คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [SF] SNOW [II]
"ยอแอา
อในห้อน้ำนายใ้ไ้หมเลยนะ” แฮยอนบอเมื่อเห็นว่ายอแำลัเรียมัวอาบน้ำ
“อื้ม
เราอใ้แ่รีมอาบน้ำับยาสีฟัน็พอ” ยอแอบลับและ็เินเ้าห้อน้ำไป
หลัาที่พวเาทั้สอนเล่มหิมะันั้แ่บ่ายสอโมนถึสี่โมเย็น
แม่อแฮยอน็ลับมาาไปทำธุระพอีเธอึเรียเ็ทั้สอนให้เลิเล่นและมาิน้าวเย็นันไ้แล้ว
เมื่อิน้าวเย็นเสร็ยอแ็อาสาล้าานและมีแฮยอนเป็นลูมืออีเ่นเย
พวเาทั้สอนล้าไป้วยและุยันไป้วยนเสร็แล้ว็ไปนัู่โทรทัศน์้วยันนถึเวลาสอทุ่มทั้สอน็อัวึ้นไปอาบน้ำและเ้านอน
ยอแใ้เวลาอาบน้ำประมารึ่ั่วโม็เสร็
เาเปิประูห้อน้ำแล้วเินออมาแล้วำลัะเินไปทีู่้เสื้อผ้าเพื่อแ่ัว
แ่็หยุยืนเ็ผมอยู่ที่หน้าห้อน้ำ่อน
แฮยอน้อมอไปที่นที่เพิ่เินออมาาห้อน้ำ
เาไล่มอั้แ่ผมสีน้ำาลเ้มที่มีผ้าสีาวสะอาวาไว้เพื่ออยับน้ำ
วหน้าหวานที่มีแล้มลมสีแอ่อนๆ แผอาวสีมพูระเรื่อ
เาไล่สายานมาถึเอวบาที่มีหยน้ำเาะเล็น้อยและมีผ้านหนูพันไว้แบบะหลุไม่หลุแหล่นั้นอี
แล้วเา็มอลไปอีนไปถึ............
“เห้ย! แฮยอน น....นายเลือำาวไหลอะ เป็นอะไรหรือเปล่า” ยอแถาม้วยวามใแล้วรีบเินเ้ามาหาแฮยอนทันที
นี่เาใริๆนะ้มหน้าเ็ผมอยู่ีๆพอเยหน้าึ้นมาอีที็เอแฮยอนเลือำาวไหละแล้ว
“ห..ห้ะ
อะไรนะ เลือหรอ เลือใรอะ” เมื่อหลุออมาาภวั์
แฮยอน็ถามยอแลับ้วยหน้าที่เหลอหลาสุๆ
“เลืออแฮยอนอะแหละ
เป็นอะไรหรือเปล่า” ยอแี้ไปที่มูอแฮยอนแล้วถามอีรั้้วยวามเป็นห่ว
เแฮยอนเอานิ้วมาแะที่มูอนเอ็สัมผัสไ้ถึอเหลวบานิที่ลิ่นาวสนิมสุๆ
เมื่อเอานิ้วมาู็เห็นว่าเป็นเลือริๆ้วย ิบแล้ว! นี่เาิอะไรอยู่เนี่ยถึไ้ำาวไหลเลย
เา็แ่มอไปที่ร่าเปลือยท่อนบนอยอแ็แ่นั้นเอ..........
“อ่า
ร.....เราไม่ไ้เป็นอะไรหรอ เราอบเป็นแบบนี้เวลาหนาวมาๆหน่ะ....... ย....ยอแรีบแ่ัวเถอะเี๋ยวะไม่สบาย
ร...เราออาบน้ำ่อนนะ” เมื่อแฮยอนพูบ็รีบเินไปหยิบผ้านหนูแล้ววิ่เ้าห้อน้ำไปทันที
‘หนาวนเลือำาวไหลเนี้ยนะ.......
