โอ้....ท่านรองที่รัก

ข้านามกงหมิงแล้วแม่นางเล่า

นี้คือประโยคแรกที่ข้าได้ยินเจ้าเขา    

ข้ามีนามว่าอะไรแล้วเกี่ยวอะไรกับท่าน  หยุดตามข้าสะที  ข้าพูดอย่างเหลืออด  แล้วทุกอย่างก็เริ่มเบือ มองไม่ชัด  เปรี้งๆ  เสียงฟ้าผ่า  ทำให้แม่นางผู้หนึ่งสะดุงตื่นจากความฝัน  ฝันอีกแล้วทำไมฝันแบบนี่อีกแล้ว  3ครั้งแล้วนะ  นางคิดในใจ แล้วบุรุษผู้นั้นเป็นใครชื่อ...กง.. กงอะไรนะทำไมจำไม่ได้  หรงอวี๋คิดในใจ  ข้าฝันแบบนี้ซ้ำกันมันจะเกิดขึ้นจริงซินะ  เป็นแบบนี้ตลอดเลย  ทำไมข้าถึงเป็นแบบนี้  ใช่      

ไม่ผิดข้ามีความสามารถพิเศษที่ไม่เหมือนใคร  ข้ามักจะฝัน ถ้าข้าฝันอะไรซ้ำ3ครั้ง มันจะเกิดขึ้นจริง เป็นแบบมนี้มาตั้งเด็กแล้ว  เหมือนกับตอนที่ข้ายังเล็กนักข้าฝันว่าท่านพ่อเดินออกจากบ้านไปไกลแล้วก็ไม่กลับมาอีกเลยทำให็ท่านแม่เสียใจมาก แล้วมันก็เกิดขึ้นจริงนับจาก30วันจากที่ข้าฝัน เฮือย   ฝันอะไรไม่รู้ทำไมข้าไม่ฝันว่าข้ามีเงินเยอะๆ บ้าง พิข้าคิดเสร็จก็มองออกไปนอกหน้าต่าง   ฟ้ายังไม่สว่างเลย  นอนต่อดีกว่าแล้วหรงอวี๋ก็ล้มตัวนอนต่อ