คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : NEXT STATION ▶ HE'S A MONSTER | Double B
HE’S A MONSTER
DOUBLE B
มีคนเคยนิยามไว้ว่าเมื่อไหร่ที่ผู้หญิงหึงนั่นคือสงครามโลกครั้งที่สามกำลังจะเกิดขึ้นแต่สำหรับจีวอนเมื่อไหร่ที่ฮันบินทำตัวแบบที่เขากำลังจะกล่าวมานี้ เชื่อสิว่าสงครามที่เคยมีมาทั้งโลกมันยังเทียบไม่ได้เลย จีวอนไม่รู้ว่าหลังๆฮันบินโดนแทฮยอนล้างสมองอะไรมาบ้างแต่เจ้าตัวดีของเขางอแงน้อยลง
คุณคิดว่ามันก็ดีแล้วใช่ไหมล่ะ
แต่สำหรับผมไม่เลยสักนิด…
1.ฮันบินมีเวลาให้น้อยลง
จีวอนมองฮันบินที่ลุกขึ้นแต่งตัวตั้งแต่เช้าตรู่ทั้งๆที่มีเรียนตอนบ่าย เจ้าตัวปฏิเสธที่จะให้จีวอนไปส่งซึ่งถ้านับครั้งนี้ก็ครั้งที่สิบในรอบหนึ่งเดือน ถ้าเป็นเมื่อก่อนโอเคจีวอนจะคิดว่าก็ดีเหมือนกันเขาจะได้นอนหลับสบายไปจนเที่ยงเพราะเมื่อก่อนพอฮันบินตื่นเช้าเขาก็ต้องตื่นเช้าตามเหตุผลก็คือนอนเตียงเดียวกัน จีวอนเคยคิดว่าเหตุผลของฮันบินมันเรียกว่า “ข้ออ้าง” ชัดๆแต่เขาก็ขัดไม่ได้ ไม่ว่าจะง่วงแค่ไหนก็ต้องตื่นไปส่งฮันบินได้ทุกเวลา
แต่ตอนนี้หรอ...ก็อย่างที่เห็น
“ตกลงว่าเราจะไปเองจริงๆหรอ พี่ไม่ง่วงเลยนะวันนี้ไปส่งได้สบายๆเผื่อเราจะไปกินข้าวกันก่อนไง” จีวอนนั่งอยู่ปลายเตียงในชุดไปรเวทสีดำทั้งชุดพร้อมสแนปแบ็คใบโปรดบนหัว
ฮันบินส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มซื่อๆ “ไม่เอาอ่ะ อยากไปเองแล้วพี่ก็นอนต่อก็ได้หนิเมื่อคืนก็กลับดึกไม่ใช่หรอ”
“ใช่ก็พี่ทำงานไง เราก็รู้พี่ไม่ได้โกหกแล้วนะไม่เชื่อโทรถามแทฮยอนก็ได้” จีวอนรีบแก้ตัวไม่ใช่เขาร้อนตัวแต่อยากอธิบายตั้งแต่เนิ่นๆเขากลัวฮันบินเสียใจอีก ครั้งที่แล้วที่น้องมันไม่เม้งแตกแต่ดันร้องไห้บอกว่าจะเลิกจีวอนบอกตามตรงว่ารู้สึกผิดมากที่สุด
“ผมรู้น่าผมเชื่อใจพี่อยู่แล้ว แต่ผมอยากไปเองอ่ะจริงๆงั้นผมไปก่อนนะ อ่อแล้วก็ตอนเย็นไม่ต้องไปรับนะจะไปเมียงดงกับเพื่อนๆอ่ะไว้จะกลับเอง” ฮันบินพูดรัวก่อนจะหยิบกระเป๋าเป้บนโต๊ะแล้วเดินออกไปจากห้องนอนทิ้งคนรักที่ทำสีหน้าไม่เข้าใจไว้เบื้องหลัง
จูบก่อนไปเรียนก็ไม่มี
คำพูดเตือนให้กินข้าวก็ไม่ได้ยินมานานแค่ไหน
จีวอนนั่งทึ้งหัวตัวเองอยู่ใต้คณะ เขาตั้งใจจะมารับฮันบินไปกินข้าวเย็นไม่ก็ขอไปเดินเมียงดงด้วยแต่ผิดคลาด ฮันบินออกไปตั้งแต่บ่ายสามคลาดกันครึ่งชั่วโมง
จีวอนอยากจะขำ
