ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    I Said YES! มึง..นั่นล่ะใช่เลย [yaoi]

    ลำดับตอนที่ #9 : Chapter : 8 [100%]

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ค. 54


     

      คุยสักนิด.....

    เริ่มจากตอนนี้จะเข้าสู่เนื้อหาหลักก็ได้น่ะ

    เราแค่เขียนให้เห็นถึงช่วงม.ปลาย แล้วตอนนี้จะข้ามไปอย่างไหวมากกกกกกกกกกก....

     

     

    Chapter : 8

     

    [6 ปีต่อมา] (อย่างไว)

     

    พี่พายคราบบบบ!!! ว่างไมครับ

     

    ว่างจ่ะ น้องตองมีอะไรหรือป่าว??

     

    ลงไปรับของทำโมเดลให้ผมหน่อยสิ

    แค่นั่นหล่ะครับ...

     

    น้องตองค่ะ...อีกแล้วหรอค่ะ ดูท่าทางพี่เค้าจะหดหู่กับการรับของแทนผมมากกก

     

    อ่า....ผมชื่อตองครับแนะนำกันใหม่ตอนนี้อายุ 24 ปี  ทำงานในบริษัทหนึ่งใหญ่มากกกกก

    ทำมาได้ 2 ปีตั้งแต่เรียนจบ ... จบสถาปัตน่ะครับ ^^

    ออกแบบ ประมาณนั่นหล่ะ

    " น่ะครับพี่พาย +..+"
    ท่าไม้ตาย !!! อ้อน นั่นเอง 555+

    "....."

    "พี่พายคนสวย"

    "...."

    " เพื่อน้องไม่ได้หรอครับ TT"

    " ก็ได้ค่ะ" เรียบร้อย !! 

    อย่าหาว่าผมเป็นคนไม่ดีหล่ะ...
    จะว่าไปก็ผ่านมา 6 ปีแล้วหลังจากที่ผมเจอมันครั้งสุดท้าย
    ไอเบสอ่ะน่ะ..หลังจากวันนั่น ผมก็ไม่ได้ข่าวคราวของมันอีกเลย
    ที่จริงก็ได้ยินอ่ะน่ะ แต่เรียกว่าไม่สนใจ...ไม่สิพยายามไม่สนใจมากกว่า

    ผมเข้าเรียนมหาลัยช่วงนั่นก็มีคนคบเรื่อยๆแต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไร
    ไอเก้ากับผมเรียนมหาลัยเดียวกันแต่คนละคณะ แต่ก็สนิทกันอยุ่จนถึงวันนี้
    เพื่อนช่วงมหาลัยก็มีน่ะครับ..ออกแนวเยอะ แต่มีสนิทกันจริงๆก็ 7 คน ร่วมไอเก้าเข้าไป
    แต่ถ้าถามถึง ไอธัน ไอทอย น้องนัท (นังนี้ไม่ไปไหนจริงๆ-ไรเตอร์) รวมเข้าไปอีกก็ 10 คน
    แล้วยัง เพื่อนๆ ไอน้องนัทอีก จำชื่อกันไม่หวั่นไม่ไหว สุดท้ายก็นั่งแดกเหล้าด้วยกันอยุ่ดี 555+
    เมาหัวทิ่ม เดินเซ ส่ายเป็นงู  เลื่อย ไปทั่ว  ผมจำได้ดีวันนั่น ไอเชื่ยน้องภีมลวมลามผม
    โดนผมยันไปที่ สลบ เลย นอนสอึกอยุ่บนพื้นห้องรับแขก  
    พอจบผมก็เข้ามาทำงานที่นี้และมีติดสอยห้อยตามมาคนหนึ่ง -..-

    " ไอตอง !!"

    ไอนี้หล่ะครับ....

    " ทำไมมึงใช่พี่พายคนสวยลงไปแบกของหนักอีกแล้วห่ะ!!"