แ่อาะริ็ไ้มั้’ ถึยอแะับอาารอแฮยอนนิหน่อยแ่็ปัวามิทิ้ไปแล้วเา็รีบไปแ่ัวเพราะเาเริ่มะหนาวแล้ว
ทา้านอแฮยอนเมื่อเ้ามาในห้อน้ำไ้็รีบเ็เลือำาวออทันทีแล้ว็รีบอาบน้ำ
เมื่ออาบน้ำเสร็เา็เอาผ้านหนูพันไว้ที่เอวสอบแล้วเินออมาาห้อน้ำ
เามอไปที่ผ้าห่มผืนหนาที่ถูปูไว้รพื้น้าเียนอนอนแล้วมีหมอนับผ้าห่มอีวาไว้บนนั้น
แล้ว็ราบาที่ใสุ่นอนสีาวที่มีลายุสีเหลือำลันั่ัหมอนอยู่
“แฮยอนอาบน้ำเสร็แล้วหรอ
เราปูที่นอนไว้.......” ยอแพูแล้ว็ละสายาาารัหมอนเพื่อหันมามอแฮยอน
แ่็้อรีบหันหน้าลับไปทันทีเมื่อสภาพอนรหน้า
“ยอแเป็นอะหรือป่าวหน้าแๆ
ไม่สบายหรอ!” แฮยอนถาม้วยวามเป็นห่วเพราะยอแยัพูไม่ทันบประโยี็รีบหันหน้าหนี
แล้วเาเห็นอีว่าหน้าอยอแยัูแๆอี้วย
“ม....ไม่ไ้เป็นอะไร
...แฮยอนรีบไปแ่ัว่อนสิเี๋ยว็หนาวหรอ” ยอแอบลับแฮยอนเสียึมำ
'...ใเย็นไวยอแ'
เมื่อเห็นว่ายอแปิเสธว่าไม่ไ้เป็นไรเา็ไม่ไ้ถามอะไรอีแล้ว็ไปแ่ัวามที่ยอแบอ
เมื่อแ่ัวเสร็แฮยอน็เินไปที่ที่นอนอน
“นี่็ะสี่ทุ้มแล้ว
ยอแะนอนเลยหรือป่าว” แฮยอนเอ่ยถามึ้นเมื่อหันไปมอาฬิาที่แวนไวที่ผนัห้อ
ปิแล้วเา็ไม่ไ้เป็นเ็ีนอนไวหรอนะแ่แ่หน้าหนาวมันหนาวนเาไม่อยาทำอะไรเลย่าหาละ
เอา่ายๆ็ี้เียนั้นแหล่ะ
“อืม
นอนๆ วันนี้เราเหนื่อยมาเลย อบุนะที่ให้เรานอนเีย” รอยยิ้มสใสถูส่มาให้แฮยอนอีรั้และแฮยอน็ส่ยิ้มลับไปให้ยอแเ่นัน
แฮยอนเินไปปิไฟห้อแล้วเปิไฟรหัวเียไว
เาสอัวเ้าไปใ้ผ้าห่มหนานุ่มแล้วนอนเยหน้าึ้นมอเพานห้อ
เาิในใว่าารนอนที่พื้นมัน็ีเหมือนันทำให้เห็นมุมมออห้อที่แ่าไปาเิม
ฮ่าๆ
“ฝันีแฮยอน”
ร่าบาเอ่ยึ้นมาเมื่อนเอใล้ะหลับเ็มทีแล้ว
“ฝันียอแ”
นี่เป็นืนแรเลยที่เาไ้นอนแล้วบอฝันีนอื่นนอาแม่อน บาทีารที่อะไรใหม่ๆเ้ามาในีวิบ้ามัน็ีเหมือนัน
“แฮยอนๆ
ื่นๆ ื่นไ้แล้วๆ” แรเย่าที่ไม่แรมานัถูส่มาให้แฮยอน
ทำให้เายับัว้าๆ ใรมันมาปลุแ่เ้าวะ
“อืมมม”
เสียราอบรับในลำอถูส่ออมาให้นัวบาไ้ยินเล็น้อย
แฮยอนลืมาึ้นมา้าๆเาระพริบาถี่เมื่อเอเ้าับแสแ เมื่อเห็นภาพทุอย่าัแล้วเา็หันหน้าไป้านอ้นเสียที่เป็นนปลุเา
“อรุสวัสิ์ยอแอา”
แฮยอนพูและส่ยิ้มที่ิว่าูีที่สุไปให้ยอแ
อ่า
ารที่ไ้ื่นมาแล้วเอยอแนี่เป็นอะไรที่ีมาเลย
“อ...อรุสวัสิ์แฮยอน”
ยอแพูิๆัๆแบบไม่เ็มเสียมานัพร้อมับแ้มทั้สอ้าที่ึ้นเป็นสีมพูระเรื่อ
อ่า
น...น่ารั น่ารัมา ที่หน้าแๆนี่เาเรียว่าเินใ้มั้ย ั้นเมื่อืน็ไม่ไ้ไม่สบายแ่เป็นเินสินะ
เินอะไรอเานะ แ่ั่มันเถอะนี่นาเินยัน่ารัน่าฟัน่าอนานี้
แล้วถ้ายิ่ว่านี้ะนาไหนันนะ..........
