ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    I Said YES! มึง..นั่นล่ะใช่เลย [yaoi]

    ลำดับตอนที่ #13 : Chapter : 12 [100 %]

    • อัปเดตล่าสุด 26 มิ.ย. 54


    Chapter 12

     

    ไอผมก็อึ้งนะสิ!!!

     

    หมอเงินมองหน้าเบสด้วยสีหน้าที่นิ่งจนผมขนลุกซู่

    ไอเบสที่ตอนแรกมองหน้าหมอเงินอยู่ดีๆก็เดินมากระชากข้อมือผมอย่างแรง จนผมเจ็บ!!

     

    “โอ้ย!

    มันไม่ได้สนใจเสียงร้องเจ็บของผมแม้แต่นิดหนำซ้ำยังฉุด กระชากผมให้เดินตามไป

    “ เคลียกันเองแล้วกัน”

    ไอเบสหันไปพูกกับหมอเงินก่อนจะดึงผมออกจากห้องไปพร้อมกัน

    ผมสงสัยคำพูดที่เบสพูดกับเงินแต่พอเห็นหนุ่มน้อยที่ยืนอยู่หน้าห้องทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ก็รู้ได้ทันที!!!

     

    แต่ผมไม่มีเวลามาสนนะเฮ้ย!!!

     

    “ เดียวๆ นายจะพาผมไปไหน!!

     

    “ เงียบเถอะน่า”

    มันพูดก่อนจะพยายามดันผมให้เข้าไปนั่งในรถ

    แต่มีหรอ.... กูจะยอม!!!

     

    “...ไม่ ...ไม่ไปเว้ย!!

     

    “ อย่าดื้อดิวะ!

     

    “ ก็บอกมาก่อนสิวะ ว่าไปไหน!!

     

    “ จะไปไหนก็เรื่องของกู!!” มันตวาดใส่ผม

     

    “ แต่กูไม่ไปก็เรื่องของกู!!” ตวาดกลับดิ ไม่ยอมเฟ้ย!!

    มันหยุดดันผมให้เข้าไปในรถก่อนจะเสยะยิ้มออกมา

     

    “ ไปหัดตวาดแบบนี้มาจากไหน??” มันพูดกับผม

     

    “ .....”

     

    “หึ”

    มันหัวเราะในลำคอก่อนจะผลักผมเข้าไปในรถทันที ยังไม่ทันทีผมพยายามจะเปิดประตูหนี

    มันก็วิ่งมานั่งที่คนขับดึงแขนกระชากให้ผมเข้ามา แล้วสตาท์รถ ทะยานออกไปด้วยความไว

     

    ” จอดเดียวนี้นะ!

     

    “เงียบ...กูไม่พามึงไม่ฆ่าแน่นอน”

     

    “..ไม่ได้ห่วงเรื่องนั่นเว้ย”

    มันหันมามองหน้าผมนิดๆ ก่อนจะสนใจถนนต่อ...

    นาฬิกาข้อมือผมบ่งบอกเวลาตอนนี้ บ่ายสองโมงตรง

     

    “ มึงพักที่ไหน”

     

    “....”

     

    “ ถาม..ต้องตอบ”

     

    “....”

     

    เอี้ยดดดด...

     

    โป็ก!!

     

    “ โอ้ย!  ผมกุมหน้าผากในทันทีหลังมันเล่นเบรกตัวโกรงจนคันบีบแต้ ดังลั่น

     

    มันไม่ใช่ประเด็น..ไอประเด็นคือ หัวกูโขกกระจกเฟ้ย!!

     

    “ สม “

    มันพูดหน้านิ่งมาก....

     

    “ ถาม...”

     

    “ คอนโดXox

    มันทำหน้าครุ่นคิดนิดนึง ก่อนจะขับรถต่อ

    สักพักมันก็เลี้ยวเข้าลานจอดรถที่หนึ่ง ใต้ตึกใหญ่ที่คาดว่าจะเป็นคอนโด

    ,มันเดินลงมาจากรถก่อนจะมาเคาะกระจกฝั่งผม เป็นเชิงให้ผมลงได้แล้ว

    ผมเดินลงมาตามมันอย่างว่าง่าย.... ยังไงก็มาถึงนี้แล้วนิ

    " ตามมา"

    ผมเดินตามมันเงียบ แอบอยากรู้ว่ามันจะพาไปไหน (ตอนแรกเล่นตัวนี้หว่า -ไรเตอร์)

    มันกดลิฟป์ไปชั้น 50 ซึ่งคาดว่าจะเป็นชั้นลองจากดาดฟ้าเลยหล่ะครับ

    หรือว่าจะเรียกง่ายๆว่าชั้นสูงสุดนั่นหล่ะครับ

    ลิฟป์ค่อยๆเปิดออกมันเดินตรงไปนิดหน่อยก่อนจะสแกนนิ้ว ไ
    ไม่ถึงวิ ประตู ไม้นั่นผละออกราวกับถูกผลักเบาๆ ให้มันเปิดออก

    จะหรูไปไม??