    " มึงก็น่าจะชินได้แล้วกุเป็นแบบนี้มาได้ 2 ปีกว่าๆแล้ว -..-"

    " มึงนี้น่ะ...เฮ้อ กุลงไปช่วยเค้าขนก่อน"

    แล้วมันก็เดินจากไป....5555+
    เอ่อ...มันชื่อ ป็าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!
    เข้าใช่ไมครับ อารมณ์แบบ ป็าดดด อ่า ป็าดดด !!

    (อิตองมันบ้าไปแล้วค่ะ - ไรเตอร์)
    มันชื่อ ป็าด จริงๆน่ะครับ  ชื่อมันเจ๋งดีไมหล่ะ 555+

    " น้องตองค่ะ พี่หวานเรียกให้ไปพบค่ะ"

    " อ่า ขอบคุณครับ"

    ผมลุกขึ้นก่อนจะเดินไปห้องพี่หวาน
    พี่หวานเป็นหัวหน้าพวกผมเองหล่ะครับ ผมอยากจะบอกว่าพี่เค้าเป็นผุ้ชายน่ะครับ
    แต่ชื่อหวาน เหมาะกับหน้าตาดี  เพราะเป็นผู้ชายที่หน้าหวานมากกกกกก !!!

    ผมเคาะๆประตูเบาๆก่อนจะผลักเข้าไป

    " อ้าว ! มาเร็วดินี้" พี่หวานฉีกยิ้มให้ผม

    ผมลืมบอกอะไรหรือป่าวน่ะ??

    " วันนี้น้องตองยังน่าเขมือบเหมือนเดิมน่ะครับ"

    พี่หวานเป็นเกย์ .... อ่านั่นหล่ะครับที่ผมลืมบอก -0-

    " ผมขนลุกน่ะครับ 555"

    " ฮ่า ๆพี่ล้อเล่น มานั่งนี้มามีงานให้"

    ผมนั่งลงตรงข้ามพี่หวาน ก่อนพี่เค้าจะยืนกระดาษเเผ่นหนึ่งให้ผม

    " เบอร?ใครหรอครับ"

    " อ่า...คือมีบริษัทจะให้เราออกแบบให้เค้าน่ะ เป็นบริษัทลูกที่มาจากอเมริกาเป็นบริษัทเกี่ยวกับการส่งออกเครื่อง
    ใช้ไฟฟ้า นี้หล่ะ เค้าจะมาเปิดบริษัทที่นี้ เค้าก็เลยอยากคุยกับคนออกแบบอ่าน่ะ ^___^"

    ผมเงยหน้ามองพี่หวาน
    ก่อนจะ...

    " จริงหรอพี่ จะให้งานนี้ผมหรอ !!~" 

    " จริงสิ แต่งานนี้ใหญ่เหมือนกันน่ะ ..เอาเป็นว่า เอาน้องป็าดกับหิน ไปช่วยด้วยก็แล้วกัน"

    " ขอบคุณครับ พี่หวาน!!~"

    " คราบๆ อ่อ อย่าลืมโทรไปนัดเค้าเองด้วยน่ะ พี่ยกงานนี้ให้เลย เชื่อใจน่ะนี้"

    ผมยิ้มๆ ก่อนจะเดินออกมาจากห้องพี่หวาน

    อยากจะตะโกนดังๆว่า...

    ........ กูจะเกิดแล้วโว้ยยยยยยยยยยย................
    .
    .
    .
    .
    .

