ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER 3
CHAPTER 3
''อื้ม..'' รู้สึกเหมือนนอนอยู่บนก้อนเมฆเลยละสบายจัง..
''เฮ้ย..''
''งืม..''
''เฮ้ย..'' เหมือนมีใครสะกิด
พรึ่บ...
ฉันยันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งทันทีเเละหน้าฉันก็ชิดเข้ากับหน้าชานยอลพอดี
''อะ..'' ฉันค้างเล็กน้อยเเต่ก็หันหน้าไปทางอื่น
''เขินเหรอ..'' ชานยอลยิ้มมุมปาก ''เเรดจริงทำเป็นนางเอกเกาหลีไปได้..'' ถ้าเขาไม่พูดคำนี้ฉันคงมโนไปไหนต่อไหนละ ''ลุกออกจากเตียงฉันได้ละ'' เขาเอ่ยเสียงเรียบ
''อะ..พี่ช่วยฉันจากจมน้ำใช่ไหม?''
''ถ้าฉันไม่ช่วยเเล้วหมาตัวไหนจะช่วย...''
''ขอบคุณนะคะ''
''ที่ฉันช่วยเธอนะเพราะไม่อยากให้เธอมาตายในบ้านฉันหรอกนะ'' ชานยอลกระตุกยิ้ม ''ออกไปได้ละฉันจะนอน'' ชานยอลดึงคุณลุกขึ้น
''เเต่ว่า..''
''เร็วดิ!'' เสียงตะหวาดชานยอลทำเอาฉันต้องลุกขึ้นเเละเดินออกจากห้องเขาทันที
ปัง!
เขาปิดประตูกระเเทกใส่หน้าคุณเต็มๆทำเอาคุณชะงักทันทีเเละคุณก็เดินเข้าห้องตัวเองไป
ติ้ดๆ..
เสียงข้อความมือถือนี่..ฉันเดินไปหยิบมือถือมาดู
''ข้อความเเจ๊คสัน''
'กินยากินข้าวด้วยนะจากนายสุดหล่อ'
ข้อความนี้ทำเอาฉันต้องยิ้มออกมา..ไม่คิดว่าจะห่วงขนาดนี้นะเนี้ย
''บ้าไงยิ้มคนเดียวนะ''
ขวับ..
''อะพี่ชานยอล'' ฉันหันไปมองชานยอลที่ยืนพิงประตูมองอยู่
''อะไร?ฉันเเค่หิวจะให้เธอทำกับข้าวให้''
''อะ..อ่อ..เดี๋ยวทำให้นะ'' ฉันตอบยิ้มๆให้
''เร็วๆด้วยหิว'' ชานยอลเดินออกจากห้อง
ฉันเดินลงไปที่ห้องครัวเพื่อหาวัตถุดิบทำกับข้าวให้เขากินมีพี่ชายนี่ยังกับมีสามีเนอะ..จะว่าไปมันทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมือคืนเลย
''โอ้ย..'' ฉันสะดุ้งเมือน้ำมันกระเด็นใส่
''เป็นอะไรนะ?'' ชานยอลเดินเข้ามาหาฉัน
''เเค่น้ำมันกระเด็นใส่นะช่างมันก่อนละกัน'' ฉันหันไปทอดไก่ต่อ
''ปล่อยไว้ไม่ได้เดี๋ยวมันจะบวมน่าเกลียดเอา''
''เเต่ไก่จะไหม้นะ..''
