ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Dangerous love (chanyeol x you)

    ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER 3

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ค. 58


    CHAPTER 3















    ''อื้ม..''  รู้สึกเหมือนนอนอยู่บนก้อนเมฆเลยละสบายจัง..


    ''เฮ้ย..''


    ''งืม..''


    ''เฮ้ย..'' เหมือนมีใครสะกิด


    พรึ่บ...



    ฉันยันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งทันทีเเละหน้าฉันก็ชิดเข้ากับหน้าชานยอลพอดี


    ''อะ..'' ฉันค้างเล็กน้อยเเต่ก็หันหน้าไปทางอื่น


    ''เขินเหรอ..'' ชานยอลยิ้มมุมปาก ''เเรดจริงทำเป็นนางเอกเกาหลีไปได้..'' ถ้าเขาไม่พูดคำนี้ฉันคงมโนไปไหนต่อไหนละ ''ลุกออกจากเตียงฉันได้ละ'' เขาเอ่ยเสียงเรียบ


    ''อะ..พี่ช่วยฉันจากจมน้ำใช่ไหม?''


    ''ถ้าฉันไม่ช่วยเเล้วหมาตัวไหนจะช่วย...''


    ''ขอบคุณนะคะ''


    ''ที่ฉันช่วยเธอนะเพราะไม่อยากให้เธอมาตายในบ้านฉันหรอกนะ'' ชานยอลกระตุกยิ้ม ''ออกไปได้ละฉันจะนอน'' ชานยอลดึงคุณลุกขึ้น


    ''เเต่ว่า..''


    ''เร็วดิ!'' เสียงตะหวาดชานยอลทำเอาฉันต้องลุกขึ้นเเละเดินออกจากห้องเขาทันที


    ปัง!


    เขาปิดประตูกระเเทกใส่หน้าคุณเต็มๆทำเอาคุณชะงักทันทีเเละคุณก็เดินเข้าห้องตัวเองไป


    ติ้ดๆ..


    เสียงข้อความมือถือนี่..ฉันเดินไปหยิบมือถือมาดู


    ''ข้อความเเจ๊คสัน''


    'กินยากินข้าวด้วยนะจากนายสุดหล่อ' 


    ข้อความนี้ทำเอาฉันต้องยิ้มออกมา..ไม่คิดว่าจะห่วงขนาดนี้นะเนี้ย


    ''บ้าไงยิ้มคนเดียวนะ''


    ขวับ..


    ''อะพี่ชานยอล'' ฉันหันไปมองชานยอลที่ยืนพิงประตูมองอยู่


    ''อะไร?ฉันเเค่หิวจะให้เธอทำกับข้าวให้''


    ''อะ..อ่อ..เดี๋ยวทำให้นะ'' ฉันตอบยิ้มๆให้


    ''เร็วๆด้วยหิว'' ชานยอลเดินออกจากห้อง


    ฉันเดินลงไปที่ห้องครัวเพื่อหาวัตถุดิบทำกับข้าวให้เขากินมีพี่ชายนี่ยังกับมีสามีเนอะ..จะว่าไปมันทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมือคืนเลย


    ''โอ้ย..'' ฉันสะดุ้งเมือน้ำมันกระเด็นใส่


    ''เป็นอะไรนะ?'' ชานยอลเดินเข้ามาหาฉัน


    ''เเค่น้ำมันกระเด็นใส่นะช่างมันก่อนละกัน'' ฉันหันไปทอดไก่ต่อ


    ''ปล่อยไว้ไม่ได้เดี๋ยวมันจะบวมน่าเกลียดเอา''


    ''เเต่ไก่จะไหม้นะ..''


    ''ช่างมันไปก่อน'' ชานยอลดูที่มือของฉันอย่างถนุถนอม ''เดี๋ยวมาละกันรออยู่นี่นะ'' ชานยอลเดินออกจากห้องครัวไป


    ฉันเผลอยิ้มกับการกระทำเขาออกมาถ้าเขาเป็นอย่างนี้มันคงจะดีนะเป็นพี่ชายที่ดีอย่างนี้ทุกวันบางทีฉันก็เผลอคิดเกินพี่ชายเหมือนกันนะ..ฉันตักไก่ใส่จานเเละกะจะทำของไรต่อสักอย่าง


