ตอนจบของเรื่องโดราเอมอน

เนื้อเรื่อง

ตอนจบdoraemon

   วันหนึ่ง ซึ่งเป็นวันธรรมดาทั่ว ๆ ไป โนบิตะกลับมาจาก โรงเรียน ขึ้นไปยังห้องนอน และพบโดเรมอนกำลังนอน หลับอยู่เหมือนปกติ

"นี่ ! โดเรมอน ตื่นมาเล่นกันเถอะ"
 
  แต่โดเรมอนก็ยังหลับอยู่ โนบิตะคิดว่า โดเรมอนคงเหนื่อยมาก จึงปลุกไม่ตื่น ดังนั้นโนบิตะ จึงออกไปเล่นกับ ชิซูกะ และ เพื่อนคนอื่น หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง โนบิตะกลับมายังบ้าน แต่โดเรมอน ก็ยังหลับอยู่ โนบิตะรู้สึกแปลกใจ และพยายามปลุกโดเรมอน แต่ก็ไม่ปฎิกริยาใด ๆ ทั้งสิ้นจากโดเรมอน โนบิตะเริ่มรู้สึกกลัว และเหนื่อยที่จะปลุกโดเรมอน โนบิตะพยายามทำทุกอย่าง แต่โดเรมอนก็ไม่ยอมตื่น โนบิตะรู้แล้วว่า มีบางอย่างเปลี่ยน แปลงไป และมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน โนบิตะเริ่มร้องไห้โฮ แต่โดเรมอนก็ไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว และแล้วโนบิตะก็คิดอะไรขึ้นมาได้ 1 อย่าง และกระโดดเข้าไปในโต๊ะที่มีไทม์แมชชีน และ โนบิตะก็ได้ไปในอนาคตเพื่อที่จะ พบโดเรมีน้องสาวของโดเรมอน โนบิตะขอร้องให้โดเรมีช่วย และฝืนใจโดเรมีให้กลับมาในปี 1998 หลังจากที่มาถึง โดเรมีก็ได้เข้าไปตรวจสอบในตัวโดเรมอนว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากนั้นไม่กี่นาที โดเรมีก็บอกโนบิตะว่า
 
"แบตเตอร์รี่หมด"

โนบิตะถูกทำให้เชื่อว่าเป็นเช่นนั้น และถามโดเรมีเพื่อความแน่ใจอีกครั้งว่า

"แบตเตอรี่หมดหรือ ? อย่างงั้นโดเรมอนก็ไม่เป็นไรสิ ใช่ไหม? ถ้างั้น ช่วยเปลี่ยยแบตเตอร์รี่ใหม่ให้หน่อย ทำให้โดเรมอนกลับมามีชีวิตเหมือนเดิม"

โดเรมีมองมาที่โนบิตะ และสั่นหน้า แล้วพูดว่า

"ฉันควรจะเปลี่ยนแบตเตอร์รี่ใหม่หรือ "

โนบิตะจึงถามกลับว่า

"ทำไมโดเรมีจึงพูดอย่างนั้น"

โดเรมีจึงตอบ ว่า

"แบตเตอร์รี่หลักของโดเรมอนอยู่ตรงนี้ ใกล้กับกระเป๋า
และก็ถูกใช้หมดแล้ว แต่จริง ๆ แล้วก็ยังมีแบตเตอร์รี่สำรองอยู่ที่หู
แต่อย่างทีรู้ ๆ กันอยู่ว่า หูทั้งสองข้างของโดเรมอนถูกหนูกินไป
เมื่อหลายปีก่อน "

ดังนั้นตอนนี้จึงไม่มีแบตเตอรรี่สำรองโนบิตะจึงถามโดเรมี
 
"เธอหมายความว่าไงน่ะ"

"ฉันหมายความว่า ถ้าฉันเปลี่ยนแบตเตอร์รี่ใหม่
โดเรมอนจะสูญเสียความจงจำ ทั้งหมดเกี่ยวกับโนบิตะตลอดกาล
แล้วฉันควรจะเปลี่ยนหรือ"

