นิยาย Secret ♥ Green Apple :P > ลำดับตอนที่ #1 : ♥ Secret lll บีฟอร์ รีไรท์ อาร์สองเก้า (1) : Dek-D.com

ลำดับตอนที่ #1

ลำดับตอนที่ #1 : ♥ Secret lll บีฟอร์ รีไรท์ อาร์สองเก้า (1)

อัปเดตล่าสุด 7 ม.ค. 55

[All29 + R29] => 1 นี่ไม่ใช่บทนำ แต่เป็นบทเริ่มต้น 555+
---------------------------------------------------------------

ณ สนามบินวองโกเล่ ประเทศอิตาลี

“เดินทางดีๆนะลูก ระวังตัวด้วยนะ”

“ค่ะพ่อ หนูจะกลับไปดูแลคุณแม่แล้ว คุณพ่อต้องดูแลตัวเองด้วยนะคะ ^__^” เสียงกล่าวอำลาอันแสนซึ้ง(?) ของสองพ่อลูก กลางสนามบิน ร่างาบงเรือนผมสีน้ำตาลแกมทอง นัยน์ตาสีน้ำตาลทองอร่าม กำลังยิ้มให้กับผู้เป็นบิดาของตน

“เอ้อ ไปสิ เดี๋ยวเครื่องก็จะออกแล้ว” เสียงทุ้มๆของพ่อกล่าวไล่

“ค่ะ ^___^” แล้วร่างบางก็เดินขึ้นเครื่องไป

เธอคือซาวาดะ นานาโกะ น้องสาวฝาแฝดของซาวาดะ สึนะโยชิ ว่าที่บอสวองโกเล่รุ่นที่10 อายุ 14 ปี จะย้ายไปอยู่ม. 2 ห้อง A โรงเรียนนามิโมริ ที่เดียวกันกับพี่ของเธอ นิสัยซุ่มซ่าม จอมห่วย (สองเท่าของสึนะ) ซุ่มซ่าม (สามเท่าของสึนะ) โมเอะ (สี่เท่าของสึนะ >/ / /<) ขี้อาย และ ขี้แย อยู่กับพ่อ(อิเอมิสึ) ที่อิตาลี แต่ตอนนี้กำลังจะกลับไปหาแม่(นานะ) ที่นามิโมริ เธอไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับมาเฟียเลยสักนิด นิดกว่าแพลงตอนในทะเลก็ไม่รู้ =_=;; (รหัสของเธอคือ29นะจ๊ะ)

“Si prega di notare i passeggeri. Siamo sbarco in aeroporto, Nami Mori. Giappone Si prega di sedersi in sicurezza e di economizzare. Questa volta con la vostra. (ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้เรากำลังจะลงจอด ณ สนามบินนามิโมริ ประเทศญี่ปุ่น กรุณานั่งอยู่กับที่ และรัดเข็มขัดนิรภัย เวลานี้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ)” เสียงประกาศดังขึ้น ปลุกร่างบางที่นอนหลับอยู่อย่างอ่อนเพลียขึ้นมา เธอจัดการข้าวของของตัวเองให้เรียบ และเตรียมตัวพร้อมที่จะลงเรียบร้อยแล้ว

“Si prega di notare i passeggeri. Ora atterraggio all'aeroporto Mori Nami già Controlla il tuo bagaglio rivolga Prima di aeromobili con (ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้เราลงจอดที่สนามบินนามิโมริเรียบร้อยแล้ว ขอให้ท่านเช็คสัมภาระของท่าน ก่อนลงจากเครื่องบินด้วยค่ะ)” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ร่างบางจึงเอื้อมไปหยิบกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของเธอ พร้อมกับลงจากเครื่องไป

ร่างบางแลซ้าย มองขวา เพื่อหาคนที่จะมารับเธอ แล้วเธอก็ไปเจอะกับนานะ หม่าม้าของเธอพอดี

“หม่าม้าค่ะ!” ร่างบางตะโกนเรียกแล้ววิ่งไป แต่ขาดสิ่งหนึ่งที่ไม่มีก็ไม่ใช่เธอ...

ปั้ก!

