I Said YES! มึง..นั่นล่ะใช่เลย [yaoi]

ลำดับตอนที่ #17 : Chapter : 16 [100%]

Chapter 16 

หลายวันผ่านไป

พี่เต้ผมกลับไปอยู่กับเฮียตินเหมือนเช่นเคย ผมก็ได้รังตัวเองกลับมาในที่สุด 

“อ่า....ลมเย็นชะมัด”
ผมหอบหิ้วตัวเอง  ออกมาตรงระเบียง ลมเย็นปะถะเข้าใบหน้า ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆ

ในมือยังคงถือ เครื่องมือสื่อสาร ราคาแพง ที่ใครๆก็อยากได้มาครอบครอง ก่อนจะกดปิดเครื่องแล้ววางไว้บนขอบ
ระเบียง

ก่อนจะหยิบม้วนบุหรี่ ในกระเป๋ากางเกงยีนขึ้นมาแล้วจุดไฟ  แล้วยกขึ้นสูบ 

.....กรุงเทพยามค่ำคืน....

“ก็คง....สวยอย่างที่เค้าพูดจริงๆมั้ง” 

 หัวเราะกับตัวเองก่อนจะ บี้ปลายบุหรี่ลงกับขอบระเบียงทั้งที่ สูบเข้าไปเพียงแค่ครั้งเดียว

สายตามองไปยังตึกตรงข้าม ที่อยู่ไกลออกไป ก่อนจะละสายตากลับเข้ามาในห้อง

อ็อด..........

“ใครวะ?” มือบางทิ้งบุหรี่ลงในถังขยะ ก่อนจะเดินไปใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวขึ้นมาสวมแบบลวกๆไม่ได้ติดกระดุม

มือบางเดินไปพร้อมกับกระชากประตูห้องออกอย่างไม่ปราณี

“OO มาได้ไงวะ” ร่างบางยืนหน้าเหวอ พร้อมกับมองไปข้างหน้า

ผู้ชายหน้าตาโครตคุ้นยืนอยู่หน้าห้องพร้อมกับส่งยิ้มมาให้

“ยั่วกันหรือไง...” จะใครซะอีกละ..ก็เบสนั่นหละ

“เฮ้ๆ ตอบก่อนมาได้ไง ...ตองไม่เคยบอกเลขห้องไม่ใช่หรอ?”

“เรื่องเล็กน่า...แค่หาที่อยู่ตอง”

“เป็นสตอกเกอร์หรือไง หึ?”  ตองยักคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง

“ฮ่าๆ เอาน่า..จะเชิญผมเข้าห้องได้หรือยัง??” เบสยิ้มหวานถาม

“ใครห้ามกันละ”

ร่างบางหลบมุม ให้ร่างสูงเดินเข้ามา ก่อนจะปิดประตูตาม ก่อนจะติดกระดุมเสื้อให้เรียบร้อยแต่สายตายังคงจับจ้องที่เบสที่กำลังถอดสูทตัวหรูนั่นออก ผาดไว้กับเก้าอี้ ถอดหูกระต่าย แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ

“ไปงานมาหรือไง?” ตองเอ๋ยถาม

“อ่าฮะ...ช่วงนี้งานชุม ต้องออกงานบ่อยๆ”

“ก็มิน่าหละ..โทรไปไม่รับ”
ผมพูดเบาๆกับตัวเอง พอดีกับที่มันเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมเดินไปหยิบผ้า

ขนหนูก่อนจะโยนไปให้มันเช็ดหน้าที่เต็มไปด้วยหยดน้ำ ที่จริงมันเป็นผ้าเช็ดผมของผมเองล่ะ 

สักพัก มันก็เดินไปเปิดตู้เย็น ค้นอะไรอยู่สักพัก ก็เดินมานั่งดูทีวีอยู่ข้างผม

“ไอติมตองนิ” ผมหันไปหามันที่กำลังกินที่กลายเป็นไอติมของโปรดตัวเอง

“หวงหรือไง”

“เปล่า...ซื้อให้ใหม่ด้วย” 

“งกวะ ตอง”

“เปล่างก...”

”นั่นละ ที่เค้าเรียกว่า งก...”

