Princess of airport and the Lord of Romania

ลำดับตอนที่ #3 : Prince of Orient

คฤหาสน์ ท่านรัฐมนตรีคมนาคม
รถจากัวร์สีตะกั่ว แล่นเข้ามาเทียบที่ประตูหน้าบ้านอย่างงดงาม แม่บ้านเปิดประตู
ก่อนที่ร่างบางของหญิงสาวที่สวยและสะดุดตาที่กลุ่มผมหาที่แต่งมาให้
ล้อมกรอบใบหน้างามอย่างเหมาะเจาะ

"ยินดีต้อนรับค่ะคุณนารา ไม่ได้เจอตั้งเกือบเดือน สบายดีไหมคะ"

แม่บ้านของท่านรัฐมนตรี เป็นหญิงสูงวัยท่าทางใจดี และ เอื้ออารีอยู่ไม่น้อย

"สบายดีค่ะ แต่ว่าคิดถึงอาหารอร่อยๆฝีมือของคุณแม่บ้านมากๆค่ะ
ไปทานที่ไหนก็ไม่เหมือนที่คุณแม่บ้านทำ"

นาราเอ่ยอย่างเอาใจทำให้คุณแม่บ้านยิ้มแก้มปริ
นี่ล่ะน้า น่ารัก ตัวบาง ปราดเปรียว แต่อ่อนหวาน ปากหวาน อีกต่างหาก
ทำให้ทั้งท่านและคุณหญิงต่างเอ็นดูหญิงสาวต่างชาติคนนี้นักเชียว

"ว่าแต่ท่านกับคุณหญิงอยู่ที่ไหนคะ"

ร่างบางถามอย่างอารมณ์ดี

"ท่านกำลังกลับค่ะ ส่วนคุณหญิงอยู่ที่ห้องรับรองแล้วค่ะ"

ก่อนที่จะพาหญิงสาวไปพบคุณหญิง ภริยาของท่านรัฐมนตรี
คุณหญิงเป็นหญิงสาวจากตระกูลเก่าแก่ในเกาหลี
ในตอนแรกก็ดูจะไม่ค่อยยอมรับนาราเท่าไหร่แต่ที่สุดแล้วเมื่อความสามารถปรากฏ อีกทั้งมารยาทที่งดงามแบบที่เรียกว่ากลุสตรี ที่มีอยู่เต็มเปี่ยมทำให้คุณหญิงเอ็นดู
และพอใจหญิงสาวคนนี้ขึ้นมาอย่างมาก

"สวัสดีค่ะ คุณหญิง"

นาราโค้งตัวคำนับด้วยความนอบน้อมและน้ำเสียงที่เคารพอย่างยิ่ง

"นารา หนูมาแล้วเหรอ  วันนี้เหนื่อยไหมจ๊ะ ได้ข่าวว่ามีประชุมตลอดบ่ายเลย"

คุณหญิงถามพร้อมกับจับมือเรียวของหญิงสาวมานั่งใกล้ๆ กัน อย่างเอ็นดู

"ไม่หรอกค่ะ เป็นเรื่องปกติ น่ะค่ะ ว่าแต่ว่าวันนี้

คุณหญิงไม่ได้ออกไปข้างนอกเหรอค่ะ"

นาราถามผู้สูงวัยกว่าอย่างนอบน้อม

"ไปสิจ๊ะ แล้วก็กลับมาก่อนหนูสักพักแล้ว
เอาเป็นว่าวันนี้เป็นโอกาสพิเศษมากๆ ฉันเตรียมชุดไว้ให้หนูแล้ว
ขึ้นไปเปลี่ยนก่อนนะแล้วก็ค่อยลงมาทานอาหารเย็นกันนะจ๊ะ"

คุณหญิงกล่าว

"ค่ะ"

หลังจากนั้นสาวใช้ในบ้านก็พานาราไปยังห้องที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างดี
ภายในห้องนอนนี้มีชุดสีครีม ของ miu miu อยู่กลางเตียง
ชุดเดรสนี้ยาวพอดีเข่าของเธอทำให้เรือนร่างกะทัดรัด ดูสูงและโปร่งขึ้น
เปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อย สาวใช้คนเดิมก็มาเคาะประตู ว่า ท่านกลับมาแล้ว
และจะพร้อมที่โต๊ะอาหารในอีก ยี่สิบนาที ตามหลัก
นาราต้องไปรอที่ห้องอาหารกับคุณหญิงก่อนแล้วท่านจึงจะลงมา
ทันทีที่ลงมาถึง นาราก็พบว่านอกจากคุณหญิงแล้วที่โต๊ะก็ไม่มีใครอีก
และชุดจานที่จัดไว้มี สี่ชุด อาหารมากมายถูกจัดไว้อย่างสวยงาม
แล้วการรอคอยก็สิ้นสุด เมื่อท่านรัฐมนตรีเดินเข้ามา
ถัดจากท่านเป็นชายหนุ่มผิวขาวหน้าตาละม้ายคล้ายคุณหญิง
ร่างสูงผิวขาวในชุดสีครีมเช่นเดียวกับเธอแต่เป็นของวาเลนติโน
จมูกโด่ง ตาโต มากกว่าชาวเกาหลีทั่วไป ผมสีอ่อน ตาสีน้ำผึ้งอ่อน
เช่นเดียวกับผม ริมฝีปากสีแดงดูโดดเด่นบนใบหน้าขาวสะอาดนั่น
และความสงสัยก็สิ้นสุดลง
เมื่อท่านรัฐมนตรีแนะนำชายร่างสูงที่เข้ามาพร้อมท่านว่า

