คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter : 1 [100%]
Chapter : 1
“ ฮัลโหว!!”
ผมกรอกเสียงลงปลายสายด้วยความหงุดหงิด มึงจะโทรมาปลุกกูทำไมว่ะ!!!
(มึงอยู่ไหน ไอเชี่ยตอง!!)
“บ้านดิ”
(ซวยแล้วไมล่ะ มึงรีบบึ้งมาโรงเรียนเลยน่ะ )
“ ทำไมว่ะ?”
(แหกตาดูนาฬิกาซะ!!)
พอผมหันไปมองนาฬิกาเท่านั่นล่ะ O..O 7.48 !!! สันตรีนแล้วไง!! ทำไมมึงไม่โทรมาปลุกเร็วกว่านี้Y..Y
“ใครเวรว่ะมึง”
(ป้ารัต น่ะดิ แล้วยิ่งมึงผมยาวๆน่ะ โดน 2 ข้อหาแน่ๆ )
“ เออ แค่นี้กูรีบ!!”
ว่าแล้วผมก็กดตัดสายเขวี้ยงโทรศัพท์ลงเตียงก่อนจะบึงเข้าห้องน้ำ ภายใน 2 นาทีก็ออกมา 55+
หวีผมใส่เสื้อผ้าด้วยความไวแสง!!!
ตึกๆๆ
“อ้าว ยังไม่ไปโรงเรียนอีกหรอว่ะ ไอตอง”
พี่เต้ พี่ชายผมหันมาถามผม แต่ผมไม่มีเวลาตอบหรอก ผมยัดแซนวิช เข้าปากก่อนจะวิ่งไปหน้าบ้าน ใส่รองเท้าแล้วก็สปีด ไปเรียกแท็กซี่!!!
“ ไป xxxx ครับพี่ !!!”
.
.
.
ผมจ่ายตังให้ลุงโชเฟอร์ก่อนจะวิ่งเข้าโรงเรียน อย่างไวแต่ก็..........
“ นาย กิตติภพ !!~”
เฮือก!! มันมาแล้ว T..T เสียงมรณะ ที่ได้ยินก็เสียวปิ้ดดดด
“ ครับ อาจายร์ TT”
“ เธอมาสาย !!”
ผมรู้แล้วครับ อาจายร์ เกือบจะรอดแล้วเชียว
ผมมองไอพวกข้างหน้าที่มันรอดไปได้อย่างหวุดหวิด ปล่อยกูไปอีกสักคนไม่ได้หรอว่ะ !!
“ อาจารย์ อย่ากักผมเลยน่ะ น่ะ “
ผมเริ่มใช้ลูกอ้อน
“ ไม่ต้องมาอ้อน ไปนู่น วิ่งรอบสนาม ปฏิบัติ !!”
ฮือๆ สุดท้ายผมก็ต้องมาวิ่งรอบสนามจนกว่าเจ้แกจะพอใจ พอมองดูแล้วมีผมกับใครไม่รู้อีกคน
วิ่งอยู่ 2 คน
“ โดนเรื่องอะไร?” ผมถามมัน
“ ผมยาวดิ“ มันหันมาตอบผม
“ หรอ แล้วมึงชื่ออะไร?” นิสัยผม -..- ไม่รู้จัก แต่ก็ ยังกู กับ มึง อยุ่ดี
“ ชื่อ เบส มึงอ่า” มันไม่โกรธด้วยครับ
“ ชื่อตอง ว่ะ”
“ ตอง อ๋อ 6/4 ป่ะ”
“ รู้จักด้วยหรอ ?”
“ มีงออกจะดัง “
“ขนาดนั่นเชียวหรอ” นี้ผมดังหรอว่ะ -..-
“ เออดิ ไม่รู้ตัวหรอไง” มันหันมาทำหน้าไม่เชื่อใส่ผม เออจริงๆ กูไม่รู้ว่ากูดังน่ะนี้
แต่จะว่าไป มันก็หน้าตาดีใช่เล่นเลยน่ะ ไอเบสนี้
“ แล้วมึงอ่า หน้างี้ สาวเยอะอ่าดิ”
“ ไม่ขนาดนั่นหรอกมั้ง “
“ มี มั้ง ด้วยน่ะ - -*”
ผมกับมันคุยไปเรื่อยๆ
มันก็คุยถูกคอจนผมลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าวิ่งไปคุยไปลืมความเหนื่อยไปเลยอ่ะ
“ เธอ 2 คนพอได้แล้ว รีบขึ้นไปเรียน!!~”
เจ้รัต ปล่อยผมกับมัน เห็นมันบอกว่ามันอยู่ 6/2 เย็ดครก มันเรียนเก่งว่ะ ห้อง king ด้วยเว้ย!!
