ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การกลับมาครั้งนี้ฉันจะไม่เหมือนเดิม!
สวัสดีค่า ไม่มีใครโหวตเลยเดี๋ยวเราแต่งให้ไปคร่าวๆก่อนนะพอดีม่ค่อยว่างอ่ะค่ะ ภาคนี้ซากุระเข้มแข็งนะค่ะ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ซากุระ:
ซาสึเกะนายยังจะจำผู้หญิงที่เธอบอกว่า
สำออย
น่ารังเกลียด
ขี้ตื้อ
ตัวน่ารำคาญ
ขี้เหร่
และสุดท้าย
ฉันเกลียดเธอ
คำๆสุดท้ายฉันเจ็บมาก เขาคงไม่มีวันหวนกลับมาชอบฉันหรอก เพราะ คาริน เธอนั้นแหละ เพราะเธอคนเดียว!(ออกนางร้ายนิสๆ)
ขณะที่ฉันกำลังนั่งเครื่องบินอยู่นั้น ฉันก็พูดเบาๆกับตัวเองว่า
"การกลับมาครั้งนี้ .....ฉันจะไม่เหมือนเดิม....จำไว้ 'ทุกคน' "
จากนั้นฉันก็มาถึงบ้าน นี้บ้านฉันค่ะ คฤหาสน์ ฮารูโนะ
คฤหาสน์หลังนี้เป็นบ้านหลังแรกที่ฉันใช้พักชั่วคราวเพราะคฤหาสน์แห่งนี้พวกพี่ๆ แล้วก็ พวกคุณ แม่จะมาอยู่ ส่วนฉันหน่ะหรอ......หึ ต้องอยู่ใกล้ๆร.ร.เนี๊ยแหละ ร.ร.เก่า......ซะด้วยสิ
หลังนี้แหละบ้านของฉันอยู่กับคนใช้ส่วนตัว2คน
หลังไม่ใหญ่เท่าไหร่หรอกนะ แต่ก็อยู่กันแ่ค่ 2คนหนิ
ความ เจ็บ นี้ไม่มีเสียง เธอเลยไม่ได้ยิน ~~~ เสียงโทรศัพท์ ฉันดังขึ้นใช่แล้วฉันเปลี่ยนริงโทนแล้วหล่ะ
"ค่ะ คุณแม่"
"ซากุระลูกต้องเข้มแข็งนะ แล้วลูกแน่ใจหรอว่าต้องการเปลี่ยนตัวเอง"ใช่ฉันต้องการเปลี่ยนตัวเองไม่ใช่แค่จิตใจแต่ก็ร่างกายฉันก็จะเปลี่ยน
"ค่ะ หนูแน่ใจแล้ว"
"งั้นเอาเป็นว่าาให้ลูกปพักที่คฤหาสน์รวมคืนนึงก่อนนะลูก"
"ค่ะ แล้ววันรุ่ขึ้นหนูจะไปบ้านเดี่ยวนะค่ะ"
"จ่ะ แม่รักลูกนะแม่ไปหล่ะ"
"ค่ะ หนูก็รักคุณแม่"
หลังจากนั้นฉันก็นำสัมภาระไปเก็บแล้วก็จัดเรียงให้เรียบร้อย เอ.... ว่าแต่ทำไรดีนะ อืมมมมม ......มม ปิ้ง! นึกออกแล้ว
ไปช็อปปิ้ง
ฉันก็ใส่ชุดนี้ออกบ้านค่ะไปกับรถลีมูซีนที่คุณแม่ให้ไปกับคนขับรถ
มันก็โป๊นิดๆนะเนี๊ยแต่ฉันก็ทำด้แค่นี้เองใส่จนชินแล้วหล่ะ
"คุณลุงค่ะจอดตรงแหละค่ะเดี๋ยวหนูจะลงปเอง มันมีลิฟฟ์ค่ะ"
"ครับ คุณหนู"
จากนั้นฉันก็เดินเลือกชุดมาเรื่อยๆวันนี้จะซื้อกี่ชุดดีนะ อืมมมมม....มม ร้านนั้นน่าเข้าใจ 'ร้านบิวตี้แฟชั่นเกลิล์' คิดชื่อเข้าท่าดีหนิร้านนี้
"เชิญค่ะ ต้องการชุดแบบหนบอกนะค่ะ"
"ค่ะ"
ว้าว!~ มีแต่ชุดสวยๆ แถมน่ารัก เปรี้ยวๆด้วย
จะเอาชุดอะไรดีนะ ชุดใส่เล่น ชุดซ้อมเต้น ชุดเที่ยว ชุดไปทะเล ชุดไปงานเลี้ยง บลาๆๆๆๆๆ
จะรวมๆกันมาเนี๊ยแหละ
ง่า~ฉันซื้อมาเยอะไปป่ะเนี๊ย แต่ช่างเหอะฉันเองก็ด้เคยทำงานแล้วช่วงที่ไปอยู่อเมริกาเงินเยอะด้วยนะ แค่เนี๊ย จิ๊บๆ
"O.O"แคชเชียร์มองทำตาปริบๆ อึ้งไปเลยฉันเหมอนตัวประหลาดเลยแหะ
"อ..เอ่อ^^;"
"อ๊ะ!! ขออภัยค่ะ ทั้งหมด 39999 เยน ค่ะ"
"นี้ค่ะ"
ฉันยื่นบัตรไปให้แคชเชียร์ตาปริบคนนั้น(ขนาดตั้งฉายาเลยเรอะ~!=[]=; / คนอ่าน)
จากนั้นฉันก็ปทานข้าวแต่ระหว่างทางไปทานข้างที่ร้านซูชิหน่ะสิ
ปึ๊ก โครม~!!@#$%^&*
"โอ้ย!"ฉันอุทาน
"ขอโทษครับ"