    " เข้ามาสิ"

    มันว่า ผมเลยชะโงกหน้าเข้าไปมองภายใน...

    ยอมรับเลย...

    .....หรู....มาก.... มากกกกกกกกก เติม ก อีก 3ล้านตัวยังไม่พอ

    " อย่ามัวแต่ทำหน้าเอ๋อดิ ..." มันหันมาพูดกับผมที่ตกตะลึงอ้าปากเหวออยุ่หน้าห้อง

    ถ้าเหยีบบพื้นลงไปแล้วสึกเหร่อกูต้องจ่ายตังปะเนี่ย!!!

    " กูไม่ไถ่ตังคนจนหรอก" มันหันมาแสยะยิ้มให้ผม

    ไอควาย!!

    ผมไม่ลังเลแล้วที่จะเหยีบบไอกระเบี้ยงหินอ่อน อะไรสักอย่างนี้...
    แถม กระทืบแรงๆด้วยความหมั่นไส้

    มันหันมามองเท้าผมนิดๆ ก่อนจะหันไปรินน้ำเเดกโดนไม่สนใจผมเลยสักนิด

    ผมถอดรองเท้าวางไว้ตรงหน้าประตูตรงที่เดียวกันกับที่มีถอดรองเท้ามันวางไว้

    พอเข้ามาในห้องก็ยิ่งตกตะลึงกว่าเดิม....

    ....โอยยย...ความหรู ทำผมเป็นลม....

    แต่เรื่องนั่นวางทิ้งไว้ก่อน...

    " ปรากฏพาผมมาทำไม?"

    " แค่บังเอิญ" มันตอบผม

    " บังเอิญ???"

    " ใช่....ก็แค่บังอิญเท่านั่น" มันเสียงอ่อยลงไปนิดนึง

    ผมกัดริมฝีปากก่อนจะพูดค่อ

    " แล้วทำไม คุณไม่ไปส่งผมที่ออฟฟิศ?? ทั้งที่มันดูใกล้กว่ามาที่นี้แท้ๆ"

    "พอใจ"


    แค่พอใจเนี่ยนะ!!!
    ผมขมวดคิ้ว มองมันเคื่องๆ
    แต่อยู่ดีๆ มันเดินมาหยุดตรงหน้าผม

    ก่อนจะใช้นิ้วจิ้มไประหว่างคิ้ว...

    " ขมวดคิ้ว??" มันพูดว่างั้นหล่ะครับ

    " แล้วไง??"

    "ไม่แล้วไง... มันทำหน้าตาน่ารักของนายดูแปลกๆ"

    .....ฉ่า.....

    ผมรู้สึกว่าตัวเองหน้าร้อนเอามากๆ

    น่ารักหรอ??.....

    " เฮ้!! อย่าขมวดคิ้วหนักกว่าเดิมสิ"

    " โวะ!! อย่ามายุ่งนะ" ผมปัดมือมันทิ้ง ก่อนจะเบื้อนหน้าหนี

    มันจิ้ ปากไม่พอใจก่อนจะมือหนาทั้งสองข้างประคองหน้าผมไว้
    ให้หันหน้าไปประจันหน้ามันอีกครั้ง

    "บอกว่าอย่าขมวดคิ้วไง?"

    " เรื่องอะไรต้องฟังนาย"

    "หึ"

    มันหัวเราะในลำคอจนผมชักหงุดหงิดขึ้นมาจริงๆ

    อ้าปากจะด่า...แต่กลับต้องนิ่งเป็นหินในทันที ...

    ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตรงใจ

    ...ริมฝีปากหน้า ของเบสนั่น ประทับอยุ่กลางระหว่างคิ้ว...

    ก่อนมันจะผละออกเบาๆ แล้วพูดกับผม

    " กู จูบตรงนี้มึง...มันเป็นของกูแล้ว ฉะนั่นห้ามมึงขมวดคิ้วอีก"


    ให้ตายเถอะ.....เหมือนหัวใจจะหลุดออกจากอก...!!!


