รักฉันได้มั้ยยัย(ทอม)ตัวร้ายที่รัก

ลำดับตอนที่ #6 : งานโรงเรียน(ถาคจับแลาก)

“เอาล่ะจ๊ะอย่างที่นักเรียนทุกคนรู้กันว่าจะต้องชนะเพราะฉะนั้นเล่าเป็นต้องเรียบเรียงเรื่องใหม่เพื่อให้มีความสนใจมากขึ้นและครู

เชื่อว่าถ้าครูจับได้ชื่อใครมาคนๆคงไม่ทำให้เราผิดหวังเพราะความหวังของเราอยู่ที่เขาสองคนนั้นครูอยากให้ช่วยกันทำจึงจับสอง

คนนะจ๊ะ จับละน้า...คนแรก....ขอแสดงความเสียใจกับ.....”

“กับ.............”

“ไอรยาจ่ะ...ครูนี่มือดีจิงๆจับได้คนเก่งซะด้วยความหวังของห้องอยู่ที่เธอนะ”ซวยแล้วยัยฟาง

“วู้วววววววววววววววววว”มีแต่คนร้องดีใจทั้งนั้นเลยแต่อย่าพึ่งดีใจไปเหลืออีกคน

“เอาล่ะคนที่สองจับละนะ......ขอแสดงความเสียใจกับ.....ธีรพลจ่ะเออนี่รู้สึกว่าจะเป็นเด็กใหม่สินะ..”โอ๊ยคู่กับใครไม่คู่ไปคู่กับไอ้

คนหน้าตาย สากกะเบือยังยอมนั้นอะ

“เอาล่ะบทต่อไป.........บลา  บลา   บลา  บลา”โอ๊ยยยยยย  กว่าจะพูดจบแล้วฉันได้บทอะไรมาเนี้ยเจ้าชาย!!!เจ้าชายเนี้ยนะ

โอ้ไอ้ตายเถอะ!!ลูฟี่  มันเป็นไปได้ยังไงดีที่ไม่ได้บทแม่มด

“นี่แกยังดีกว่าฉัน  ฉันอะต้องเรียบเรียงใหม่แทบหมดแทบคนที่คู่ก็ดี๊ดี”

“เออ  นี่แก แกคิดบทเจ้าชายน้อยๆเลยนะ”

“แหมแกไม่เอาเปรียบเลยนะ”

“ขอโทษก็ได้ว่าแต่แกจะไปแต่งที่ไหน  ยังไง เมื่อไหร่  บอกมา”

“กะว่าพรุ่งนี้เย็นที่ห้องสมุดแต่ดูท่าฉันคงต้องแต่งคนเดียว”

“งั้นฉันไปด้วยนะ นะ นะ”

“ไม่!!แกไปเดี๋ยวแกก็ไม่เอานู้นนี้นั้น”

“โฮ่”-^-

“งั้นไปนะขอบใจที่มาส่ง”

“อืม”ฉันจะเอาไงดีเนี้ยโอ๊ยยยปวดหัว ฉันเป็นเจ้าชายแล้วก็ยังมีเจ้าหญิงที่..ที่อึ๋ย~ขนลุกอะเพราะคนที่เป็นคือนายคิงคองที่ทั้งตัว

ใหญ่ยักษ์ถ้าไม่ใช่นายนี่ฉันคงไม่มานั่งเสียใจแบบนี้หรอกยั่งที่โบราณว่าชอบสิ่งไหนย่อมไม่ได้สิ่งนั้น(เกลียดสิ่งไหนย่อมได้สิ่ง

นั้น)ทีแรกนายนั้นก็ออกมาโวยวายแต่พอได้เห็นรอยยิ้มของป้าแว่นก็สลดขนาดรอยยิ้มของนายนั้นที่ขอร้องก็ไม่ได้ผลแต่คงอีก