ร่างบางสะดุดขาตัวเองล้มหน้าจิ้มพื้น จนนานะเห็นแล้วต้องรีบกระวนกระวายไปช่วย

“แหม นานาโกะจังก็ ไม่เห็นต้องรีบเลยนี่จ๊ะ” นานะพูดเสียงหวาน พร้อมพยุงเธอขึ้นมา

“ก็นานาโกะไม่ทันตั้งตัวนี่คะ T^T” ร่างบางพูดออกมา น้ำตาเริ่มเล็ดจากความเจ็บ แต่ก็ต้องกลั้นไว้ ก่อนที่เธอจะปล่อยโฮ(อันโมเอะ) ออกมา

“จ้าๆ ~ นี่กระเป๋าของนานาโกะใช่มั้ย เดี๋ยวแม่ถือไปให้นะ ^_^” นานะว่าพลาง ลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของนานาโกะไป

ร่างบางจึงพยุงตัวขึ้นแล้วเดินตามนานะไปอย่างระมัดระวัง ไม่งั้นมีหวังเธอได้หน้าแสกกลางพื้นอีกรอบแน่ =_=;;

ณ บ้านซาวาดะ

“พี่สึน้า~~~” ร่างบางตะโกนเรียก พลางกระโจนเข้าไปกอดสึนะ พี่ชายฝาแฝดของเธอ

“เฮ้ย! นานาโกะ มาตั้งแต่เมื่อไหร่” สึนะถาม

“ก็ตั้งแต่ที่ปะป๋าส่งจดหมายมาให้นั่นแหละค่ะ” นานาโกะตอบเสียงใส

“นี่ไง” นานะว่าพลางชูโปสต์การ์ดลายหมีโคอาล่าขึ้นมา

“แล้วทำไมถึงกลับมาล่ะ” สึนะถาม

“กลับมาไม่ได้หรอ T^T?” ร่างบางทำหน้างอ

“ได้สิ ได้ๆ ^O^;;” สึนะรีบตอบทันที

“ใครมาเหรอจ๊ะ สึนะคุง” เสียงใสๆ ของเคียวโกะ ดังมาจากด้านหลังของสึนะ

“เอ่อ... คือว่า...”

“ซาวาดะ นานาโกะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัดนะคะ” ว่าแล้วเธอก็ก้มโค้งน้อยๆ พอเป็นมารยา เอ๊ย! มารยาท =_=;;

“ฮาฮิ~ ญาติของสึนะคุงเหรอค้า~?” ฮารุที่เดินตามเคียวโกะมาถาม

“เป็นน้องสาวฝาแฝดของฉันเอง =_=;;” สึนะตอบ

“จริงหรอจ๊ะ สึนะคุงมีน้องสาวฝาแฝดด้วย” เคียวโกะพูดขึ้นอย่างระริกระรี้

“กรี๊ดดดดด เคียวโกะ มาเอาเจ้านี่ออกไปที” เสียงโวยวายของฮานะดังลั่นบ้าน

“ยัยแก่ชิ้วๆ” เมื่อมาเจอกับแรมโบ้จอมกวนประสาท

“อ้าว ฮานะ นี่นานาโกะจัง น้องสาวฝาแฝดของสึนะคุงน่ะ” เคียวโกะหันไปบอกฮานะ

“สวัสดีค่ะ ^___^” นานาโกะทักพลางยิ้มกว้าง

“ฉันซาซางาวะ เคียวโกะนะจ๊ะ” เคียวโกะหันไปแนะนำตัว

“คุโรคาวะ ฮานะจ้ะ ^_^” ฮานะแนะนำตัวบ้าง

“มิอุระ ฮารุค่า~^O^” ฮารุแนะนำเสียงลั่นบ้าน

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ >v<” ร่างบางบอก

“เช่นกันจ้ะ ^__^” เคียวโกะยิ้มให้

“จะว่าไปแล้วพวกพี่ๆ มาทำอะหรอคะ?” นานาโกะถาม

“ไม่ต้องเรียกว่าพี่ก็ได้จ้ะ เราเป็นเพื่อนกันนะ” เคียวโกะบอก

“ไม่ได้หรอกค่ะ เพราะพวกพี่ๆ เป็นเพื่อนกับพี่สึนะนี่คะ ^_^” ว่าแล้วร่างาบงก็ยิ้มตามมารยา เอ๊ย! มารยาท =_=;; (เหมือนเธอกำลังพยายามใส่ร้ายนานาโกะเลย)

“ฮาฮิ~ น่ารักจังเลยค่ะ นานาโกะจัง >w<” ฮารุกรี๊ดกับใบหน้าอันโมเอะ+ความสุภาพ มีมารยา เอ๊ย! มารยาทของนานาโกะ