''ช่างมันไปก่อน'' ชานยอลดูที่มือของฉันอย่างถนุถนอม ''เดี๋ยวมาละกันรออยู่นี่นะ'' ชานยอลเดินออกจากห้องครัวไป
ฉันเผลอยิ้มกับการกระทำเขาออกมาถ้าเขาเป็นอย่างนี้มันคงจะดีนะเป็นพี่ชายที่ดีอย่างนี้ทุกวันบางทีฉันก็เผลอคิดเกินพี่ชายเหมือนกันนะ..ฉันตักไก่ใส่จานเเละกะจะทำของไรต่อสักอย่าง
''มานี่'' ชานยอลดึงมือฉันไปดู ''เดี๋ยวทาด้วยยานี่ละ'' เขาทายาที่มือฉันอย่างเบามือ
''พี่เป็นอย่างนี้ทุกวันมันก็น่ารักนะ'' ฉันเอ่ยขึ้น
''ก็เเค่ทำไปเพราะทดเเทนเรื่องเมื่อคืน..'' ชานยอลยังคงก้มหน้าทายาให้ต่อ
''เเต่ยังไงก็ขอบคุณนะ'' ฉันยิ้ม
''นี่เธอไม่โกรธฉันเรื่องเมือคืนเลยไง?'' ชานยอลเงยหน้าถามขึ้นอย่างสงสัย ''วีนใส่หน่อยอย่างนี้ไม่มีเหรอ'' เขาวางหลอดยาลง
''ก็..เเบบเเค่เสียใจนะ..เเต่พี่คงทำไปเพราะเสียสติอะฉันก็คิดซะว่าเมื่อคืนมันไม่มีไรเกิดขึ้นละกัน''
''งี้ถ้าฉันทำอีกเธอก็คงคิดว่าไม่มีไรเกิดขึ้นนะสิ'' ชานยอลโน้มหน้าลงมาใกล้
''นี่...เราเป็นพี่น้องกันนะ..''
''เเต่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน''
''ก็..จริงของพี่''
''เสร็จละ'' ชานยอลปล่อยมือจากฉัน ''งั้นฉันไปรอที่ห้องรีบทำให้เสร็จละ'' เขาเดินขึ้นบันไดไป
ฉันก็ทำกับข้าวต่อไม่นานนักมันก็เสร็จฉันทำเเปปๆก็เสร็จเเล้วฉันเดินถือถาดจานข้าวขึ้นไป
ก๊อกๆๆ
''พี่ชานยอลข้าวเสร็จเเล้ว''
เงียบ...
''ทำไรของเขานะ''
เอี๊ยด..
ฉันเปิดประตูเข้าไปเพราะถาดหนักจะตายเเค่กะจะเอาถาดไปวางไว้ข้างในห้องเเค่นี้
''ห้องสะอาดจริงๆ'' ฉันวางถาดข้าวไว้เเละมองรอบห้องเขาจะว่าไปสะอาดดูไม่เหมือนห้องผู้ชายเลยะนะเนี้ย
''อัลบั้มรูป'' ฉันหยิบขึ้นมาดูรูปเเละเปิดไปทีละหน้า
''รูปตอนสมัยเขาเด็กๆนี่น่า'' ฉันยิ้มกับรูปชานยอลตอนสมัยเด็กๆมันน่ารักจริงๆนะเเต่นึกถึงสมัยเด็กทีไรก็อดนึกถึงเรื่องที่เขาเเกล้งไม่ได้เลยนะ
''รูปนี้น่ารักจัง'' ฉันพูดขึ้นเเละยิ้มออกมารู้สึกเหมือนคอจะเเห้งๆอะ
ฉันหยิบเเก้วน้ำที่วางอยู่ตรงถาดให้เขากิน..ค่อยไปเอาใหม่ให้เขาก็ได้
''ทำไรของเธอ?''
ขวับ...
''อึก..เเค่กๆๆ'' ฉันสำลักน้ำทันทีเหมือนหันไปมองเขาเกือบพ่นน้ำออกมาเเล้วไหมละ? ''หิวน้ำอะ'' ฉันพูดขึ้นเเต่ก็ต้องอ้าปากค้างกับกานที่เห็รท่อนบนของเขาคือไม่ใส่ไรเลย
''เธอนี่..ฉันอาบน้ำอยู่ทำไมไม่เคาะประตูเข้ามาห้ะ?'' ชานยอลเช็ดผมตัวเอง
''ก็ขี้เกียจยืนรอนะเลยเอาเข้ามาให้'' ฉันยังมองค้างไม่กะพริบ
พรึบ..