“กูไม่เข้าใจจริงๆเลยวะ ฮันบินแม่งไม่อ้อนกูเลยเดี๋ยวนี้ ไปเรียนเองกลับเองทำทุกอย่างด้วยตัวเอง ไม่จูบไม่มาหนุนตักไม่บอกราตรีสวัสดิ์ กูเครียด” จีวอนใช้สองมือขยุ้มหัวตัวเองพลางปรับทุกข์กับยุนฮยองและเพื่อนๆในกลุ่ม มินโฮไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วยเพราะไปกับพวกแทฮยอนฮันบินเหมือนกัน
“มึงไม่เคยเป็นแบบนี้นะเว้ย แปลกดีปกติน้องนี่อ้อนมึงจะตายแถมกูจำได้นะตอนมึงไม่ไปรับฮันบิน น้องแม่งเม้งแตกเลยนะ แปลกดีวะหรือว่าน้องมีคนอื่น”
คำพูดของยุนฮยองดังมีดหอกแหลมๆปักเข้ากลางอก
“คังซึงยูน” จีวอนพึมพำเบาๆก่อนจะขอตัวกลับ
จีวอนรู้จักบ้านซึงยูนดีเพราะหมอนั่นสนิทกับรุ่นพี่เขาคือมินโฮ จริงๆซึงยูนก็เป็นพี่เหมือนกันแต่พอมาจีบฮันบินโอเค ไม่มีคำว่าพี่ในพจนานุกรมของจีวอนสำหรับซึงยูนอีกต่อไป เขาจอดรถใกล้ๆบ้านของซึงยูนถัดไปอีกสองหลังตาคมกำลังเพ่งมองบางอย่างที่ยืนอยู่หน้าประตูบ้านซึงยูน ท่าทางลับๆล่อๆนั้นทำให้จีวอนรู้สึกแปลกๆ
“คิมฮันบิน!” เสียงดังฟังชัด จีวอนเดินดุ่มๆไปหาคนรักที่ทำหน้าเหวอก่อนจะกระชากแขนผอมๆนั่นจนตัวอีกคนลอยหวือมาปะทะอกแกร่ง
“นี่เมียงดงหรอ พี่เพิ่งรู้ว่าบ้านซึงยูนคือเมียงดง แบบนี้ใช่ไหมที่เดี๋ยวนี้ไม่มีเวลาให้พี่!” จีวอนตะคอกเสียงดัง ออกแรงบีบข้อแขนอีกคนจนฮันบินหน้าตาเหยเก
“จะบ้ารึไงเล่า พี่น่ะรู้ตัวบางไหมว่ามาผิดบทแผนแตกหมดแล้ว!” ฮันบินตะคอกกลับชี้เข้าไปในบ้านซึงยูนที่มีจินอูยืนทำหน้าเหลอหลาอยู่ในบ้าน แทฮยอนที่จอดรถอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับมินโฮและซึงฮุนหัวเราะลั่นเมื่อเห็นหน้าเอ๋อๆของคิมจีวอน
“เรื่องห่าอะไรวะเนี่ย” จีวอนสถบ
ฮันบินจับหน้าเอ๋อๆของจีวอนให้หันมาสบตากันตรงๆ แววตาขี้เล่นถูกส่งให้จีวอนพร้อมด้วยรอยยิ้มที่จีวอนชอบ
“ก็พี่น่ะมาทำแผนสารภาพรักของพี่ซึงยูนพังไง คิมบับคนโง่”
จีวอนทำหน้าสำนึกผิดอยู่ปลายเตียง ฮันบินบ่นเขาตั้งแต่บ้านซึงยูนจนถึงคอนโดแถมพวกมินโฮยังคุยในกันไลน์กลุ่มล้อเข้ากันอย่างสนุกสนาน โอเคจีวอนยอมรับว่าอาย แต่ก็โล่งใจที่ซึงยูนมีแฟนเป็นตัวเป็นสักที
“ผมขอโทษที่ไม่ค่อยมีเวลาก็พี่ซึงยูนเขาให้ผมเป็นพ่อสื่ออ่ะ” ฮันบินนั่งลงบนตักจีวอนพิงหัวกับอกแกร่งพูดด้วยท่าทางออดอ้อน
“แล้วเป็นอะไรกับมันถึงต้องยอมช่วยมันจนลืมแฟนตัวเอง” จีวอนบ่นแต่มือหนากลับกอดเอวคอดแน่นฝังจมูกลงบนแก้มขาวนวล
“ก็เขาบอกว่าถ้าช่วยจะให้ตัวไปเซจูสองใบอ่ะ ผมอยากไปกับพี่หนิ” ฮันบินสารภาพเสียงอ้อมแอ้ม
“แค่เนี้ย...” จีวอนเลิกคิ้วถามด้วยใบหน้ายิ้มๆ
