คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : คู่เต้นรำ
งานเต้นรำถือว่าเป็นงานประจำของมหาลัยที่จะต้องจัดขึ้นทุกปี และปีนี้ก็เช่นเดียวกัน กลุ่มของอายองพากันถอนหายใจอย่างเหนื่อยๆอีกครั้ง เมื่อรู้ว่างานเต้นรำได้หวนกลับมาอีกแล้ว....พวกผู้ชายนะไม่เท่าไหร่ เพราะจะแต่งยังไงก็ สาวก็พากันกรี๊ดอยู่แล้ว แต่พวกผู้หญิงนี่สิ
“ปีนี้ใครจะมาชวนแกเป็นคู่อีก” แฮยอนหันไปถามอายองที่เอาแต่นั่งกินช็อคโกแลตปั่น ไม่ได้สนใจในความเครียดที่เพื่อนๆมีกันเลยสักนิด
“ไม่รู้สิ ไม่ได้สนใจ ใครมาชวน อยากตกลงก็ตกลง ไม่ตกลงก็ไม่ตกลง”
“จ๊ะ แม่สวยเลือกได้” แฮยอนเบ้ปากอย่างหมั่นไส้
“แล้วเธอละ ปีนี้จะไปกับใคร” ซอนจินหันมาถามแฮยอนบ้าง แฮยอนส่ายหน้าบอกไม่รู้
“ถ้าฉันหาใครไม่ได้ พี่กับน้องในสายยังว่าง” อายองพูดขึ้นมา “แต่ดูเหมือนว่า คงพึ่งพี่ท็อปไม่ได้ ฮงกี.....ก็คงจะได้อยู่”
“นี่ถ้าเธอไม่พูด ฉันก็ลืมนึกถึงพี่จองมินกับแจจินเลยนะเนี่ย” แฮยอนเองก็เหมือนเพิ่งจะคิดได้ว่า ตัวเองมีพี่รหัสเป็นผู้ชาย น้องรหัสก็เป็นผู้ชาย
“แล้วพวกเธอละจะชวนใครไปงานเต้นรำอาทิตย์หน้า”อายองหันมาถามพวกซอนจิน ฮียอล อินแจ และฮยอนนยอ ซึ่งแต่ละคนก็มองหน้ากันไปมา ก่อนจะพากันส่ายหน้าไม่รู้ เพราะสายรหัสของพวกเธอไม่มีผู้ชายเลยสักคน
“น้องยัยฮยอนนยอเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ” ดูเหมือนว่าแฮยอนเพิ่งจะนึกขึ้นมาได้ ฮยอนนยอพยักหน้ารับ
“พี่ฉันก็ผู้ชาย แต่ฉันคงไม่ชวนสองคนนั้นไปหรอก”
“ทำไม?” เพื่อนทุกคนถามแทบจะเป็นเสียงเดียวกัน
“สองคนนั้นไม่มาชวนฉันหรอก เค้ามีคนที่หมายอยู่แล้ว”
“ใคร?” ถามพร้อมๆกันอีก....อะไรมันจะอยากรู้เรื่องของสายรหัสฉันมากมายขนาดนี้เนี่ย
“ไม่รู้เหมือนกัน ฉันก็เดาๆไปเรื่อยแหละน่า พวกเธอนี่ถามกันเยอะแยะจริง ทำไม? ฉันอยากจะมาขอพี่กับน้องฉันไปงานรึไง”
“ไม่มีทาง!!” ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน แล้วหันกลับไปสนใจงานของตัวเองต่อ ฮยอนนยอพูดพึมพำกับตัวเองเบาๆ
“มันก็ไม่แน่นะเพื่อน..บางทีเค้าอาจจะมาหาเธอเองก็ได้ใครจะไปรู้”
“ฮยอนนยอ” นั่นไง....พูดกับตัวเองยังไม่ถึงสองวิ คิดอยู่ในใจได้ไม่นาน คนที่ว่าจะต้องมา ก็มาจริงๆด้วย....แม่นยิ่งกว่าซื้อรางวัลที่ 1 อีกนะเนี่ย
“มาได้ไงเนี่ย พี่ฮีชอล ปกติร้อยวันพันปีไม่เห็นจะมา”
“กินไรยัง” ฮีชอลไม่ตอบคำถามของฮยอนนยอ และก็ไม่สนใจสายตาของพวกเพื่อนๆของน้องรหัสที่มองมาที่ตัวเองอย่างสงสัย
ร้อยวันพันปีไม่เคยมา..แล้วไงวันนี้คนอย่างคิมฮีชอลถึงมาปรากฎตัวได้
