คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter : 6 [100%]
ตึง ตึง โปะ !!ตึงตึง !! ตึง โปะ !!
โปะๆ ตึง โปะๆตึง โปะๆตึง ตึง
“ เฮ้!!!”
เสียงเชียร์สีผมดังกระหึ่มมากครับ
ดีใจที่น้องๆให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
ในตอนนี้ผมก็มาทำหน้าที่ตีกลอง อยู่หน้าแสตนสีแดง
พร้อมกับหมวกสานที่จิกไอเบสมาใส่ สีผมเชียร์แสตนเป็นสีที่ 2
ก่อนหน้านี้เป็นสีเหลือง อยากจะบอกว่า หลีดสีเหลืองหุ่นเจ๋งมาก 55+
แต่หลีดสีผมเจ๋งกว่า +0+
“ สีแดง เราเด่นเช่นดังดวงรวี ~ เป็นศรีอยู่คู่เสียงเชียร์เรามา~ ตายไหนตายนั่นไม่เคยหวั่นวิญญา~
ใครเล่าหนาจะกล้ามาฟันตู ตึงโปะ!!”
“ มันผู้ใด !~ มันผู้ใด ! มันผู้ใด! มาเกรงมาข่มเหงดูหมิ่น ~~ สู้จนเลือดหมดสิ้นไม่เคยไม่ยอมให้ใครลบลู่! เกียตริศักดิ์ของเรา เราย่อมรู้ ! เป็นตายเราสู้ สู้ สุดลมหายใจ !!”
ผมตีกลองรัวต่อหลังจากเพลงเชียร์จบ ก่อนจะลงแรงครั้งสุดท้าย เป็นอันจบ
เสียงกรี้ด รอบสนามดังขึ้น
พร้อมกันเสียงพีธีกร ที่เริ่มทำงานต่อ
ผมหันไปหยักคิ้วให้ไอเบสที่ ยืนยิ้มมุมปาก อยู่ หน้าแสตน -..-
มันเดินเข้ามาหาผมก่อนจะแย่งหมวกสานของมันกลับไป
“ ตากูมั้ง ^^”
มันว่าก่อนจะกลับไปยืนหน้าแสตน
พอดีกับที่พีธีกรสาว ให้สีมันเริ่มเชียร์
มันถือกีต้าร์เอาไว้ก่อนจะเริ่ม solo เดียว
เสียงกีต้าร์ของมัน ดังเข้าโสตประสาทของผม
หนักขึ้นเรื่อย จนได้ยินแต่เสียงกีต้าร์ (ลำโพงทั้งอยู่ข้างหลัง -..-)
มันหยุดเล่นหลังจากการ solo ของแม่งจบ ต่อด้วยเสียงกลองชุด
ที่หนักแน่น เสียงเชียร์ของน้องสีเขียวเริ่มดังขึ้น
พร้อมกับวงดนตรีขนาดย่อมที่เล่นคู่ไปด้วย
ผมเอาเก้าอี้ซักผ้า(?) มานั่ง
มองแสตนสีเขียวที่ดูสูสีกับสีผมเหลือเกิน
เสียงเพลงดวงรวีของสีมันจบลง
พร้อมกับการเชียร์แสตนสีมันก็จบลงเช่นกัน
ยอมรับจริงๆ ว่าแม่งเป็น เซียนกีต้าร์จริงๆ 555+
“ พี่ตอง”
“ หืม?” ผมตอบมันแต่ก็ยังจ้องไอเบสไม่เลิก (แน่ะๆ - ไรเตอร์)
“ เป็นอะไรเปล่าครับ?”