''ลามก'' ชานยอลเอ่ยขึ้นเเละโยนผ้าขนหนูมาปิดหน้าฉัน
''ปะ..ป่าวนะก็เเค่'' ฉันดึงผ้าขนหนูออกจากหน้า
''ก็เเค่อยากดูงั้นดิ..'' ชานยอลโน้มหน้าลงมาใกล้ตามเคย ''เมื่อไหร่จะออกจากห้องฉันสักทีละหืม?'' ยิ้มอย่างนี้ชักน่ากลัวละ
''นะ..นั้นสิออกใช่ออก..ออกจากห้องดีกว่าเรา'' ฉันยิ้มเเหย่ๆเดินออกจากห้องชานยอลไป
ปึง..
''เกือบไปเเล้ว..ฟู่..'' ฉันเอามือทาบอกตัวเอง ''ทำไมหน้าเราร้อนๆละ'' ฉันจับหน้าตัวเอง ''สงสัยไข้ขึ้น'' ฉันเดินเข้าห้องไป
''เฮ้ออาบน้ำดีกว่าเรา'' ฉันหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป
ยี่สิบนาทีผ่านไป
''ค่อยสดชื่นหน่อย'' ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำเช็ดผมออกมาที่ตัวฉันมีเเค่ผ้าขนหนูนี่ละที่ปิดร่างกายไว้อยู่
เอี๊ยด...
''นี่เธอเสร็จ..'' ชานยอลที่เปิดประตูเข้ามาเเบบไม่ได้เคาะยืนมองอยู่ ''เซ๊กซี่ดีนะ:)''
''พี่ชานยอล..ออกไปสิ'' ฉันพูดตะกุกตะกักเเบบเขินอาย
''เมื่อกี้ยังดูฉันได้เลย'' ชานยอลเดินเข้ามาในห้อง
เเกร็ก..
ชานยอลล็อคประตู
''ทำไมฉันจะดูเรือนร่างเธอไม่ได้ละ'' ชานยอลเดินเข้ามาประชิดฉันทำเอาฉันถอยหลังกรูด
''นี่..มันไม่ดีนะเมื่อกี้ที่ฉันเข้าไปฉันก็ไม่รู้อะ''
''งั้นฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน'' ชานยอลโอบเอวฉันให้เข้าไปหา ''ถ้าลองชิมอีกครั้งมันจะเป็นไงนะรสชาติจะเเสบส้านเหมือนเมื่อคืนรึป่าว'' เขาก้มลงกระซิบข้างหู
''กะ..'' เสียงเขาทำเอาฉันเคลิ้มทันที..นี่ไม่ได้นะเราต้องไม่ยอมสิ
''ไม่อย่า'' ฉันผลักเขาออกเบาๆ ''คือฉันจะเเต่งตัวนะ''
''เดี๋ยวเเต่งให้ก็ได้''
''มันไม่ดีนะ .///.''
''อะไรกันละ..'' ชานยอลเริ่มเลื่อนมือมาจับสะโพกฉัน ''มันไม่ดีตรงไหน''
''ก็มัน..''
''นี่...มีไรจะบอกนะเธอเตรียมฟังให้ดีนะ'' ชานยอลก้มลงกระซิบ
''อะไรอะ?''
''เธอกำลังยั่วฉันอยู่รู้ตัวรึป่าว?''
''ห้ะ?''
''ก็ดูที่ตัวเธอดิ'' ชานยอลยิ้มก้มมองที่ตัวฉัน
''อะ...'' ฉันขมวดคิ้วขึ้นเเละก็ตกใจเมื่อผ้าขนหนูฉันมันหลุดไปกองอยู่ที่พื้น
''น่าชื่นชม..เออะ'' ฉันเอาผ้าเช็ดหัวปิดตาเขาเเละรีบหยิบผ้าขนหนูมาปิดตัวเอง
''ออกไปก่อนเลยนะเดี๋ยวนี้เลยงื้อออ''
'':)''
''เดี๋ยวนี้เลย'' ฉันมองเขม๊งใส่
''ก็ได้'' ชานยอลเดินออกไปจากห้อง
ก็ว่าทำไมมันเย็นเเปลกๆที่เเท้ผ้าขนหนูหลุดนี่เองนิสัยเขาลามกตั้งเเต่เมื่อไหร่กันนะเนี้ย- -
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น