    " จะให้งานใหญ่ขนาดนั่นกับเด็กคนนั่นจริงๆหรอ" ชายร่างสูงพูดขึ้นเบาๆ

    " อ่า...เด็กนั่นมีความสามารถ..แล้วอีกอย่างถ้าเป็นตอง ผมเชื่อว่าเด็กคนนั่นทำมันออกมาได้ดีแน่ๆ
      แต่ตลอดมาแค่ไม่มีโอกาสเท่านั่นหล่ะ " ผู้ชายอีกคนพูดขึ้นก่อนจะยกกาแฟขึ้นดื่ม

    " ผมรู้ว่าหวานมองคนไม่ผิด"

    " แน่นอนเด็กคนนั่นก็เหมือนหวานตอนเริ่มทำงานใหม่ๆนั่นหล่ะ"

    " หืม..หรอครับ" ชายร่างสูงเดินเข้ามาก่อนจะกอดหวานจากด้านหลัง

    " เลิกเล่นได้แล้วน่ะ...เป็นถึงผู้บริหารเป็นเด็กไปได้"

    " ฮะๆ ครับผม"
    .
    .
    .
    .
    .
    [กลับมาที่ตอง ดีกว่าน่ะ ]

    " จริงดิ งานใหญ่ขนาดนี้อ่ะน่ะ" 

    " เออ !!"

    " เฮ้ยตอง!! พี่หวานเค้าแดกยาผิดหรือป่าว" ไอป็าดทำหน้าไม่เชื่ออย่างมาก

    " ปากมึงนี้ก็น่ะ" ไอหินหันไปด่าไอป็าดด้วยสีหน้านิ่ง มากกกก

    " ไม่รู้หล่ะ งานนี้กูเกิดแน่"

    " เออ ไอสาส เงินเดือนขึ้นเลี้ยงเหล้ากูเลย" 

    " ไม่มีทาง!!" ผมหันไปพูดกับมันก่อนจะกรอกเหล้าเข้าปาก

    อ่า...ตอนนี้ผมอยุ่ที่ทำงานผมแหละ
    แล้วผมกำลังกินเหล้าอยุ่ ไม่ต้องห่วงครับ มันเลิกเวลาทำงานแล้ว
    ตอนนี้ที่ บริษัทกำลังมี เอ่อ....เรียกว่า ปาร์ตี้มั่วสุมเล็กๆ ของแผนกผม
    งานนี้ไม่ได้จัดให้ผมที่ได้งานนี้น่ะ วันเกิดพี่หวานเค้า 555+
    ผมก็เพิ่งจะรู้ เพราะปีที่แล้วผมรีบกลับจัด 

    " เอ้าๆ ชนๆ" ผมยกแก้วขึ้นก่อนจะกรอกลงปากรอบเดียว

    " อ้ายยย !! น้องตองแก้มแดงจางเยยยยยยย"  พี่พับเดินเข้ามาหยิกแก้มผมไอผมก็ยิ้มมมมอย่างเดียว

    ยิ่งดึกยิ่งเมา....
    และก็ ยิ่งมันส์....บ้างคนก้น่ะ โดนแบกกลับไปบ้างแล้ว
    ไอผมก็ยังกินต่อไป 555+
    แต่ผมก็พอมีสติอยุ่นึดหน่อย.... ถึงจะหัวหนักเอามากๆ 
    เดินเซไปซ้ายไหลไปชนขวาอ่าน่ะ 555+
    " เน่ น้องตองงง มาเลงเกมเปิงจายยยกานเถิดดด~~~"

    พี่หวานเดินเค้ามาเกาะแขนผมก่อนจะลากผมไปนั่งร่วมในวง เกมเปิดใจ

    " คราบบบบ -///0//- ".

    กลางวงมีขวดเบียร์ที่เกลี้ยงวางไว้
    ง่ายๆ ปากขวดไปที่ใครคนนั่นตอบ ไม่ตอบ ดื่ม เย้!!!

    " ผมหมุนก่อน ผมหมุนนนนน"  พี่ผู้ชายสักคนเสนอตัวเข้ามาหมุนเป็นคนแรก

    มือของเขาจับที่ขวดเบียร์ ลีโอ ที่ไม่เหลือสักหยด ก่อนจะเริ่มหมุน

    ขวดเบียร์หมุนด้วยความเร็ว จน....

    เพล้ง!!

    แตก.....