“มาให้พี่ลงโทษเลยนะเด็กดื้อ คืนนี้ไม่ต้องนอนส่วนเซจูน่ะพี่จะพาเราไปแน่นอนแต่หลังจากที่พี่อิ่มท้องจากการกินของหวานก่อนนะ”
ถึงจะส่ายหน้าแต่แน่นอนว่ายังไงจีวอนก็จะเอาเวลาที่หายไปมาใช้คืนนี้ซะให้หมด
2.ฮันบินชอบโชว์
จีวอนไม่อยากจะบอกว่าหุ่นขาวๆของฮันบินตอนที่อยู่บนเตียง ในห้องน้ำหรือแม้กระทั่งตอนตื่นนอนผมยุ่งๆบนตัวไร้ซึ่งอาภรณ์ใดๆ
ฮันบินไม่ใช่ผู้ชายในหุ่น S ไลน์แต่ขอโทษเถอะฮันบินน่ะสุดยอดแล้วสำหรับจีวอน แผ่นอกขาวๆที่บนนั้นมีขนมหวานที่เขาชอบดูดกินมันประดับอยู่
“พี่จีวอนฮันบินไปว่ายน้ำนะ”
จีวอนที่กำลังทำงานส่งอาจารย์รีบหันหน้ามาหาแฟนตัวเอง เขาทิ้งปากกาในมือแล้วล็อคคอฮันบินไว้หลวมๆ จนมินโฮเอ่ยแซว
“ไม่ได้เด็ดขาดนะ! ถ้าฮันบินอยากว่ายน้ำฮันบินต้องรอพี่ไปเองไม่ได้แทฮยอนพาไปก็ไม่ได้ใครก็ไม่ได้ถ้าไม่ใช่พี่”
“แต่เมื่อวันก่อนผมก็ไปว่ายน้ำกับชานอูมาแล้วนะ” ฮันบินพูดยิ้มๆ
“ว่าไงนะ!!!”
จีวอนตะโกนคอแทบแตก อาการหวงแฟนออกนอกหน้าบอกเลยว่าไม่ใช่แค่จีวอน มินโฮเองก็ไม่ต่างกัน เขามองหน้าน้องชายคนสนิทยิ้มๆ แววตาที่เหมือนจะพังโลกได้ทั้งใบหรือแม้แต่น้ำเสียงแข็งกร้าวตอนนี้ มินโฮไล่จีวอนให้ออกไปเคลียร์กับฮันบินไกลๆเพราะตอนนี้เขากำลังรบกวนสมาธิของคนทำงาน
“งั้นไปว่ายน้ำกันเดี๋ยวนี้เลยคิมฮันบิน”
ฮันบินโวยวายไปตลอดทางเลยไม่ได้ฟังว่าจีวอนกำลังโทรศัพท์ถึงใคร พอมาถึงสระว่ายน้ำของมหาลัยไม่มีใครอยู่สักคนทั้งๆที่ปกติมันจะต้องมีคน ฮันบินมาว่ายประจำไม่เคยบอกจีวอนเพราะแทฮยอนบอกเขาว่าถ้าบอกจีวอนหมายถึงจะไม่ได้ว่ายน้ำอีก แถมยังบอกอีกว่าไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้ฮันบินหรอกน่าอย่างน้อยก็มีมินโฮที่นั่งหน้าตึงอยู่ข้างสระกับจุนฮเวที่นั่งมองชานอูเขม็งมาด้วย ทุกคนไม่กล้าเข้าใกล้แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่กล้ามองสักหน่อย แต่ฮันบินคิดเสมอว่าเขาคือผู้ชาย บนร่างกายของเขาก็ไม่ต่างจากคนอื่น
“ลงไปว่ายให้พอแล้วจากนี้ไม่ต้องมาว่ายน้ำอีกนะถือว่าพี่ขอ” จีวอนบอกก่อนจะนั่งลงข้างๆสระ
“ทำไมอ่ะ ฮันบินชอบว่ายน้ำหนิ พี่จีวอนก็รู้” ฮันบินพูดขัดด้วยน้ำเสียงงุ้งงิ้ง
“ถ้าอยากว่ายจะพาไปว่ายที่สระบ้านพี่ พ่อกับแม่อยากเจอเราพอดีจะชวนแทฮยอนหรือชานอูพี่ก็ไม่ว่า แต่อยากว่ายที่นี่ให้ไปหาชุดเกราะมาใส่พี่ถึงจะอนุญาต” จีวอนพูดเสียงแข็ง
“ขี้โกงวะ ไม่สนใจพี่แล่วไปว่ายน้ำดีกว่า”