นานแหละเพราะยัยฟางยังไม่ได้แต่งใหม่เลย  อิอิ  

“เฮื่อในที่สุดก็ถึงบ้าน เก่ง!!!”เรียกหาน้องชายตัวดีแต่ทำไมบ้านเงียบจัง

“กลับมาแล้วเหรอคะคุณหนูนึกว่าจะค้างบ้านคุณฟาง”ป้าอุ่นแม่บ้านที่แกกว่าฉันอีก

“ป้าอุ่นคะทำไมบ้านเงียบจัง พ่อกับแม่ไปไหนคะ”

“คุณท่านบอกว่าจะไปเทียวที่ปารีสน่ะค่ะเห็นบอกว่าจะไปเยียมคุณหนูกั้งด้วยนะคะ”คุณหนูกั้งที่ป้าอุ่นพูดถึงคือพี่ชายฉันเองชื่อ

กั้งชื่อเหมือนนักร้องเลยใช่มั้ยแต่ขอบอกว่าพี่ชายฉันน่ะหล่อกว่ามากแล้วตอนนี่ก็เรียนอยู่ที่ปารีส

“เก่งล่ะคะ”

“คุณเก่งเขานอนอยู่บนห้องค่ะ”

“ขอบคุณนะคะ”        

           ตอนนี้ฉันอยู่ที่ห้องสมุดและกำลังมองหาคนที่ชื่อท็อปนายนั้นมันไปมุดหัวอยู่ที่ไหนนะ  ฉันเลยฆ่าเวลาด้วยการหา

หนังสืออ่านเพื่อเรียบเรียงเรื่องใหม่ไปก่อนฉันคิดว่ายังไงเขาคงช่วยไม่ได้มาก  ฉันไปหยิบหนังสือมาสองสามเล่มมานั่งอ่าน

“เฮื่อทำไมช้าจังนี่มันจะ2ชั่วโมงแล้วนะ”ฉันสถบออกมาแล้วเดินเอาหนังสือไปเก็บแต่ก็ไปเห็นภาพที่ไม่อยากเห็นเข้า 

“อืมมมมมมม อะ..อืมมม”ฉันเห็นผู้ชายกับผู้หญิงคนหนึ่งชึ่งแต่งเครื่องแบบนักเรียนเดียวกับฉันกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม  คิดว่า

หน้าจะเป็นนายท็อปแต่ผู้หญิงฉันไม่รู้จักฉันพยายามหันหลังกลับแต่ผู้หญิงคนนั้นดันเห็นฉันซะก่อน

“อ๊ายยยยย  เธอไม่มีมารยาทมาแอบดูคนอื่นเขาแบบนี้”เธอสิ

“เธอสิไม่มีมารยาทฉันไม่ได้แอบดูแค่บังเอิญมาเห็นแล้วอีกอย่างฉันก็ไม่คิดว่าใครเขามาจูบกันในที่สาธารณอย่างนี้ไม่อายมั้งเหรอ

แล้วนายท็อปนายนัดฉันแล้วมาทำดรื่องแบบนี้ไม่ต้องนะส่วนเรื่องละครอะเดี๋ยวฉันจัดการเอง  ฉันจะแล้วไปล่ะ”

“เดี๋ยวฟาง!!เธออย่าพึ่งไป”ฉันได้ยินท็อปพูดไล่หลังมา

“ท็อปขาอย่าพึ่งไปสิคะเราเป็นแฟนกันแล้วนะ”

“เธอกลับไปก่อนอีกอย่างอย่าเข้าใจผิดฉันยังไม่ได้เป็นแฟนกับเธอเราพึ่งเจอกันแค่20นาทีเอง”

“แต่คุณจูบฉันนะ”

“แต่เธอเป็นคนเสนอเองนี่ฉันก็แค่สนองเท่านั้น”เขาเดินมาเห็นฟางกำลังจะขึ้นแท็กซี่แต่เขาก็วิ่งไปทัน

“จะกลับบ้านใช่มั้ยเดี๋ยวฉันไปส่ง”

“ไม่ต้อง ฉันกลับเองได้ยังไม่ดึกมาก”ฉันพูดพร้อมกับพยายามแกะมือของเขาออก

“อย่าดื้อเดี๋ยวฉันไปส่ง”เข้าไม่รอฟังคำตอบก็ยักฉันเข้ารถขอเขาทันที

“เปิดฉันจะลง!!”

