Dangerous love (chanyeol x you)

ลำดับตอนที่ #6 : CHAPTER 5

CHAPTER 5

คุณเดินเหม่อลอยเข้าห้องเรียนมาคนเดียวเเต่เช้าก็เรื่องเมื่อวานนะสิที่ทำเอาคุณเดินเหม่อลอยขนาดนี้..ชานยอลเขาคิดไรของเขาอยู่นะ      

''เเจ็คสันนายหายไปไหนมาเมื่อวานนะ''  คุณเดินเข้าไปเเจ็คสันทันทีเมือเจอเขาเดินคอตก

''ก็..ไม่สบายนะ''   เเจ็คสันหันมาตอบ   ''อ่อเเล้วไปเดทกับจงอินเป็นไงบ้าง?''

''นายรู้ได้ไงอ่ะ0_0''

''เขาออกจะลืมกันให้เเซดว่าหัวหน้าชมรมบาสเกตบอลไปเดทกับเด็กมอสี่ที่ชื่อว่าเมอี''  

''ห้ะ-0-''   คุณอ้าปากหวอนี่กะอีเเค่ไปไหนกับจงอินคุณดังเลยไงเนี้ย?

''ฉันง่วงละขอนอนนะ''  เเจ๊คสันนอนฟุบลงคุณที่เห็นเเจ็คสันนอนเเล้วจึงไม่อยากรบกวนจึงเดินไปที่ห้องเรียนตัวเองเเต่หารู้ไม่ว่า

..เขากำลังผิดหวัง..

ตึก..ตึก..

คุณเดินออกมานอกห้องเรียนก็มันถึงเวลาพักเเล้วนี่นาส่วยยัยยูจินก็ช่วยอาจารย์จัดของอยู่

''โย่วเมอี''   จงเเดหรือเฉินมาเเตะไหล่คุณ

''อ้าวพี่เฉิน><''   คุณกับเขาสนิทกันอยู่เพราะเขาเป็นรุ่นพี่ที่คอยช่วยเหลทอคุณเสมอโดยเฉพาะเวลาคุณโดนเเกล้งไม่ว่าจะเฉินหรือซิ่วหมินมีสองคนนี่ละ

''จะไปไหนละ?''   ซิ่วหมินล้วงกระเป๋ากางเกงถามคุณขึ้น

''เมจะไปกินข้าวอ่ะหิวมากเลย''   

''เเล้วทำไมมาเดินคนเดียวเเถวนี้มันเปลี่ยวนะเกิดโดนฉุดเข้าห้องน้ำขึ้นมาจะทำยังไง?''   เฉินบอกด้วยความเป็นห่วง

''เเหม่พี่เฉินฉันว่าฉันดูเเลตัวเองได้นา-0-''

''ยัยเด็กดื้อพูดเเล้วยังจะเถียงอีกนะ- -''

''งะ''

''ไปกินข้าวที่กลุ่มพี่ดีกว่าเนอะ''   ซิ่วหมินบอกขึ้นคุณพยักหน้ายิ้มเป็นเชิงตกลง

โรงอาหาร

ทุกอย่างดูวุ่นวายมากบางทีคุณก็หนวกหูนะเเต่ก็ทำเป็นไม่ได้ยินไปละกัน

''้อ้าวเมอีมากินข้าวกับพวกพี่หรอ?''  จงอินเดินเข้ามากอดคอเมอี   ''ดีเลยอุ่นกายอุ่นใจมีเธออยู่ใกล้ๆ''

''เเค่กๆๆ''   

''ชานยอลมึงเป็นไรวะ?''   เเบคหันมองชานยอล

''ป่าวๆเเค่สำลักข้าว''  ชานยอลบอกปัดๆพร้อมกับกินต่อ

''เมอีวันนี้ไปดูหนังกับพี่ดิเดี๋ยวคืนนี้พี่ไปส่งเเต่ถ้าไม่อยากกลับบ้านค้างบ้านพี่ได้''  จงอินพูดขึ้นทำเอาคุณเเทบหน้ามุดโต๊ะ

''พอเลยมึงนะ''   เทาตบหัวจงอิน     ''รู้สึกว่าจะเสนอตัวไปละไปบ้านพี่ดีกว่าเนอะเมอี''   เทากดหัวไคจนหน้าทิ่มโต๊ะ  

''พอๆกูว่าน้องเขาจะกินข้าวมานี่เลยมึงนะ''   ลู่ห่านที่มองอยู่นานดึงเทาออกมานั่งกินข้าวดีๆพอเทาดื้อลู่จะตบหัวเทาหนึ่งทีจนเทาเชื่อฟังง่ายดายมาก..