"ลูกชายของชั้นเอง ฮันดองวอน"

ชายหนุ่มที่ดูดีอย่างไม่มีที่ติคนนั้น มีพ่อเป็นถึงรัฐมนตรี  มาดนิ่งสุขุมคัมภีร์ภาพนั่น คือการฝึกมาอย่างดีจาก พรินซ์ตัน วิทยาลัยสุดหรูแห่งอังกฤษ และก็ต่อด้วยมหาวิทยาลัยในอเมริกาอย่างเยล เป็นอีกหนึ่งคุณชายที่สมบรูณ์แบบ หญิงสาวมองอย่างเป็นปกติ ไม่มีการผิดปกติใดๆ สร้างความแปลกใจให้ชายร่างสูงคนนี้เพราะทุกที่ที่เขาผ่านไม่ว่าจะชาติไหนต่างพากันหลงใหลเขาทั้งสิ้น
แฟนคลับเกิดขึ้นในทุกที่ที่เขาเรียน จนได้รับสมญาให้เป็น

Prince of Orient (เจ้าชายแห่งตะวันออก)

หลังจากได้รับการแนะนำตัวเรียบร้อย ท่านรัฐมนตรีก็แนะนำหญิงสาวร่างบาง
ในชุดสีครีมเป็นลำดับถัดมา

"นี่หนูนารา หรือ นภสุรัสว์ กาญจนปรีดีเป็น CEO คนแรกและคนปัจจุบัน
ของสนามบินนานาชาติแห่งใหม่ของเรา"

หญิงสาวที่ได้รับการแนะนำตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วลุกขึ้นยื่นมือออกไป
เพื่อทำความรู้จักกับชายหนุ่มที่ยื่นมือมารอตรงหน้า

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ นารา"

"เช่นกันค่ะ คุณดองวอน"

เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างไพเราะ หลังจากที่อาหารเริ่มเสิร์ฟ
และถึงอาหารชุดสุดท้ายที่เป็นของหวาน ก็ไม่มีใครพูดอะไรกันมากนัก
เหมือนกับว่าทั้งคู่กำลังคุมเชิงกันอยู่ ร่างสูงของชายหนุ่มลอบมองหญิงสาวบ่อยครั้ง แน่นอน นารารู้ตัวตลอด แต่ทำเป็นไม่สนใจ จนกระทั่งอาหารเสร็จเรียบร้อย
น้ำชาถูกยกมาเสิร์ฟหลังจากที่ย้ายออกมาที่ห้องพักผ่อนแล้ว
คุณหญิงเริ่มเปิดประเด็นที่ว่า

"ที่จริงฉันเองก็อยากมีลูกสาวเอาไว้บ้างเหมือนกันนะเพราะลูกสาว น่ะ
เอาใจเก่งแล้วก็จะได้มาคอยเป็นผู้ช่วยในการตัดสินใจ
เรื่องงานบ้าน การแต่งกาย ฝันมานานแล้วว่าอยากจะแต่งตัวลูกสาว
ให้น่ารักๆ แล้วก็…"

"จะได้มีเพื่อนshopping"

ลูกชายของคุณหญิง ดองวอนเอ่ยอย่างอารมณ์ดี
แต่นารากลับรู้สึกไม่ค่อยแน่ใจว่าประสงค์ของคุณหญิงคืออะไรกันแน่
จนในที่สุด เสียงเดิมของชายร่างสูงก็เอ่ยขึ้นว่า

"ผมเองก็ไม่อยากอยู่คนเดียวเป็นลูกคนเดียวเหมือนกันนะครับ"

"งั้น หนูนาราก็มาเป็นลูกสาวฉันก็แล้วกันนะ"

ท่านรัฐมนตรีสรุปด้วยน้ำเสียงยินดีหลังจากที่ปล่อยให้คุณหญิงเกริ่นไปก่อนแล้ว

"อะไรนะคะ"

นี่เป็นครั้งแรกที่นาราหลุด เพราะปกตินาราไม่เคยแม้แต่จะมีเสียงกระโตกกระตาก
การเป็นผู้บริหารสอนให้เธอต้องมีมาด และมาดแบบนางพญาให้ทุกคนเคารพ