“อย่าดื้อฟาง”

“แต่ฉันขยะแขยง”ฉันนึกถึงภาพที่เขากำลังจูบกับผู้หญิงคนนั้น

“ฉันคิดว่าเธอหึงซะอีก”

“..บ้าฉันจะไปหึงนายทำไมเราพึ่งเจอกันพึ่งพูดกันเอง”

“เหรอ ว่าแต่บ้านเธออยู่ไหนเดี๋ยวฉันไปส่ง”

“แต่...”

“เธอคงไม่อยากให้ฉันทำกับเธอแบบนั้นใช่มั้ย”เขาพูดแล้วก้มหน้าลงมาใกล้ๆจนฉันรู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆของเขา

“จะ..จะทำอะไร”

“จะให้ไปส่งได้รึยัง”

“มะ...อุ๊บ.”ฉันพูดได้แค่นั้นท็อปก็ปิดริมฝีปากลงมาหาฉันทันทีเขามอบสัมผัสที่นุ่มและอ่อนโยนเหมือนสติจะค่อยๆหายไปฉัน

พยายามตั้งสติและทุบอกเขาเพื่อให้ปล่อยแต่เขากับรัดแน่นขึ้นและจับท้ายทอยของฉันเอาไว้จากนั้นเขาก็ถอนริมฝีปากออกและสบตา

กับฉันนิ่ง ฉันเหมือนถูกสะกดด้วยนัยต์ตาสีดำนิลนั้น

“ทีนี้จะให้ไปส่งได้ยังครับ”เสียงของเข้เหมือนระฆังทำให้ฉันได้สติ

   เพียะ!!! เสียงฝ่ามือกระทบใบหน้าหล่อของท็อป

“เลว!!!นายคงเห็นว่าฉันเที่ยวผับเที่ยวบาร์เลยคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายรึไง!!”ฉันตะโกนออกมาและรู้สึกอยากจะร้องไห้อย่าง

บอกไม่ถูกหรือเพราะโดนขโมยจูบแรกก็ไม่ใช่

“เออ..ฉัน..”

“นายไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นต่อไปนี้อย่ามาให้ฉันเห็นอีกส่วนงานฉันจะรับผิดชอบคนเดียวแล้วไม่ต้องห่วงนะฉันไม่บอกครู

หรอก"ฉันพูดแล้วเดินออกจากรถมาทันทีโดยทีคิดแล้วก็น้อยใจที่เขาไม่คิดจะตามมาหาฉันเลยเคงคิดว่าฉันใจง่ายจริงๆแต่แววตา

ที่เขามองมาตอนนั้นมันดูอ่อนโยนอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นและไม่คิดว่าจะได้เห็นกับคนที่ทำหน้าเบื่อโลกและเย็นชาอย่างเขาเลยคิด

อีกทีหน้าจะตบให้มากกว่านี้หน่อยบังอาจมาเอาจูบแรกของฉันไปได้ แล้วฉันโทรบอกเก๋ให้มารับและฉันก็รออยู่ที่หลังโรงเรียน

ซึ่งค่อนข้างเปลี่ยว

“น้องสาวคนสวยจะไปไหนจ๊ะ  ให้พวกพี่ไปส่งมั้ย”มีกลุ่มผู้ชายน่าจะอายุพอๆกับพี่เบียร์หรืมากกว่าประมาณสาม สี่คนขี่

มอเตอร์ไซค์มากันทั้งกลุ่มคนที่ถามน่าจะเป็ยหัวหน้า

“เงียบว่ะลูกพี่เอาไงต่อ”ผู้ชายอีกคนพูดขึ้น

“ว่าไงจะให้พี่ไปส่งมั้ย”หัวน่ามันพูดอีกครั้งแถมยังส่งสายตาหื่นมาให้ฉันอีก

“ไม่ต้อง!”ฉันตอบแบบอารมเสีย

“พูดอย่างนี้กับลูกพี่ได้ยังไงรู้มั้ยว่าเขาเป็นใคร”

