ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ iKON & WINNER ] NEXT STATION

    ลำดับตอนที่ #13 : NEXT STATION ▶ UNHAPPY | Double B

    • อัปเดตล่าสุด 3 เม.ย. 58




    UNHAPPY

    DOUBLE B









     

     

     

    ผมไม่เคยเข้าใจว่าทำไมคนเราถึงเลิกกันง่ายๆ ยอมให้กันไม่ได้เพียงแค่บอกว่า “ให้อภัย” ทุกอย่างก็จบไม่ต้องมานั่งร้องไห้ฟูมฟายเสียน้ำตา ผมคิดว่าคนเราควรมีความทรงจำที่ดีตอนคบกันให้ได้มากที่สุด มองข้ามเรื่องไม่ดีของอีกฝ่ายเพื่อที่เราจะได้รักต่อไป

     

    มันไม่สวยงามอีกต่อไปแล้ว

    การโกหกของคุณผมรังเกียจมันเต็มทน

    อย่ามาแกล้งทำตัวสั่นอย่ามาพูดกับผม

    อย่ามาจับมือผมอีก ไปให้พ้น

     

    “ฮันบินพี่ขอโทษ พี่ขอโทษจริงๆนะได้โปรดเถอะนะให้อภัยพี่นะครับคนดี”

     

    เสียงอ้อนวอนของพี่เขาทำให้ผมใจอ่อน กี่ครั้งที่มันเป็นแบบนี้กี่ครั้งที่ต้องยอมให้เขามีคนอื่น กี่ครั้งที่ต้องทนเห็นเขาดีกับคนอื่นไปทั่ว เขาจูบกับคนอื่น นอนกับคนอื่น แล้วเป็นผมที่ให้อภัย

     

    “เมื่อไหร่พี่จะเลิกมันซะที พี่คิดว่าผมทนได้แค่ไหนพี่จีวอน พี่เลิกมันได้ไหมแบบที่เคยบอกจะทำเพื่อผม”

     

    คุณก็แค่ทำผิดซ้ำซากอย่างที่เคยเป็นมานั่นแหละ

    คุณไม่กล้าจะมองตาผมด้วยซ้ำไป

    และคุณบอกว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่คุณจะทำ

     

    “มันเป็นความผิดของพี่เองฮันบินอ่า พี่ขอโทษ”

    “พี่จะทำตัวให้ดีกว่านี้”

     

    พี่จีวอนดึงผมเข้าไปกอดแน่น ตัวของเขาสั่นสะอื้นไม่ต่างจากผม คำขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่าดังก้องในหูผม ผมรู้สึกเลยว่าตอนนี้ไหล่ของผมกำลังชุ่มไปด้วยน้ำตา

     

    ไม่อีกแล้ว!!!ขอโทษนะ

    ผมจะไม่ยอมปล่อยให้เป็นแบบนี้อีกแล้ว

    นี่น่ะหรอ?ความรักที่คุณพร่ำเพ้อพูดถึง

    รู้สึกดีหรอที่ได้ร้องไห้ให้กับเรื่องแบบนี้

    คุณยังมีความเป็นคนอยู่หรือเปล่า

     

    “นายรักพี่ไม่ใช่หรอฮันบิน...นายขาดพี่ได้รึไงกัน”

    “หรือนายไม่ได้รักพี่แล้ว”

     

     

    ใช่ ผมเคยรักคุณ

    แต่ตอนนี้ผมรังเกียจคุณมากเหลือเกิน

     

    “อย่าทิ้งพี่ไปได้ไหมฮันบิน พี่รักนายจริงๆนะ นายทำแบบนี้พี่เจ็บนะรู้ไหม”

     

    ตอนนี้ ผมไม่สนใจแล้วว่าคุณจะเป็นยังไง

    คุณมาบอกรักผมตอนนี้เนี่ยนะ

    คุณไปเอาความกล้ามาจากไหน

     

    “นายมีค่าสำหรับพี่นะ นายเป็นทุกอย่างในชีวิตพี่นะฮันบินอ่า อย่าเงียบแบบนี้สิ”

     

    คุณพูดว่าผมคือทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับคุณ

    แต่สำหรับผมคุณแม่งไม่มีค่าอะไรแล้วล่ะ

    อย่าเข้าใจผิดสิ ว่าผมจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ

    ผมพูดกับตัวเองไม่รู้กี่ครั้ง

    ชีวิตผมดีสุดๆก็ตอนที่ไม่มีคุณนี่แหละ

     

    “นายลืมเรื่องของเราแล้วหรอ คำสัญญาที่เคยบอกพี่ไงฮันบิน”

    “ทุกๆอย่างที่เราเคยทำด้วยกัน มันเป็นความทรงจำที่ดีไม่ใช่หรอ”

     

    ความทรงจำหรอ

    โยนไปให้หมามันเถอะ!!