จีวอนมองคนรักที่กำลังว่ายน้ำไปมาอยู่กลางสระ แผ่นหลังขาวๆ ผิวนวลเนียนมันน่ามองขนาดไหนมีแต่จีวอนที่รู้ดี จีวอนรู้ว่าฮันบินน่ะหวานขนาดไหน แล้วจะให้เขาปล่อยให้คนอื่นมาจ้องของๆตัวเองรึไง คิดแล้วก็โมโหไม่รู้ว่ามินโฮหรือจุนฮเวแอบมองฮันบินไปเท่าไหร่แถมไม่มีการบอกกล่าวเขาเลยสักนิด
ฮันบินว่ายน้ำมาใกล้ๆก่อนจะหยุดข้างๆของจีวอน แขนผอมกอดเกยอยู่ริมสระน้ำเงยหน้ามองจีวอนที่จ้องลงมาพอดี
“ฮันบินก็ผู้ชายทำไมพี่จีวอนต้องห้ามให้ฮันบินโชว์ด้วย” ฮันบินถามอย่างสงสัย
“เฮ้อ...ไม่ว่าจะร่างกายหรืออะไรก็ตามที่เป็นของฮันบินพี่ก็หวงทั้งนั้นไม่อยากให้คนอื่นเห็น ทั้งตาซื่อๆที่จ้องพี่ จมูกโด่งๆ ปากสีชมพูที่พี่ชอบหรือแม้กระทั่งสองข้างแก้ม รอยยิ้ม ทุกอย่างในตัวฮันบินพี่หวง” จีวอนพูดก่อนจะขยี้กลุ่มผมสีดำสนิทเบาๆ
“งั้นต่อไปตอนเล่นบอลเล่นบาส ห้ามพี่ถอดเสื้อ ห้ามโชว์ ห้ามๆๆ ฮันบินก็ไม่ชอบผู้ชายขี้โชว์หรอกนะ”
ฮันบินพูดด้วยน้ำเสียงติดตลกก่อนจะผละออกจากจีวอนแล้วว่ายน้ำต่อ ส่วนจีวอนก็ได้แต่มองคนรักอยู่แบบนั้นและไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมถึงไม่มีคนมาเล่นในเวลานี้ในเมื่อจีวอนโทรบอกเพื่อนให้เคลียร์พื้นที่ให้ตั้งแต่ลากมาแล้ว ใครจะไปยอมให้คนมองฮันบินอีกกันเล่า
แม้แต่คนอ่านคุณก็ห้ามจินตนาการถึงฮันบินของผมนะ!
3.ฮันบินเป็นปีศาจ
เมื่อก่อนฮันบินจะนิ่งๆเพราะไม่สนิทกับใครแต่เวลาผ่านไปจากเสือดุๆก็ลิงดีๆนี่แหละ จีวอนไม่คิดหรอกว่าตอนนั้นหลังจากคบกันมันจะเป็นยังไง เขาก็แค่ชอบฮันบินในแบบที่เป็นไม่ว่าจะนิ่ง จะงอแง หรืออยู่ไม่นิ่งเหมือนตอนนี้จีวอนก็ชอบทั้งนั้น
มีหลายคนมองฮันบินไม่น่ารักและดูไม่ค่อยชอบฮันบินเท่าไหร่นัก ตอนแรกๆมินโฮกลัวฮันบินยังกับอะไรดีบอกว่าหน้าหวานๆนั่นมันดุจะตาย แถมสายตาแข็งท่าทางหยิ่งๆนั่นอีก มินโฮเคยพูดด้วยซ้ำว่าเขากับฮันบินคงคบกันไม่ได้นาน แล้วดูตอนนี้มินโฮมีแฟน จีวอนอยากจะขำให้ฟันล่วงฮันบินว่านิ่งงั้นคูณสิบของฮันบินเข้าไปในร่างแทฮยอนสิ ยิ่งกว่าอีกเป็นสิบๆเท่า
แต่หลังจากนั้นไม่นานสองคนดูสนิทกัน ฮันบินสนิทกับทุกคนที่เป็นเพื่อนเขา พี่เขา หรือพวกรุ่นน้องในกลุ่ม ยุนฮยอง มินโฮ แทฮยอน หรือแม้กระทั่งซึงยูนอย่างที่บอกไป
“เดี๋ยวนี้ฮันบินน่ารักดีเนอะ” มินโฮพูดกับจีวอนพลางกัดเนื้อบาบีคิวจากไม้แล้วเพยิดหน้าไปที่ฮันบินซึ่งกำลังถ่ายรูปอยู่กับชานอู ปากจู๋ๆ แก้มป่องๆ ที่ชอบทำเวลาเผลอหรือตอนถ่ายรูป
แม่งน่ารักฉิบหาย!
