My Love ยัยยากูซ่าหน้าใสกับนายมาเฟียหน้าหวาน

ลำดับตอนที่ #1 : My Love ยัยยากูซ่าหน้าใสกับนายมาเฟียหน้าหวาน ตอน 1

“คุณหนูฟาร์ค่ะขึ้นรถเถอะค่ะจี๊ฟฟี่ขอร้องน่ะค่ะไม่งั้นเราจะไปสายน่ะค่ะ”จี๊ฟฟี่คนขับรถของชั้นเปิดประตูรถแล้วผายมือ

“เฮ้อออออ”ชั้นถอนให้ใจเฮือกใหญ่แล้วเดินขึ้นรถในอาการที่ไม่พอใจอย่างยิ่ง

“นี่จี๊ฟฟี่ชั้นอยากรู้ว่าไอ้โรงเรียนอะไรเฮเฮนั่นอะ...”

“เฮเซคะ”จี๊ฟฟี่แก้

“เออนั่นแหละ ชั้นอยากรู้ว่าทำไมโอปา(พี่ชาย)ชั้นถึงให้ไปเรียนที่นั่นชั้นรู้ว่ามันเป็นรุ่นสู่รุ่นแล้วชั้นก็รุ่นที่5แล้วแต่ไม่เข้าใจเรียนโรงเรียนอื่นไม่ได้หรอเซง” ชั้นถามเพราะไม่เข้าใจ 

“เดี๋ยวคุณหนูก็จะรู้เองค่ะ ถึงแล้วค่ะเดี๋ยวจี๊ฟเปิดประตูให้น่ะค่ะ” จี๊ฟพูดแล้วทำท่าจะเปิดประตูรถเพื่อมาเปิดให้ชั้น

“ไม่ต้องชั้นมีมือเปิดเองได้”แล้วชั้นก็เปิดประตูลงไปเอง

อ่อ ขอแนะนำตัวน่ะค่ะ ชั้นชื่อฟาร์ค่ะ ตอนนี้อยู่ ม.4มีผม เป็นสีแดงเลือดเงาวาวยาวถึงกลางหลัง ชั้นมีลักษณะอย่างหนึ่งที่เหลือเชื่อและน้อยคนที่จะสังเกตเห็นคือตาของชั้นจะเปลี่ยนสีได้ตามอารมณ์ ส่วนเรื่องการแต่งตัวหรอดูไม่ออกเลยแหละว่าเป็นหัวหน้าแก็งค์ยากูซ่าเพราะชั้นเป็นคนที่แต่งตัวเปรี้ยวก็เปรี้ยวหวานก็หวานแรงก็แรงชื่อแก็งค์หรอค่ะแก็งค์บลูเลเบิ้ลยากูซ่ารุ่นที่5แล้วค่ะ555+

“สะ...สวัสดีค่ะใช่คุณหนูฟาร์มั้ยค่ะ” อ.เดินเข้ามาถาม

“ใช่” ชั้นตอบ

“อ่องั้นขอเชิญด้านนี้เลยน่ะค่ะเราจะได้เข้าห้องเรียนกันเรยค่ะ” อ.พูดแล้วเดินไปชั้นก็เดินตามไป จนถึงห้อง โอมายก๊อด นี่ห้องที่ชั้นจะเรียนหรอเนี้ยไม่น่ะ มันตรงกับที่ชั้นคิดไว้เกินไปมั้ย

“อ่ะ อ.ชั้นชอบตัวหนังสือบนพนังนี่จัง ใครเขียนเนาะ” ชั้นหันไปถามอาจารย์ที่กำลงัจะสั่งให้ทุกคนเงียบแต่ทุกคนเงียบตั้งแต่ชั้นถามแล้ว

“คุณหนูชอบเรื่องแบบนี้หรอค่ะ” อ.หันมาถาม

“อืมชั้นว่าสวยดี มันก็เป็นสิ่งที่นักเรียนชายต้องทำด้วยเพราะนักเรียนชายคนไหนไม่ทำชั้นว่ามันก็แปลกอยู่น่ะ แหม ชั้นชอบห้องนี้จังดูเป็นอิสระดีน่ะ แต่ทำไมไร้ผู้หญิง” ชั้นพูดแล้วก็ได้รับเสียงโห่เพราะถูกใจที่ชั้นพูดแต่มีนายผู้หนึ่งนั่งนิ่งมองมาที่ชั้นแล้วสายหน้า อ่าวนายนี่มันจะมากไปแล้ว