    ''มานี่'' ชานยอลดึงมือฉันไปดู ''เดี๋ยวทาด้วยยานี่ละ'' เขาทายาที่มือฉันอย่างเบามือ 


    ''พี่เป็นอย่างนี้ทุกวันมันก็น่ารักนะ'' ฉันเอ่ยขึ้น 


    ''ก็เเค่ทำไปเพราะทดเเทนเรื่องเมื่อคืน..'' ชานยอลยังคงก้มหน้าทายาให้ต่อ


    ''เเต่ยังไงก็ขอบคุณนะ'' ฉันยิ้ม


    ''นี่เธอไม่โกรธฉันเรื่องเมือคืนเลยไง?'' ชานยอลเงยหน้าถามขึ้นอย่างสงสัย ''วีนใส่หน่อยอย่างนี้ไม่มีเหรอ'' เขาวางหลอดยาลง 


    ''ก็..เเบบเเค่เสียใจนะ..เเต่พี่คงทำไปเพราะเสียสติอะฉันก็คิดซะว่าเมื่อคืนมันไม่มีไรเกิดขึ้นละกัน''


    ''งี้ถ้าฉันทำอีกเธอก็คงคิดว่าไม่มีไรเกิดขึ้นนะสิ'' ชานยอลโน้มหน้าลงมาใกล้


    ''นี่...เราเป็นพี่น้องกันนะ..''


    ''เเต่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน''


    ''ก็..จริงของพี่''


    ''เสร็จละ'' ชานยอลปล่อยมือจากฉัน ''งั้นฉันไปรอที่ห้องรีบทำให้เสร็จละ'' เขาเดินขึ้นบันไดไป


    ฉันก็ทำกับข้าวต่อไม่นานนักมันก็เสร็จฉันทำเเปปๆก็เสร็จเเล้วฉันเดินถือถาดจานข้าวขึ้นไป


    ก๊อกๆๆ


    ''พี่ชานยอลข้าวเสร็จเเล้ว''


    เงียบ...



    ''ทำไรของเขานะ''


    เอี๊ยด..


    ฉันเปิดประตูเข้าไปเพราะถาดหนักจะตายเเค่กะจะเอาถาดไปวางไว้ข้างในห้องเเค่นี้


    ''ห้องสะอาดจริงๆ'' ฉันวางถาดข้าวไว้เเละมองรอบห้องเขาจะว่าไปสะอาดดูไม่เหมือนห้องผู้ชายเลยะนะเนี้ย


    ''อัลบั้มรูป'' ฉันหยิบขึ้นมาดูรูปเเละเปิดไปทีละหน้า


    ''รูปตอนสมัยเขาเด็กๆนี่น่า'' ฉันยิ้มกับรูปชานยอลตอนสมัยเด็กๆมันน่ารักจริงๆนะเเต่นึกถึงสมัยเด็กทีไรก็อดนึกถึงเรื่องที่เขาเเกล้งไม่ได้เลยนะ


    ''รูปนี้น่ารักจัง'' ฉันพูดขึ้นเเละยิ้มออกมารู้สึกเหมือนคอจะเเห้งๆอะ


    ฉันหยิบเเก้วน้ำที่วางอยู่ตรงถาดให้เขากิน..ค่อยไปเอาใหม่ให้เขาก็ได้


    ''ทำไรของเธอ?''


    ขวับ...



    ''อึก..เเค่กๆๆ'' ฉันสำลักน้ำทันทีเหมือนหันไปมองเขาเกือบพ่นน้ำออกมาเเล้วไหมละ? ''หิวน้ำอะ'' ฉันพูดขึ้นเเต่ก็ต้องอ้าปากค้างกับกานที่เห็รท่อนบนของเขาคือไม่ใส่ไรเลย


    ''เธอนี่..ฉันอาบน้ำอยู่ทำไมไม่เคาะประตูเข้ามาห้ะ?'' ชานยอลเช็ดผมตัวเอง 



    ''ก็ขี้เกียจยืนรอนะเลยเอาเข้ามาให้'' ฉันยังมองค้างไม่กะพริบ 



    พรึบ..