    ..
    ..
    ..
    ..
    ..

    "โอ๊ะ ดู เหมือนผมจะมาผิดเวลานะ ^^"

    เสียงบุคคลที่สามดังขึ้น ....ผมเด้งออกจากไอเบสโดนอัตโนมัต
    ก่อนจะหันไปมองเจ้าของเสียง ผู้มาใหม่ ที่สวมฮู้ดปกปิดใบหน้า

    " เฮ้!! ทำไมทำหน้าเครียดแบบนั่นละครับ?"

    มันคงหมายถึงเบสที่ตอนนี้หน้าบึ้งไม่บอกบุญอยู่ข้างๆผม มันยักคิ้วข้างหนึ่งให้บุคคลมาใหม่อย่างกวนตีน
    แต่ไอนั่นก็ยังยืนยิ้มไม่สนใจเบสเลยกลับหันมามองหน้าผม แถมยังเดินเข้ามาหาอีก -..-

    ผมมองหน้ามัน ตัวผมกับมันสูงพอๆกัน
    มันค่อยๆถอดฮู้ดเสื้อมันออก....

    ={}=!!!

    นี้มัน...ฝรั่ง ชัดๆ!! (แล้วจะตกใจทำเพื่อ)

    ฝรั่งหัวสีน้ำตาล ตา สีฟ้า จมูกโด่ง ขาวแทน รวมๆหล่อ แบบเด็กเกรด 11 หรือ 12

    มันเอื้อมมือก่อนจะจับหัวผมแล้วขยี้ๆๆๆๆ

    เพี้ย!!

    แต่ไอเบสปัดออกหน้าเฉยเลยครับ -0-

    ไอฝรั่งเลยทำหน้าอึ้งแล้วยิ้มออกมาอย่างมีเลส-สะ-นัย-มาก-มาย

    " นี้คือเหตุผลที่พี่ไม่ยอมกลับบ้านใหญ่หรือป่าวน้า??" มันทำเสียงสูงเหมือนล้อเลียน

    ไอเบสเลยส่งสายตาพิฆาตให้มันก่อนจะเปิดปากพูด

    " เสือก...แล้วมึงเข้ามาได้ไง...ใครใช้ให้มึงมา - * -"

    " โห พี่...พูดจาแบบนี้กับน้องชายสุดที่รักได้ไง!!??"

    มันทำตาวิ้งใส่ไอเบส มือสองข้างแอ็บแบ็วอยู่ใต้คาง เอิ่ม...เหมือนหมีควายทำท่าแอ็บแบ็วอ่ะ -..-

    " เรื่องของกู "

    "พี่คราบบบ T.T"

    แล้วมันก็ทำ ท่าร้องไห้แบบแบ็วๆใหม่..เออ เอาเข้าไปสิ -..-

    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .

    สุดท้าย มันก็บอกว่ามันคือใคร...
    คือมันมาคุยกับผมเองตอนไอเบสเข้าไปนอน โดยทิ้งผมไว้กับมันสองคน

    ..พี่ พี่ ผมชื่อเชดโล ...

    นี้คือประโยชน์แรกที่มันคุยกับผม อย่างจริงจัง
    ผมก็คุยตอบกลับตามประสา มันก็คุยสนุกดีนะครับ

    มันบอกผมว่ามันเป็นลูกบุญธรรมของครอบครัวเบส
    เห็นตอนแรกเบสมันก็ชอบเล่นกับมัน รักมันเหมือนน้อง ... แต่ไม่รู้ทำไมเบสถึงเปลี่ยนไปตั้งแต่ 6 ปีก่อน
    แต่มันก็ไม่ได้ใส่ใจ แถมยังบอกด้วย พี่ชายคนนี้(เบส)ที่จริงแล้วเป็นคนน่ารักมาก
    ก็คงจะจริงของมัน....

    ....มัน น่า รัก จริง ๆ นั่นหล่ะ ....

    ผมอมยิ้มๆนิด

    " เออ...แล้วพี่ตองเป็นแฟนพี่หรอ??"

    ผมสะดุ้งนิดนึง ก่อนจะรีบหันไปส่ายหัวทันที

    " โห...ผมไม่เชื่อ!! พี่นะ ไม่เคยพาใครมาถึงที่พักเลยนะ"

    ผมหัวเราะก่อนจะหันไปตอบ

    " เปล่า พี่แค่ทำงานให้พี่ชายน้องนั่นหล่ะ"

    "ทำงานแล้วทำไม พี่ผมต้องจูบหน้าผากพี่ด้วยละ?"

