คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter : 5 [100%]
Chapter 5
ฮ้าว~~
ผมยกมืดปิดปากของผมก่อนจะขยี้ตาแล้วใจจดจ่อกับงานตรงหน้าต่ออย่างเคร่งเครียด
“ ไหวป่ะตอง กูเห็นหน้ามึงจะทิ่มกับกระดาษอยู่แล้ว”
ไอเก้าทักผม แต่ผมสายหน้าเบาๆ
ถึงยังไงก็คงต้องฝืนสังขารตัวเองหน่อย
ช่วงนี้เป็นช่วงที่ยุ่งเอามากๆเลยครับเพราะเป็นงานกีฬาสีที่อยู่ดีไม่ว่าดี ผอ.ของเราก็ดันจะจัดอีก
3 อาทิตย์ข้างหน้าบอกแบบไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้เด็กม.5 กำลังวิ่งวุ่นจัดงานกัน
ส่วนไอม.6 อย่างผมนะหรอ ที่จริงผมแทบจะไม่ต้องทำอะไรด้วยซ้ำ
แต่ ม.5มันมาขอร้องให้ผมช่วยเพราะปีที่แล้วผมเป็นประธานสี เลยจำเป็นต้องช่วย
ไอเก้าก็พล่อยโดนลูกหลงไปด้วย
“ พี่ตองครับ!!”
“ครับ” ผมขานรับก่อนจะหันไปมองหน้ารุ่นน้องที่กำลังเรียกผมอยู่
“ พี่ตองช่วยไปดูเด็กที่หน้าแสตนหน่อยสิครับ”
“ทำไมอ่ะ”
“ พวกผมมันวุ่นๆกันอยู่ มีคนที่แสตนไม่กี่คน คุ้มเด็กไม่อยู่”
“ อ่า ก้ได้ๆ” ผมว่าพลางยัดกระดาษใส่มือรุ่นน้อง
ก่อนจะเดินไปที่สนาม อืม..วุ่นวายมากครับ
สีไหนสีไหนมั่วไปหมด
“ นัท ไปเอาไมค์มา” ผมหันไปสั่งรุ่นน้อง ก่อนที่มันจะวิ่งไปเอาไมค์มาอย่างรวดเร็ว
ไม่ถึง3 นาทีมันก็กลับมาพร้อมไมค์ไร้สายก่อนจะส่งมาให้ผม
ผมหยิบนกหวีดขึ้นก่อนจะเป่าใส่ไมค์
ปิ้ดด!!!
.......
ผมกลายเปป็นจุดศูนย์ไปซะแล้ว น้องเกือบทั้งหมดหันมามองหน้าผมด้วยความสงสัย
“ เอาล่ะครับ น้อง พี่ขอความร่วมมือ น้องที่มาถึงแล้วขอให้ไปนั่งประจำแสตนของตัวเอง
แสตนซ้ายสุดสีเหลือง ต่อมา ส้ม เขียว แดง ม่วง และ ชมพู ตามลำดับ ใครที่พี่สตาฟ์ยังไม่มาก็รอไปก่อนนะครับ ส่วนเรื่องที่นั่งไม่ต้องห่วงครับพี่ไม่จับแยกแน่นอน แต่ตอนนี้ขึ้นไปนั่งก่อนนะครับ”
หลังจากที่ผมตะโกนใส่ไมค์น้องทุกคนเริ่มทยอยขึ้นนั่งสแตนตัวเอง จนเรียบร้อย พี่สตาฟ์บางสีที่เพิ่งมาก็เริ่มซ้อมน้องได้เลย ผมคืนไมค์ให้น้องนัทก่อนจะเดินไปที่สีแดง สีผมเอง