“ เปล่านี้”
“ หรอ? ผมเห็นพี่เอาแต่นั่งมองแสตนสีเขียว ตานี้เคลิ้มเชียว”
“ จะบ้าหรอ “
ผมว่าก่อนจะมันมามองหน้าไอน้องนัทพร้อมกับเขกหัวไป 1 สเต็ป
ไอนัทแลบลิ้นใส่ผม
“ ทะเล้นน่ะมึง -*-“
ผมว่าก่อนจะเขกหัวมันไปอีกรอบ
แต่โดนไอคนหนึ่งห้ามไว้ก่อน
“ อะไร อะไร! แกล้งเด็กหรอตอง”
ไอนัทที่ได้ยินเสียง ธันขา~~~ ก็หับขัวบก่อนจะไปเกาะข้างหลัง นายธันวา -..-
“ พี่ธันดูดิ พี่ตองแกล้งผมอ่ะ”
ธันวา หรือเรียกสั้นๆว่า ธัน เป็นเพื่อนห้องเดียวกับผม
ผมกับมัน ก็สนิทกันนะครับ (แต่พี่ธันของไร เพิ่งจะได้มีโอกาศมีบทTT -ไรเตอร์)
ธันมันเป็นคน นิสัยดี ใช้ได้ ยิ้มเก่ง พูดเก่ง เข้ากับคนง่าย อีกอย่าง หน้าตาแม่งดีมากกกกก -..-
สูงพอๆกับผม ตัวใหญ่กว่าผม ผิวสีแทน แต่หน้าแม่งโครตเข้มอ่า
สาวๆ กรี้ดมันตึม หมั่นไส้ๆ
“ อะไร มั่วอ่ะ นัท” ผมพูดพลางเบ้ปาก
มองดูไปนัทที่ยังเกาะอยุ่หลังไอธัน อยู่ดีก็หลุดขำ
“ มึงเป็นเชี่ยไร อยู่ดีๆ ก็ขำ” ไอธันถามผม
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า “
ผมไม่ตอบแต่ยังขำอยู่ ไอนัทหันมาขนวดคิ้วใส่ผม
ผมลืมสารธยายไอนัทให้ฟังใช่ไมครับ !!
โอเค..ไอนัทเป็นรุ่นน้องม.5 รู้จักกับผมนานแล้วล่ะ
แต่เพิ่งมาสนิทกันตอนเริ่มงานกีฬาสีเนี่ยล่ะ
ไอนัทเป็นคนน่ารักครับ หน้าแม่งออกแนวหล่อคุณชาย
ตัวมันไมใหญ่มาก แต่สมชายชาตรีกว่าผม มีกล้ามเนื้อตรงแขน
ต่างจากผมที่มีแต่กระดูก พูดแล้วเกรี้ยวกราด ดดดดดด
ระหว่างผมกำลังหัวเราะ ก็มีมือของใครบ้างคนมาจับหัวผม
นั่นทำให้ผมเงียบในทันที
“ หัวเราะอะไร?”
ผมเงยหน้าขึ้นมอง
คนๆนั่นคือ.....
“ เฮียติน !!!…..”
มาได้ไง..ไหนบอกว่าไม่ว่างไงว่ะ
ผมขมวดคิ้วเป็นเชิงถามจนเฮียตินหัวเราะ
" ไม่ต้องขมวดคิ้วขนาดนั่น"
"..เฮียไหนบอกว่าไม่ว่าง?"
" เฮ้อ..ตอนแรกก็ไม่ว่างน่ะหล่ะ.แต่ไอตัวแสบอยากมาเลยจำใจมา"
ไอตัวแสบนี้..พี่เต้ ชัวส์ป้าปป !!!
ผมชะเง้อมองไอพี่เต้ที่ยื่นอยู่ข้างหลังพร้อมมองสาวๆน้ำลายเยิ้ม
จนเฮียตินที่เพิ่งสังเกตได้หันไปกระซิบกระซาบ จนพี่เต้หน้าแดงไปหมด
ผมรู้นะเว้ยว่า กระซิบอะไรกันน่ะห่ะ +0+
" พี่ชายมึงหรอว่ะตอง" ไอธันเดินเข้ามาถามผม
" เออ คนเสื้อน้ำตาลอ่ะ ชื่อเต้ "
" หรอ พี่มึงกับมึงหน้าตาไม่เหมือนกันเลยว่ะ"
" ใช่ไม !!~ กูหล่อกว่าเยอะ"
" มั่วล่ะมึง หลงตัวเองว่ะ วุ้ย " มันพูดก่อนจะผลักหัวผม
ผมเลยดึงไอนัทที่ยังหลบอยู่ข้างหลังไอธันมารังแก ....
ด้วยการ กดหัวมันโขลกกับแสตน ผมโหด ป่ะล่ะ 555+
.
.
.
.
.
หลังจาดหลีดสีเขียวจบผมก็เกิดอากาศง่วงโดยฉับพลัน
ก็คนมันไม่ได้นอน อยากจะบอกว่าโครตมึน โลกมุนเป็น 360 องศา
ดีน่ะที่มีคนมารับตอนผมล้มไม่งั้น ผมคงหน้าแหกข้างหน้าแสตนสีแดงของผมหล่ะครับ T.T
ที่ๆผมเลือกเป็นหลุมหลับนอนของผมก็คือ....ห้องแนะแนว
แอร์เย้น รู้สึกว่าพวกรุ่นน้องเมื่อคืนนอนกันที่นี้
แล้วตื่นมาทำงานต่อตอนตี 4 แสดงว่า คงยังไม่ได้เก็บฟุกนอนเป็นแน่แท้
พอผมไปถึงก็อย่างที่คาดไว้...แอร์ก็เปิด พร้อมกับฟุกนอนและผ้าห่ม
ดูท่าที่แอร์เปิด คงจะเป็นเพราะไอทิก
ผมเห็นมันขุดๆอยู่ใต้ผ้าห่ม ผมเลยเดินไปกระชากผ้าห่มแม่ง
ก่อนจะเอนตัวลงโซฟาพร้อมกับผ้าห่มลายหมีพูร์ 555+
และก็ zZZ
.