“แม่ให้เรามาเรียแฮยอนลไปิน้าว้วยันหน่ะ”
ยอแบอแฮยอนเมื่อปรับสีหน้าให้เป็นปิแล้ว(ิไปเอ) แล้วบอเรื่อที่ทำให้เา้อมาปลุอีน้วย
“ร....เราลไป่วยแม่ทำอาหาร่อนนะ”
เมื่อพูบยอแ็รีบวิ่ลไปั้นล่าทันที
‘เรียว่าแม่้วย’
แม่รับ เายอมที่ะมาเป็นสะไภ้บ้านเราแล้วรับ......
เมื่อแฮยอนึสิอนเอลับมาไ้แล้ว
เา็ลุออาที่นอนและัารเ็บที่นอนอนเอไปไว้้าๆห้อ านั้น็เินไปหยิบเสื้อผ้าับผ้านหนูแล้วเินเ้าห้อน้ำไป
แฮยอนใ้เวลาอาบน้ำไม่นาน็อาบเสร็
เาเินลที่ั้นล่าเมื่อเินมาใล้ถึห้อรัว็ไ้ลิ่นหอมลอยออมา
“แม่รับ
วันนี้มีอะไรินบ้าอะ” เมื่อเ้ามาในห้อรัว แฮยอน็เินไปะโหน้าูอที่แม่นทำ
“เ้าลูนนี้หนิ
ื่น็ื่นสาย แถมื่นมา็ไม่ทำอะไรนอาหาอินอี
ูหนูยอแสิื่น็ไวแถมยั่วยแม่ทำอาหาร้วย” แม่อแอยอนอบ่นลูายอนเสียไม่ไ้
“โห้ยแม่อะ
อย่าบ่นผมสิ แม่ยัไม่ินอีหรอ” แฮยอนบอแม่นเอเสียทะเล้น
เมื่อเาพูุยเล่นับแม่บ็หันไปมอยอแที่ำลั่วนับารหั่นผั ร่าเล็ที่ใส่ผ้าันเปื้อนสีนพูสใสมันั่ึูสายาเาเสียริ
อ่า
น่ารัมาๆเลย นี่ือัวอย่าภรรยาที่ีสินะ ฮ่าฮ่า
“ยิ้มอะไรอ่ะแฮยอน
อยาินผัหรอ” ยอแพูบอเมื่อหันมาเอเ้าับแฮยอนที่ำลัมอเาหันผัอยู่แล้วยิ้มรุ่มริ่มนเียว
“อืม เราอยาินยอแ.....ป้อนเราหน่อยสิ”
แฮยอนยิ้มำแล้วอบยอแลับไป พร้อมับอ้าปารอให้ยอแป้อน
“ฮ่าฮ่า
็ไ้ๆ” ยอแหยิบผัที่หันเสร็แล้วึ้นมาสอถึสามใบแล้วป้อเ้าที่ปาอแฮยอน
แฮยอนเี้ยวผันแ้มุ่ย
“อร่อยมาเลย”
อร่อยว่าผัที่หยิบินเออี
ถ้าเป็นไปไ้็อยาะินนป้อนมาว่าอี.....
เมื่อทั้สามนิน้าวเสร็ยอแ็อาสาล้าานแล้วมีแฮยอนเป็นลูมือามเย
ส่วนแม่อแฮยอน็ออไปทำานแล้วึทำให้ทั้บ้านเหลือเาทั้สอนอีแล้ว
“วันนี้ยอแอยาออไปไหนมั้ย?