“ ว่าไงไหวป่ะ”
ผมทักน้องสตาฟ์ ที่กำลังส่งน้ำให้น้องๆ
“ ไหวดิพี่ ได้พี่มาช่วยดีขึ้นเยอะเลย”
“ ดีแล้ว พี่ไปก่อนนะ”
ผมโบกมือให้น้องสตาฟ์ทั้งหลายก่อนจะเหลือบไปเห็นไอคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่ข้างแสตนสีเขียว
กำลังนั่งมองเอกสารในมืออย่างเคร่งเครียด
จะใครซะอีกล่ะ ไอเบสนั่นเอง
ผมเดินไปหยิบน้ำที่เหลืออยู่ก่อนจะเดินไปยื่นให้มันที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงาน
มันเงยหน้ามองผมก่อนจะยิ้มให้
" น้ำไมมึง?" ผมถามมัน
มันขว้าน้ำก่อนจะกระดกดื่มอย่างรวดเร็ว
" ใจว่ะ"
" ทำอะไรว่ะ?" ผมชะโงกหน้าดูกระดาษที่เมื่อกี้มันกำลังทำอยู่
" งานกีฬาสีน่ะ ม.5 ขอมา"
" อืม..ชะตากรรมไม่ต่าง"
ผมทำหน้าเวงใส่มันนิดๆ อ่าน่ะ..ผมเข้าใจม.5 อยุ่หรอกว่างานมันเยอะแล้วยังไม่บอกให้เตรียมตัวล่วงหน้า
แบบนี้ใครจะไปทันกัน
" พี่ตองๆ"
น้องนัท หรือ ไอนัท น้องม.5ที่ผมสนิทกับมันเมื่อไม่กี่วันมาก่อนยืนเรียกผมอยู่หน้าแสตน
พร้อมกับกวักมือเรียก
ผมหันไปมองหน้าไอเบสก่อนจะพยักหน้า...มันก็พยักหน้าตอบ รู้ๆกัน 555+
ผมเดินไปหาไอนัท
" มีไร ไอนัท"
" พี่เก้ามาบอกให้ผมเรียกพี่ไปหาน่ะสิ "
"อะไรของมันว่ะ" ผมเกาหัว2-3ทีก่อนจะเดินไปใต้อาคารที่ไอเก้ากำลังนั่งขีดๆเขียนๆ
พอมองไปก็เห็นไออีกคนนั่งฟุ่บหลับไปแล้วเรียบร้อย ไม่ต้องเดา ไอทอย ชัวส์
" มึงมีไรว่ะ"
ไอเก้าวางดินสอก่อนจะมองหน้าผม
"ไอตอง วันนี้มึงกับกูคงไม่ได้กลับบ้านว่ะ"
" ทำไมว่ะ?"
" ต้องไปช่วยน้องเค้าทำฉากว่ะ"
" แล้วเกี่ยวอะไรกับกู..มึงจะไปก็ไปคนเดียวดิ"
" มีงแม่ง....ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยยยย"
" แล้วไอทอยมึงไม่เอามันไปล่ะว่ะ"
" มันไปไม่ได้ แม่มันให้มันไปออกงานอ่าดิ"
" สาส กุก็ไม่ว่าง"
" เรื่อง?"
" กูมีนัดจะต้องออน dota แล้วงยังต้องนอนอีก"
" ควาย สำคัญมาก"
" เออดิ"
" มึงน่ะ...เห็นเกมส์สำคัญกว่าเพื่อนใช่สิ มึงมีไอเบสเพื่อนใหม่แล้วเน้!!"