“พูดเหมือนจะพาไปเลี้ยงเลย” ฮยอนนยอแกล้งพูดหยอก แต่คิมฮีชอลกลับพยักหน้าบอกว่าใช่
“พี่พูดจริงรึเปล่าพี่ฮีชอล” ฮยอนนยอไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง ฮีชอลพยัหน้าอีกครั้ง พร้อมกับพูดเสียงดุ
“พี่เคยล้อเล่นกับเธอด้วยเหรอ ฮยอนนยอ ตกลงจะไปหรือไม่ไป”ฮีชอลถามเสียงเข้ม ฮยอนนยอรีบลุกขึ้นเดินไปเกาะแขนพี่รหัสตัวเอง แล้วรีบเดินออกไปทันที
“วันนี้พี่ฮีชอลมาแปลกเนอะ ว่ามั้ย” แฮยอนเอ่ยปากพูดขึ้นมาเบาๆ ในขณะที่สายตาก็ยังคงจ้องมองร่างของเพื่อนกับพี่ที่ค่อยๆเดินหายลับตาไป
“นั่นสิ” อินแจเห็นด้วยกับคำพูดของแฮยอน “ร้อยวันพันปีไม่เคยมาหาฮยอนนยอที่โต๊ะกลุ่ม แล้วจู่ๆพักนี้มาเกือบทุกวัน ไม่รู้ว่าพี่แกจะคิดอะไรกับฮยอนนยอรึเปล่านะ”
“ไม่หรอก บางทีพี่เค้าคงเพิ่งคิดได้ว่าควรจะทำตัวเป็นพี่ที่ดี”
“พูดถึงใครกันอยู่?” เสียงของจุนซูที่ดังแทรกเข้ามา ทำให้สาวๆต้องหันกลับไป
“หายไปไหนกันมา.....” ฮียอลถาม ทงเฮที่เดินมาได้ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆฮียอล แล้วชะโงกหน้าไปดูการบ้านที่เพื่อนสาวกำลังทำอยู่
“เดี๋ยวลอกด้วยนะ” ฮียอลได้แต่ส่ายหน้า ชินซะแล้วละ....กับการลอกการบ้านของทงเฮเนี่ย
“เมื่อกี้คุยอะไรกันอยู่เหรอ ได้ยินว่า ฮยอนนยอ....ฮยอนนยอทำไมเหรอ” ซีวอนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับอินแจเป็นคนถาม พร้อมกับหยิบขนมที่อยู่ในมือของแฮยอนมากินโดยไม่ต้องขออนุญาตให้เสียเวลา
“แล้วนี่ฮยอนนยอหายไปไหน” คำถามนี้ซีวอนไม่ได้ถามแล้ว หากแต่เป็นจียงที่ถามขึ้นมาด้วยสีหน้าราบเรียบ...เรียบๆพอกับคำพูดที่ปกติแล้ว จะต้องกวนคนอื่นเค้าไปทั่ว แต่วันนี้กลับมาแบบแปลกๆ...ดูซึมๆยังไงชอบกล
“ออกไปกับพี่ฮีชอล” จียงพยักหน้ารู้กับคำตอบของฮียอล แล้วเดินออกไปเงียบๆ
“วันนี้จียงเป็นอะไรไป ท่าทางไม่ร่าเริงเลย” อายองที่สังเกตตั้งแต่จียงเดินเข้ามาแล้วรู้สึกว่ามันผิดปกติมาก คยูฮยอน อีทึก ซีวอน ทงเฮ และจุนซูพากันส่ายหน้าบอกไม่รู้ อายองถอนหายใจ
“รู้เรื่องงานเลี้ยงเต้นรำแล้วใช่มั้ย”
“อืม”
“หาคู่กันได้รึยัง” ซีวอนถามเสียงทะเล้น “ถ้ายังไม่มี ติดต่อพวกเราได้นะ”
“ชาติหน้าตอนบ่ายๆเถอะ ซีวอน” แฮยอนตอกกลับเข้าให้ “ฉันไม่มีวันขอนายมาเป็นคู่เต้นรำเด็ดขาด อย่ามาฝันหวานแถวนี้”
“พูดอย่างกับมีคนมาขอเธอแล้วงั้นแหละ”
“ยัง”แฮยอนตอบชัดถ้อยชัดคำ “และฉันก็ไม่รอให้เค้ามาขอด้วย เพราะฉันจะไปขอเค้าเอง” คำตอบของแฮยอนทำเอาเพื่อนๆพากันเบิกตากว้างอย่างตกใจ
“ตกใจกันทำไม? ฉันจะไปขอพี่จองมิน..ไม่ได้เหรอ”