''สรุปไงไปดูหนังกันนะ''

''..ก็ได้คะพี่ไค^^'' 

จะรู้ไหมคำตอบนั้นที่ตอบมาทำให้อีกคนมองคุณไม่ละสายตาเลย..

ทั้งๆที่เขาเกลียดคุณ..เเละอยากกำจัดคุณออกไปจากป๊ากับม๊าตัวเอง

..เเต่ใจเขากลับเปลี่ยนไปหรอ?..

4.30

''อยากดูเรื่องไรละพี่ตามใจเธอเลย^^''    จงอินหันมาบอกกับคุณซึ่งคุณก็เก้ๆกังๆไม่กล้าเลือก

''ก็...อยากดู..''   คุณยืนจิ้มนิ้วตัวเองไม่รู้เลือกไม่ถูก    ''เรื่องนี้คะ'' 

''หา?ชอบดูหนังประเภทนี้หรอ?''   จงอินหันมองหนังที่คุณเลือกมันเป็นหนังเเนวที่ว่าพี่น้องต่างสายเลือดมารักกัน..เอ่อจะว่าไปคุณคิดได้ไงกันนะ

''ก็..เห็นมมันน่าสนใจดีนะ''

''งั้นไปกัน''   จงอินจับมือคุณพาไปซื้อตั๋วเเละเข้าไปดูหนังกันสองต่อสองระหว่างดูหนังก็มีจับมือกับเขาบ้างนิดหน่อยเเละบางครั้งคุณก็ง่วงสัปปะงกจงอินส่ายหน้าเบาๆเเละก็เอาคุณมาพิงไหล่เขาไว้เเทน  

ไม่นานนักการดูหนังของคุณกับจงอินก็จบลงคุณดูได้เเค่ครึ่งตอนคุณก็หลับยาวเลย

''ขอบคุณนะคะที่มาส่งเเละเลี้ยงหนังวันนี้สนุกมากเลยละ''  คุณยิ้มร่า

''งั้นวันหลังไปด้วยกันอีกปะละ?''  

''รบกวนพี่ป่าวๆนะ'' 

''นิดหน่อยเอง..งั้นฝันดีนะครับตัวเล็ก''   ไคพูดเเค่นั้นเเละก็บิดรถออกไปจากตัวบ้านคุณคุณที่เห็นไคไปเเล้วจึงเดินเข้าบ้านไปทันที

''อ้าวพี่ชานยอลทำไมมานั่งตรงนี้ละ''    คุณถามชานยอลที่มานั่งตรงสวนอยู่คนเดียว

''รู้ไหมนี่มันกี่ทุ่มเเล้วนะ..ทำไมกลับดึก?''   ชานยอลส่งสายตาเเบบไม่พอใจ..ท่าทางเขาจะโกรธคุณจัด

''มะ..เมอีขอโทษเมอีไม่ได้ตั้งใจ''   คุณก้มหน้าก้มตาไม่มองชานยอลคุณกลัวสายตาเขามาก

''ช่างมันไปอาบน้ำนอนไป''    

''อะ..อื้ม''    คุณพยักหน้าเเละเดินก้มหัวผ่านชานยอลไปคุณเดินเข้าไปอาบน้ำเเละเดินเช็ดหัวออกมาอย่างสบายใจเฉิบ

ครื้น..

''อ่าฝนตกหรอเนี้ย?''   คุณเปิดผ้าม่านดูข้างนอกเพราะเนื่องจากเสียงฟ้าดังเข้ามาในห้องของคุณ    ''คืนนี้จะนอนหลับไหมนะ?''   คุณบ่นกับตัวเองเเต่ก็เดินไปปิดไฟเข้านอนทันที

เปรี้ยง!

''กรี๊ด!''     ด้วยความที่ตกใจคุณจึงกรี๊ดดังลั่นต่อให้โตเเค่ไหนก็เถอะคุณก็กลัวเสียงฟ้าผ่าอยู่ดีนะเเหละ

เเปะ..

ทุกอย่างในห้องสว่างขึ้นทันทีเมื่อชายร่างสูงเข้ามาเปิดไฟเพราะนึกว่าคุณเป็นอะไรเขาจึงรีบวิ่งมาดู

''เมอีเป็นอะไรๆ''    ชานยอลลนลานหมุนรอบตัวคุณด้วยความห่วง    ''นึกว่าเป็นอะไรเห้อ..''   ชานยอลกุมขมับ

''ฉะ..ฉันกลัวฟ้าผ่าอะ:-:''   

''งั้นไปนอนห้องเดียวกับพี่ก่อนมา''

''มันจะดูไม่ดีนะพี่ชาน''

''ไม่เป็นไรไม่มีใครเห็นเพราะว่าวันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านเลยสักคน''

''อะ..อื้ม'' 

คุณเดินเข้าไปในห้องชานยอลซึ่งมันดูเรียบร้อยสะอาดสะอ้านตามเคยเขาเป็นผู้ชายที่สะอาดสะอ้านจริงๆเลยนะในความคิดคุณ...อ่อลืมไปครั้งนั้นคุณก็เข้ามาเเล้วนี่น่า

''นอนบนเตียงละกันส่วนพี่นอนโซฟา''

''อ่าห้ะ''  

เเปะ..