เสียงสูงใส่กูอีก....เจ้าประชดจริงน่ะมึง ไอเก้า
" ไอเชี่ย กุไปด้วยก็ได้"
" จริงหรอ!!" มันหันมาทำตาวิ้งใส่ผม -..-
"เออ กูโทรบอกพี่เต้แปป"
ผมหยิบโทรศัพทืออกมาก่อนจะกดโทรหาพี่เต้
คุยไปแปปเดียวมันก็อนุญาตผม... ที่แปลกกว่านั่น
ผมได้ยินเสียงแม่งคราง..แม่งเอย รีบกดว่างเลย หมายถึงผมอ่าน่ะ 555+
หลังจากนั่นผมกับไอเก้าก็มานั่งทำงานถึง เที่ยงคืนกว่าๆที่บ้านไอนัทมัน
แต่ละคนดูเคร่งเครียดมากๆ ไอทำงานถึง 3 ทุ่มแต่เวลากงเหล้านี้ถึงเที่ยงคืน 55+
ผมกับไอเก้าแยกออกมานอน บ้านไอนัทมันก็ใหญ่ดีครับ
ผมเค้าไปอาบน้ำที่หลังไอเก้ามันพอออกมาก็เห็นมันนั่งคุยคิกคักอยุ่กับบีบี แม่ง
ไอทอยอ่าสิท่า...หมั่นไส้ๆ
แกล้งแม่งหน่อยดีกว่า555+
ผมเดินย่องเข้าไปหามันก่อนจะตะคุบไปที่เอว
" เฮ้ย!!~ ไอเชี่ยเล่นไร"
" หึหึ"
ผมจับเอวมันก่อนจะบีบแรงๆไปครั้งหนึ่ง
" โอ้ย! เล่นไรว่ะ ลุกจากตัวกูน่ะเว้ย"
"หึหึ"
ผมใช้ขาข้างขาวกดตัวมันไวก่อนจะลากนิ้วลงตามหลังมัน
"อ่ะ! สัสตอง อย่ายุ่งกับตรงนั่นนนน"
ผมยิ้มมุมปากก่อนจะหยิบบีบีมันกดตัดสายทิ้ง
แล้วจึงลุกจากตัวไอเก้า ... ไอเก้าจุดอ่อนแม่งอยู่กลางหลังครับ
ถ้าใครไปยุ่งกับหลังแม่ง แม่งจะเกิดอากาศบ้าจี้ แต่บ้าจี้แบบแปลกๆ -..-
ไอเก้าหันมานอนแผ่หลามองหน้าผมแค้นๆ
" พ่องมึง เล่นไรว่ะ"
" แหม่ๆ กูแกล้งหน่อยไม่ได้เลยนะ"
" ไอเชี่ย มึง..."
ยังไม่ทันที่มันจะได้พุดอะไร บีบีมันก็ดังไม่ต้องเดาว่าใคร
มันชี้หน้าผมก่อนจะเดินออกจากห้องไปรับบีบี
ผมยักคิ้วให้มันก่อนจะนอนลงกับเตียงนุ่มๆ
ก่อนจะยิ้มบางๆ แล้วหยิบไอโฟลนของผมกดเบอร์โทรออก
ติ้ดดด
(ครับผม)
เสียงของปลายสายดังขึ้น
" ว่าไงมึง ยังไม่นอนอีกหรอ"
(ตอง หรอ?)
" เออ กูเอง"
(อือ ยังอ่า งานจะเสร็จหล่ะ)
" ขยันจริงงงง"
(ฮ่า ฮ่า ก็น่ะ ช่วยๆกัน แล้วนี้ทำอะไรอยู่)
" คุยโทรศัพท์"
(เอาดีๆ)
" ก็ดีๆแล้วนี่ไง นั่งคุยอยู่ด้วยน่ะนี้"
(หรอ มาพิสูจน์ดีกว่าม่ะ)
" เรื่องอะไร"
" เรื่องที่ว่า...กำลังนั่งอยู่นี้ไง"
ผมสะดุ้งก่อนจะหันไปมองข้างหลัง
ไอคนที่กำลังคุยตอนแรกในโทรศัพท์มันกำลังยืนยักคิ้วให้ผม
ไอเชี่ย....มันมาจากไหนว่ะ ????
ผมนั่งตาปริบๆก่อนจะมองไปเบสที่ยืนกอดอกแล้วยิ้ม
"มึงมาได้ไง?"
ผมถามมันมัน มันจึงเดินมาหาผมก่อนจะนั่งลงข้างๆ
" กูนั่งเครื่องบินมา" หันหน้ามายิ้มให้ผม สาสใครจะเชื่อมึงว่ะ -*-
" อย่ามาเว่อร์"
มันหัวเราะก่อนจะเดินไปดึงผ้าม่านออก ผมจึงเห็น...
ว่า......
ระเบียงมันแทบจะติดกัน.....
