ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [MSC] Penne Buatini

    ลำดับตอนที่ #3 : Event (1) ♥ กิจวัตรประจำวัน...

    • อัปเดตล่าสุด 2 ม.ค. 55


    กิจวัตรประจำวัน


                เปนเน่บิดขี้เกียจลุกขึ้นมาในตอนเช้าที่ตะวันอยู่กลางหัว ต้องขอโทษอย่างแรงที่เธอไม่สามารถตื่นเช้าได้ ในเมื่อตอนกลางคืนเธอเองก็แทบไม่ได้นอนเหมือนกัน และคาดว่าคนที่เข้ามาปลุกคงปลงจัดแล้วจึงเดินออกไปเพราะความหลับลึกของหล่อน

    เธอขยี้ตาพลางก้มลงมองนาฬิกาที่ตกลงบนพื้น หน้าปัดมีรอยบิ่น และเข็มวินาทีราวกับจะเดินถอยหลัง มันกระตุกสองสามครั้งก่อนจะนิ่งสนิทพร้อมฌาปนกิจ

    เธอหาวหวอด เดินไปหยิบโน้ตที่สอดไว้ใต้ประตู

     

    ตารางงานของเปนเน่ วันนี้!!

     

    เปนเน่ถ่างตาอ่านลายมือที่ถูกตวัดมาอย่างดี พร้อมกับกวาดตามองรายการยาวเป็นพรืด และยังคงว่างเว้นไว้ให้เธอไปทันจดเลกเชอร์ที่มหาลัย

    เธอขยี้ผมสีแดงที่ยุ่งเหยิงอยู่แล้วให้พันกันเข้าไปอีก

    ในกระดาษโน้ตจะระบุว่าทุกคนออกไปทำภารกิจ และคงประมาณว่าเหลือเธอเพียงคนเดียว คนอื่นๆ จะทยอยกลับมาในช่วงเที่ยง หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น

    ทุกคนในเฮย์วาน แฟมิลี่เรียนรู้กฎของแรกตั้งแต่รับเปนเน่มา

    ห้ามให้เปนเน่ บูอาตินี่ว่างเป็นอันขาด!!

    และเหมือนจะเคร่งครัดมาก แต่ก็ไม่เป็นไร เปนเน่ไม่ได้คิดจะแคร์อยู่แล้ว

    เธอเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าและถอดชุดนอนออกเปลี่ยนเป็นชุดสบายๆ สำหรับทำงานที่ได้รับมอบหมาย ...อาบน้ำเหรอ ? ไม่จำเป็น!

    งานแรกที่เปนเน่โปรดมากที่สุดคือการไปให้อาหารสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่คนในแฟมิลี่ประสงค์จะเลี้ยง และเธอก็ไม่ลืมที่จะทิ้งท้าย “กัดทุกคนให้เรียบเลยเข้าใจมั้ย!” เธอว่าอย่างแน่วแน่ “แต่ยกเว้นกับฉัน!

    ส่วนตัวไหนที่พยายามจะขู่ฟ่อใส่เธอวันนั้นมันก็ต้องอดข้าวไปอย่างช่วยไม่ได้

    เธอรวบผมขึ้นและเริ่มทำงานอย่างที่สอง

    เพราะแค่เธอตื่นมาแล้วก็เฉียดเที่ยงจะตายอยู่แล้ว เพราะงั้นเธอเลยได้รับมอบหมายให้เป็นคนเตรียมอาหารเที่ยง

    เพราะแค่เป็นชื่อเสียงของบรรพบุรุษเรื่องอาหารหรอกนะ เปนเน่ถึงได้รับเลือกมาตำแหน่งนี้ แม้ว่าฝีมือที่สืบทอดมาทางสายเลือดจะเจือจางมากขนาดไหนก็ตาม

    อันที่จริง ทุกคนดูเหมือนจะคิดผิดที่ให้เธอทำ เนื่องมาจากมื้อไหนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นฝีมือเปนเน่แล้วก็ต้องมีคนท้องเสียงอย่างน้อยห้าคน แต่ก็นั่นแหละ มันไม่ได้เป็นกันทุกคนเลยห้าหลักฐานมาจับเปนเน่ไม่ได้ และก็ไม่มีใครรู้ด้วยว่าเธอมียาถ่าย ไซยาไนต์ และสารพัดยาพิษตั้งแต่พิษเบาะๆ ยันถึงพิษงูจงอางอยู่ในกระเป๋าตลอดเวลา

    เธอจัดการเอาอาหารทั้งหมดไปเรียงไว้บนโต๊ะเพื่อรอทุกคนกลับมา แม้ว่ามันจะดูลำเอียงเล็กน้อย แต่เปนเน่ก็ต้องเช็คเพื่อให้แน่ใจว่าจานของบอสนั้นสวยและดูดีกว่าจานของคนอื่น ที่สำคัญคือไม่มียาถ่ายอยู่

    จากนั้นเปนเน่ก็ไปโอนถ่ายงานทั้งหลายให้เมดรับใช้ด้วยเหตุผลเดิม ๆ ที่ว่า “ฉันเหนื่อย” และ “ฉันขี้เกียจ”

    และงานทั้งหมดก็หายวับไป เปนเน่กลับมานั่งรอเวลาบ่ายสองเพื่อจะออกไปที่มหาลัย เข้าสักคาบสองคาบแล้วนอกนั้นก็โดด

    ในช่วงว่างๆ เปนเน่กลับมาอาบน้ำแล้วแต่งยูนิฟอร์มของมหาลัย สุดท้ายพอว่างงานเธอก้มานั่งบ่น

    “น่าเบื่อ...จัง”

    เธอนั่งหน้าบึ้งอยู่บนเตียง เอามือค้ำคางอย่างไม่ชอบใจ ชีวิตเริ่มขาดสีสันขึ้นเรื่อยๆ หากยังเป็นแบบนี้ เพราะอย่างนั้นก็...

