คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter : 3 [100%]
ช่างเป็นเช้าวันใหม่ที่สดใสจริงๆ
ผมตื่นตอน 6 โมงครึ่ง เร็วกว่าปกติตั้ง 1 ชั่วโมง และนั่นสร้างความแปลกใจให้พี่เต้ที่กำลังทำอาหารเช้าให้ผมมากๆ ถ้าจะถามว่า พ่อแม่ผมล่ะ อยู่ไหน คำตอบคือ..ไปฮันนีมูนกันตั่งแต่เมื่อวาน
“ แปลกว่ะ วันนี้น้องกูเกิดอะไรขึ้น ทำไมตื่นเช้าว่ะ” ไอเต้วางจานข้าวไว้ตรงหน้าผม ก่อนจะพูด
“ ไม่รู้ดิ ขี้เกียจนอน”
“ เออ แล้วดันตื่นวันอาทิตย์ ตื่นไปทำไมว่ะ”
“ นั่นดิ” ผมว่างไอโฟน3 Gsไว้ข้างๆก่อนจะสวาปามข้าวอย่างรวดเร็วๆ
“ ใจเย็นๆ ค่อยกินก็ได้ เดียวก็ติดคอหรอก”
“ ครับๆ แล้วพี่เต้ไม่ไปไหนหรอวันนี้?”
“ ไป!!”
“ ที่ไหน?”
“ งานวันเกิดเพื่อนพี่ แต่งานนี้แกต้องไปด้วย!!”
แล้วทำไมผมต้องไปด้วยล่ะว่ะนี้ ผมไปเกี่ยวอะไรตอนไหน........
.
.
.
.
.
.
.
[ห้างสรรพสินค้า เวลา 15.12 น]
ตอนนี้ผมก็นั่งอยู่ที่ร้านกาแฟในห้างสรรพสินค้าชื่อดังกับพี่เต้ ที่เพิ่งซื้อของเสร็จก็เสื้อผ้ามันทั้งหลายนั่นล่ะครับ ช่างเป็นผู้ชายที่สนใจในการแต่งตัวจริงๆ ถึงผมจะได้อิธิพลจากมันมาเล็กน้อยก็เถอะ
“ จะซื้ออะไรอีกไม?” ผมถามพี่เต้ที่กำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ตรงหน้า
“ ไม่อ่ะ แล้วตองจะซื้ออะไรไม?”
“ ผมจะไปร้านหนังสือ”
หลังจากนั่นผมกับพี่เต้ก็มาร้านหนังสือ เห็นอย่างงี้ผมไม่อ่านหรอกน่ะหนังสือเรียนการ์ตูนผมก็ไม่อ่าน แต่ที่ผมอ่านน่ะหรอ........
“ชอบจริงๆเลยน่ะ ไอหนังสือทำเค้กเนี่ย” พี่เต้ที่เดินเข้ามาตามผมชะโงกดูหนังสือในมือ
อย่างหาว่าผมแปลกเลย ผมไม่รู้ว่าตัวเองชอบอ่านตั่งแต่เมื่อไหร่เหมือนกัน
“ อ่าห่ะ” ผมตอบพี่เต้ ก่อนจะพลิกดูหน้าต่อไป
“ แล้วเมื่อไหร่พี่จะได้กินเค้กช็อกโกแลตอีกน่ะ><” อย่างที่พี่เต้พูดล่ะ ผมเคยทำเค้กช็อกโกแลต
ในวันเกิดแม่ ครับ ผมก็แบ่งให้พี่เต้กิน ถึงแม้จะเป็นครั้งแรกที่ผมทำ ผมกับทำมันออกมาดีกว่าที่คิด
เยอะมากๆ พี่เต้ก็เคยถามว่าจะทำอีกเมื่อไหร่ ซึ่งคำตอบนั่นผมตอบไปว่า ‘วันเกิดคนพิเศษ’
เล่นเอาพี่เต้เซงอดกินฝีมือผมไปอีกนาน -..-
“ ได้ล่ะ” ผมหยิบหนังสืออีก2-3เล่มก่อนจะไปจ่ายตังที่แคชเชียร์
วันเกิดของคนพิเศษหรอ..........ผมหวังว่าคนอย่างผมคงมีวันนั่นสักวัน....
.
.
.
.