จะเข้ามานั่นก็ง่ายเอามากๆ
ก็แค่ปีนข้ามมา ..................
" แล้วรู้ได้ไงว่ากูอยู่นี่"
" แค่เสียงก็รู้แล้ว"
" หรอ..เจ้าคนหูดี-*-"
มันยิ้มรับประมาณว่าขอบคุณที่ชม แต่กูกำลังด่ามึงว่า ไอแมวอยู่น่ะ รู้สึกตัวป่าวว่ะ ...
แต่ช่างมันเถอะครับ....ผมเลิกมองหน้ามันก่อนจะมองนาฬิกา
เที่ยงคืน ครึ่ง..... แต่หิวข้าวชิหาย
" เบส"
"ห่ะ?"
" บ้านมึงมี มอไซ ป่ะ"
" มี แต่เหมือนไม่มี"
ผมเอียงคอก่อนจะขมวดคิ้ว หมายความว่าไง เอาให้กระจ่างได้ไม -*-
" อย่าทำหน้าเอ๋อดิ ....ง่ายๆคือมันไม่ใช่ของกู"
" เออ...แค่นั่นก็จบ"
" แล้ว มึงถามทำไม" มันถามผมกลับ
ผมลุกขึ้นก่อนจะจับท้องตัวเองเบาแล้วหันไปทำหน้าจริงจัง
" กู-หิว-ข้าว"
ผมเน้นช้าแบบชัดๆ
มันทำหน้าคิดแปปหนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้น แล้วมาดึงมือผม
" งั้น ไปกินข้าวกัน ^^"
.
.
.
.
.
.
สุดท้าย...มันก็ยืมมอไซมาได้ ผมลืมบอกไปว่า บ้านนั่นน่ะเป็นบ้านญาติมัน
พอดีญาติอยากเจอไอเบส เบสมันเลยไปหา
ตอนนี้ผมอยู่ที่เยาวราชชชชชชช +3+
แหล่งรวมของกินยามวิกาล ที่เจ๋งที่สุด ....ในความคิดผม
ผมกับมันนั่งกินสุกี้ ทาโร่ สารพัดอย่าง จนผมนี้ท้องแทบพุ่ง 555+ (แตกนั่นเอง -0-)
มาต่อด้วยนมสดไข่ เอิ่ม...อยากจะบอกว่า ไข่แตก!!! หมาถึงไข่ในแก้วนมน่ะ ...
ผมเลยต้องกินลงไปพร้อมกับรสชาติที่ปะเลมๆ
" เป็นไง หลานคลอดยัง" ไอเบสหันมาถามผม
" ใกล้แล้วๆ" ผมตอบพลางลูบท้องตัวเอง
มันยิ้มให้ผม...ยิ้มอีกแล้ว เจอหน้ามันที่ไหร่ มันยิ้มให้ผมตลอด -*-
แต่ก็น่ะ มันยิ้มก็ดีแล้ว ยิ้มแล้วหล่อขึ้นเป็นกอง -..-
ผมกับมันนั่งมอไซ ชมกรุงเทพยามวิกาล ตอนนี้รถไม่ค่อยเยอะแล้วครับ
แล้วพวกผมก็เริ่มง่วงอาจจะเป็นเพราะเพลียจากการทำงาน
สุดท้ายเราก็กลับมานอน...ส่วนผม เอ่อ ก็นอนกับมันเหละครับ -///-
อย่าเพิ่งคิดไกลน่ะ...พอดีผมหลับคามอไซ ดัน่ะที่ไม่ตก ไอเบสนะหรอ
สภาพมันตาก็จะปิดเหมือนกันมันเลยแบกผมมานอน ที่เตียงมัน ไอเบสที่เกิด หลับกะทันหัน
ก็นั่นล่ะครับ หลับคาเตียงทั้งคู่ ตื่นเช้ามาก็นอนก่ายกันจนจะเป็นก้อนอยู่แล้ว -*-
หลังจากนั่นผมก็มาโรงเรียนปกติ
