คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : NEXT STATION ▶ EMPTY | Double B
EMPTY
Double B
จีวอนมองคนในอ้อมกอดด้วยความเอ็นดู ใบหน้าที่ค่อนไปทางน่ารักแต่ไม่ได้มากมายอาจจะเพราะมันมีบางส่วนที่ทำให้ใบหน้าของฮันบินไม่ได้น่ารักไปซะหมด บางมุมก็ออกจะหล่อและดูน่ากลัวไปบ้างถ้าเทียบกับพี่ชายแท้ๆของฮันบินอย่างคิมจินฮวานแล้วฮันบินหน้าตาจะดูคมกว่านิดหน่อยไม่สิ...อาจจะเพราะจินฮวานตัวเล็กและขาวกว่าฮันบินในระดับหนึ่งมันเลยทำให้เห็นความแตกต่างของสองพี่น้องที่ถ้ามองเผินๆก็ไม่มีใครคิดว่าสองคนนี้เป็นพี่น้องท้องเดียวกัน
แม้กระทั่งเขาเอง...
ครั้งแรกที่เจอฮันบินเขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าฮันบินจะเป็นน้องแท้ๆของจินฮวาน ทั้งส่วนสูงที่ต่างกันมากหรือแม้แต่หน้าตายังดูคนละขั้วจนไม่อยากจะเชื่อแต่ก็ต้องเชื่อ จีวอนรู้ตั้งแต่ก่อนคบกับจินฮวานแล้วว่าคนตัวเล็กมีน้องชายเรียนอยู่มัธยมปลายคนนึงและหลายๆคนก็บอกว่าฮันบินดุและหน้าตาไม่เหมือนจินฮวานเลยสักนิด
“นี่จีวอนแฟนพี่เองนะฮันบินอ่า”
จินฮวานแนะนำแฟนหนุ่มที่เพิ่งคบกันได้เกือบเดือนให้น้องชายคนเดียวรู้จักในคืนหนึ่งที่จีวอนจะมานอนที่บ้านด้วย เพราะจีวอนเล่นกีฬาจนเกิดอุบัติเหตุแขนหักจินฮวานเลยเป็นห่วงกลัวไม่มีใครดูแลจีวอน ตัวเองเลยรบเร้าให้จีวอนมาอาศัยอยู่บ้านจนกว่าจะหาย จริงๆจะไปนอนคอนโดของจีวอนก็ได้แต่จินฮวานห่วงฮันบิน
“สวัสดีครับ” ฮันบินยิ้มน้อยๆก่อนจะช่วยพี่ชายยกกระเป๋าของผู้อาศัยคนใหม่ไปเก็บบนห้อง
ห้องของจินฮวาน
“ขอบคุณนะน้องชาย ไว้พี่หายแล้วจะพาไปเลี้ยงไอติมตอบแทนนะ” จีวอนพูดทั้งรอยยิ้ม มือหนาขยี้ลงบนกลุ่มผมสีดำสนิทด้วยความเอ็นดู
ฮันบินผงะเล็กน้อยแล้วปัดมือนั่นออกไป แม้มันจะเสียมารยาทแต่กับคนที่ไม่สนิทมันคงจะแปลกถ้าจะให้อีกคนมาจับหัวเล่นเหมือนว่าสนิทกันมานาน เขาไม่ได้มนุษยสัมพันธ์ดีขนาดนั้นถ้าเทียบกับจินฮวานแล้วฮันบินดูเหมือนคนที่ทะนงตัวเองในระดับนึงนั่นคงเป็นสาเหตุที่เพื่อนจินฮวานหลายๆคนไม่ชอบฮันบิน
.
.
.
