คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 8
"ท่านอ๋อะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ อย่านั้นหรือ"
น้ำเสียที่แสถึวามัวลอฟานทหารนสนิทอินอ๋อ ไม่ไ้นำพาให้บุรุษใบหน้ารูปาม รูปร่าสูส่าสวมใส่อาภร์ลวลายประี มีท่าทาใส่ใในำพู
แววาเย็นาเ็า มอนสนิทเบื้อหน้า ่อนะแย้มยิ้มบาเบา "เ้าทำามที่้าสั่็พอ" น้ำเสียเ้มแมสั่ ทำให้บุรุษผู้ล้าทัท้วินอ๋อ ำ้อล่าถอยออไปอย่าอ่อนใในสิ่ที่เ้านายอน้อาร
ในะะ้าวเท้าพ้นาห้อทรานอินอ๋อ ฟานไ้แ่ถอนหายใ ทำเพียไ้แ่รุ่นิ ว่าเหุใท่านอ๋อถึไ้ิทำเรื่อแบบนี้
***
"นี่พวเ้าิอย่าไร ท่านอ๋อแ่พระายาเอมาไม่ทันไร ็รับอนุเ้ามาเพิ่ม"
"ยิ่ว่านั้น อนุผู้นี้ เห็นว่าเป็นน้อสาว่ามาราอพระายา้วยนะ แ่นาเป็นลูออนุับแม่ทัพเหลียนู ้าล่ะสสารพระายาริๆ"
"ใ่ๆ น่าสสารพระายาริๆ ผู้น่าเล่าลือันว่าอนุอินอ๋อรูปโมามเป็นอันับหนึ่อแว้นินเราเลยนะ"
เสียุบิบนินทาอบ่าวไพร่ในำหนัินอ๋อแพร่ระายไปอย่ารวเร็วปานไฟลามทุ่
ท่ามลาหิมะโปรยปราย เหลียนฮวาไม่ไ้สนใเสียนินทาาภายนอ
ใบหน้าผ่อใสหม โอบอุ้มโอ่ินที่มี้นไม้้นเล็ๆ หลาย้นเ้ามาหลบวามหนาวเย็นในเรือนพัโยไม่เหน็เหนื่อย
"พระายา วันนี้เรา้อไปเยี่ยมอาารป่วยบุรสาวอแม่รัวให่นะเ้าะ"
"ริสิหยวนไน่ ้าเือบลืมไปเลย ้ามัวแ่รีบน้นไม้เพื่อหลบหนาว เ้าเรียมยาสมุนไพรพร้อมหรือยั นี่ี่ั่วยามแล้ว"
"ยามเินเ้า่ะพระายา หยวนไน่เรียมไว้เรียบร้อยแล้ว"
สรีทั้สอ่าเินลัเลาะไปามทาเินแบๆ ใ้เวลาไม่ี่เ่อ็เินมาถึเรือนพัอแม่รัวให่แห่ำหนัินอ๋อ
หยวนไน่เยบอนาว่าเรือนพับ่าวรับใ้ สภาพูีเือบเท่าๆ เรือนพัพระายาอนา
เหลียนฮวาไ้แ่ยิ้ม และบอสาวใ้อนว่านาอบที่นี่ ทำเลมันเหมาะในารปลูอบัว เพราะท้ายเรือนพัอนามันือบึบัวนาให่
วันนี้บ่าวรับใู้เียบว่าปิ ทุน่ามอพระายา้วยสายาสสาร ารมาเป็นพระายาินอ๋ออเหลียนฮวาเยทำให้บ่าวไพร่ในำหนัรู้สึหวั่นเร
เพราะมี่าวลือในทาไม่ีมามาย่อว่าที่พระายาินอ๋อแพร่สะบัออมาไม่า ั้แ่มีโอารสมรสพระราทาน
"เมื่อวัน่อนเห็นว่าอนุเยว่ไ ทั้ร้อรำ ทั้ีพิให้ท่านอ๋อฟัทั้ืนนเ็บนิ้ว เมื่อเ้านาเลยไม่สามารถมาารวะพระายาไ้"
เสียที่พยายามระิบให้เบาที่สุอบ่าวที่ยืนอยู่้าๆ แม่รัวให่ แม้ะพยายามส่เสียให้เบาที่สุ แ่็ยัทำให้สอนายบ่าวไ้ยินัอยู่ี
แม่รัวรูปร่าอ้วนให่ไ้แ่ใ้มือบิสะโพน้าัวเพื่อให้สำรวม และเรใพระายาที่เปรียบเสมือนเียนนาฟ้ามาโปรพวน
"อาารเหมยฟาเริ่มีึ้นแล้ว เ้า้มยาให้เหมยฟาินอีสัสามวันนะ"
"เพะพระายา" แม่รัวให่ไ้แ่้มหน้า ที่ผ่านมาใ่ว่านาะเยี่อพระายา
เพราะนาไปเื่อ่าวลือ ารระทำใน่วแรอพวนา่อพระายาึไม่ีเท่าที่วร
นระทั่บุรสาวอนาป่วย ป่วยนไม่เหลือเบี้ยเินมาื้อยา วันนั้นัวนาเหม่อลอยนเผลอทำน้ำร้อนลวัวเอ โีที่พระายามาเห็นึ่วยนำสมุนไพรมาประบแผลที่ำลัพุพอบนัวนา
นาึิว่าพระายา้อมีวามรู้้านยาสมุนไพร เพราะแผลพุพอบนัวนาหายไปอย่ารวเร็ว เมื่อเห็นันั้น นาึอร้อพระายาให้่วยูอาารป่วยบุรสาวอนา
บันี้นาเลิูแลนพระายาที่วันๆ มีแ่แอบออนอำหนั วันๆ นแ่้นไม้แปลๆ เ้ามาปลูในเรือนพัอม่อนหมสิ้น เพราะพระายา่วยให้อาารเ็บป่วยอบุรสาวนามีอาารีึ้นเรื่อยๆ โยที่ไม่ไ้ใ้เบี้ยหวัแม้ำลึเียว
สำหรับบ่าวไพร่เ่นพวนา เินเบี้ยหวัเพียน้อยนิ็ถือว่าหาไ้ยาเย็นแสนเ็ ารเ้ามาในำหนัินอ๋ออพระายาเอเหลียนฮวาเปรียบั่สวรร์ส่นามาโปรีวิ่ำ้อยอพวน
ความคิดเห็น