เจอมันบ้างไม่เจอบ้าง เพราะกีฬาสีใกล้ถึงแล้ว ก็ยุ่งพอสมควร
แต่ถึงอย่างนั่น มันก็ยังยิ้มให้ผมทุกวันที่เจอ -..-
[วันกีฬาสี]
วันนี้เป็นวันกีฬาสี!!! วู้ๆๆ
ผมตอนนี้มาเตรียมงานให้น้องเค้ายังไม่ได้หลับเลยตั่งแต่เมื่อคืน T..T
เป็นคนดีเหลือเกิน -*-
" กูว่ามึงไปนอนดีกว่าไมว่ะตอง" ไอเก้าตบหน้าผมเบาๆ
" ไม่อาววว กูจะดูหลีดดดดด"
" โห ไอห่านี้ เรื่องของมึงหล่ะกัน ล้มลงไปกูไม่รับน่ะเว้ย"
" อืออออออออออ" เสียงผมยานมากๆเลย
แต่ช่างมัน ก็หนูจะดูหลีดเน้!!! 555+
สาวๆสวยๆ หุ่นเเจ่มๆ อย่างงี้ที่รอคอยมาเป็นเวลา 1 ปีเต็มก็ากๆ
ผมนั่งอยู่หน้าแสตนสีแดง พร้อมกับเสื้อสีขาวที่เพ้นว่า "ชายตองยอดสตาฟ์" ที่เป็นสีแดง
น้องม.5 ทำมาให้ผมโดยเฉพาะ แล้วยังบังคับให้ผมใส่ด้วยน่ะ 555+
ส่วนกางเกงผมนะหรอ เป็นสามส่วนสีเทาลายดำ -..-
เนื่องจากนอนโรงเรียนไม่มีชุดเปลี่ยน ยืมกางเกงไอนัทมา พอจะใส่ได้ถึงจะลวมไปหน่อย
แสตนสีผมติดกับสีเขียว กับสีเหลือง
จำได้ว่าแสตนของไอเบส คือสีเขียว แล้วมันหายหัวไปไหน!!!
ตอนนี้ผมนั่งพิงหลังไอเก้าอยู่ ส่วนไอเก้าก็กำลังนั่งคุยอยู่กับไอทอย
ผมหยิบผ้าเย็นก่อนจะมาโป็ะหน้าตัวเอง ร้อนจริงๆ
ผมหันไปมองแสตนสีเขียวก่อนจะเห็นไอเบสเดินออกมาจากหลังแสตน เหอะๆ พึ่งโผล่มา-*-
" ไอเบส!!" ผมเรียกมัน
มันหันมาก่อนจะยิ้มให้ผม
ผมมองเสื้อมันที่เขียนว่า "เซียนกีต้าร์" มันคล้ายๆของผมน่ะหล่ะ แต่ของมันเป็นสีเขียวตรงตัวอักษร
" มีไร" มันตะโกนกลับมา
" ไปมุดหัวที่ไหนมา"
มันเอียงคอก่อนจะหันไปหยิบกีต้าร์มาโชว์
" กูเล่นกีต้าร์ให้สีเขียว"
" เอ่อหรอ??"
"เออ"
ผมยิ้มบางๆก่อนจะจะลุกขึ้นเเล้วเดินไปหยิบหมวกสานที่มันใส่อยู่มาใส่วะเอง
" ค่าหมวก 500" มันหันมาพูด
" งกว่ะ"
" หึหึ" ผมชกแขนมันไปที 1 มันหัวเราะก่อนจะคล้องกีต้าร์
" พนันกันป่าว" มันถามผม
" อะไร"
" ถ้าแสตนสีกู กับมึง ใครสักคนได้ที่ 1 คนที่ชนะต้องขออะไรก็ได้"
" หึๆ เอาไมหล่ะ เด็กกูเยี่ยมๆทั้งนั่น" ผมว่าพลางยิ้มมุมปาก
" แล้วเจอกันมึง "
-___________________________________________________
โอ้ยกว่าจะครบ -*-
ขอบคุณคห.425 ที่บอกว่าเราเขียนผิด รักคุณจัง 555+
ความคิดเห็น