“เหอะๆ ท่าจะขี้อายนะเรา ระวังโดนหนุ่มๆในห้องจีบเอานะ” ฮานะหันมากระซิบที่ข้างหูของนานาโกะ ทำเอานานาโกะอึ้งไปเลย

“O/ / /O”

“นี่ๆ พวกสาวๆไม่ทำงานกันแล้วเหรอจ๊ะ” เบียงกี้ที่เพิ่งเดินมา เตือนสติของเหล่าสาวๆที่มาเห่อของ(?)ใหม่อยู่ จนทำให้พวกเธอวิ่งกระเจิงกลับไปทำโครงงานต่อ

“หวัดดีจ้ะ นานาโกะ” เบียงกี้ว่าพลางยิ้มให้

“สวัสดีค่ะ ซาซาดะ นานาโกะค่ะ >_<” ร่างบางว่า

“จ้ะ ฉันเบียงกี้นะ”

“ค่ะ พี่เบียงกี้”

“คงเหนื่อยมาสินะ เดี๋ยวไปอาบน้ำอาบท่า คงจะเหนื่อยแล้วสินะแล้วไปพักผ่อนซะนะ” เบียงกี้ว่า พลางเดินนำหน้าไป

ร่างบางอาบน้ำเสร็จแล้ว จึงทิ้งตัวนอนลงบนเตียง ร่างาบงเปิดเพลงโปรดของเธอฟัง เป็นเพลงที่ทำให้เธอสุขได้ทุกช่วงเวลา...

(แถมให้สำหรับคนชอบ MERMAIDMELODY เพลง BEFORE THE MOMENT)

~Ai yori fukai omoi nanatsu no umi de umareta

Saigo no negai ga donna ni ookikute mo watashi wa makenai

Ubugoe wo ageteru chiisa na hoshi ni kizuite

Ichiban kurai de jigoku wa yowake mae shitteru, deshiou?

Nanatsu no umi he to hoshikuzu okureba

Haruka naru tabiji wo terashidasu michishirube ni kawaru

Ai yori tsuyoi omoi watashi wo ugokashite iru

Kono sora to umi no aosa ga hitotsu ni naru hoshi no NOBLE

Watashi wa, watashi no mama no tsuyosa wo shinjiteitai

Daijoubu machigatte nai

Kimi ni mukau omoi wa honmono

BLESS STARRY TONIGHT~

(ความรู้สึกที่ลึกกว่าความรัก จนยากจะหยั่ง ที่เกิดขึ้นในทะเลทั้งเจ็ด

ถึงแม้ว่าความปรารถนาสุดท้ายจะยิ่งใหญ่เพียงใด ฉันจะไม่ยอมแพ้

ดาราดวงน้อยที่สัมผัสได้ เพราะเสียงดังก้องมา

เธอคงจะรู้จักช่วงเวลาอันมืดมนที่สุด ก่อนฟ้าจะสาง ใช่รึเปล่า?

หากแม้ว่าละอองดาวถูกส่งลงทะเลทั้งเจ็ด

มันจะแปรเปลี่ยนเป็นเครื่องนำทาง ที่ฉายแสงในกาวเดินทางอันยาวไกล

ความรู้สึกที่แรงกล้ายิ่งกว่าความรัก มันกำลังทำให้ฉันเคลื่อนไหว

สีครามของฟากฟ้าและทะเลอันหนึ่งเดียว พลิกผันเป็นนิยายแห่งดวงดาว

ตัวฉันเองก็ยังอยากจะเชื่อมี่น ในความแข็งแกร่ง ในแบบของฉันเอง

ไม่เป็นไร มันไม่ใช่เรื่องผิดหรอก

ความรู้สึกที่ส่งให้เธอนั้นคือความรู้สึกที่แน่แท้

อวยพรให้ค่ำคืนนี้มีแต่ดวงดาว[bless starry tonight])

ปล. ศรีสวัสดิ์ สวัสดีค่า~ วันนี้ไรเตอร์ก็ตัดสินใจเปิดเรื่อใหม่ สนองความนี้ดของไรเตอร์เอง อย่าว่ากันนะ เพราะมันไม่ใช่ R27 อย่ามาอ้อนด้วยล่ะ ตอนนี้ไรเตอร์กำลังรับประทานโดจินแทนข้าว เดี๋ยวมาขัดเวลากิน; 555+^O^;