    .
    .
    .
    .
    .

    =///[]///= ก็ากกกกกกกกกกกกก!!! กูก็คน เขิลเป็นนะเว้ย!!!

    ผมนั่งก้มหน้างุดตอบกลับไปด้วยเสียงอู้อี้

    " ไม่รู้"

    " อะ..เนะ พี่เขิลด้วย 555+"

    โดนแซงอย่างงี้ผมก็ยิ่งเขิลใหญ่นะเซ่!!!
    เชดโลจำหน้าผมให้หันไปทางมัน
    ผมจ้องมันก่อนที่มันจะยิ้มหวานให้ผม ไอผมเห็นคนยิ้มหวานให้..
    อ้าว..ผมก็ยิ้มหวานกลับสิครับ 555+

    มันทำหน้าอึ้งเมื่อผมยิ้มกลับ

    "เพราะแบบนี้สินะ"

    มันพูดออกมา ผมหุบยิ้มก่อนจะทำหน้าสงสัย

    " เอ่อ....."

    " พี่ตอง เวลายิ้มหน่ะ ใครจะอดใจไหว >3<"

    จุบ!!

    ^___^ (หน้านังเชด)

    O__O (หน้าผม)

    มันหอมแก้มผมอ่ะครับ!!!
    ผมยื่นมือมาลูบแก้มแล้วมองหน้ามัน

    " โอ้ย!! น่ารักฟะ!!~"

    แล้วมันก็ รวบตัวผมไปกอดซะแน่น!!

    " เฮ้ยๆ ปล่อยพี่"

    " กอดหน่อย ...พี่แม่งน่ารักชะมัด!!~"

    " เดียวสิ!! แล้วกอดพี่ทำไมเนี่ย?!"

    " อ่า...ตัวพี่หอมจัง ~///~"
    มึงช่วยฟังกูหน่อยเซ่!!!



    .
    .
    .
    .

    " เล่นอะไรกัน?"

    เสียงของวินาสดังขึ้นข้างหลังผม ....
    พอหันไปมอง เท่านั่นหล่ะครับ...

    เหมือนกับว่า...รอบตัวดำมืดด้วยรังศีอำมหิต-0-
    คงมีแต่ตรงที่ผมยื่น...ที่เปล่งปลัง สีชมพู โอ้...ดอกโมเอะลอยมาแล้ว -..-
    ใช่เวลาไหม!!...ไอเบสหน้าตาบูดบึ้งกำลังจ้องผม กับไอเชดโล ด้วยแรงแค้น ??

    " อ้าว พี่ไหนบอกจะนอนไง ^^" โอ้ย...มึงยังจะยิ้ม

    "พวกมึงเสียงดัง"

    " อ่า...งั้นพวกผมจะทำกันเงียบๆแล้วกัน"

    ช่าย...ทำกันเงียบๆ

    เดียวนะ...

    ทำกัน !!  

    ช่วยแก้กระจ่างให้กูฟังหน่อยสิ ไอที่ทำกันนี้มันทำอะไรกานนนนนน???!!!

    " หึ "
    ไอเบสหัวเราะอำมหิต โอ้....โหมด ดาร์ก ซะงั้น

    พรึ่บ!

    มันดึงผมออกจากอ้อมกอดเชดโลได้อย่างง่ายด่ายก่อนจะยกโทรศัพท์ที่อยู่ในมือมันขึ้นมาพูด

    " หลิน...ไอเชดอยู่นี้.." มันพูดด้วยน้ำเสียงราวผู้ชนะ

    ไอเชดโลที่ยืนยิ้มอยู่..พอได้ยินเบสพูดกลับหุปยิ้มเหงื่อแตก ก่อนจะทำมือบอกอย่าๆ

    " อืม...จะมาใช่ไหม"

    " เดียวเซ่...ผมไปก็ได้.. บาย คราบบบ"

    แล้วมันก็วิ่งออกจากห้องไปเลย...เออเนอะ...ว่าง่ายดี

    " เหลือเราสองคน"

    มันหันมาพูดกับผมเสียงนิ่ง

    " จะจัดการยังไงดีนะ".


    อ็ากกกกก...มึงกำลังเข้าใจผิดนะ!!!



     

    ตอง : เครียดอ่ะครับ !! 







     

     

     

     ________________________________________________________

     


     



































    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×