เกือบเดือนแล้วที่จีวอนยังคงอยู่เป็นผู้อาศัยในบ้านหลังเล็กของสองพี่น้องแม้แขนจะเกือบหายดีแล้วแต่จีอวนก็ยังเอาแต่อ้อนจินฮวานแล้วบอกว่ายังเจ็บอยู่จนจินฮวานตามใจและบ่อยครั้งที่จินฮวานต้องฝากฮันบินไว้กับจีวอนเพราะโปรเจ็คที่มหาลัยกำลังรีบจนบางครั้งจินฮวานก็ต้องนอนหอเพื่อนเพราะทำงานดึกจนกลับไม่ไหวโดยไม่รู้เลยว่าเพียงเพราะความห่างมันทำให้เขากับจีวอนไกลกันและยังสร้างสะพานที่ทอดยาวไปหาฮันบิน
“ทำอะไรกลิ่นหอมจังเลยหื้ม” เสียงกระซิบข้างหูทำให้คนที่กำลังทำอาหารอยู่ขนลุกซู่ ฮันบินขยับหนีแต่ดูเหมือนว่าอีกคนก็ยังต้องการจะแกล้งเลยเอาสองมือยันเคาน์เตอร์ครัวไว้ก่อนจะเกยคางตัวเองบนไหล่ของฮันบิน
“ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะพี่จีวอน! เดี๋ยวพี่จินฮวานมาเห็น” ฮันบินพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
จีวอนหัวเราะแล้วหันหน้าไปหอมแก้มนวลนั่นก่อนจะผละตัวเองออกมายืนใกล้ๆแทน การกระทำแบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่จีวอนทำกับฮันบินเพราะตั้งแต่วันที่จินฮวานเริ่มทำโปรเจ็คหนักขึ้นนอนหอเพื่อนบ่อยจนไม่กลับบ้านมันทำให้จีวอนเหงาและฮันบินก็เตะตาเขาเสียจนอยากได้มาเป็นเจ้าของทั้งคนพี่และคนน้อง
โชคเข้าข้างจีวอนในคืนหนึ่งที่เมากลับมาฮันบินต้องมารอเปิดประตูให้เขาและนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกต้องระหว่างแฟนพี่ชายอย่างเขากับน้องของแฟนอย่างฮันบิน ครั้งแรกของฮันบินมันทำให้จีวอนติดใจความไม่ประสีประสาบวกกับสภาวะทางร่างกายที่ต้องการเรียนรู้ของฮันบินนั่นยิ่งทำให้จีวอนเสพติดและคอยหาโอกาสเพื่อระบายอารมณ์ดิบๆกับฮันบินเสมอ
จะกลัวอะไรล่ะในเมื่อไม่กี่วันก่อนนายกับฉันเรายังมีอะไรกันบนโต๊ะกินข้าวกลางวันแสกๆได้เลยน้องฮันบิน” จีวอนพูดตอบด้วยประโยคที่ยั่วโทสะ
“มันก็จะไม่มีอีกแล้วไง เลิกมายุ่มยามกับผมซะทีถ้าพี่จินฮวานรู้เข้าพี่ก็รู้ว่าพี่เขาต้องเสียใจ” ฮันบินโต้กลับด้วยอารมณ์คุกรุ่นและพยายามที่จะกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล
จีวอนหัวเราะเหมือนทุกเรื่องที่ฮันบินพูดเป็นเรื่องโจ๊ก “นายก็อย่าบอกจินฮวานสิฮันบินอ่า คงไม่อยากให้พี่นายเสียใจใช่ไหมล่ะ ฉันก็ไม่อยากจะหักอกคนดีๆแบบจินฮวานเหมือนกันเพราะจินฮวานทั้งน่ารักแล้วก็ดีกับฉันมาก”
ฮันบินก้มหน้าลงใบหน้าขาวๆขึ้นสีแดงเพราะความโกรธจนต้องใช้เล็บมือจิกที่ต้นขาตัวเอง เขาทั้งโกรธทั้งเกลียดจีวอนแต่ใจข้างในลึกๆมันเองก็ต้องการสัมผัสบ้าๆนั่น แต่โกรธและเกลียดตัวเองที่สุดตรงที่หักหลังพี่ชายตัวเองได้อย่างเลือดเย็น ครั้งแรกที่จีวอนเมาฮันบินยอมรับว่านั่นมันคือความเผลอไผลแต่หลังจากนั้นเขาสมยอมเองทุกอย่างโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆทั้งสิ้น
ถ้าใครจะเลวที่สุดก็คงจะเป็นเขาเอง...
“ฮึก...เพราะงี้ไงผมเลยอยากให้เราจบไอ้เรื่องบ้าๆนี้สักทีพี่จีวอน ฮึก ผมเกลียดตัวเองจะแย่อยู่แล้วได้ยินไหม ฮื่อ...” ฮันบิระเบิดอารมณ์ออกมา
จีวอนถอนหายใจออกมาหนักๆแล้วเดินเข้าไปสวมกอดเด็กขี้แย มือใหญ่ลูบแผ่นหลังของฮันบินอยู่แบบนั้นจนอีกคนหยุดร้อง ไม่มีคำปลอบโยนใดๆเหมือนตอนที่จินฮวานร้องไห้ ไม่มีอะไรที่เขาให้ฮันบินได้เท่าจินฮวาน
“พี่เลือกผมหรือพี่จินฮวานก็ช่วยชัดเจนสักที...เราอยู่แบบนี้ตลอดไปไม่ได้พี่ก็รู้” ฮันบินพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้แต่ในน้ำเสียงนั้นมันปนเปไปด้วยความกลัวแม้จะรู้สึกผิดแต่เขารู้สึกดีกับแฟนพี่ชายจนต้องเกลียดตัวเอง
จีวอนจับไหล่บางนั่นแล้วจ้องมองดวงตาเรียวที่ยังมีน้ำใสๆคลออยู่ “ฟังฉันนะฮันบิน” จีวอนกลอกตาไปมาด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ “นายไม่เคยเป็นตัวเลือกมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วและฉันก็ไม่คิดจะเลิกกับจินฮวานด้วย”
แค่นี้มันก็ชัดเจนแล้วสำหรับคิมฮันบินคำตอบนั้นมันว่างเปล่าจริงๆ...
EMPTY
จบแล้วนะคะไม่มีต่อ ไม่งงเน๊อะ 555 //
ความคิดเห็น