“เหอะ!ขนาดตัวเองยังไม่รู้ว่าเป็นใครแล้วฉันเป็นแม่นายรึไงถึงถามว่ารู้มั้ยว่าเป็นใคร”ปกติฉันเป็นคนใจเย็นกว่านี้แต่เพราะตอนนี้

ฉันไม่ปกติเพราะนายท็อปคนเดียว

“หน็อยนังนี่!!จับมัน”หัวหน้าสั่งลูกน้องก็ทำตาม พวกมันจับแขน  ขาฉันแล้วจับเข้าไปในพุ่มไม้ฉันพยายามดิ้นสุดแรงและร้องให้

คนช่วยแต่แถวนี้เปลี่ยวมากเมื่อไหร่เก๋จะมานะ

“ช่วยด้ว..อุ๊บ”

“อ่อยอั้นอะ”(ปล่อยฉันนะ)ฉันถูกเจ้าพวกนั้นผลักจนลงไปนอนกับพื้นนี่ฉันกำลังจะถูกข่มเหงงั้นเหรอไม่นะไม่

“ไอ้อ้วกเอว อ้วกแอไอ้อ้าเอกอาเองอนเอย”(ไอ้พวกเลว พวกแกไม่หน้าเกิดมาเป็นคนเลย)แล้วฉันก็เห็นแสงไฟจากรถบีเอ็มที่คุ้น

ตาของยัยเก๋ ฉันคิดว่าฉันจะไม่รอดซะแล้ว

“ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้ถ้าไม่อยากตาย”ยัยเก๋พูดพร้อมกับทำหน้าเข้มอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นเลยตอนนี้เก๋ดูหน้ากลัวมากและคงโกรธเจ้า

พวกนี้ด้วย  เก๋เคยเสียเพื่อนรักไปครั้งหนึ่งมันจึงทำให้เก๋ไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะกลัวการสูญเสียจึงเหลือฉันที่พอจะเข้าใจเก๋

เหตุการณ์นั้นทำให้เธอเข้มแข็งอย่างทุกวันนี้และก็คอยปกป้องฉันอย่างคราวนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นครั้งแรกเพราะช่วงแรกๆเก๋

ฮอทมากจนมีผู้หญิงบางกลุ่มมาทำร้ายฉันเพราะคิดว่าฉันกับเก๋เป็นแฟนกันแต่คราวนี้ร้ายแรงมาก

“เฮ้ย!!ลูกพี่คนนี้สวยอะ”ผู้ชายในกลุ่มพูดขึ้นเพราะตอนนี้เก๋สวมเสื้อยืดสีชาวกับกางเกงขาสั้นเหนือเข่าผมถูกปล่อยยาวดูเหมือนว่า

ยังไม่แห้งดี

“จะปล่อยได้รึยัง”

“ถ้าพี่ไม่ปล่อยน้องจะทำไมพวกพี่ล่ะจ๊ะ”นายคนที่ครอมร่างฉันอยู่ลุกขึ้นไปแล้วเดินเข้าไปใกล้เก๋พร้อมกับผู้ชายอีกคนแต่ฉันก็ยัง

ถูกตรึงทั้งแขนและขาเอาไว้ทำให้ลุกไม่ได้

“ก็ยังงี้ไงล่ะวะ”เก๋พูดแล้วชกเข้าโหนกแก้มของหัวหน้าจนล้มคว้าไปลูกน้องที่จับแขนขาฉันเอาไว้ตกใจจึงปล่อยฉันไปดูหัวหน้าฉัน

จึงวิ่งไปหาเก๋ทันที

“เป็นไรมั้ยฟางฉันขอโทษนะที่มาช้า”

“อืม”ฉันตอบเบาๆเพราะทุกครั้งที่เกิดเรื่องกับฉันเก๋ก็จะอยู่ข้างฉันเสมอ

“หน็อยนังนี่!จัดการมันสิวะ”แล้วผู้ชายสามสี่คนก็บุกเข้ามาหาเก๋ทันที

“ถอยไปก่อนฟางเดี๋ยวอีก3นาทีเจอกันนะ”ฉันเชื้อว่าอีก3นาทีเก๋ต้องมาแน่ฉันจึงวิ่งออกไปตรงรถของเก๋ทันที