.
.
.
"อือ~.."
จนเริ่มรู้สึกไม่สบายตัว..ผมเลยลืมตา
ก่อนจะปรับสายตาตัวเองเพื่อเพ่งมองคนข้างหน้า
ปรากฏว่า...
" อ็ากกกกกก ไอเชี่ยเบสสสสส!!!"
ตกใจสุดขีดเลยว่ะ เชี่ย ก็แม่งเลยนอนหน้านี้ห่างกันไม่ถึง 8 ซม. เลยมั้ง TT
ผมเลยเผลอถีบแม่งตกโซฟาไปเรียบร้อย หุหุ ...
ไอเบสที่โดนถีบค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองผม
หน้าแม่งโครตเซง เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นแม่งทำหน้าเซงเป็ดเอามากๆ เป็นครั้งแรก 555+
" ถีบกูทำไม -*-"
" ไอเชี่ยกูตกใจ มึงมานอนกับกูตอนไหน"
" จำไม่ได้ว่ะ "
" ไอเชี่ยแม่งมึงมานอนกับกูทำพระคุณอะไรคร้าบบบ...-*- "
" โซฟาแม่งกว้างแถบมึงมีผ้าห่ม กูไม่อยากหนาวนิ -..-"
" แล้วทำไมมึงไม่นอนกับไอทิกไปล่ะ"
" มึง...ช่วยดูสภาพแม่งหน่อยเหอะ"
มันว่าพลางชี้ไปทางไอทิกที่ตอนนี้นอนบนกระเบื้องแต่ใช้ฟูกเป็นผ้าห่มแทน
โอโห ... นี้กูผิดใช่ไมที่ไปแย่งผ้าห่มแม่งมาน่ะห่ะ
ระหว่างที่ผมกับกำลังจะหันไปด่าไอเบสก็นึกว่าได้
What time ts it ??? กี่โมงแล้วว่ะ
ผมหยิบไอโฟนที่อยู่ข้างๆโซฟา(ดีน่ะที่ไม่หาย)
ก่อนจะมองนาฬิกา บ่าย 3 โมง41 นาที
ป้าดดดดดด.....ป่านนี้ประกาศผลเชียร์แล้วมั่งแสรดเอ๋ย
ผมทำท่าจะเดินออกไป
เพื่อจะไปดูผลประกาศแต่โดนไอเบสดึงเอาไว้
"มึงจะไปไหน?" มันถาม
" ดูผลหลีด"
"ดะ.."
ติ้ดดด...ตื้ดด...
มันควัก BB ขึ้นมาก่อนจะอ่านอะไรบ้างอย่างก่อนจะยิ้ม
แล้วให้ผมดู
ข้อความ :
ไอเบส ไม่ต้องมาแล้ว หลีดสีเราชนะที่ 1 ว่ะ
จาก : ไอแฟรงเกน
เพราะข้อความนี้เล่นเอาผมอึ้ง
พร้อมกับ
ติ้ดดด ติ้ดดดด
ข้อความของผมเข้า
: ไปอยุ่ไหนน่ะพี่
สีเขียวมันคว้าหลีดที่ 1 ไปแล้วน่ะโว้ยยยย
จาก : ไอน้องนัท
มาเพื่อตอกย้ำหรอสาสสสสสสสสสส -*-
ไอน้องนัทเชี่ยยยยย กูจะฆ่ามึงงงงง
แต่ระหว่างที่ผมโกรธไอเชี่ยน้องนัท เสียงหัวเราะของไอเบสมันก็ดังขึ้น
มันผลักตัวผมจนไปติดกับกำแพง
ก่อนจะใช้สองมือกันผมเอาไว้ แล้วโน้มหน้าลงมา
" คงไม่ลืมที่เราพนันกันไว้น่ะ ใบตอง ^^ "
.
.
.
.
.