    " อ้ายย โงงง เอ๋ยยยย เกบบบเดววเน่น่าาาา" พี่หวานครับ ขนาดเมายังมีสติด่าอ่ะ -..-

    " งั้นเอาขวดนี้สิครับ"

    เสียงบุคคลใหม่ดังอยู่ข้างหลังผม

    ผมหันไปกะจะหยิบ แต่พอเห็นหน้าคน ที่ถือขวดเบียร์อยู่ถึงกับ นิ่ง!!!

    ผู้ชายคนนี้มัน !!!!

    " อย่าทำหน้าแบบนี้สิ " 

    ผู้บริหารนี้หว่า!!! มาได้ไง!!

    " เฮ้ นายยอ่าาามาทามมมายยย??" พี่หวานชี้หน้าหนุ่มผุ้บริหารอย่างเด็ดเดียว

    " ก็หวานไม่ยอมกลับบ้านสักที ผมรอนานแล้วน่ะ" 

    O.O!! สองคนนี้อยู้บ้านเดียวกันหรอ ??
    ผมหันไปตะลึงใส่ไปป็าดมันพยักหน้า แล้วบอกผม...

    " เค้ารู้กันทั้งแผนกแล้วเว้ย!!" ห่ะ!! ผมตกข่าวอยู่คนเดียวสิน่ะ T.T

    " ยางมายกับจะเลนนเกมก่อนน -////-" 

    " เมาแล้ว ไม่เอา"

    "ยางมะ...อุก!!" พี่หวานทำท่าใกล้จะสำรอกออกมาเต็มทน

    ผู้บริหารคนนั่น อ่าชื่อไรน่ะ?? ไม่รุ้ๆ แบกพี่หวานพาดไหลก่อนจะก้มหัวขอโทษเล็กน้อยแล้วเดินออกไป

    " ปล่อยยย อ้ายยวุธธ ปล่อยยหวานเน่~~"  

    แล้วก็หายในกลีบมืด .....

    .
    .
    .
    .
    .
    วันต่อมา

    ผมตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย ก่อนจะกุมขมับ รู้สึกเหมือนีใครมาบีบๆที่สมองอย่างรุนแรง

    " ปวดหัว" ปากบางพึมพำออกมาคนเดียวก่อนจะลุกขึ้นช้าๆแล้วเดินตรงไปห้องน้ำ
    วักน้ำขึ้นมาล้างหน้า แล้วหาวไปรอบหนึ่ง 
    หันไปมองนาฬิกา

    บ่ายโมง ..... 

    โว็ะ....ตื่นสายจังว่ะ 
    ผมเดินมาเปิดน้ำอุ่นชำระกายใช้เวลาไม่อาบก็อาบน้ำเสร็จ
    ผมเดินออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูที่โป็ะหัวเอาไว้ ก่อนจะเปิดตุ้เย็น

    เกลี้ยง....

    เหลือไข่ อยู่ 2 ฟอง กินไข่ก็ได้ฟ่ะ -*-
    หลังจากสวาปามไข่เสร็จแล้วผมก็เหลือบไปเห็น....

    02-582XXXX

    เบอร์ ??? 
    เดียวนะเมื่อวาน พี่หวานเพิ่งให้งานผมมา 
    ผมคว้าเบอร์นั่นก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายอย่างไว

    ติ้ดดด

    (สวัสดีค่ะ บริษัท XXX ค่ะ )

    " ผมมาจาก บริษัท.....คับ "

    (สักครู่น่ะค่ะ จะต่อสายให้ท่านเดียวนี้ค่ะ)

    ผมรอสักพัก.... แล้วอยู่ๆก็มีเสียงคนดังขึ้น

    (สวัสดีครับ)
    ผมแอบสดุ้งนิดเมื่อได้ยินเสียงคนปลายสาย

    เสียงเหมือนไอเบส เลย ...