ผมเดินมาพร้อมกันกับมัน ก่อนที่มันจะเดินเข้า ห้อง 2 ไป ไอพวกในห้องก็ชะเง้อออกมาดูใหญ่
พอมันเดินเข้าห้องเท่านั่นล่ะ ในห้องก็โฮ่กันใหญ่ ไม่รู้โฮ่ หาอะไรกัน -0-
ผมเดินมาถึงห้องตัวเองก่อนจะขออนุญาตอาจายร์ ก่อนจะเดินมานั่งที่โต็ะของผม
“ โดนกัก ใช่ไมว่ะ”
ไอเก้าหันมาถามผม
“ เออดิ “
“ แล้ว มึงไปรู้จักไอเบสห้อง 2ได้ไงว่ะ”
นี้มันเห็นผมกับเบสเดินมาด้วยหรอว่ะ ......
“มันโดนทำโทษ กูกับมันเลยได้คุยกัน”
“ โอ้โห แบบนี้หนุ่มๆบ้างคนก็เสียใจสิว่ะ 555+”
“ อะไรของมีงว่ะ “
มันจะมาเสียใจหาอะไรกันว่ะ แค่ผมรู้จักกับเบส แค่นั่นหรอ - -a
“ เปล่า หึหึ”
มันบอกเปล่าแต่ไอคำว่า หึหึ นี้มันยังไงอยู่น่ะ -*-
“ เฮ้ย!! ไอเชี่ยตอง ตื่นได้แล้ว”
ผมเงยหน้าขึ้นมามองไอเก้า ที่กำลังตะโกนปลุกผม ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
“ หมดชั่วโมงแล้วหรอ”
“ เออ ดิ รีบลุกเลยมึง วันนี้เฮียตินจะพาไปตะลอน!!”
+0+ ตื่นเลย!!! วันนี้เฮียตินพาเที่ยว lucky สุดติ้ง!!
เฮียตินเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนครับ ขอบอกว่าเฮียรวยโครตๆ
สาวติด วิ่งตามกันเป็นแถวตอนนี้อยู่ปี 2 แต่เฮียก็ยังสนิทกับพวกผมเหมือนเดิม...
“ จริงดิ ที่ไหน?”
“ ไม่รู้ แต่เฮียบอกจะพาไปเมา “
“ สงสัยคืนนี้กูจะไม่ได้กลับบ้านแล้วสิ 555+”
.
.
.
[เวลา 22.13 ]
ณ สถานบันเทิง อะไรไม่รู้ -*-
“ ไอเชี่ยตองมึงดื่มเยอะแล้วน่ะ”
ไอเก้าดึงแก้วออกไปจากมือผม ผมหันไปมองมันค้อนๆ ส่งสายตาพิฆาตชิงๆใส่มัน -..-
“ กลัวกูเมาหรอไง”
“ เปล่า กลัวมึงแย่ง-..-“
“ ไอ.... เอามา”
ผมแย่งแก้วที่มีน้ำสีอำพันคืนมาหรือเหล้านั่นเอง ไอเก้าที่โดนผมแย่งแก้วคืนโวยวายเล็กน้อย
เพราะเฮียตินขอตัวกลับไปก่อน แล้วไอเก้าดันขับรถไม่เป็น ถ้าผมเมาก็กลับไปไม่ได้ พอดีผมเอารถพี่ชายมาใช่ ฮ่า ฮ่าๆ เพราะพี่ชายผมอยู่ต่างประเทศ พี่ไม่รู้หรอก +0+
ผมเริ่มดื่มหนักขึ้นเรื่อยๆถึงไอเก้าจะห้ามแต่นั่นไม่ทำให้ผมหยุดแม้แต่นิด
จนผมรู้สึกว่าสติเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ง่ายๆ.............. เมา มากๆ นั่นเอง
“ ไอเชี่ยตองเอ๋ย!! กูบอกแล้ว “
เสียงของใครไม่รู้ด่าผม เสียงเพลงดังกระหึ่มแต่ผมกับไม่ได้สนใจ
รู้สึกว่าตัวถูกใคนพยุงก่อนจะวางไว้บนเก้าอี้อย่างช้า เสียงของใครไม่รู้เข้าโสตประสาทง่าไม่ให้ผมไปไหน แต่ผมกับไม่สนใจมันซะงั้น.........