" ไอตองจะกลับยังมึงอ่ะ"
ไอธันที่กำลังเก็บกวาดใต้แสตนที่เต็มไปด้วยขยะถามผม
" อืม"
" พี่ตองเห็นน้องผู้หญิงที่มากับไอเข็มไม โครตน่ารักเลย"
ไอนัทที่ดี้ด้าอยุ่ใกล้ๆไอธัน ถามผม
"อืม"
" ไอเชี่ยตองไปแดกเหล้ากันนนนน"
ไอเชี่ยเก้าถามผม
" อืม"
" ตองมึงไปแดกขี้ไป"
ไอทอย
" อืม"
" ไอเชี่ยตองมึงเป็นห่าอะไร!!!"
4 คนรวมพลังใส่ผม รวมทั้งไอน้องนัทที่ยกสรรพนามผมเป็นไอเชี่ย แต่ผมก็ตอบกลับไปว่า..
" อืม"
นั่นทำให้ไอเก้ากุมขมับ ก่อนจะโทรเรียกที่เต้มารับตัวผมกลับด่วน
เนื่องจาก ผมจิตหลุดไปแล้ว .....
[ย้อนกลับไปประมาณ 4 ชั่วโมงที่แล้ว]
" พนันอะไร กูจำไม่ด้ายยย!!"
ผมขึ้นเสียงสูงทำเป็นลืม เพื่อเเม่งให้ผมไปเต้น หอยจี้ลี้น่าแสตน
ชื่อเสียงผมคงปนปี้ยิ่งกว่าขี้เหลวอีกมั้ง TT
" เบสรู้...ตองไม่ลืมหรอก"
มันว่างก่อนจะโน้มหน้าลงมาเรื่อยๆ
สาส !! โน้มหาอะไรว่ะ -*-
ผมรู้สึกถึงลมร้อนๆ ที่ปลายจมูกของผม
รู้ได้เลยว่าหน้าใกล้มันเอามากๆ
ยิ่งมันใกล้ ผมยิ่งรู้สึกว่าตัวเอง หน้าร้อนผาว เหงื่อออก แทบ ใจเต้นแรงเอามากๆ
ไม่ๆ....แค่อารมร์ชั่ววูบ!!!
" เชี่ย!!! โน้มหน้าหาอะไร!!"
ผมตะโกนแล้วผลักมันออกไป
มันทำหน้าเหวอนิดๆก่อนจะขมวดคิ้ว แล้วก็ยิ้ม
" หน้าแดงน่ะตอง ^^"
-//////- ไอสาส ! หนักกว่าเดิมอีก ผมหันไปมองตาค้อนใส่มัน
มันดันหัวเราะกลับใส่ผมก่อนจะเดินออกจากห้อง พร้อมกับ....
" ใบตองครับ พนันวันนี้ผมขอเก็บไว้ก่อนนะครับ ^^"
.
.
.
.
.
[กลับมาที่ปัจจุบัน]
อ็ากกก !!~ ผมจะประสาทเสียอยู่แล้วว -*-
ที่ผมจิตหลุดไม่ใช่เพราะอะไรหรอก ครับ พอมาลองคิดว่าถ้าผมไม่ผลักแม่ง
มันจะทำอะไรผม..... พอคิดเเล้วประสาทจะเสีย
แต่ คิดที่ไร หน้าผมแดงทุกที อ็ากกกกก กูเป็นห่าจิกอะไรว่ะเนี่ย!!!!!
ผมขอพี่เต้เดินมาล้างหน้าที่หลังโรงเรียน
ที่นี้แม่งน่ากลัวชิบหาย แถมตอนนี้ก็ 6โมงเกือบทุ่ม ฟ้าเริ่มมืดแล้ว
ผมล้างหน้าอย่างรวดเร็วก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำ
พอดีกับที่หันไปเจอไอเบสที่ยืนอยุ่หน้าต้นก้ามปูของโรงเรียน
" อะ......"
ผมกะจะเดินไปทักแต่...
มีผู้หญิงคนหนึ่ง
วิ่งมาหามัน ....
กระโดดกอดมันแน่น...
ก่อนจะ...
จูบ....มัน
ผมตาค้าง รีบหันหลังกลับ ขอบตาร้อนผาว มือสั่น
ก่อนจะวิ่งออกมา
ผู้หญิงคนนั่นเป็นใคร... สวยมากด้วย
แล้วทำไมต้องจูบกับ เบส....
แล้วทำไม ผมต้องเสียใจ...
เสียใจเพราะเห็นมันจูบกับคนอื่น....
ทำไมล่ะ....
..
..
..
..
..
..