“จะดูถูกฉันมากไปแล้ว”เก๋หลบหมัดอย่างคล่องแคล้วว่องไวแค่นี้น่ะทำอะไรเก๋ไม่ได้หรอก

“จำใส่หัวสมองขี้เลื่อยของพวกแกไว้ด้วยว่าอย่าทำอะไรแบบนี้กับเพศแม่อีก แม้แต่คิดจะก็ต้องไม่ เข้าใจมั้ย”

“ครับบ”กลุ่มนั้นร้องออกมาพร้อมกันและโอดครวญด้วยความเจ็บปวด

“ดีแล้วทีหลังฉันเจอพวกแกทำแบบนี้อีกรับรองคราวนี้เฝ้าพระอินทร์เอะหรือยมบารดีละ”

“ครับบบบ”

“ไปละนะ”พอครบ3นาทีเก๋ก็เข้ามาในรถแต่ที่หน้าของเก๋มีรอยช้ำเขียวนิดหน่อยแต่ไม่จัดมาก

“โอ๊ยย!ทำอะไรของเธอยัยฟาง”เก๋ร้องดังลั้นรถเพราะฉันเอามือไปจับตรงแก้มที่มีรอยช้ำ

“เจ็บมากเหรอขอโทษนะ...ฮึก..ฮึก”จู่น้ำใสๆก็หยดลงมา

“เฮ้ยยย!!ร้องไห้ทำไมยัยฟางฉันไม่ได้เป็นอะไรหรือว่าพวกมันทำอะไรแก”

“เปล่า..ฮึก..ฉันแค่..ฮึก..รู้สึกผิด..ฮึก..ที่ทำให้แกต้องเป็นแบบนี้"เก็มองฉันด้วยสายตาอ่ออนโยน

“ไม่เป็นไรหรอกแค่นี้อะสบมพ.สบายมากเพื่อน”^__^;

“ทำเป็นพูดดีแล้วทำไมแต่งตัวแบบนี้”

“ก็พึ่งอาบน้ำเสร็จแล้วแกก็โทรมาคิดว่าคงไม่เป็นไรแค่จอดรถรับเอง”

“อืม...เก๋..”

“ฮะว่าไง”

“เอ่อ....”ฉันจะถามดีมั้นนะว่าลืมเรื่องนั้นรึยัง

“ว่าไง”

“เออวันนี้ฉันนอนบ้านแกได้มั้นอะ”ในที่สุดก็ไม่กล้าถาม

“แค่นี้เองได้ดิ  เก่งต้องดีใจมากแน่มันหลงรักแกจะตาย”เก่งน้องชายของเก๋ตอนที่เจอฉันครั้งแรกเขาก็เข้ามาบอกว่าพี่ฟางผมชอบพี่ 

พี่รอผมหน่อยนะพอผมโตเราแต่งงานกันนะ ช่างเป็นเด็กที่แกแดดจิง

“ฮ่าฮ่าฮ่า...คิดแล้วก็ขำนะ”

“ไม่ต้องล้อเลยแต่จะว่าไปน้องแกก็หน้าตาดีนะไม่แน่แกอาจได้ฉันเป็นน้องสะใภ้ก็ได้”

“อย่าแม้แต่จะคิด”

“อืม..ไปกันเถอะ”แล้วเก๋ก็ออกรถถถทันทีคิดแล้วก็อิจฉาเพราะว่าบ้านเก๋รวยเวอร์มีโรงแรม  รีสอต์ท  อยู่แทบทุกจังหวัดมีอยู่ที่

ต่างประเทศบางส่วนเดี๋ยวลงทุนนู่นี่จนฉันคิดว่าพี่น้องสามคนตละกูลนี้จะดูแลไหวมั้ยแถบครอบครัวยังรักกันแทบปานจะกลืน

กินแต่ฉันก็ใช่ว่าจนนะแต่ไม่มีพี่น้องลูกคนเดียว