี้เป็นวันอะไรก็ไม่รู้ แต่เสียงเพลงลอดรำไรมาจากที่ใดไม่รู้ เหมือนอยากให้เขาได้ยิน รีบอร์นคอยโน้มตัวลงไป ก่อนจะประกบปากของร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง เป็นจูบที่แผ่วเบา แต่อ่อนโยน ถึงแม้เธอจะไม่รู้สึกตัว แต่รู้สึกใจ (อ๊ายยยย ย ย~ โรแมนติก >/ / /<)

นานะที่แอบมองอยู่ด้านนอกประตู พร้อมกับสึนะและฮารุ เคียวโกะ (เฮ้ย! ยกมาทั้แก็ง O[]O;;) เสียงเพลงที่ดังมาจากมือถือของเคียวโกะ มันช่างได้จังหวะพอดี เธอจึงไม่รับ และปล่อยให้มันดังไป คลอเป็นเสียงเพลงประกอบฉากความน่ารักๆแบบนี้

~ Look at her. You know you do. It’s possible. ~

(มองไปที่เธอ นายก็รู่ว่านายมองเธออยู่ มันเป็นไปได้นะ)

~ She want you too. There one way to ask her. It’s don’t take a word. ~

(ที่เธอจะต้องการนายเหมือนกัน ทางเดียวที่จะถามเธอได้ มันไม่ต้องใช้ถ่อยคำใดๆหรอกนะ)

~ Not a single word. Go on and kiss the girl. ~

(ไม่ต้องแม้เพียงคำเดียว เอาเลยจูบเธอเลย)

~ Kiss the girl ~

(จูบเธอ~)

บรรยากาศช่างเป็นใจ ร่างบางถูกประกบปากอย่างนานเนิ่นนาน จนรีบอร์นได้ผละออก เมื่อเห็นร่างบางหายใจถี่ลง เขาคงต้องหยุดความต้องการของตัวเอง ไว้เพียงแค่นี้ ก่อนจะถลำลึกเกินไป >/ / /<

ปล. เพิ่งแป็บเดียว จูบกันแล้ว เพลงที่โผล่เข้ามาเป็นเพลง Kiss the girl นะคะ ใครอยากฟังก็ไปหาฟังเอา เพราะเพลงนี้นอกจากจะเพราะแล้ว ยังระรื่นหู ให้อารมณ์ กระตุ้นอะดีนนารีน ให้ทำงานดีขึ้น หุหุ ให้หื่นขึ้นด้วย (อ้าว =[]=) ตอนแรกว่าจะเอาเพลง Kiss me แต่ โหะๆ ไม่เป็นไร อันนั้นมันเกินไป หุหุ =.,=

#4 : ความคิดเห็นที่ 72

รีบอร์นนายร้องไห้ด้วยเหรอเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลยอ่ะ

Name : BOMlnW< My.iD >

[ IP : 115.87.136.85 ]
Email / Msn: -

ส่งข้อความลับ
วันที่: 6 สิงหาคม 2553 / 17:31

#3 : ความคิดเห็นที่ 57

เคียวโกะแอบชั่วนะนั่น มาเป็นกิ๊กสึนะเหอะ~ =w=

PS. The road which is passing in the opposite directions between the past and the future...tossing away the peace and going along to the road...of wars...