“อ่อ ถ้าคุณหนูชอบห้องนี้ก็เรียนห้องนี้ได้ค่ะ แล้วที่ไม่มีนักเรียนหญิงเพราะเราย้ายให้ไปอยู่ห้องต้นหมดเลย”     อ่อ หรอร้ายว่างั้นเถอะห้องเนี้ย เดี๋ยวเจอชั้นแล้วจะจอด

“แล้วถ้าชั้นจะขอย้ายเพื่อนที่เป็นผู้หญิงมาเรียนห้องนี่จะได้มั้ยล่ะ” ชั้นหันไปถามแล้วเสียงโห่เพราะดีใจก็ดังขึ้น

“ได้ค่ะถ้าคุณหนูขอเดี๋ยวดีชั้นจะไปเรียน ผอ. ให้คะ” อ.พูดแล้วเดินออกไปทันที เสียงเห่ดังลั่นห้อง

“คิดว่าตัวเองใหญ่แล้วใช่มั้ยคุณหนูฟาร์แห่งแก็งค์บลูเลเบิ้ล” เสียงนั้นดังมาจากนายนั่นที่นั่งอยู่หลังห้อง อ่ะนายนั่นรู้จักเรา นายนั่นและชั้นเดินไปจนถึงกลางห้องในขณะที่ทุกคนแหวกทางให้ นายนี่จะต้องเป็นใครใหญ่จากไหนแน่ถึงได้มีคนเกรงขามขนาดนี้

 “ทำไมหรอค่ะ พ่อรูปหล่อ หล่อโลกแตก” ชั้นจับคางนายนั่นขึ้นมาแล้วผลักออก” เสียงโห่ดังขึ้น

“เอ๊ะนายนี่หน้าตาคุ้นๆ อ่ะ นายหัวหน้าแก็งค์บัตเตอร์ฟราย ที่เขาลือกันว่าทั้งแก็งค์นี่หล่อทั้งนั่นเลยไม่ใช่หรอ ว้าววว แล้วที่สำคัญหัวหน้าแก็งค์เป็นเพลย์บอยรูปหล่อ ตอนแรกก็ไม่เชื่อหรอกน่ะ แหม พอได้เห็นตัวแล้วอยากเข้าไปนั่งในใจเลยแหละน่ะ”ชั้นเดินไปรอบๆตัวแล้วเอานิ้วจิ้มไปที่อกด้านซ้ายเสียงโห่ดังกระหึ่ม

“นี่เธออย่ามายั่วโมชั้นน่ะยัยเลือด” นายนั่นคว้าข้อมือชั้นแล้วบีบแน่น

“อ่ะ จุ๊ๆๆ อย่าโมโหสิค่ะโอปาเพลย์บอยไม่น่ารักเลยน่ะ” ชั้นเอานิ้วไปแตะที่ปากนายนั่นเบาๆ เสียงโห่ยังดังอยู่ค่ะ นายนั่นปล่อยมือชั้นแล้วชกมาที่หน้าชั้น แต่ทว่า ชั้นระดับหัวหน้าแก็งค์แล้วไม่โดนหรอกค่ะ สายตาของทุกคนมองแบบอึ้งๆ

“เห้ยยัยคุณหนูนี่หลบได้ไงว่ะแม่งกรูยังหลบไม่ได้เลย”เสียงของคนในห้องดังขึ้น ชั้นเดินหันหลังให้แล้วหันกลับมาชกเข้าที่หน้าเขาเข้าเต็มๆโดนเต็มๆ

โครม!!! เสียงนายนั่นล้มลงไปที่โต๊ะ O.O หน้าของทุกคนอึ้งๆๆๆแล้วก็อึ้ง ชั้นปัดมือแล้วเอื้อมมือไปให้นายนั่นจับแล้วดึงนายนั่นขึ้นมาแล้วหันหลังให้

“นายเป็นอะไรมั้ย”ชั้นเอี้ยวหน้ากลับไปถาม

“No” นายนั่นตอบแล้วเอามือมาเช็ดเลือดที่มุมปากที่แตก

“ดิชั้นยังไม่อยากทำอะไรไปโดยไม่จำเป็น” ชั้นเดินกลับไปนั่งโต๊ะที่มุมหน้าต่างที่ อ. จัดที่ไว้ให้ แล้วเอาเท้าขึ้นมาพาดไว้บนโต๊ะ จากการแต่งตัวแล้วไม่หน้าทำตัวแบบนี้เลย ใส่ชุดกระโปรงสั้นแค่คืบแล้วใส่เรกกิ้งสีดำรองเท้าส้นสูงเกือบ5นิ้ว แล้วชั้นก็มองไปนอกหน้าต่างเห็นนักเรียนชายกลุ่มหนึ่งกำลังขู่นักเรียนผู้หญิง เห้ยนี่มันในโรงเรียนเลยน่ะ เอ๊ะผู้หญิงกลุ่มนั้น ยัยริเอะ   ยัยมิโอะ ยัยโซริ ยัยฮารุน ตายแล้วยัย4คนนี่ห้ามให้มันลงมือเองโดยเด็ดขาดตายแน่ๆ มาอยู่วันนี้ทำไมไม่โทรมาบอกก่อนน่ะ แล้วชั้นก็วิ่งไปเปิดประตู