"อะไรนะ"
 
โนบิตะปิดตา แล้วก็ร้องไห้ แต่หลังจากนั้นไม่กี่นาที โนบิตะก็หยุดร้อง และพูดเบา ๆ กับโดเรมีว่า

"ขอบคุณมาก ผมจะจัดการส่วนที่เหลือเอง เธอควรจะกลับไปยังอนาคตได้แล้ว"

โดเรมีไม่รู้จะทำอย่างไร แต่ก็เข้าไปกอดโนบิตะ แล้วโดเรมีก็ลาโนบิตะกลับบ้าน หลังจากที่โดเรมีกลับไปแล้ว โนบิตะก็อุ้มโดเรมอนไปไว้บนชั้น

----------- หลายปีผ่านไป------------

ในปี 2010

  โนบิตะโตเป็นผู้ใหญ่ ตั้งแต่วันนั้น โนบิตะก็เปลี่ยนแปลง และเรียนหนังสืออย่างหนัก และก็ไม่เคยร้องไห้อีก และเขาอยู่โดยไม่มีโดเรมอน โนบิตะบอกชิซูกะ และ เพื่อน ๆ ทั้งหลายว่า โดเรมอนต้องกลับไปยังอนาคต และไม่สามารถมา พบเพื่อน ๆ ทั้งหลายได้อีกแล้ว ชิซูกะประทับใจในตัวโนบิตะ ที่มีความเปลี่ยนแปลง และต่างจากเมื่อ 10 ปีก่อนอย่างสิ้นเชิง และทั้งสองก็รักกัน แล้วแต่งงานกัน

  โนบิตะเป็นนักวิทยาศาสตร์ และทำห้องของเขาเป็นห้องทดลอง และเขาก็ได้ตั้งใจทำงานอย่างหนักในงานของเขา และห้ามไม่ให้ชิซูกะ เข้ามายังห้องทดลอง และแล้ววันหนึ่ง โนบิตะก็เรียกให้ชิซูกะเข้ามายังห้องทดลอง และมันเป็นครั้งแรกที่ชิซูกะเข้ามายังห้องของสามีของเธอ  ในขณะที่เธอเข้ามายังห้อง เธอถึงกับอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก เธอเห็นโดเรมอนเพื่อนเก่าของเธอที่เคยเล่นด้วยกัน ในตอนที่ยังเป็นเด็ก โดเรมอนไม่ขยับ และ เหมือนกับกำลังหลับ

"ดูนี่! ชิซูกะ ผมจะเสียบปลั๊กแล้วนะ"

  โนบิตะเปิดสวิตช์หลัก บนตัวของโดเรมอน โดเรมอนค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เป็นเป็นช่วงที่ ทำให้เข้าใจได้ว่าใครเป็นผู้ที่คิดค้นโดเรมอนขึ้นมา ซึ่งก็คือ โนบิตะนั่นเอง เขาเรียนอย่างหนัก เพื่อที่ว่าจะได้พบ และพูดคุย กับโดเรมอนเพื่อนรักของเขา ที่มารู้จักกัน แล้วก็จากไป โนบิตะเป็นผู้หนื่งที่ได้สร้างโดเรมอนขึ้นมา
เขาคิดค้นโปรแกรม และโครงสร้างทั้งหลาย สำหรับหุ่นยนต์โดเรมอน โนบิตะ และชิซูกะร้องไห้อย่างเงียบ ๆ โดเรมอนก็ลืมตาขี้น และก็พูดว่า

"โนบิตะ นายทำการบ้านเสร็จ แล้วหรือ"

  มันเหมือนกับมี ก้อนเมฆสีขาวก้อนเดิม อยู่บนท้องฟ้า ช่าง
หมือนกับเวลาแห่งความทรงจำในอดีต
ที่พวกเขามีร่วมกัน

* จบ..... ซึ้งไหมครับ ...แล้วตอบมาด้วยนะครับ