เี๋ยวเราพาไป” แฮยอนถามยอแึ้นเมื่อเาทั้สอล้าานเสร็แล้ว
“แฮยอนะพาเราไปหรอ”
ยอแถามลับทันที้วยวามื่นเ้น
“อื้ม
แล้วยอแอยาไปที่ไหนหล่ะ” แฮยอนถามลับไปอีรั้เพื่อให้ยอแมั่นใว่าเาะพาไปริๆ
“เราไม่รู้ว่าที่นี้มีที่ไหนน่าไปเที่ยวบ้าอะ
แหะๆ” ยอแอบแฮยอนเสียเื้อ
เพราะเาไม่ไ้หา้อมูลมาเลยสันิ
“ั้น
ไปปั่นัยานเล่นแถวนี้ันแล้วเี๋ยวะพาที่แม่น้ำ โอเมั้ย?” แฮยอนถามวามสมัรใอยอแว่าะเอาแบบที่ิหรือเปล่า
เพราะเา็ไม่รู้ะพายอแไปไหนเหมือนัน
“โอเๆๆ
ไปๆ” ยอแรีบอบลับทันที
เพราะเา็อยาไปเที่ยวเล่นแถวบ้านแฮยอนเหมือนัน
แ่วามริแ่แฮยอนพาไปเา็ไป้วยหมแหล่ะ
เมื่อัสินใไ้แล้วว่าะไหนันทั้สอน็ไปเรียมัว
โยที่แฮยอนเินไปูวามเรียบร้อยภายในบ้านว่ามีรไหนยัไม่ไ้ปิหรือล็อบ้า
ส่วนยอแ็เินึ้นั้นบนไปหยิบโทรศัพท์ับล้อถ่ายรูปอนเอ
“แฮยอนๆ
ให้เราหยิบโทรศัพท์อแฮยอนลไปให้เลยมั้ย” ยอแะโนถามถามึ้นเมื่อเอโทรศัพท์อแฮยอนวาไว้บนโ๊ะลิ้นั้าเียนอน
“เอาลมาให้เลยยอแ”
แฮยอน็ะโนอบลับไปเหมือนัน
เมื่อพวเาทั้สอเรียมัวันเสร็แล้ว็พาันออไปที่หน้าประู
แฮยอนัารล็อประูบ้านแล้วเ็บุแเ้าระเป๋าเสื้อโ้ทัวหนาอน
แฮยอนพายอแเินไปที่โรรถแล้ว็ปั่นัรยานออาบ้านไป
“เออใ่ๆ
แฮยอนะเอาโทรศัพท์ไปเ็บไว้เอมั้ย” ยอแถามึ้นเมื่อแฮยอนปั่นัรยานออมาไ้มาไลาบ้านสัเท่าไหร่
“อา
ยอแเ็บไว้่อน็ไ้” แฮยอนอบลับในะที่สายานั้นมอไปามทา
‘ว้า
ทำัวเหมือนแฟนันเลย มีเ็บโทรศัพท์ให้ัน้วย’ แฮยอนิในใแล้ว็ยิ้มไปเอนเียว
“แถวบ้านแฮยอนนี่สวยันะ
เราอบั้แ่รั้แรที่เห็นเลยรู้มั้ย” เสียใสเอ่ยื่นมธรรมาิที่นเอไ้เห็น
สอ้าทาที่เ็มไป้วย้นไม้ที่มีแ่้นไม่มีใบเหลืออยู่แล้วแถมยัปลุมไป้วยหิมะสีาวสะอาา
ถ้ามอเลยทิวอ้นไม้ไป็ะเห็นทุ้ว้าที่มีแ่หิมะปลุมเ็มไปหมนมอไม่เห็นอะไรนอาสีาว
มันสวยามมาริๆ
“ีแล้วที่ยอแอบ”
แฮยอนพูแล้วยิ้มบาๆให้ยอแ ถึยอแะไม่เห็น็เถอะ
“แฮยอน
เราอถามอะไรแฮยอนหน่อยไ้มั้ย” ยอแเอ่ยถามแฮยอน้วยน้ำเสียสใสที่ิะแหบนิๆเพราะอาาศที่หนาวเย็น
“ไ้สิ
ยอแะถามอะไรเราหรอ”
“ทำไมแฮยอนถึไม่อบหน้าหนาวอะ”
ยอแเอ่ยถามึ้น
“อืมมม
็ไม่มีอะไรหรอ ็แ่ิว่าหน้าหนาวมันทั้หนาว
และ็เวลาอาบน้ำ็ลำบาที่สำัเลยนะือมันทำให้เราี้เลียมาๆเลย้วย ฮ่าฮ่า”