ผมกลับมานั่งๆนอนๆที่บ้านแล้วครับตอนนี้
หันไปมองนาฬิกา โอ้โห 5 โมงเย็นแล้วหรอ (เวลาผ่านไปเร็วมาก - ไรเตอร์)
พี่เต้หลับไปแล้วคาโซฟาเลยครับ ดูท่ามันจะเหนื่อยเหมือนกันน่ะ
หลับเอาแรงมั้งครับ เพราะงานมีตอนกลางคืน
ผมก็ชักง่วงแล้วสิครับ....Z Z z z~~
ไม่ได้รู้เลยว่ามีคนหนึ่งเพิ่งเดินเข้ามาเห็นสองพี่น้องหลับอุตุหัวชนกัน ด้วยใบหน้าอมยิ้มเล็กน้อย
“ปล่อยให้นอนไปก่อนแล้วกัน”
[หลังจากนั่น 3 ชั่วโมง]
“ตองๆ ตื่นเว้ย” เสียงใคร? ผมค่อบๆลืมตา ภาพตรงหน้ามั่วไปหมดขยี้ตาสักพักก่อนจะมองคนตรหน้า คุ้นๆน่ะ ขาวๆสูงๆ
“ O.O เฮียติน!!” คนข้างหน้าผมคือเฮียตินครับ
“ เฮียมาได้ไงเนี่ย!!”
“ เดินเข้ามา -..-“
“ -*-“
“ ล้อเล่น ก็จะพาไปส่งงานอ่ะดิ พอดีเฮียก็ไปด้วย ปลุกพี่ชายเราได้แล้วมั้ง”
“ ผมว่าเฮียปลุกเองเหอะ ผมจะขึ้นไปล้างหน้า” ผมว่าก่อนจะหลีกเลี่ยงเดินขึ้นมาข้างบน
ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะว่า เฮียติน กับพี่เต้ เขาคุยๆกันอยู่ แต่ดูเหมือนจะเขิลกันเลยไม่ยอมเป็นแฟนกันสักที.........ผมรอลุ้นนานแล้วน่ะนี่ -..-
พอผมลงมา พี่เต้ก็ตื่นแล้วนั่งอยู่ที่เดิม แต่หน้าพี่เต้ดูแดงๆน่ะ
ส่วนเฮียตินก็ยื่นอยู่หน้าประตู ผิวปากสบายใจเฉิบ -..-
ช่างเถอะเรื่องของพวกเขานิ หึหึ..........
[ต่อมา....]
ไม่นานผมก็มาถึงบ้านเพื่อนพี่เต้...........
เล่นเอาผม สงสัย ไอพี่เต้มันมีเพื่อนรวยๆแบบนี้ด้วยหรอ
บ้านแบบ ใหญ่มากๆๆ เฮียตินจอดรถให้ผมเดินลงไปกับพี่เต้ก่อน
พี่เต้เดินฉลิวเข้าไปในบ้านคนอื่นโดยไม่ขออนุญาญเลยสักนิด ผมก็เดินตามหลังต้อยๆเหมือนเด็ก
พี่เต้พาผมไปตรงสระว่ายน้ำ เสียงเพลงกระหึ่ม เริ่มเข้าโสตประสาทหูผม
พอผมเห็นสภาพงาน มันคล้ายปาร์ตี้เล็กๆนี้เอง วัยรุ่นทั้งหลายกำลังสายสะโพกไปมาตามจังหวะเพลง พี่เต้ดึงมือผมไปยังโต็ะที่ดูเหมือนว่าจะเป็นเพื่อนของพี่ผม..
“ เฮ้ย! ว่าไง” พี่เต้ทักจนคนทั้งโต็ะหันมามอง เท่านั่นล่ะครับ คนทั้งโต็ะก็ลุกขึ้นมาไฮไฟล์กับพี่เต้
ดูเหมือนว่าพี่ผมจะดังในมหาลัยเหมือนกันน่ะ
“ เฮ้ยๆ นั่นใครว่ะ” ในที่สุดผมก็มีตัวตน พี่คนหนึ่งหันมาชี้ทางผม
“ อ๋อ น้องกูเอง”
“น้องมึง!!” อืมหืม ประสานเสียงกันได้สุดยอดมาก ตบมือๆ
“ สวัสดีครับ”
แต่ดูเหมือนพี่เค้าจะอึ้ง อะไรสักอย่างนี้ล่ะ เงียบทั้งโต็ะ ก่อนจะมีพี่คนหนึ่งเดินเข้าจับหัวผม
ก่อนจะหันไปหาพี่เต้..........
“ อนุญาตไมว่ะ เต้” พี่คนที่จับหัวผมพูด
“ จัดไป >..<”
เท่านั่นหล่ะ คนเกือบทั้งโต็ะก็เดินเข้ามารุมกอดผมกันใหญ่ อ็ากกกกกกกก นี้ผมไม่ใช่ตุกตาน่ะเฟ้ย!!
