ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    +*+รักแปลกพันธุ์ลึกของยัยถึกจอมเฮ้ว+*+

    ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่8 คำว่า...รัก

    • อัปเดตล่าสุด 16 ก.ค. 49


    "นักเรียนวันนี้ พี่ๆประธานแต่ละหน่วยจะมาชี้แจงเรื่องการรับน้องใหม่นะ" อาจารย์เปาพูดก่อนส่ายตูดออกไป โหย เจ็บแขนเป็นบ้า ไอ้กัสนะไอ้กัส แมร่งจับแขนให้มันเบาๆหน่อยก็ไม่ได้ นี่สุภาพสตรีนะยะ!!! ไอ้เพื่อนชั่ววว  มาลากสุดสวยผู้นี้ได้ไงกัน  อดกินน่องไก่เลย อุตส่าห์หลอกป้าจอมตืดได้นะนั่น  บาดโซบบบบบบ TTOTT

    "สวัสดีจ้ะ น้องม.4/3 เป็นไงบ้างจ๊ะ เรียนเหนื่อยมั๊ยเอ่ย วันนี้พี่ๆมีเรื่องการรับน้องใหม่ของน้องม.4 มาชี้แจงจ้า ^^" พี่พริกทักทายอย่างเป็นกันเอง

    "เราจะไปเข้าค่ายกัน ที่เกาะดำดึ๋ยเป็นเวลา 2 วัน 1 คืนฮะ ในช่วงนี้พวกรุ่นพี่ก็จะมีกิจกรรมสนุกๆมาให้รุ่นน้องได้ทำกัน อ้อ ลืมบอก เกาะนี้ทะเลสวยมากๆเลยนะฮะ"ธีม พูดต่อ  เกาะดำดึ๋ยเรอะ!!แค่ชื่อเกาะก็อัปมงคลแล้ว =__=

    "ส่วนใบอนุญาต เดี๋ยวจะมีรุ่นพี่มาแจกให้ทีหลังนะคร้าบบบ อย่าลืม ชุดว่ายน้ำล่ะ พี่รี   เควสนะ ขอแบบทูพีซละกัน แต่ไม่มีซักพีซเลยก็ยิ่งดีนะ >_<" ไอ้นี่ลามกเข้าขั้นสุดยอด

    "ส่วนของที่จะต้องเตรียม ไว้น้องค่อยดูที่ใบอนุญาตนะครับ พรุ่งนี้น้องต้องมาถึงโรงเรียนก่อน 7 โมงนะครับ อย่าลืมล่ะ ^^" อ๊ากกก พี่คิริมาดเท่ สุดสวาทขาดใจของเดี๊ยน

    "นี่เกี๊ยม รับน้องคืออะไรเหรอ" ซินแสสะกิดถามฉัน

    "การที่รุ่นพี่หน้าโหดทารุณกรรมรุ่นน้องอย่างโหดเหี้ยมอำมหิตวิปริตผิดมนุษย์มนา โดยที่รุ่นน้องไม่ยินยอมพร้อมใจไก่กาด้วยเลยซักกะติ๊ด มันเป็นสิ่งที่ชั่วร้ายมาก โอ้วว จอร์ช ทำไมโลกเราเป็นจังซี่"

    "จริงง่ะ =O=;;;"

    "ล้อเล่น~^^"

    "ฮุ่วว์~"

    "แต่!!มันเลวยิ่งกว่านั้น เมื่อการรับน้องมาถึง ก็แสดงว่ายุคมืดของฮิตเลอร์ได้กลับมาอีกครั้ง ยิ่งกว่าซีอุยกินตับเด็ก ยิ่งกว่าบินลาเดนชนเวิล์ดเทรด  อ๊ากกก มันเลวร้ายม้ากกกก ซาร่าเกิดมาเพื่อสิ่งนี้รึ!!!!"

    "=O=;;;;;"

    "อ่า ยอเย่น~^0^/"

    "เกี๊ยมทำเราตกใจแทบตายแน่ะ ^^;;;"

    "ไง คุยอะไรกันเหรองับ" ธีมเดินมานั่งที่ก่อนเท้าคางถามอย่างสนใจ

    "ซินเจี่ยอยู่อี่ ซินนี่ฮ้วยช้ายยย ซัพแม๊นนน >O<!!!"

    "อ่า เกี๊ยมเป็นอะไรเปล่าง่ะ ^^;;;"

    "ชิกะบูมลาล่า ชิกะๆๆ เอ้า เชค!!! >O<!!!"

    "เอ่อ ^^;;;;"

    "เกี๊ยม เค้าอดกินน่องไก่น่ะ ^^" ซินแสบอก

    "อ้อ ^^;;;;"

    ในที่สุด!!!ก็เลิกเรียนซักที ฉันจะได้กลับบ้านไปแถแท่ดเล่นเน็ตให้สบายอุรา แต่...ทั้งที่มันต้องเป็นอย่างนั้น!!