“ฟาร์ไปไหน” เสียงคนในห้องถาม ชั้นไม่สนใจใดๆชั้นรีบวิ่งลงจากชั้น4ลงไปชั้นล่างสุด 

 

“เห้ย!! ทำอะไรว่ะ” ชั้นวิ่งไปที่กลุ่มเพื่อนชั้น

“ว้าววว มีเพื่อนมาช่วยด้วยก็ผู้หญิงอยู่ดีอะจัดการเลยเหอะ” มันบอกพวกมันให้ทำอะไรไม่รู้ ชั้นสั่งให้เพื่อนชั้นออกไปอยู่นอกรัศมีแล้วชั้นก็จัดการลงมือ

“พวกแกคิดว่าแน่ก็เข้ามาสิ” ชั้นพูดแล้วดึงแขนเสื้อขึ้นมาเล็กน้อย จนลอยสักที่ข้อมือมันโผล่ออกมา

“อ่อ หรอ... เห้ย นี่เธอเป็นๆๆ...” ทุกคนทำหน้าอึนๆแล้วนั่งลงคุกเข่าลงต่อหน้าชั้นแล้วคำนับ

“คุณหนู ยกโทษให้พวกเราด้วยพวกเราจะไม่ทำอีกแล้ว” พวกมันทำท่าทางอ้อนวอน

“เออ งั้นพวกแกไปวิ่งรอบสนามเอาแค่150รอบพอ ปฏิบัติ”ชั้นสั่งเด็ดขาดเพราะพวกมันรู้ว่าถ้ามันไม่ทำตามตายสถานเดียว

“ครับ!!” ทุกคนในห้องชั้นโผล่หน้าออกมาแล้วมองกันอย่างสงสัย     

ชั้นให้เพื่อนชั้นเดินเข้าไปในห้องก่อน

“เห้ยๆๆ สาวๆเว้ยโห่น่ารักทั้งนั้นเลย เรียนห้องนี้หรอจ๊ะน้องสาว” นักเรียนชายทั้ง4เดินเอามือมาจับคางเพื่อนชั้นพร้อมกัน

หมับ!! เพื่อนชั้นทั้ง4คว้าข้อมือแล้วบิดจนฝ่ายชายร้องโอดโอย

 “โอ้ยๆๆเจ็บๆปล่อยๆคับๆ” O.O สายตาของทุกคน งง มาก “หึหึ ยากละมั้งจะทำอะไรเพื่อนชั้นอะ” ชั้นเดินเข้ามาตามหลังอย่างงี้แหละนางเอก

“555”ชั้นและเพื่อนๆทั้ง4หัวเราะออกมาพร้อมกัน

“เอ้าๆชั้นรู้ว่าทุกคนอยากรู้จักหล่อนทั้ง4เดี๋ยวแน่นำให้รู้จัก”ชั้นยืนขึ้นแล้วกะแอ่มเสียงนิสๆ แล้วก็สาธยาบรรยาย

คนแรก ตาคมกลมโตมีนัยต์ตาสีฟ้าผมสีชมพูหวานนี่ชื่อยัยริเอะ ยัยริเอะยืนแล้วโค้งตัวให้เล็กน้อย

คนที่สอง ตาเล็กคมนัยต์ตาสีน้ำตาลผมสีม่วงนี่ชื่อยัยมิโอะต่อๆ  

คนที่สามตาโต๊โต แอ๊บแบ๊ว ตาสีดำผมสีฟ้า น่ารักน่ากินคนนี้ชื่อยัยโซริ

คนที่สี่ สาวน้อยตาใสสีเขียวมรกตวาว ผมสีเขียวมรกตคนนี่ชื่อฮารุน ส่วนชั้นชื่อฟาร์

“พวกเราก็ฝากด้วยแล้วกันน่ะ” พวกเราทั้ง5โค้งให้ทุกคนในห้องเล็กน้อย

            “พวกเธอมี5คนงั้นพวกเราทั้ง5ขอแนะนำเหมือนกันน่ะ”นายนั่นเดินออกมาจากมุมมืด

อ่านต่อตอนหน้าน่ะจ๊ะ - -  ^0^