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ใครเอ๋ย?ที่มาชนแต่อาจจะไม่เป็นดั่งที่ท่านคิดนะค่ะ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ซากุระ:
ซาสึเกะนายยังจะจำผู้หญิงที่เธอบอกว่า
สำออย
น่ารังเกลียด
ขี้ตื้อ
ตัวน่ารำคาญ
ขี้เหร่
และสุดท้าย
ฉันเกลียดเธอ
คำๆสุดท้ายฉันเจ็บมาก เขาคงไม่มีวันหวนกลับมาชอบฉันหรอก เพราะ คาริน เธอนั้นแหละ เพราะเธอคนเดียว!(ออกนางร้ายนิสๆ)
ขณะที่ฉันกำลังนั่งเครื่องบินอยู่นั้น ฉันก็พูดเบาๆกับตัวเองว่า
"การกลับมาครั้งนี้ .....ฉันจะไม่เหมือนเดิม....จำไว้ 'ทุกคน' "
จากนั้นฉันก็มาถึงบ้าน นี้บ้านฉันค่ะ คฤหาสน์ ฮารูโนะ
คฤหาสน์หลังนี้เป็นบ้านหลังแรกที่ฉันใช้พักชั่วคราวเพราะคฤหาสน์แห่งนี้พวกพี่ๆ แล้วก็ พวกคุณ แม่จะมาอยู่ ส่วนฉันหน่ะหรอ......หึ ต้องอยู่ใกล้ๆร.ร.เนี๊ยแหละ ร.ร.เก่า......ซะด้วยสิ
หลังนี้แหละบ้านของฉันอยู่กับคนใช้ส่วนตัว2คน
หลังไม่ใหญ่เท่าไหร่หรอกนะ แต่ก็อยู่กันแ่ค่ 2คนหนิ
ความ เจ็บ นี้ไม่มีเสียง เธอเลยไม่ได้ยิน ~~~ เสียงโทรศัพท์ ฉันดังขึ้นใช่แล้วฉันเปลี่ยนริงโทนแล้วหล่ะ
"ค่ะ คุณแม่"
"ซากุระลูกต้องเข้มแข็งนะ แล้วลูกแน่ใจหรอว่าต้องการเปลี่ยนตัวเอง"ใช่ฉันต้องการเปลี่ยนตัวเองไม่ใช่แค่จิตใจแต่ก็ร่างกายฉันก็จะเปลี่ยน
"ค่ะ หนูแน่ใจแล้ว"
"งั้นเอาเป็นว่าาให้ลูกปพักที่คฤหาสน์รวมคืนนึงก่อนนะลูก"
"ค่ะ แล้ววันรุ่ขึ้นหนูจะไปบ้านเดี่ยวนะค่ะ"
"จ่ะ แม่รักลูกนะแม่ไปหล่ะ"
"ค่ะ หนูก็รักคุณแม่"
หลังจากนั้นฉันก็นำสัมภาระไปเก็บแล้วก็จัดเรียงให้เรียบร้อย เอ.... ว่าแต่ทำไรดีนะ อืมมมมม ......มม ปิ้ง! นึกออกแล้ว
ไปช็อปปิ้ง
ฉันก็ใส่ชุดนี้ออกบ้านค่ะไปกับรถลีมูซีนที่คุณแม่ให้ไปกับคนขับรถ
มันก็โป๊นิดๆนะเนี๊ยแต่ฉันก็ทำด้แค่นี้เองใส่จนชินแล้วหล่ะ
"คุณลุงค่ะจอดตรงแหละค่ะเดี๋ยวหนูจะลงปเอง มันมีลิฟฟ์ค่ะ"
"ครับ คุณหนู"
จากนั้นฉันก็เดินเลือกชุดมาเรื่อยๆวันนี้จะซื้อกี่ชุดดีนะ อืมมมมม....มม ร้านนั้นน่าเข้าใจ 'ร้านบิวตี้แฟชั่นเกลิล์' คิดชื่อเข้าท่าดีหนิร้านนี้
"เชิญค่ะ ต้องการชุดแบบหนบอกนะค่ะ"
"ค่ะ"
ว้าว!~ มีแต่ชุดสวยๆ แถมน่ารัก เปรี้ยวๆด้วย
จะเอาชุดอะไรดีนะ ชุดใส่เล่น ชุดซ้อมเต้น ชุดเที่ยว ชุดไปทะเล ชุดไปงานเลี้ยง บลาๆๆๆๆๆ
จะรวมๆกันมาเนี๊ยแหละ
ง่า~ฉันซื้อมาเยอะไปป่ะเนี๊ย แต่ช่างเหอะฉันเองก็ด้เคยทำงานแล้วช่วงที่ไปอยู่อเมริกาเงินเยอะด้วยนะ แค่เนี๊ย จิ๊บๆ
"O.O"แคชเชียร์มองทำตาปริบๆ อึ้งไปเลยฉันเหมอนตัวประหลาดเลยแหะ
"อ..เอ่อ^^;"
"อ๊ะ!! ขออภัยค่ะ ทั้งหมด 39999 เยน ค่ะ"
"นี้ค่ะ"
ฉันยื่นบัตรไปให้แคชเชียร์ตาปริบคนนั้น(ขนาดตั้งฉายาเลยเรอะ~!=[]=; / คนอ่าน)
จากนั้นฉันก็ปทานข้าวแต่ระหว่างทางไปทานข้างที่ร้านซูชิหน่ะสิ
ปึ๊ก โครม~!!@#$%^&*
"โอ้ย!"ฉันอุทาน
"ขอโทษครับ"
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ใครเอ๋ย?ที่มาชนแต่อาจจะไม่เป็นดั่งที่ท่านคิดนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น