    "เกี๊ยมกลับบ้านกันเถอะ^^" <<<ซินแส

    "ให้ตายสิ น่ารำคาญ ทำไมฉันจะต้องกลับบ้านกะยัยหมูตอนนี้ด้วยนะ" <<<เซียมซี

    ทำไมไอ้สองตัวนี้ถึงต้องตามมาด้วย!!! แง่งงงง~

    ~ฉันหยุดแล้ว แล้วเธอหยุดได้ไหม ทำได้มั๊ยมีฉันเพียงคนเดียวในหัวใจ เธอจะเลือกจะมองหา หาใครไปถึงไหน ถ้ารักอย่างนี้ โวโฮ ไม่รักอย่างดีกว่าเลย~

    เสียงริงโทนของใครฟะ!!! แมร่งดันทันสมัยกว่าตรู

    "โหล ใครฟะ" ของไอ้ซีเรอะ!! =O= มะ ไม่น่าเชื่อ

    "หือ จริงดิ  ไปๆ พอดีเลย ยิ่งเซ็งๆอยู่"

    "หา.. 6 คนเลยเรอะ  พวกมันจะไหวเร้อ ไปก็ไป" เซียมซีกดวาง ก่อนหันมาบอกกะฉันว่า

    "ฉันจะกลับเอง พวกแกกลับไปก่อนเถอะ"

    "จริงอ่ะ ว้าว ชะนีหายไปหนึ่ง~*0*" ฉันตอบ

    "ใครชะนี -___-++"

    "อ๊ะ เมื่อกี๊ฉันพูดว่าชะนีเหรอ *0*"

    "ยัยหมูตอน" เซียมซีพูดสั้นๆก่อนเดินไป

    "ชิ ยัยชะนี" ฉันเบ้ปากไล่หลังยัยเซียมซี

    "คำว่า รัก..." หืม ไอ้ซินแสบ่นอะไรของมันเนี่ย

    "คำว่า รัก ที่ฉันเคยพูดไป ฉันพูดจริงๆนะ" ง่ะ ไอ้ซินแส มันพูดอะไรของมัน

    "รักนะ รักเธอจริงๆ..." อ่า ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ

    "รักมาก รักเหลือเกิน...เฮ้อ~" ซินแสพูดก่อนเงยหน้าขึ้นพร้อมหลับตา

    "ซินแส...พูดอะไรน่ะ" ฉันถาม

    "หืม? อ้อ บทละครนี้ของใครก็ไม่รู้ง่ะ มันตกอยู่" ซินแสชูแผ่นกระดาษแผ่นนึงให้ฉันดู อ้อ แค่บทละคร ไอ้เราก็ตกใจ ชิ ไอ้บ้าเอ๊ย!!!

    "งั้นกลับบ้านเถอะ เย็นมากแล้ว" ฉันพูดก่อนเดินนำหน้าไป

    "อืม..." ซินแสวางกระดาษก่อนเดินตาม

    แต่ฉันไม่ได้รู้เลยว่า....

    กระดาษแผ่นนั้น...

    มันเป็นแค่กระดาษเปล่าๆเท่านั้นเอง...

    "เฮ่ย~ถึงจนได้ เหนื่อยเป็นบ้า" ฉันบ่นงึมงำ กำลังจะเปิดประตูไปก็ต้องชะงัก

    แม่ เราเลิกกันดีมั๊ย

    หือ เสียงพ่อหนิ เลิก เลิกอะไรกัน รึว่าจะหย่า!!!O_O ฉันเอาหูแนบกับประตู

    "ทำอะไรง่ะ -O-" ซินแสถาม

    "ชู่วว์.. .>.<"  ฉันทำปากจุ๊ ก่อนฟังต่อ หวังว่าแม่คงจะปฏิเสธนะ T-T

    แม่ก็ว่างั้น  แม่เบื่อแล้วล่ะ เลิกๆๆเถอะ

    O_O!!!! แม่~ ม่ายอาววววววว~ หนูไม่อยากเป็นเด็กกำพร้าพ่อ TTOTT

    งั้น เรา...

    ปังงงงงงงงงงงงงง!!!

    "ไม่เอานะ หนูไม่ยอมหรอก พ่อกะแม่อย่าเลิกกันนะ >O<" ฉันเปิดประตูอย่างแรงก่อนหลับหูหลับตาพูด

    "อะไรเหรอ ไอ้หมา~" พ่อถามอย่างงงๆ

    "ไม่ต้องมาถาม หนูรู้หมดแล้ว พ่อจะเลิกกะแม่ใช่มั๊ย!!!"

    ป้าบบบบบบบบ~

    "โอ๊ย~ แม่ตบหัวหนูทำไมง่า 0_+" ฉันคลำหัวป้อยๆ

    "โทษฐานที่แกบ้าผิดปกติ ใครจะเลิก!!!" แม่ยืนเท้าเอวถามอย่างโมโห

    "แล้วที่บอกว่าจะเลิกๆๆกันน่ะ มันอะไรง่ะ"

    "หา  อ้อ เอ็งลองแหกตาดูสิ ว่าพ่อกะแม่ทำอะไรอยู่"

    "หืม..." ฉันมองไปที่พื้น นั่นมัน..โดมิโน่?

    "โดมิโน่"

    "เออ พ่อกะแม่เล่นโดมิโน่อยู่แล้วมันเบื่อ ก็เลยจะเลิก เข้าใจ๊!!!"

    "ง่า เข้าใจค่ะ" เฉิ่มอีกแล้วสิตรู =__= แต่ช่างมันเต๊อะ!!! พรุ่งนี้ ฉันก็จะไปเที่ยวแล้ว ฮะฮ่า รอมานาน พี่พริกแอบกระซิบว่ารับน้องน่ะ มันส์มาก~ โอ๊ย ตื่นเต้นๆๆ>_<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×