เมื่อพูบแฮยอน็ำให้ับวามิอนเอ
“ไม่ใ้ว่าแฮยอนี้เลียอยู่แล้วหรอ
ฮ่าฮ่า” ยอแพูว่าแฮยอนแล้ว็ำออมาเมื่อัน แฮยอนและยอแทัุ้ยเล่นและำันอย่ามีวามสุไปลอทั้ทา
“ถึแล้ว”แฮยอนปั่นัรยานออมาไลประมาหนึ่ิโลเมร็มาถึแม่น้ำที่ว่าไว้ เมื่อมาถึแฮยอน็อัรยานไว้้าๆับ้นไม้ให่
แล้วพายอแเินไปที่ริมแม่น้ำ
“ว้าว
สวยมาเลยแฮยอน ที่นี้มีอะไรๆที่สวยๆเยอะแยะไปหมเลย” รอยยิ้มสใสถูส่มาให้แฮยอนอีรั้
อ่า
ผมอบรอยยิ้มที่สใสอเาั
แม่น้ำที่แฮยอนพายอแมานั้นเป็นแม่น้ำสายยาวที่มีนาไม่่อยให่มานั
ถึแม้อาาศะหนาวมาแ่็ไม่หนาวพอที่ะทำให้น้ำในแม่น้ำแ็เป็นน้ำแ็ไ้ และแถวนี้็ไม่่อยมีผู้นมาสัเท่าไหร่นั
แะ
แะ
เสียัมาาล้อถ่ายรูปอยอแ
นิ้วมือเรียวัเอร์เพื่อเ็บภาพบรรยาาศที่นไ้เห็นรหน้ารอยยิ้มแสนสวยถูส่ให้ับธรรมาิที่แสนะาม
แฮยอนมอารระทำอยอแโยไม่ละสายาไปที่ไหนเลย
สวยว่าธรรมาิ็นรหน้าเานี่แหละ
“แฮยอน
แฮยอน” เสียใสเอ่ยเรียแฮยอนอีรั้โยที่แ้มทั้สอ้าึ้นสีมพูเล็น้อย
เมื่อเาหันมาแล้วเห็นแฮยอนเอาแ่้อเาาไม่ระพริบ
“หะ ห๊ะๆ
มีอะไรหรือเปล่ายอแ” แฮยอนเอ่ยถามเมื่อนเอนั้นั้สิไ้แล้ว
แ่็เหมือนับสิะหลุไปอีเมื่อมอหน้ายอแ็พบับแ้มทั้สอ้าที่เาิว่านุ่มนิ่มน่าฟันั้นมีสีมพูึ้นมานิหน่อย
“แฮยอน่วยถ่ายรูปให้เราหน่อยไ้มั้ย?”
เสียใสเอ่ยึ้นมาอีรั้
“ะ....ไ้สิๆ”
ใเย็นไว้สิแฮยอน
มือเรียวยื่นล้อัวโปรมาให้แฮยอน
แล้วนเอ็เินไปที่ริมปแม่น้ำ
ยอแาแนทั้สอ้าออเหมือนปีนที่ำลัโบยบินอยู่บนท้อฟ้า
หลับาลแล้วยิ้มให้ลับล้อ
แะ
เสียัเอร์ัึ้นแ่สายาอแฮยอนยัับ้อไปยัภาพเบื้อหน้า
เาไม่อาละสายาายอแไ้ริๆ
“อบุนะแฮยอนที่พาเราไปแม่น้ำมันสวยมาริๆ”
ยอแพูับับแฮยอนะที่าำลัมอไปยัแปลผัที่แม่อแอยอนปลูไว้
หลัาลับมาาแม่น้ำยอแ็เอาแ่อบุแฮยอนไม่หยุ
“ไม่เป็นไรหรอ
แ่ยอแมีวามสุเรา็ีใแล้ว” แฮยอนพูบแล้วยิ้มนาปิ
“เห้อออ
เราอยาอยู่แบบนี้ับแฮยอนนานๆั” ยอแเอ่ยะที่สายายัมอไปยัแปลผัเ่นเิม
ยอแะรู้ไหมนะว่าแ่ำพูแ่ไม่ี่ำอยอแ
มันสามารถทำให้หัวใอแฮยอนเ้นเร็วนายไ้เลยแหละ....
_______________________
มาลให้100%แล้วร้าาาาา
อโทษ้วยหายไปนานม๊ามา 55555
ิมันไ้นะะ
อให้อ่านัน้วยวามสนุนะุฟๆ
#ฟิาแแ
ความคิดเห็น