[fic reborn] รักป่วนหัวใจคุณชายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #9 : การง้อ/อุบัตเหตุที่คาดไม่ถึง(SakixSqullo@SanoXYama)

ณ โรงยิม2
"ซากิ สู้ๆๆๆๆๆ"เสียงนร.ชายตะโกนบอกซากิเพราะซากิได้ลงแข่งดาบแล้วโครตบังเอิญที่ได้แข่งคู่กับสคอลโล่จึงต้องมาซ้อม
"กรี๊ดดดด!><สคอลโล่สู้ๆๆๆ"เสียงนร.หญิงตะโกนบอกสคอลโล่
"แม่หลามสู้ๆ"นาซามิตะโกนบองซากิ
"เห้ย!พี่ชาย ไอ้แม่หลามถ้าแพ้มามีเรื่องน่ะโว้ยยย!!!"ซาโนะตะโกน(แหมะ!สงสัยจะติดพี่สคอลโล่สะแล้วเรา:ซาโนะ)
"เห้ย!ไอ้พี่โล่ ไอ้แม่หลามสุดสวย(ตรงไหน)ชนะให้ได้น่ะโว้ยยยย!"ฮากิตะโกน(ติดพี่โล่อ่ะT^T:ฮานะกิ)
"นี่!ทั้ง2คนถ้าใครแพ้มามีเรื่องคนสวยอย่างฉันอุตส่าห์มายืนดูทั้งที"ฮันน่าพูด (จะอ้วก:ความคิดของไรเตอร์1และ2)
"แหวะ"x6(เฉพาะแฟมิลี่พิเศษ)
จนกระทั้งการแข่งดำเนินมาเรื่อยๆกรรมกราก็ได้ทำการเป่านกหวีดเพื่อจบการแข่่งขันรอบแรกพวกซาโนะก็เดินไปทางซากิ
กับสคอลโล่โดยมีพวกหนุ่มเดินตามหลัง
"ไงพี่โล่ ซากิ ทำไม่ผลการแข่งรอบแรกก็เกือบแพ้ซะแล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้"ซาโนะเปิดฉากถาม
"ก็นาย/ก็เธอ"ซากินะกับคอลโล่ตอบแล้วก็ชี้หน้ากัน
"ฉันทำอะไรห่ะ นายนั้นแหละที่เล่นไม่ดี"ซากิพูด
"ใครกันแน่"สคอลโล่พูดแล้วหันหน้าหนี
"นี่!นายจะบอกว่าฉัน........"ซากิพูด
"เล่นไม่เก่ง หึๆๆๆๆ"สคอลโล่พูดและคำพูดนั้นทำให้....
"อร๊ายยยย!หยุดพูดๆๆ"ซากินะบอกออกมา
"แสดงว่าเธอยอมรับแล้วสินะว่าเธอไม่เก่ง"สคอลโล่ะูด
".........."ซากิเงียบแล้วซาโนะกับฮากิก็ค่อยไเดินไปข้างหลังพี่โล่แล้วก็
"โอ้ยยย!"สคอลโล่ร้องออกมาเพราะโดนฮากิหยิกที่เอวแล้วกระซิบว่า
"ขอโทษซากิสิพี่โล่"ฮากิพูด
"ขอโทษทำไม"สคอลโล่ถาม (โอ้!พี่ชายฉันแมร่งโครตโง่เลยอ่ะ:ความคิดของซาโนะและฮากิ)
"โอ้ยยยย!"สคอลโล่ร้องอีก
"เป็นอะไรสคอลโล่ร้องตั้งหลายรอบแล้ว"ยามะถามแล้วฮากิก็พูดว้า
"ก็ยัย...อุ๊บ..."สคอลโล่โดนปิดปากโดยซาโนะ
"ป๊าวค่ะไม่มีอะไรเนอะพี่โล่"ฮากิถามพี่โล่พน้อมยิกเอว
"ชะ....ใช่ไม่มีอะไรฉันแค่ปวดเจ็บเอวนิดหน่อยน่ะ"สคอลโล่พูด
"พี่โล่นี่โอกาสครั้งสุดท้ายของพี่ที่จะง้อซากิแล้ว..เพราะอีกไม่กี่วั้นก็จะกีฬาสีแล้ว"ซาโนะพูด
"พยายามเข้าล่ะกันไอ้พี่ชาย"ฮากิพูด
"เออ!ขอบใจมากไอ้น้องสาวตัวแสบทั้ง2"สคอลโล่พูดพร้อมกับเอามือขยี้หัวน้องสาวทั้ง
"เห้ย!พี่โล่หนู่ไม่ใช่หมาน่ะโว้ยยยย!"X2สาวพูดพร้อมกัน
กรรมการเป่านกหวีดเพื่อเตือนว่าการแข่งขันเริ่มแล้ว
"อย่าแพ้น่ะไอ้พี่ชาย"ซาโนะพูด
"ถ้าแพ้เสียศักศรีนักดายน่ะโว้ยยยยย!"ฮากิพูด