“อ้าว แล้วเธอไม่...” จุนซูพูดยังไม่ทันจบ ก็โดนศอกของอินแจมากระทุ้งเบาๆ จุนซูเลยกลับไปนั่งเงียบตามเดิม
“แล้วนายละ งวดนี้ไม่มีสาวคนไหนมาขอเหรอไง ชเวซีวอน” ปากก็ถามซีวอนไปงั้นแหละ แต่สายตานี่กลับมองไปทางคนที่นั่งอยู่ข้างๆอีทึกมากกว่า
“ยังไม่รู้เหมือนกัน ฉันมันไม่ได้ฮอตเหมือนไอ้คยูฮยอนมันนิ” สาบานได้ว่า ซีวอนไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของแฮยอนหรอก แต่ที่พูดออกมา เพราะหมั่นไส้แกมอิจฉาเพื่อนมากกว่า
“คยูฮยอนทำไม?” รอยแห่งความสงสัยปรากฎขึ้นบนใบหน้าของแฮยอน ทงเฮแอบสะกิด หมายจะให้ซีวอนหยุดพูด แต่ดูเหมือนว่า ความอิจฉาจะเข้าครอบงำ จนซีวอนไม่ได้สนใจทงเฮเลย
“ก็เมื่อกี้มีน้องมาขอให้มันไปงานเต้นรำด้วยตั้งสี่ห้าคน และที่สำคัญนะ น้องจียองของมันก็มาขอด้วย ไม่รู้แม่งจะฮอตไปไหน”
“แต่ไอ้คยูมันยังไม่ได้ตอบตกลง” จุนซูรีบพูดขึ้นมา เพื่อช่วยเพื่อน “มันบอกน้องว่า ไม่แน่มันอาจจะไม่ไป เพราะงานนี้ เค้าไม่ได้บังคับปี 3 กับปี4”
“ใครถาม?” แฮยอนมองหน้าจุนซู แล้วตวัดสายตาไปทางคยูฮยอน “เจ้าตัวเค้ายังไม่อยากจะอธิบาย แล้วนายเป็นใครถึงได้รู้ดีกว่าเจ้าตัวเค้านะ” เสียงถอนหายใจของแต่ละคนดังขึ้นอีกครั้ง ทงเฮกับอีทึกหันไปทำหน้าดุใส่ซีวอน แต่ซีวอนก็ดูเหมือนจะยังไม่รู้เรื่อง ยังนั่งทำหน้าเอ๋อๆส่งกลับไปให้ทงเฮกับอีทึก
“นายนี่มันปากไม่มีหูรูดจริงๆเลย” ซอนจินกระซิบกระซาบพอให้ได้ยินกันสองคน ซีวอนทำหน้างงๆ
กูผิดอะไรเหรอ?
“ฉันทำอะไรผิด?”
“นี่ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ” ซอนจินเหนื่อยใจกับความโง่ของซีวอน...สร้างเรื่องขึ้นมาซะขนาดนี้แล้ว ยังไม่รู้ตัวอีก ให้ตายเถอะ นี่ไปอยู่หลุมไหนมากันนะ คุณชายชเวซีวอน
“ใครใช้ให้นายพูดเรื่องที่มีน้องมาขอคยูฮยอนไปงานเต้นรำ” ซอนจินกระซิบกระซาบเบาๆ..แต่ไม่รู้เบายังไง แฮยอนก็ยังได้ยิน
“แล้วทำไมซีวอนจะพูดไม่ได้ซอนจิน” เสียงของแฮยอนทำเอาซอนจินถึงกับสะดุ้ง แล้วหันมายิ้มแหยๆให้เพื่อน
หูดีชะมัดเลย ยัยฮงแฮยอน
“วันนี้เลิกเรียนแล้ว ฉันกลับบ้านเลยนะ” แฮยอนบอกกับเพื่อนๆทุกคน แล้วลุกขึ้นหยิบกระเป๋ากับหนังสือขึ้นมาถือไว้
“แล้วนี่จะไปไหนเนี่ย?” อายองถาม แต่แฮยอนไม่ตอบ กลับเดินเชิดหน้าออกไปอย่างถือดี อายองได้แต่ส่ายหัวกับนิสัยไม่รู้จักโตของเพื่อน
“แล้วตกลง คยูฮยอนตอบตกลงไปรึเปล่า เรื่องงานเต้นรำนะ” อินแจถามขึ้นมาอย่างเป็นกังวล คยูฮยอนที่นั่งเงียบอยู่นาน ยิ้มออกมาจางๆแล้วส่ายหน้า
“งั้นคยูฮยอนจะไม่มางานนี้เหรอ”
“......”ไม่มีคำตอบ นอกจากรอยยิ้มบนใบหน้าของคยูฮยอนที่ส่งมาให้กับทุกคน
~~~~~ Friends ~~~~~
2BC
ความคิดเห็น