ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
INTRO
''ชานยอลนี่น้องของหนูนะทำความรู้จักหน่อยสิลูก''
''เมอีนะคะพี่ชาน''
เมอี เด็กอายุสามขวบยื่นมือไปข้างหน้าชานยอล เด็กอายุห้าขวบ
เเววตาชานยอลที่มองนั้นมองอย่างเย็นชาไร้ความรักใคร่...
หมับ..
''อัน...ยอง..'' ชานยอลพูดเน้นทุกถ้อยคำพร้อมจับมือเมอี
''เดี๋ยวหนูสองคนเล่นด้วยกันก่อนนะ'' ม๊าบอกเด็กสองคนนี้เเละก็เดินไปกับป๊า
พรึ่บ!
ชานยอลสลัดมือเมอีอย่างเเรงจนเมอีมอง
''ฉันไม่อยากเป็นพี่ชายเธอสักนิด''
''อะ..อ้าวพีชานยอล...''
''อย่ามาเรียกชือฉัน''
ชานยอลเน้นทุกถอยคำกระเเทกเสียงเเละสายตาน่ากลัวของเขาเเทบทำให้เมอีเริ่มกลัว
สายตาเเบบนี้มันอะไรกัน..
ชานยอลเดินไปทางอื่นปล่อยให้เมอียืนงงอยู่อย่างนั้น
เเต่ด้วยความไร้เดียงสาของเธอก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกเธอก็คงคิดว่าชานยอลนั้นหงุดหงิด
เเต่เปล่าเลย 'เขาเกลียดเธอ'
ปั่ก...
''ไปไหนก็ไป!'' ชานยอลผลักเมอีล้มลงกับพื้น
''ฮึก..พี่ชานยอลเมอีเเค่อยากให้พี่เล่นด้วย''
''เเต่ฉันไม่!'' ชานยอลเริ่มโมโห ''ออกไป!ไปไหนก็ไป!'' ชานยอลชี้ออกไปข้างนอก
''เเง'' เมอีวิ่งออกไป
เธอนั่งกอดเข่าคนเดียวอยู่ข้างนอกเธอถามตัวเองว่าเธอทำไรผิดทำไมชานยอลต้องทำเหมือนรังเกียจเธอขนาดนั้น..
เขาไม่เหมือน..เเต่เขาเกลียดเลยละ!
เพราะเขาไม่ชอบที่เมอีมาเเย่งความรักจากพ่อเเม่ของเขา
ซึ่งเขาก็กลายเป็นหมาหัวเน่าทันทีเมื่อเมอีเข้ามามันทำให้เขาเเค้นจนคิดจะกำจัดเมอีทุกวิถีทาง
เพือให้เมอีออกไป!
2 ปีก่อน
''ว้าวเด็กคนนี้น่ารักจังคะ'' ม๊ากล่าวขึ้นพร้อมเล่นกับเมอีเด็กน้อยวัยขวบเดียว
''งั้นผมขอรับเด็กคนนี้เป็นลูกบุญธรรมนะครับเมื่อเธอครบสามขวบ'' ป๊าหันไปบอกกับผู้รับเลี้ยง
''ยินดีคะ'' ผู้รับเลี้ยงยิ้ม
ม๊าของชานยอลมีลูกคนเดียวคือ 'ปารค์ ชานยอล' เเต่ด้วยความที่อยากได้อีกคนเป็นลูกผู้หญิง
เเต่เธอมีอีกไม่ได้เพราะโรคประจำตัวของเธออาจทำให้ติดเด็กในครรภ์ได้เเละอาจไม่ปลอดภัยสำหรับเธอเองเธอจึงตกลงรับเด็กบุญธรรมมาเลี้ยง
เเต่นั้นก็ก่อให้เกิดความเเค้นของชานยอลนั้นเอง
''ม๊าคร้าบผมสอบได้เกรดสี่คร้าบ''
เงียบ...ทุกอย่างเงียบในบ้านหลังใหญ่นี้ปราศจากคนชานยอลมองรอบหาป๊ากับม๊าของเขาเเต่ไม่มีใครสักคน
''อะ...ป้าครับเห็นป๊ากับม๊าไหมครับ?'' ชานยอลถามขึ้น
''อ่อ..คุณท่านทั้งสองไปดูน้องนะคะเดี๋ยวไม่กี่ปีเธอจะย้ายมาอยู่นี่ละนะคะ''
ชานยอลยืนนิ่งสักพัก
เด็กนั้นมันสำคัญกว่าเขาตรงไหนกัน
ป๊ากับม๊าถึงไม่สนใจเขา
ชานยอลขย้ำกระดาษในมือด้วยความเเค้นที่มีในหัวคิดจะกำจัดเด็กที่จะเข้ามาออกไป
''ถ้าไม่มีนังเด็กนั่นสักคนป๊ากับม๊าต้องรักฉัน!''
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น