    ปิ๊ง!

    เหมือนเสียงของหลอดไฟในสมองสว่างขึ้น เปนเน่ยิ้มอย่างสะใจ พร้อมกับหยิบเหล่าประทัดและดอกไม้ไฟต่าง ๆ นานาออกมาจากใต้เตียง เธอย่องออกไปนอกห้อง และหลบเมดทุกคนที่เดินผ่าน พลางเข้าไปในห้องพักของสมาชิกแต่ละคนในแฟมิลี่ที่ไม่ได้ล็อกประตู

    เธอวางกับดักที่สามารถจุดให้ประทัดหลากสีทั้งหลายติดไฟได้ และแปะโน้ตลายเชอร์รี่ไว้หน้าประตูทุกห้องที่เข้าไปได้

     

    ลืมล็อกประตูค่ะ :) !

     

    แล้วจากนั้นเมื่อเจ้าของห้องไปเหยียบส่วนที่วางเอาไว้ กับดักจะทำงานและมีดอกไม้ไฟพุ่งเปี้ยวป้าวออกมา เปนเน่เลือกมาอย่างดีเพื่อกันการติดไฟของผ้าปูที่นอนและม่าน อันที่จริงของพวกนี้วิวัฒนาการจนสามารถกันไฟได้แล้วด้วยซ้ำ

    ...ก็มันเป็นโลกอนาคตนี่...

    เพื่อป้องกันการถูกจับได้ เปนเน่จึงทิ้งโน้ตลายกล้วยสุดเฉิ่มที่เธอกลั้นใจซื้อมาแปะลงบนโต๊ะ บอกว่าเธอทำงานเสร็จเร็วจึงออกไปช่วยงานเพื่อนที่มหาลัยก่อน

    จากนั้นรถของเธอก็พุ่งฉิวออกจากปราสาทเฮย์วานไปด้วยความเร็วสูง

     

    เปนเน่หลับในห้องเรียนสองคาบรวด และตื่นมาเลกเชอร์ในคาบที่สาม จากนั้นเธอก็ชะแว้บออกจากห้องเรียนทันทีโดยที่ไม่มีใครทันเห็น

    เธอเดินออกมาจากมหาลัยไม่เท่าไหร่ก็ถึงร้านเช่าอนิเมสุดหรูที่เธอมาทำงานพาร์ตไทม์ที่นี เธอเปิดประตูเข้าไปพร้อมทักทีพี่เจ้าของร้าน และอ้างเหตุผลสารพัดวาทำไมวันนี้มาเร็ว

    เธอสวมผ้ากันเปื้อนและยิ้มรับลูกค้าที่เดินเข้ามา ช่วยเขาเลือกบ้างอะไรบ้าง ก่อนจะแอบหยิบอนิเมซักสองสามเรื่องกลับไปดู

    และแน่นอนว่าเธอกลับมาถึงปราสาทในช่วงเย็น ภายในยังหลงเหลือสภาพความโกลาหลเมื่อทุกคนพบประทัดดังเปี้ยวป้าวอยู่ในห้องและมีโน้ตเยาะเย้ยว่า “ลืมล็อกประตูค่ะ :) !” ด้วย

    เปนเน่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะตีหน้าซื่อทำเป็นฉงนเมื่อเห็นความวุ่นวาย

    เธอฉีกยิ้มและถามบางคนที่วื่งเข้าออกห้องน้ำและเพิ่งจะเจอกับกับประทัดว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วทั้งปราสาทก็วุ่นวาย แต่ก็หาตัวคนทำไม่เจอ

    ส่วนเปนเน่น่ะเหรอ...ยิ้มร่าสบายใจนอนดูอนิเมอยู่ในห้องแล้วน่ะสิ

     

    Chu ! อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะคะ :)





    [Ps]
    ใครรู้สึกว่ามันเป็นมึนๆ แบบดาวบ้าง 555+
    ตอนนี้ดาวแต่งตอนกำลังเมาสปายแบบได้ที่เลยค่ะ #___#
    เลยแต่งแบบมั่วๆ มึนๆ ไป แสบจมูกกับคอไปด้วยกัน
    ที่จริงอยากแต่งฉากโฮสต์คลับค่ะ แต่เอาไว้งานหน้าดีกว่า แค่นี้ก็ป่วนพอแรงแล้ว @=@
    เอาเป็น่วาถึงเปนเน่จะเกรียนแต่เธอก็เป็นคนดีนะคะ (?)

    Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×