"ตกลงตามนี้ล่ะนะ ต่อจากนี้ หนูจะเป็น ฮันนารา และ เรียกฉันว่าคุณพ่อ
และเรียกคุณหญิงว่าคุณแม่"

ท่านกล่าวอย่างเรียบๆแต่แฝงไว้ด้วยความอบอุ่น
เพราะสำหรับตัวท่านเองแล้วก็รู้จักสนิทสนมกับหญิงสาวคนนี้มาไม่ต่ำกว่า 8 ปี
ตั้งแต่เธอเริ่มต่อปริญญาโท และปริญญาเอก จนกระทั่งทำงาน
หญิงสาวสร้างความประทับใจให้เขาอย่างมากมาย ทั้งความฉลาด มีมารยาทดี
จิตใจโอบอ้อมอารี เข้ากับคนอื่นได้ง่ายเป็นมิตรและเก่งอย่างหาตัวจับได้ยาก

"แล้วก็เรียกผมว่าพี่ชาย"

ร่างสูงเอ่ยอย่างอารมณ์ดี แต่แล้วก็ถึงกับเจื่อนเมื่อคุณหญิงผู้เป็นมารดากล่าวว่า

"เรานะต้องเรียกเค้าว่าพี่สาวจ๊ะ"

ชายหนุ่มถึงกับตะลึงเพราะดูยังไงก็ไม่น่าแก่กว่าเขาไปได้
หญิงสาวแย้มยิ้มและหัวเราะเบาๆ ทำเอาร่างสูงถึงกับเขินไปเลย

"ไม่ผิดหรอกจ๊ะเพราะเรา น่ะเกิดทีหลังเค้า 6 เดือน"

"งั้น อย่าบอกนะ ว่านาราอายุ 30 แล้ว"

เมื่อเห็นสายตาที่อ่อนโยนของบิดามารดาแล้วอีกทั้งน้ำเสียงหวานไพเราะ
ที่กล่าวยอมรับอีก ร่างสูงถึงกับเงียบเลยทีเดียว

"ไม่น่าเชื่อ ก็ดูนาราน่าจะอ่อนกว่าผมด้วยซ้ำนะครับยังดูเด็กอยู่เลย อ่ะ"

แล้วชายหนุ่มร่างลูกก็แปลงร่างเป็นเด็กขี้อ้อนทันตาเห็น

"พี่สาว ว่าแต่ไม่มีแฟนสินะครับเพราะสวยขนาดนี้คงไม่มีใครกล้าจีบ"

ฮันดองวอนน้องชายคนใหม่เอ่ยอย่างยียวน แต่ไม่ได้ผล ร่างบางยังคงยิ้มนิ่ง
หลังคุยและซักถามถึงชีวิตในเมืองนอกกันสักพักแล้ว นาราจึงได้ทราบว่า
ดองวอนคนนี้จบด้านกฎหมายมาจาก เยลและกำลังจะมาร่วมงานกับเธอ
ในฐานะที่ปรึกษาทางกฎหมายให้กับสนามบิน แน่นอนว่าต้องเจอกันที่สนามบินแน่ๆ
แต่ก็ไม่จนกว่าเขาจะปรับตัวได้และเรื่องจะได้รับอนุมัติจากทางราชการก่อน
ซึ่งงานนี้ก็หน้าจะกินเวลาไม่ต่ำกว่าสองอาทิตย์ จนเริ่มดึก

"อ้าวเกือบเที่ยงคืนแล้ว เอาเป็นว่าผมไปส่งพี่สาวเองนะครับ"

ดองวอนเอ่ยอย่างประจบ ผู้เป็นพ่อกับแม่ก็ตามใจ
เพราะรู้ดีว่าลูกสาวคนใหม่ยังไม่ได้พักเลยวันนี้วุ่นทั้งวัน
ลูกสาวคนใหม่คงเหนื่อยไม่น้อย

"ราตรีสวัสดิ์นะจ๊ะลูกสาวของแม่แล้วแม่จะจัดงานเลี้ยงรับขวัญนาราอีกทีนะจ๊ะ"

หลังจากร่ำรากันเรียบร้อยแล้วดองวอนก็พานารามาที่รถที่จอดรอหน้าบ้าน
Maserati Spider สีตะกั่ว

"เดี๋ยวนะคะ รถของนาราไปไหนแล้วคะ"

"ผมให้เขาไปรอที่บ้านคุณเรียบร้อยแล้วล่ะ"

ดองวอนตอบเรียบๆ ก่อนจะเลื่อนมือหนาไปแตะศอก
พร้อมกับเปิดประตูให้ไปนั่งคู่กันด้านหน้า
ท่านรัฐมนตรีและคุณหญิงกลับไปด้านในบ้านแล้ว
รถสปอร์ตคนสวยจึงแล่นออกไปจากบริเวณบ้าน
เสียงทุ้มเอ่ยทำลายความเงียบ


"ผมจะไม่เรียกคุณว่าพี่สาว"