[Bass talk]
ผมกำลังนั่งมองไอคนเมาครับ ....
จะใครซะอีก....ก็ตองนั่นหล่ะ ตอนนี้มันกำลังนั่งอยู่ตรงบาร์หัวซบลงกับโต็ะ บ่งบอกเลยว่าไม่มีสติ
“ ไอเบส!! มองหนุ่มโต็ะนั่นไม่ว่างตาเลยน่ะมึง”
เพิ่อนของผมแซวผม แต่นั่นไม่ทำให้ผมหันกลับไปสนใจ
“ โอ้โห ไม่หันแฮะ สงสัยจะถูกใจ ไม่บอกกูไม่รู้น่ะนี้ว่ามึงจะเปลี่ยนรสนิยมมาชอบชายแทน”
เปลี่ยนรสนิยม? ผมเปล่าแค่มันเด่นสะดุดตาจนคนรอบๆข้างนั่นมองกันหมดแล้ว
“ เดียวกูมา”
ผมหันไปพูดกับไอไผ่ ที่ตอนนี้ทำหน้าอึ้งประมาณว่าจะเอาจริงหรอก็ไม่ปาน
ผมเดินเข้าไปสะกิดมันเบาๆ แต่มันไม่กระดิกเลยสักนิด
ผมก้มลงก่อนจะกระซิบข้างหูของเบาๆ
“ ตองครับ ตื่นได้แล้ว”
กึก!
ได้ผล มันค่อยๆหันมามองหน้าผม ตาปรื้อๆกับเหงื่อที่ไหลผ่านใบหน้านั่นทำใฟ้ผมกลืนน้ำลาย
ไม่ต่างจากคนรอบข้างที่กำลังอิจฉาผมกันยกใหญ่ -..-
มันจับไหล่ผมก่อนจะเขยิบหน้าเข้ามาใกล้ผมจนผมต้องถอยออกมา
“ กะ...กลับ”
“กลับ?.....ปะ..เฮ้ย!!”
ยังไม่ทันผมจะพูดอะไร เจ้าตัวก็ดึงผมเข้าไป....
งับที่คอ...... ผมนี้ผละตัวออกทันที่ นี้มันเป็นหมาหรอไงว่ะ -*-
แล้วไอที่กลับจะให้ผมกลับไปไหน บ้านมันผมยังไม่รู้เลย ............
เอาว่ะ ถือว่าช่วยๆกัน!!!
สุดท้ายผมก็ต้องแบกมันกลับ...บ้านผม -..-
..
..
..
[tong talk]
เช้าวันต่อมา........
แสงแดดยามเช้ากระทบเข้ากับเปลือกตาผม นั่นทำให้ผมหันหนีมัน กลิ่นบางอย่างกระทบเข้ากับจมูก เบาๆ ผมค่อยๆลืมตาตื่น ผ้าม่านสีฟ้าอ่อนกำลังปลิวไปตามลมที่นอน สีขาวกับห้องโทนสีฟ้า
หน้ากระจกติดโน็ตกระดาษเอาไว้ว่า...
‘
ถึง ตอง
อาบน้ำก่อนนะ เสื้อผ้าวางไว้ให้บนโต็ะ ’
ผมอาบน้ำอย่างรวดเร็วตามภาษาผู้ชาย ก่อนจะเดินห่อผ้าเช็ดตัว ที่ตอนแรกวางไว้หน้ากระจก
ก่อนจะเดินมาใส่เสื้อผ้า ที่วางไว้ให้พร้อมกับโน็ตกระดาษอีกเช่นเดิม
‘แต่งตัวเสร็จออกมากินข้าวนะ ^^..’
ถึงแม้ว่าผมไม่รู้ว่าคนที่ทำห้ผมคือใคร แต่ว่า...เค้าก็น่ารักดีน่ะ
ผมใส่เสื้อลายสก็อต สีดำขาวกำกางเกง เดฟสีดำมีกระเป๋า ก่อนจะเดินออกมาจากห้องนอน
กลิ่นอาหารหอมลอยกระทบเข้ากับจมูก มีผู้ชายหลังเคาเตอร์กำลังทำอาหารอย่างขมักขะเมน
ผมเดินเข้าไปก่อนจะลากเก้าอี้ เสียงลากเก้าอี้นั่นทำให้เค้าหันมาช้าๆ
“ ตื่นแล้วหรอมึง”
ผมยิ้มให้คนที่ทักทายผมในเช้านี้
และผมก็จำมันได้ซะด้วย ไอเบส......