“มาชมแฟนผมทำไมวะ ห้ามมองว่าฮันบินน่ารักนะเว้ยพี่” จีวอนกอดคอมินโฮแล้วบ่นข้างๆหู
“ก็ตอนนั้นมึงบอกให้กูเปิดใจมองน้อง” มินโฮเลิกคิ้วแล้วยิ้มกริ่ม
“แต่ตอนนี้ขอสั่งให้ปิดใจได้แล้วมองแต่เมียพี่ก็พอ นู้นยืนคุยกับผู้ชายอยู่น่ะ” จีวอนเบ้ปากไปที่เตาปิ้งบาบีคิว
มินโฮเดินหน้าตึงจากไปแล้วเหลือแต่จีวอนที่ยังยืนอยู่ที่เดิม มองฮันบินเงียบๆด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ฮันบินมีสังคมและไม่โดดเดี่ยวจีวอนรู้สึกดีใจ เขาไม่ชอบให้ฮันบินเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลกนี้ เพราะท่าทางแบบนั้นถึงจะดูหยิ่งๆแต่แววตาเศร้าๆนั่นทำให้จีวอนตรงเข้าไปทำความรู้จักจนได้เป็นแฟนกัน ฮันบินเป็นคนอดทนจีวอนรู้ดี ไม่งั้นคงบอกเลิกเขาไปแล้วตัดเขาทิ้งไปแล้วหลังจากทำน้องร้องไห้มาหลายครั้ง
เหมือนเวรกรรมจะตามทันตอนนี้กลายเป็นเขาเองที่ต้องมานั่งเป็นเหมือนฮันบินเมื่อก่อน ทั้งหวง ทั้งหึง ไม่อยากให้น้องมองใครสำคัญกว่าเขาและไม่ต้องการให้ฮันบินใจดีเหมือนตอนที่ช่วยซึงยูน ตาเรียวจ้องที่ฮันบินแล้วถอนหายใจออกมาแรงๆก่อนจะก้มหน้าลงเขี่ยพื้นหญ้าเล่น
หมับ!
“ไม่สนุกหรอคิมบับ”
จีวอนหัวเราะแล้วกอดตอบคนรัก
“ที่ไหนมีฮันบินพี่ก็สนุกหมดแหละหื้ม”
ฮันบินยิ้มกว้าง “ฮันบินรักพี่จีวอนนะ”
หัวใจของจีวอนเต้นแรก ตลกดีว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้ยินคำว่ารักจากปากฮันบิน แต่พอได้ยินทีไรมันรู้สึกแปลกๆทุกที ฮันบินเหมือนปีศาจเหมือนมีเวทมนต์ทำให้เขาตกหลุมรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ถ้าฮันบินเป็นสโนว์ไวท์เขาจะเป็นคนแคระที่ดูแลสโนว์ไวท์มาตั้งแต่ต้น
ถ้าฮันบินอันนาเขาก็จะเป็นโอลาฟ
ถ้าฮันบินเป็นหนูน้อยหมวกแดงเขาก็จะเป็นนายพราน
ถ้าฮันบินเป็นปีศาจ จีวอนสาบานว่าเขาจะยอมเป็นทาสรัก (น้ำเน่าวะ)
“พี่ก็รักฮันบินนะ”
MONSTER
ฮันบินมีแต่แบบ 1-100 ความผิดสำหรับเราคือน่ารัก ;///; สปอยละเกิ๊น
ก็อาจจะหวานไปนิด .. รึเปล่า 555
เราไม่รังแกฮันบินแล้วนะตอนนี้ปล่อยให้พี่บาบิเขารังแกไปเนอะ
เพลงดีนะเพลงนี้เราชอบ T-T แง้งง เสียงน้องมี่ เสียงพี่บี๋และจูจู .
’ cactus
ความคิดเห็น