    ''ลามก'' ชานยอลเอ่ยขึ้นเเละโยนผ้าขนหนูมาปิดหน้าฉัน


    ''ปะ..ป่าวนะก็เเค่'' ฉันดึงผ้าขนหนูออกจากหน้า


    ''ก็เเค่อยากดูงั้นดิ..'' ชานยอลโน้มหน้าลงมาใกล้ตามเคย ''เมื่อไหร่จะออกจากห้องฉันสักทีละหืม?'' ยิ้มอย่างนี้ชักน่ากลัวละ


    ''นะ..นั้นสิออกใช่ออก..ออกจากห้องดีกว่าเรา'' ฉันยิ้มเเหย่ๆเดินออกจากห้องชานยอลไป


    ปึง..



    ''เกือบไปเเล้ว..ฟู่..'' ฉันเอามือทาบอกตัวเอง ''ทำไมหน้าเราร้อนๆละ'' ฉันจับหน้าตัวเอง ''สงสัยไข้ขึ้น'' ฉันเดินเข้าห้องไป


    ''เฮ้ออาบน้ำดีกว่าเรา'' ฉันหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป


    ยี่สิบนาทีผ่านไป


    ''ค่อยสดชื่นหน่อย'' ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำเช็ดผมออกมาที่ตัวฉันมีเเค่ผ้าขนหนูนี่ละที่ปิดร่างกายไว้อยู่


    เอี๊ยด...



    ''นี่เธอเสร็จ..'' ชานยอลที่เปิดประตูเข้ามาเเบบไม่ได้เคาะยืนมองอยู่ ''เซ๊กซี่ดีนะ:)'' 


    ''พี่ชานยอล..ออกไปสิ'' ฉันพูดตะกุกตะกักเเบบเขินอาย


    ''เมื่อกี้ยังดูฉันได้เลย'' ชานยอลเดินเข้ามาในห้อง


    เเกร็ก..


    ชานยอลล็อคประตู


    ''ทำไมฉันจะดูเรือนร่างเธอไม่ได้ละ'' ชานยอลเดินเข้ามาประชิดฉันทำเอาฉันถอยหลังกรูด


    ''นี่..มันไม่ดีนะเมื่อกี้ที่ฉันเข้าไปฉันก็ไม่รู้อะ''


    ''งั้นฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน'' ชานยอลโอบเอวฉันให้เข้าไปหา ''ถ้าลองชิมอีกครั้งมันจะเป็นไงนะรสชาติจะเเสบส้านเหมือนเมื่อคืนรึป่าว'' เขาก้มลงกระซิบข้างหู


    ''กะ..'' เสียงเขาทำเอาฉันเคลิ้มทันที..นี่ไม่ได้นะเราต้องไม่ยอมสิ


    ''ไม่อย่า'' ฉันผลักเขาออกเบาๆ ''คือฉันจะเเต่งตัวนะ''


    ''เดี๋ยวเเต่งให้ก็ได้''


    ''มันไม่ดีนะ .///.''


    ''อะไรกันละ..''  ชานยอลเริ่มเลื่อนมือมาจับสะโพกฉัน ''มันไม่ดีตรงไหน''


    ''ก็มัน..''


    ''นี่...มีไรจะบอกนะเธอเตรียมฟังให้ดีนะ'' ชานยอลก้มลงกระซิบ


    ''อะไรอะ?''


    ''เธอกำลังยั่วฉันอยู่รู้ตัวรึป่าว?''


    ''ห้ะ?''


    ''ก็ดูที่ตัวเธอดิ''  ชานยอลยิ้มก้มมองที่ตัวฉัน


    ''อะ...'' ฉันขมวดคิ้วขึ้นเเละก็ตกใจเมื่อผ้าขนหนูฉันมันหลุดไปกองอยู่ที่พื้น 


    ''น่าชื่นชม..เออะ'' ฉันเอาผ้าเช็ดหัวปิดตาเขาเเละรีบหยิบผ้าขนหนูมาปิดตัวเอง


    ''ออกไปก่อนเลยนะเดี๋ยวนี้เลยงื้อออ''


    '':)''


    ''เดี๋ยวนี้เลย'' ฉันมองเขม๊งใส่


    ''ก็ได้'' ชานยอลเดินออกไปจากห้อง


    ก็ว่าทำไมมันเย็นเเปลกๆที่เเท้ผ้าขนหนูหลุดนี่เองนิสัยเขาลามกตั้งเเต่เมื่อไหร่กันนะเนี้ย- -




     
    © themy butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×