"เออ!รู้แล้วโว้ยยยย!"สคอลโล่บอกน้องสาวทั้ง2คนแล้วเดินลงสนามไป
ด้านสคอลโล่ - ซากิ
"นี่!ซากิ"สคอลโล่พูด
"อะไรย๊ะ"ซากิพูด
"คือว่า....ฉันขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างน่ะ"สคอลโล่พูด
"อืม"ซากินะตอบ(แต่ภายในใจ:ดีใจจังที่นายมาขอโทษ แต่ต้องเล่นตัวสะหน่อยเดี่ยวเค้าหาว่าเป็นผู้หญิงใจง่าย)
"เรามาคืนดีกันน่ะ"สคอลโล่
"........."ซากิไม่ตอบ
"เฮ้ย!ซากินะระวัง"สคอลโล่พูดพร้อมกับเอาตัวไปขวางตัวซากินะไว้เพราะซากิจะโดนอีกฝ่ายฟัน
"ขอบใจน่ะ"ซากินะพูด
"เปลี่ยจากคำของคุณเป็น....."สคอลโล่พูด
"เป็นอะไรย๊ะ"ซากิถาม
"เธอต้องหายโกรธฉัน"สคอลโล่ตอบ
"ได้ฉันจะหายโกรธนาย"ซากิพูดจบสคออลโล่ก็ดึงมือซากิแล้วก็บุกไปหาคู้ต่อสู้ทีนที
ด้าน ซาโนะ / ฮากิ
"คืนดีกันแล้วิน่ะ"ซาโนะพูด
"อืม"ฮากิพูด
"ดีจังเนอะเพื่อนเราเนี๊ย"ซาโนะพูด
"ใช่!ดีมากๆเลยแหละที่คนง้อเป็นพี่โล่ที่ไม่ใช่คนอื่น"ฮากิพูด
"งั้นเดี่ยวฉันมาน่ะ ไปซ้อมดามดีกว่ายังไม่ได้เลย"ซาโนะพูด
"อืมดีเหมือนกัน ว่าแต่เธอจะไปยิมไหน"ฮากิถามซาโนะ
"ยิม3 เธออ่ะ" ซาโนะถามฮากิ
"ยิม1"ฮากิตอบ"งั้นไปกันเหอะ"ฮากิพูดพร้อมกับดินออกไปแล้วซาโนะก็ตามไปโดยที่ไม่รู้ว่ามีคนมองมาตลอดพอเดินมาสักพักสาวก็แยกกันแล้วได้ซ้อมกันไปเรื่อยๆโดยที่ไม่รู้ว่ามีใครแอบมอง
ณ โรงยิม 3
"เฮ้อ!เบื่อจังถ้าซ้อมแบบนี้คงจะได้ยาก....งั้นรองใส่บูดสูงดีกว่า"ซาโนะพูดพร้อมกับเดินไปเอารองเท้าบูดส้นสูงสีขาวที่เอาไว้ใช้สำหรับดาม
"ว่าแต่....ทำไมไม่เห็นมีคนมาเลยอ่ะ"ซาโนะพูดคนเดียวแล้วมองไปรอบๆห้อง(ฉันไม่ได้บัญยาอ่อนน่ะย๊ะ:ซาโนะ
"ก็วันนี้เค้าให้ไปใช้ยิม6สำหรับเรียนเพราะยิม1-5ให้ดาม5คู่มาซ้อมคนละยิม เลยไงล่ะ"แต่บังเอิ๊ญ บังเอิญมีคนซะได้
"นายมาทำอะไรที่นี่"ซาโนะถามผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นเพราผู้ชายคนนั้นคือ....ยามาโมโตะ ทาเคชิ
"ก็ดามเค้าต้องซ้อมเป็นคู่จะมาซ้อมคนเดียวได้ไง"ยามะพูด
"ฉันซ้อมของฉันได้ก็แล้วกันย่ะ"ซาโนะพูดพร้อมกับเตรียมเดินออกไปแต่พลาดขาพลิกจึงล้มลงไปกองอยู่กับพื้น
ตุ๊บ!!!<-------เสียงซาโนะลงไปกองอยู่กับพื้น
"โอ้ยย!เจ็บง่ะT^T"ซาโนะพูด
"เป็นไงล่ะบอกแล้วไม่ฟัง"ยามะเดินมาดูที่ขาของซาโนะแต่มีหรอที่คนอย่างซาโนะจะยอม
"นี่!ซาโนะเธออย่าเอาขาหลบได้มั้ยเอาขามาฉันจะดูขา"ยามะพูดเพราะซาโนะเอาขาหลบไม่ให้ยามะดูแต่ยามะก็จับขา
ซาโนะไปดูอยู่ดี (อร๊ายยยย><มีความสุขจัง:ในใจของซาโนะ)
"ขาไม่เป็นอะไรแค่พลิกเฉยๆ"ยามะพูด
"ก็บอกแล้วไงว่าไม่เป็นไร"ซาโนะพูด(บอกตอนไหนว่ะ:writer1)