ผมกลับมาหาพี่เต้
พอพี่เต้เห็นผมก็ตกใจมาก เฮียตินก็เหมือนมัน
สองคนนี้พยายามเค้นถามผม ...ว่าใครทำอะไร
แต่..ผมไม่พูด
จนพี่เต้หมดความตั้งใจ
ทั้งคืนผมร้องไห้ ไม่อยากร้องแต่มันไหลมาเอง
แม่ที่เพิ่งกลับมาจากไปเมืองนอก
พอพี่เต้เล่าให้ฟังก็พยายามเคาะประตูเรียกผม
แต่ผมไม่เปิด...
เพียงแต่ปรับเสียงก่อนจะตอบกลับไปว่า...
" ผมไม่เป็นไรครับ"
มือถือผมดังทั้งคืน ไอเก้าบ้างล่ะ ไอทิก ไอธัน หรือแม้แต่ไอทอย ที่ไม่ค่อยสนใจใคร (นอกจากไอเก้า)
ยังโทรมา ...
อ่า....พวกมันคงรู้หมดแล้วสิน่ะ
ไม่รู้ว่าทำไม อยู่ดีๆก็มีคนมาเคาะประตูอีก
" ตองเปิดให้กูหน่อย"
เสียงไอเก้า
" มึงมาทำไม"
ผมตะโกนออกไป
ตึง!!ๆๆ
เสียงเคาะอย่างแรง จนทำให้ผมสะดุ้ง พร้อมเสียงมหาโหด
" เปิดเดียวนี้!!"
ไอทอยหรอ?
ผมแอบได้ยินเสียงไอเก้าด่าทอยด้วย มันทำให้ผมยิ้มบางๆ
แต่ก็แค่นิดเดียว นิดเดียวจริงๆ
" ตอง มึงเปิดเถอะ กูขอร้องหล่ะ" ไอเก้าบอกผมอีกครั้ง
"....." ผมไม่ตอบ
" ตอง มึงเป็นอะไรว่ะ"
"...."
" ตองถ้ายังเห็นกูเป็นเพื่อนมึงเปิดเถอะ "
"...." แต่ผมก็ยังไม่เปิด
" เออ! กูคงไม่มีความสำคัญสิน่ะ ไอห่า แล้วกูจะเป็นเพื่อนมึงไปอีกทำไม ถ้ามึงไม่ยอมบอกอะไรกู"
เฮ้อ~
ผมเดินไปเปิดประตูให้มัน ปาดน้ำตาทิ้งก่อนจะจัดทรงผม
" ว่าไงมึง" ผมเปิดประตูและพยายามทำเสียงให้ปกติ
พอมองไป ไอสัส อยู่กันตรบเลยเพื่อนกู ไอเก้าเดินเข้ามาในห้องผมก่อนจะส่งซิก
หาไอพวกที่เหลือว่า กูจัดการเอง แล้วจึงปิดประตู..
" ไอห่า ตาปวมเชียวมึง" ไอเก้าพูดพลางเดินมากอดผมแน่น
" เอ่อ..."
" ไอตองเงียบ กูรู้ว่ามึงมีปัญหาชีวิต "
" กูมะ..ไม่มี มึงคิดมากไปไม"
" อย่าพยายามพูดเลย เสียงมึงสั่นไม่ไหวแล้ว"
อึก...เสียงผมสั่นขนาดนั่นเลยหรอ
" อย่าหลอกตัวเองมึง มึงเสียใจร้องออกมา ไม่มีใครนอกจากกู เพื่อนสนิทมึงไง ^^"
แค่นั่น... น้ำตาผม
น้ำตาที่ผมคิดว่าผมไม่มีมันมาตั่งแต่ 5ปีที่แล้วมันก็กลับมา
น้ำตาที่ทำให้ผมกลับมาอ่อนแออีกครั้ง
เพราะมันคนเดียว..ไอเบส
เพราะมัน...คนเดียว
เพราะอะไรมันถึงทำให้ผมอ่อนแอถึงขนาดนี้
เพราะอะไร...
หรือเพราะผม หลงรักมัน
หลงรักแค่ฝ่ายเดียว...
_______________________________________________
กรี้ดด ดราม่า อีเบสไปจูบกับใครว่ะนั่นนนนนนน
ตอบ 481 : ขอบคุณมากค่ะ TT สงสัยเราจะหลงเรื่องเองซะแล้ว เอาน้องกัสกับดีสมาปนเฉยเลย 555+
ตอบ 482 : สามารถอ่านได้ในตอนที่ chapter ที่ 5 ค่ะ
ความคิดเห็น