“มั่วแล้ว...ไอมั่ว”

“ฮ่า ๆ โอเค ผิดก็ได้ครับ ”
มันหัวเราะ ผมหันไปมองค้อนใส่จนมันหันหน้าหนีอย่างขำๆ ก่อนจะหันมายักคิ้วกวนตีนใส่ผม

“เล่นงี้อ๋อ...ย่อมได้”

ผมแย่งไอติมจากมือของมัน พร้อมยิ้มอย่างชั่วร้าย มือซ้ายควักไอติมก้อนเบ้อเร้อ ยัดใส่ปากมัน

“เจอนี่เป็นไงละ!!”

“อุ..อ็!! O.0”  

ตุ้บ!ๆ

“สม :P”

“แค่ก!!ๆ ”มันสำลักใหญ่ น้ำหูน้ำตาไหล ไม่ไหวแล้ว ขำ 55555+ 

ผมวิ่งออกมายืนห่างๆแบบกลัวโดนแกล้งคืน มองมันที่ยังไม่เลิกไอ สำลัก สักที

“แค่ก!! อุ...” 

...บรรลัยละ.... มันจะตายไหมเนี่ย

ผมเดินไปหยิบน้ำเทใส่แก้วก่อนจะเดินไปยื่นให้มัน 

มันหันมามองก่อนจะรับไปดื่มอย่างรวดเร็ว

“ไหวป่ะเนี่ย” ผมตบหลังมันเบาๆ...

เบสวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะก่อนจะหันมามองผมด้วยสายตาค้อนเบาก่อนจะคลี่ยิ้มอันไม่สามารถคาดเดาได้

“แสบนักนะ ตอง”

พรึ่บ!!

ตุ้บ!

“อุ้ก! ”มันดึงแขนผมลงมาด้วยแรงมหาสาร จนผมลงมานอนกองบนโซฟา

มันยิ้มเจ้าเล่ห์ ตัวมันคร่อมผม มือมันก็กดไหล่ผมเอาไว้อีก

“มันหนักนะ...ปล่อยได้แล้ว”

“ปล่อยได้ไง...ยังไม่ได้ลงโทษเลย”

“อะ...อือออ!!”
มันกระกบจูบลงมาทันที ริมฝีปากหนาดูดปากเล็กๆนั่นเบาๆ ปลายลิ้นกำลังรุกเร้าอยู่ในโพลงปากของร่างบาง จนคนตัวเล็กถึงกับพยายามที่จะหดคอหนีแต่มือหนาก็รั้งต้นคอเข้ามาอยู่ดี

เบสยังคงจูบแบบไม่มีช่วงไว้หายใจ ริมฝีปากบดขยี้ มอบจูบที่ร้อนแรงจนแทบละลายไว้ไม่ขาด

มือหนาเปลี่ยนจากรั้งคอบางๆมาเป็นไต่เข้าสาบเสื้อลูบไล้แผ่นหลังบางโดยที่เจ้าของไม่รุ้ตัว

“อืม...อะ!” ผมหอบหายใจหนักเมื่อมันผละออก แต่ก็ไม่ได้ผละไปไกล มันก็ซุกใบหน้าลงกับซอกคอ

“ตองหอมมากเลยนะ..รู้ตัวมั้ย”


มือหนาไปว่าเปล่า ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวบางไปพลาง

“เดียว!!.. ” ร่างบางว่า มือบางดันอก เบสเป็นเชิงห้าม

“ครับ?”

“คิดจะทำอะไรกันแน่” ผมเลิกคิ้วถาม

“ฮะ ฮะ ฮะ อย่ามาทำใสซื่อน่า”

“ไม่ใช่แบบนั่น...คือ...จะทำจริงๆหรอ ” ไอเบสก็อมยิ้มหลังจากที่ผมพูด ก่อนจะก้มจูบที่ขมับเบาๆ

“ผมสัญญา ....ว่ามันจะดี...”





 

^
(โหลดตรงนี้ อย่ากดแบนนะจ้ะ)



 


_________________________________________

ครบแล้วคร้าาาาาาาาา  แต่งครั้งแรกอาจจะยังไม่ดี กดโหลดได้เลยนะ
แล้วก็ ใครแบนขอให้มันบึ้ม 5555+




เม้นด้วยเน้อออ

 

ใครไม่เม้น ว่ะ !!! 555+