“ ตัวน้องมึงนิ่มมากเลยว่ะ >0<” ไม่จริงๆๆๆๆๆ
“ กรี้ดดดด น่ารักจังเลย” หล่อ ต่างหาก
“ ผมนุ่มมากๆ หอมด้วย” เฮ้ยๆ OoO มายุ่งอะไรกับกลิ่นหัวผม
“ ขาวมากๆ ผอมอีกต่างหาก” ผมไม่ใช่ผู้หญิงน่ะ -*-
เฮียตินที่เพิ่งเดินเข้ามามองผมขำ ก่อนจะขยับปากเป็นเชิงว่า นี้เป็นการต้อนรับ
ท่าทางพี่เต้ กับเฮียก็เคยผ่านมรสุมแบบนี้มาแล้วสิน่ะ -0-
“ เฮ้ยๆ พอได้แล้วมั้ง เดียวมันก็ช้ำหรอก” เสียงสวรรค์มาแล้ว ผมหันไปขอบคุณเฮียตินที่ได้ช่วยเหลือ ผมเอาไว้ ....
จำนวนมือบนตัวผมลดลงอย่างรวดเร็ว
“ น้องตองใช่ไมค่ะ” พี่ผู้หญิงคนหนึ่งถามผม
“ อ๋อ ครับ”
“ ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ ว่าไอคนอย่างเต้ จะมีน้องหล่อขนาดนี้”
“ อ้าว คนอย่างกูทำไมว่ะ”
“ คนอย่างมึงมันก็อย่างงั้นล่ะ” แล้วมันอย่างไงหล่ะ
“ เลิกทะเลาะกันได้แล้วน่ะ” เสียงพี่ผู้ชายอีกคนพูดขึ้น
“ น้องตองครับ อย่าไปสน พี่จะแนะนำให้รู้จักนะ”
พี่เค้าเริ่มชี้ต่อจากพี่เต้
“ ไอน้ำ ไอเทียน ไอมี้ ไอหญิง ไอเบีย ไอปลา ไอติน แล้วพี่ก็ชื่อเท็น น่ะ”
ผมผยักหน้าเป็นเชิงครับ ก่อนพี่วงสนทนาจะเริ่มขึ้น ตอนแรกผมก็เกร็ง แต่ไปๆมาๆพี่เค้าก็เป็นกันเอง แต่พี่เต้นี้ดูเหมือนจะส่งของมึนเมาให้ผมบ่อยจังเลยน่ะ
ยิ่งดึกปาร์ตี้ก็เริ่มสนุก
ผมโดน พี่หญิงลากออกไปเต้นด้วยดูเหมือนพี่หญิงจะเมา แต่แค่เบียร์ไม่ทำให้คนอย่างผมเมาง่ายๆหรอกครับ พี่เบียที่เดินตามาส่งแก้วไวน์ข้างในบรรจุน้ำสีขาวเอาไว้
“ ลองไม ว็อกก้า “ กล้าท้าก็กล้าสู้ๆ ผมกำลังจะกระดกว็อกก้าเข้าปาก แต่พี่เบียกลับห้ามไว้
ก่อนจะชี้ไปมุมหนึ่งที่พี่เทียนนั่งอยู่ แข่งกับพี่เทียนงั้นหรอ หึ กลัวซะที่ไหน
ว่าแล้วผมก็เดินไปนั่ง ข้างๆ ก่อนจะวางแก้วว็อกก้า
“ ผมรับคำท้า !!” ทั้งปาร์ตี้เฮ้กันใหญ่เมื่อผมรับคำท้า
ผมถือแก้วว็อกก้าเอาไว้ก่อนจะกระดก ดื่มรวดเดียวหมดแก้ว รู้สึกแสบร้อนๆในคอ
แต่ผมสนซะที่ไหน เสียงเชียร์ดังขึ้นอีกครั้ง พี่เทียนก็กระดกรอบเดียวเหมือนกัน
การแข่งเริ่มดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ
จำนวนแก้วที่ดื่มเข้าไปมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ
จนสุดท้าย.......
เพล้ง! แก้วไวน์ตกลงบนพื้นปูน ของใครนะหรอ
“ พี่เทียน พี่แพ้โผมมม~ @..@” ผมชนะ แก้วที่ 8 ของผมกระดกดื่มเหมือนน้ำเปล่า
ไม่มีสติหลงเหลืออยู่แล้ว ผมยืนขึ้นก่อนจะออกไปเต้น ผู้หญิงหลายคนยัดเบอร์ใส่มือผม
แต่ผมก็ทิ้งไปแบบต่อหน้าต่อหน้า โดยไม่รู้ตัว ตอนนี้ที่รับรู้คือ โลกเหมือนกำลังเอียง
และผมกำลัง........
[Bass talk]
ฟุ่บ!!