    พอเถอะ! ก่อนที่ผมจะหยาบคายมากไปกว่านี้

     

    “พี่ออกไปจากชีวิตผมสักทีพี่จีวอน ไปให้พ้นๆหน้าผมสักที”

     

    พี่จีวอนกอดผมแน่นขึ้นพยายามอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ผมฟัง คงคิดว่าผมดักดานเสียเต็มประดาเลยไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แค่เพื่อนเขา ถ้าเป็นครั้งแรกผมคงเชื่อแต่นี่มันเกินสิบครั้งแล้วมั้งที่ผมให้อภัย

     

    “ได้โปรดฮันบิน นายเป็นครึ่งหนึ่งของพี่ ส่วนพี่ก็เป็นครึ่งหนึ่งของนายไม่ใช่หรอ”

     

    ครั้งหนึ่งคุณเคยเป็นความสวยงามในชีวิตผม

     แต่ตอนนี้คุณน่ะมันไม่ใช่แล้ว

    ปัญหามันอยู่ที่ตรงนี้แหละ

     

    “พี่ยังกล้าพูดอีกหรอว่าผมเป็นครึ่งหนึ่งของพี่ในเมื่อความรักของพี่ พี่ก็แจกจ่ายให้มันไปทั่ว พี่กล้าพูดอีกหรอพี่จีวอน!

     

    บางทีที่ผ่านมา

    เราอาจจะแกล้งทำเป็นว่ารักกันก็ได้นะ

    ไอ้คำว่าตลอดไปก็แค่สิ่งที่ทำให้เราถูกผูกมัด

    แต่มันไม่ใช่ความรักหรอก

     

    “ฮึก ฮันบินอ่า...อย่าใจร้ายกับพี่แบบนี้สิ พี่ไม่เคยมองใครสำคัญเท่านายนะ”

     

    หยุดเสแสร้งว่ากำลังร้องไห้ซะที มันน่าขยะแขยง

    คุณนี่มันเล่นละครเก่งนะ

     

    “พี่เลิกพูดซะทีเถอะผมเบื่อที่จะฟังแล้วจริงๆ ผมทนไม่ไหวแล้วจริงๆ”

    “นายมีคนใหม่ใช่ไหมฮันบิน!! นายเลยไม่อยากฟังพี่กำลังจะอธิบาย”

    “นายอยากให้พี่ตายใช่ไหมฮันบิน นายถึงจะยอมฟังพี่

     

    ผมถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย อยากจะพูดตะโกนใส่หน้าว่าเขามันน่าสมเพช คำอธิบายอะไรมันไม่มีประโยชน์ที่ผมจะต้องฟัง พี่จีวอนก็ชอบอ้างแบบนี้ตอนเถียงไม่ชนะ โมเมโยนความผิดนั่นมาให้ผม บอกว่าผมมีคนอื่น

     

    อย่ามาแก้ตัวกับผม

    หุบปากคุณได้แล้ว!

    ถึงคุณพูดคุณจะตายถ้าคุณเลิกกับผม

    แล้วยังไง ผมไม่สนใจหรอกนะ

     

    คนหลอกลวง!!!

     

    “พี่คิดอย่างผมจะมีคนอื่นหรอ พี่ก็รู้อยู่เต็มอกว่าผมรักพี่”

    “แต่ผมเหนื่อยวะ เหนื่อยกับคนแบบพี่แล้วจริงๆ”

     

    ตอนนี้ได้โปรดถอดหน้ากากน่าสงสารของคุณออกเถอะนะ

    แล้วทางใครทางมันเถอะนะ

     

    “ก็ได้ถ้านายอยากเลิกมากนักเราก็เลิกกัน ฉันก็เหนื่อยกับเด็กแบบนายเหมือนกัน น่ารำคาญ”

     

    ผมขอให้คุณไม่มีความสุข

    เพราะผมไม่มีความสุขและความรักอีกต่อไปแล้ว

    ผมจะภาวนาขอให้คุณเสียใจไปตลอดชีวิต

     

    “ไปตายซะ!! ได้ยินไหมคิมจีวอนไปตายที่ไหนก็ไป!!

     

    พี่จีวอนเก็บเสื้อผ้าในตู้ใส่กระเป๋า เขากวาดของที่อยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งจนหล่นเกลื่อนกระจัดกระจายเต็มห้อง สลับกับหัวเราะ มือเขากำลังกดโทรศัพท์ถึงใครบางคน ปากหยักระบายยิ้มตอนหันมามองหน้าผม คงคิดว่าผมจะเจ็บล่ะสิ

     

    ผมขอโทษอย่างสุดซึ้งขอโทษจริงๆนะ

    ที่ไม่ได้เป็นคนดีที่จะหวังให้คุณมีความสุข

    แต่จะให้ทำไงได้ล่ะ

    ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ มันก็ไม่ยุติธรรมน่ะสิ

     

    Fuck off! and leave me alone

     











     

    :)


    ฟิคอัลไลคะะะะะะะะะะะะะะะะะะ 5555555
    ไม่มีเนื้อน่ำล้วนๆ อยากแต่งเฉยๆไม่มีเหตุผล .... sorry TvT
    เป็นฟิคผสมเนื้อเพลงของเฮียซานอี ฟิค 30 เพลง 70 
    555555555555555555555555555555555 
    ในเลขห้ามีน้ามตาซ่อนอยู่ แค่นี้แหละ
    Tran: soulin98
     
    ’ cactus
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×