"ลุกขึ้นได้แล้ว"ยามะพูดพร้อมกับเอามือยื่นให้ซาโนะจับแต่.....ซาโนะเค้าไม่ยอมจับกลับตีมียามะแทน
"ไม่เป็นไรฉันลุกเองได้"ซาโนะพูดแล้วก็ลุกขึ้นแต่ด้วยสันชาตญานคสซุ่มซานจึงทำให้พลาดล้มลงไปอีกแต้ครั้งนี้ยามะรับไว้ได้ แล้วยามาโมโตะ ทาเคชิก็พูดว่า...(มาซะเต็มยศเลย:ซาโนะ)
"ไหนบอกไม่เป็นไรไง"ยามะพูด
"กะ....ก็ไม่เป็นไร"ซาโนะพูดตะกุกตะกักเพราะตอนนี้ฟน้าของซาโนะใกล้หน้าของยามะมาก>////<
"แล้วเมื่อกีทำไมถึงล้มล่ะ"ยามะพูด
"ก็ฉันแค่ซุ่ทซามนิดหน่อย....ว่าแต่ตอนนี้นายปล่อยฉันลงได้รึยัง"ซาโนะพูดพร้อมกับหน้าแดง ยามะจึงปล่อยซาโนะลง
แล้วซาโนะก็เดินไปหยิบรองเท้าที่ตนวางไว้แล้วเปลี่ยเป็นใส่คู่ที่วางไว้แทน พอใส่เสร็จซาโนะจึงเดินไปหายามะแล้วพูดว่า
"นี่!นายจะซ้อมรึเปล่า"ซาโนะถามยามะ
"ถ้าเธอให้ซ้อมฉันก็จะซ้อม"ยามะพูด
"งัน...ก็ลุกมาสิฉันให้ซ้อมด้วยก็ได้"ซาโนะพูดแล้วก็ยืนมือให้ยามะแต่ยามะจึงจับมือซาโนะแล้วยืนขึ้น
พอซ้อมได้สักพีกทั้งสองคนก็ได้หยุดพักโดยที่ซาโนะเดินไปที่ตู้เย็นของยิม(ยิมบ้านใครมีตู้เย็น:ฮากิ)(ยิมบ้านฉันแหละ:writer1)หยิบน้ำออกมา2ขวดแล้วก็เดินไปหายามะแล้วยืนน้ำอีกขวดในมือของตนให้ยามะ
"นี่!ของนาย"ซาโนะพูด
"ขอบใจน่ะ"ยามะพูดพร้อมกับยิ้มเพราะยามะมีความสุขที่ได้อยู่กับซาโนะ2คน
"ไม่เป็นไร"ซาโนะพูดแล้วทั้งสอบก็เงียบไปสักพักเพราะไม่รู้จะพูดอะไรเพราอีกคนก็งอนอีกคนก็อยากง้อแต่ไม่กล้าพูดจนกระมั่งคุณยามาโมโตะ ทาเคชิเอ่ยขึ้นว่า
"นี่!ซาโนะคือว่าฉัน......"ยามะพูด
"คืออะไร"ซาโนะถาม
"คือฉัน.......ฉันอยากพูดกับเธอว่า......"ยามะพูด
"ว่าอะไรล่ะ"ซาโนะเร่ง
"ขอโทด......ขอโทดสำหรับเรื่องในวันนั้นพอดีฉันกำลังโมโหน่ะที่พวกมันทำร้ายเธอ"ยามะพูดคำพูดนนั้นทำให้ซาโนะดีใจมาก
"งั้น...ฉันยกโทดให้นายก็ได้"ซาโนะพูด
"จริงน่ะ.ยามะถามซาโนะแล้วซาโฯะก็พยักหน้ายามะจึงอุ้มซาโนะแล้วหมุนไปมาจนซาโนะพูดว่า
"พอได้แล้วฉันจะอ้วก"ซาโนะพูดแล้วยามะก็ปล่อยซาโนะลงแล้วเปลี่ยมากอดแทนซาโนะก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้วทั้งคู่ก็ว้อมกันจนเย็นแล้วกลับฐานวองโกเล้่พร้อมกับยามะ2คนซึ่งความสนิทของ2คนที่เพิ่มขึ้นทำให้คนสงสัยมากขึ้นเพราะ2คนนี้ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด

End

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ต่อพรุ่งนี้น่ะค่ะเพราะว่าพรุ่งนี้ไรเตอร์1ต้องไปรร.ค่ะ
(ปล.ถ้าไม่สนุกก็ขออภัยด้วยน่ะค่ะถ้าสนุกก็ช่วยกันเม้นด้วยน่ะค่ะ)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------