ผมกระชากตองที่เมื่อกี้ดูเหมือจะล้มขึ้นมา นี้ผมก็ยังสงสัยกับตัวเอง
ตอนแรกไม่นึกว่าจะได้เจอมันในงานปาร์ตี้แบบนี้
ตอนแรกเห็นมันนั่งอยู่ยังไม่แน่ในเพราะเห็นแค่ข้างๆ แต่พอมันดวลว็อคก้ากับพี่เทียนผมก็แน่ใจ
ใช่มันจริงๆ ดูว่ามันจะเมาแบบเต็มที่
สงสัยไมล่ะ ทำไมผมถึงอยู่ที่นี้
พี่เบียเป็นลูกพี่ลูกน้องผมเอง.....พี่เบียเลยชวนผมมาด้วย
แล้วแจ็กพ็อตก็ดันแตกมาเจอไอตองที่นี้
“ อือ~ จะ อาวววอีกก” ยังจะดื่มอีกหรอนี้ -..-
ผมอุ้มมัน ก่อนจะพาเดินออกมาจากงานเดินขึ้นมาชั้น 2
เอะ ผมลืมบอกไป ที่จริงงานนี้ไม่ใช่งานวันเกิดหรอกน่ะครับ
วันเกิดเป็นแค่ชื่อบังหน้า ดูจากสภาพงานก็น่าจะรู้ว่ามันเป็นปาร์ตี้ริมสระน้ำ
ดูเหมือนว่าเจ้าของบ้านจะรู้ดีว่า คืนนี้ไม่มีคนกลับบ้านแน่ๆ เลยจัดห้องเอาไว้
แล้วยัง ติดชื่อไว้หน้าห้องด้วยน่ะ -..-
ผมผลักประตูห้องที่เขียนว่า เต้ กับ ตอง
เต้คงเป็นพี่ชายมันสิน่ะ
ผมวางมันลงบนเตียงเบาๆ จัดการถอดรองเท้า จัดแจงมันให้นอนดีๆ ก่อนจะเดินไปเปิดแอร์ให้
ผมมองตาปรือๆ กับแก้มแดงๆของมัน ไม่น่าเชื่อว่าคนๆนี้จะหักอกผู้หญิงหน้าตาดีมานับไม่ถ้วน
ตอนแรกก็ไม่ค่อยเชื่อ แต่พอเห็นมันหักอกน้ำฟ้าแล้ว...วินาทีนั่น เชื่อสนิทเลย 55+
“ จะอาวว วอดดดกา อีก”
“ เฮ้อ เด็กน้อย ^^” ผมลูบผัวมันเบาๆก่อนจะลุกขึ้นพื่อเดินออกไป
แต่มันกับดึงมือผมเอาไว้.....
“เหวอออ OoO” มันกะชากผมลงมา ก่อนจะคร่อมผมเอาไว้ นี้คนเมามีแรงขนาดนี้เลยหรอ
“ ตองลุกเหอะ” แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ทำตามเลยสักนิด
ยังไม่ทันที่ผมจะตั่งตัวที่จะผลักตองออกไป...
ริมฝีปากบางๆนั่นก็ทาบลงมา....รสขมฝาดของว็อกก้าปนโพลงปากของคนบ้างคนผสมปนกันไปหมด ตอนแรกคนข้างบนดูเหมือนว่าจะรุก แต่พอผมเริ่มรุกเอง และหนักขึ้นเรื่อยๆ
ดูเหมือนฝ่ายนั่นก็ยอมแพ้และกลายเป็นฝ่ายรับแต่โดยดี....
เสียงครางในลำคคอของคนที่กำลังคร่อมผมอยุ่นั่นแสดงถึงความพอใจเอามากๆ
รสจูบนี้เนิ่นนานจนคนเหมือนจะหลอมละลายเข้าด้วยกันได้อยู่แล้ว
สุดท้ายฝ่ายนั่นก็หยุดเพราะหายใจไม่ออก
ผมกระชับเอวบางๆนั่นให้แน่นขึ้นกว่าเดิมก่อนจะพลิกตัวเองมาคร่อมแทน
“ ตองเป็นคนเริ่มเองน่ะ”
_______________________________________________________________________
ต่อเรียร้อยน่ะ ขอบอกว่าตอนนี้แต่งสด
ใช้เวลาแต่งตั่งแต่ 10 โมงกว่า รวมๆแล้ว 3 ชั่วโมงกว่าจะได้ตอนนี้ออกมา
ไม่คิดว่าจะใช้เวลานานขนาดนี้ Y0Y
ปวดหัวเลย TT0TT ไปแล้ว
เม้นเยอะๆๆๆๆๆน่ะ
ความคิดเห็น