    " อ่าครับ ผมมาจากบริษัท...ครับ ไม่ทราบว่าคุรเป็นคนว่าจ้างให้เราออกแบบให้ใช่ไมครับ"

    (ครับผมเอง)

    " ผมว่าจะนัดคุณเพื่อคุยเรื่องงานนี้หล่ะครับ"

    (สักครู่น่ะครับ)

    "......."

    (ผมว่างในวัน พรุ่งนี้ตอน2ทุ่มถึง4ทุ่มครับ)

    " ครับ ผมจะนัดคุณที่ XXX น่ะครับ"

    (ครับ)

    " สวัสดีครับ"

    แล้วผมก็ว่างสายไป ถอดหายใจออกมายาวๆรอบหนึ่ง

    ก็อกๆ ก็อก

    ใครเคาะประตู ??

    ผมเดินมาเปิดประตู ปรากกฏเป็นไอ ป็าดนั่นเอง

    " มาทำไรมึง"

    " มาหามึงหล่ะ" ผมทำหน้างง ไอป็าดเดินผ่านผมไปก่อนอีกคนจะออกมา

    " หิน!!! O.O"
    แม่งมาได้ไงว่ะ??

    " ตองอย่าทำหน้าเอ๋อดิ"

    "แล้วมึงมาไง" 
    มันหันมามองผมก่อนจะชี้ไปที่ไอป็าดที่กำลังแกะกล่องกำข้าวอย่างไม่สนใจอะไรเลย
    เอะ!! ผมลืมบอกไปเรื่องหนึ่ง ตอนนี้ผมอยู่คอนโดครับ
    คอนโดแบบหรูอ่ะ 555+
    พ่อผมเค้าซื้อให้ตอนผมเข้าหมาลัยได้ เพื่อแบบว่าให้เป็นหอผม
    ดันบังเอิญว่าที่ทำงานผมดันใกล้กับคอนโดนี้ผมเลยสบายไป
    อีพวกนี้ก็ชอบมาสถิตอยุ่คอนโดผม อ่าน่ะ...แม่ งสบายนี้หว่า -*-

    เห็นแบบนี้ ครอบครัวผมรวยนะ!!! แต่แค่เราไม่แสดงออกแค่นั่น +..+

    " มาแดกๆ กูซื้อมาให้มึงอ่ะ" ไอป็าดว่างข้าวพัด ไอให้ผม
    แหม่..รู้ดิจริงว่าไข่ 2ฟองไม่สามารธรองรับกะเพาะ อันแสนคลากของผมได้หรอก 555+

    .
    .
    .
    .
    .

    ให้ทายว่าตอนนี้ผมอยุ่ไหน ???

    ...อยุ่ที่ทำงาน...

    ผิดๆๆๆๆๆ

    ..อยู่คอนโด....

    ผิดอีกแล้ววววว

    ..อยุ่บ้านป็าด...

    ผิดครับบบบ

    ไม่ต้องตอบหล่ะผมอยู่ที่ ร้านอาหาร จะว่างั้นก้ได้
    ก็มารอคนที่ผมนัดเอาไว้น่ะสิ 

    ผมมองนาฬิกา อีก 3วินาที 2 ทุ่ม

    3

    2

    1

    ..

    ครืด~~
    เสียงลากเก้าอี้ดังขึ้นตรงหน้าผม

    " คุณใช่คนที่มาจากบริษัท.... ใช่ไมครับ"

    "ชะ..."
    ผมเงยหน้าขึ้นไปจะตอบ

    แต่เสียงกลับถูกกลืนลงคอไปหมดเมื่อเล่นหน้าคนตรงหน้า

    ....เบส.....

    นั่นทำให้ผมตกใจ... จนทำอะไรไม่ถูก





























    ________________________________________________________________________

    จบแล้วเย้ๆๆๆๆๆ

      

    ใครกอกวน จับฟาดให้หมด 555+///ไรเตอร์

    ้  
       
      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×