ทุกอย่างอยู่ในความเงียบเเละมืดอีกครั้งคุณล้มนอนลงเตียงใหญ่หนานุ่มที่มีกลิ่นตัวชานยอลปะปนอยู่อ่า..มันเป็นกลิ่นที่หอมจริงๆเลยนะ

เปรี้ยง!

''อ่ะ!''    คุณลุกขึ้นนั่งพรวดทันทีสาเหตุที่คุณไม่กรี๊ดเพราะคุณกลัวชานยอลตื่นขึ้นมาด่า

''นอนไม่หลับไง''   ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่หลับนะ?

''ไม่อะ''

ชานยอลเดินมาหาคุณที่เตียงพร้อมนั่งลงข้างคุณเเละกอดคุณไว้จากด้านหลังเเละเอาคางมาเกยไหล่คุณถึงเเม้ว่าคุณจะเตี้ยก็เถอะ

''ดีขึ้นยัง''    ลมหายใจอุ่นๆที่รดต้นคอคุณทำเอาคุณใจเต้นเเรงไม่เป็นจังหวะ

ตึก..ตัก..ตึก..ตัก

'อย่าคิดไรบ้าๆนะยัยเมอี'  คุณด่าตัวเอง

''อะ..ดีขึ้นนะ''   

''วันนี้ไปกับมันสนุกไหม?''

''หืม?''

''มีความสุขมากรึป่าวที่อยู่กับมัน..''

''ก็ดีนะ''  

''เเล้วระหว่างฉันกับมันใครทำเธอมีความสุขมากกว่ากันละ?''  

''..ฉันไม่รู้''    

''งั้นคำตอบมันจะออกมาคืนนี้ละ^^''

''หมายความว่าไงอะพี่..อุ้บ''

คุณที่กำลังจะพูดต่อถูกชานยอลประกบริมฝีไว้ทำให้คุณไม่สามารถพูดได้ต่ออีกต่อไปเขากดลงนอนกับเตียงซึ่งคุณสมยอมเเบบไม่มีการขัดขืนใดๆไม่มีเสียงร้องไห้ใดๆออกมา..นี่สินะที่เขาเรียกกันว่า

'วันฝนตกมันน่าจัด'

--CUT NC--

''อื้ม..''    คุณส่งเสียงในลำคอพร้อมลุกขึ้นยีหัวตัวเอง    ''วันนี้วันอะไรนะ''    คุณนั่งคิดงงๆ

''วันไปเดทของเราสองคน''  

''อ้าวพี่ชาน..หาวตื่นตั้งเเต่เมื่อไหร่อะ''   คุณหันมองชานยอลงงๆ

''นานเเล้ว''

''เเล้วพี่หมายความว่าไงว่าวันเดทนะ''  

''ก็วันนี้เราจะไปเที่ยวด้วยกันสองคนไง''   

''ห้ะ?0_0''

''ไปอาบน้ำกันเนอะ''     ชานยอลเข้ามาอุ้มคุณซึ่งทั้งตัวคุณมีผ้าห่มตัวเดียวนี่ละคลุมร่างกายคุณไว้อยู่

''จะอาบน้ำด้วยกันอ่อ-0-?ไม่เอาน่า''    คุณก้มหน้าเขิน  

''เอาน่าเห็นกันหมดเเล้วนี่อายไรละไปเถอะสามีคนนี้จะอาบน้ำให้นะ''   ชานยอลยิ้มกว้าง

''สะ..สามี0//0''    

ปึง..

..มัวเเต่อึ้งสุดท้ายก็โดนลากเข้าห้องน้ำจนได้..   

เย้วววทุกคนนน><เป็นไงกันบ้างงงเอ่ยยย

พี่ชานเรานี่หื่นได้ใจจจหรือว่าไรท์เอง-.,-

เเหม่ๆๆเเต่งเเนววนี้เอาใจนักอ่านที่น่ารักโดยเฉพาะ><

ติดตามต่อไปนะเเจ้ะส่วน NC ไม่มีนะจ้ะจินตนาการเอาเลยทุกโค้นนน

© themy butter