“ กูมาอยู่นี้ได้ไงว่ะ”
“ เมื่อคืนกูเห็นมึงนั่งอยู่ในผับคนเดียวกำลังเมาได้ที่ เลย กูเลยพามึงมานอนนี้”
มันว่าพลางหันมาเทไส้กรอกใส่จานอย่างชำนาญ
“ หรอ โทรศัพท์กูอ่า”
“ อยู่บน โซฟาอ่า เมื่อคืนมึงโยนทิ้งซะ... ดีนะที่ตกบนโซฟา แม่งดังทั้งคืนเลย”
ผมหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาดู
....แม่ 87 miscall
....พ่อ 93 miscall
...ไอเก้า 180 miscall
.... เฮียติน 70 miscall
แต่ละท่าน ความพยายามสูงส่งจริงๆ ผมเลือกโทรหาไอเก้า เดียวโทรหา ป๋ากับม๋า คงไม่พ้นหูชาแน่ๆ
ผมโทรไปได้ติ้ด เดียวแม่งรับเลย ไวจริงมึง
(ไอเชื่ย ตอง มึงอยู่ไหน!!!)
“ใจเย็นกูสบายดี”
(มึงแม่ง ทำให้พวกกูเป็นห่วง กูกลับมาไม่เจอมึงใจหายเลยน่ะเว้ย)
“ ครับๆ โทรบอกป๋าม๋ากูด้วยว่าไม่ต้องห่วง กูมานอนบ้านเพื่อน”
(เดียวๆ เพื่อนคนไหน ? วันๆหนึ่งมึงก็หมกอยุ่กับพวกกู )
“เพื่อนใหม่ ใหม่สุดๆเลยว่ะ บาย!”
ผมตัดสายมันทิ้งก่อนจะกดปิดโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว
ก่อนจะใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะเหลือบไปเห็นภาพไอเบสกับสาวคนหนึ่ง น่ารักดีว่ะ
“ ใครว่ะ!!~”
ผมตะโกนหันมา มันหันมามองก่อนจะตะโกนตอบ
“ น้องสาว”
“ จริงดิ สวยว่ะ”
“ ไม่ต้องเลย คนนี้กูห่วงน้องสาวที่น่ารักของกูทั้งคน -*-“
“ เเหม่ นิดหน่อยเอง อิอิ”
“ จีบได้จีบไป น้องกูอยู่ เมกา นู่น”
“ อ้าว ! อดเลย แล้ว..พ่อแม่อ่ะ”
“ อยุ่เมกากันหมด”
ผมเดินมานั่งที่เคาเตอรื์หมือนเดิมมันถือจานข้าวแล้วนั่งกินตรงขามผม
“ แล้วทำไมมึงไม่ไปอยู่เมกา”
ผมกินก่อนจะจิ้มไส้กรอกเข้าปากไปด้วย
“ กูไม่อยากไปว่ะ ตอนนั่นกูโครตจะดื้อเลย จนแม่กูกับพ่อเลยต้องซื้อคอนโด แล้วส่งตังมาให้กูทุกเดือน “
“ ไม่เหงาหรอไง?”
“ ถ้าตอนนี้ไม่น่ะ ^..^”
มันว่าพลางยิ้มหวานให้ผม ผมนี้ได้แต่ก้มหน้า....รู้สึกบางอย่างที่ร้อนพลาวบนหน้า
หรือนี้ผมกำลังเขิล ..............
“ เป็นไรเปล่า ไม่เงยหน้าเลยนะ”
มันว่าก่อนจะใช้มืดมือมันทั้งสองข้างจับหน้าผมให้เงยขึ้นมาจ้องหน้ามัน
“..........”
อากกกกกกก!!!!~ พูดไม่ออกเลยเว้ย (เขิลค้าง อ่าดิ- ไรเตอร์)
“ เลิก นิ่งได้แล้ว เดียวกินข้าวเสร็จออกไปเที่ยวกัน”
มันว่าพลางขยี้หัวผมเบาๆก่อนจะเดินออกไป
“ เที่ยว? เที่ยวไหนว่ะ”
“ สวนสนุกไงล่ะ ^0^”
_________________________________________________________________
ใจเย็นน่ะค่ะ พรุ้งนี้สอบวันสุดท้ายแล้วค่ะ
ความคิดเห็น