คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Guilty of love 6 - ParkChanyeol
หลังจากที่เดินทางกลับมาถึงเกาหลี ชานยอลรู้สึกสบายใจขึ้น เพราะในระหว่างที่นั่งเครื่องเค้ากับคริสไม่แม้แต่จะปริปากพูดสักคำและนั้นก็ทำให้เค้าอึดอัดเอามากๆ และตอนนี้คริสก็ไม่ได้อยู่คอนโด หลังจากที่กลับมาถึงเค้ากับคริสก็แยกย้ายกันไป คริสบอกว่าจะแวะเข้าบริษัท..
“ฮัลโหล คุณเทาครับ..”
((ว่าไง..นายมีอะไรให้ฉันช่วยรึเปล่า)) เสียงคนปลายสายถามขึ้น
“เปล่าหรอกครับ..ผมแค่จะบอกว่า ผมกลับมาเกาหลีแล้ว”
((งั้นหรอ? ตอนนี้ฉันอยู่ที่โซลละ..))
“อยู่โซล? คุณอยู่เกาหลีหรอครับ? จริงหรอเนี่ย” ชานยอลอุทานออกมาด้วยความดีใจ “แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหนครับ พักที่ไหน แล้วมาได้ยังไง?” ชานยอลเผลอถามออกไปด้วยความดีใจ
((ฉันรู้ว่านายดีใจ แต่ช่วยถามทีละคำถามจะได้มั้ย? ฉันตอบไม่ทัน)) เทาพูดก่อนจะหัวเราะออกมา
“เอ่อ..ขอโทษครับ ผมก็แค่…”
((ฮ่าๆ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ นาย..พรุ่งนี้ว่างรึเปล่า?))
“ว่างสิครับ..คุณมีอะไรรึเปล่า?” ชานยอลถาม
((ฉันอยากเจอนายนะ..ว่าแต่นายว่างทุกวันเลยหรือยังไงกัน?))
“จริงๆผมก็ว่างทุกวันนะ เพราะผมไม่ต้องทำงาน..” ความจริงแล้วชานยอลเพิ่งเรียนจบก่อนที่เค้าจะมาแต่งงานกับคริส ชานยอลอยากจะเป็นนักออกแบบแต่เมื่อแต่งงานกับคริสแล้วแม่ของคริสรวมถึงคริสเองก็บอกกับเค้าว่าให้อยู่เฉยๆ…เค้าไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งของคริส เพราะเช่นนั้นจึงต้องจำใจทำตามที่อีกคนสั่ง
((ก็ดีแล้วนี่..อยู่เฉยๆ สบายจะตาย))
“ไม่จริงหรอกครับ น่าเบื่อจะตาย ว่าแต่คุณมาทำอะไรที่เกาหลีครับ?” จู่ๆชานยอลก็ถามถึงเหตุผมที่เทามาเกาหลี
((…ฉันมาหาลูกพี่ลูกน้อง ฉันมาที่นี่เพื่อดูแลเค้า)) เทาเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้น
“ครับ แล้ว..พรุ่งนี้เจอกันนะครับ คุณเทา” ชานยอลเอ่ยก่อนจะฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะวางสาย เค้ารู้สึกดีแปลกๆที่จะได้เจอกับเทาอีกครั้งแต่…เมื่อนึกถึงใบหน้าของใครบางคน มันก็ทำให้เค้าหวาดกลัวขึ้นมาว่า อาจจะถูกจับได้อีก…
‘ผมขอโทษครับคุณคริส…แต่ผมอยากเจอคุณเทาจริงๆ’
แม้หัวใจจะพักดีกับอีกคน…แต่คงห้ามไม่ได้ หากความรู้สึกหรือสิ่งที่ได้รับจากอีกคนนั้น มีมากกว่า…
วันนี้ชานยอลตื่นแต่เช้าเพื่อไปหาผู้เป็นพ่อและแม่ที่บ้านเพราะเค้าไม่อยากจะอยู่เฉยๆก่อนจะถึเวลานัดกับใครบางคนแล้วอีกอย่างเค้าก็อยากจะเอาของฝากที่ซื้อมา ให้พ่อกับแม่ด้วย
“แม่ครับ..คิดถึงจังเลย” ชานยอลพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาภายในบ้านหลังใหญ่หรูหราที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม
“ชานยอล ลูกมาได้ยังไงเนี่ย จะมาทำไมไม่บอกละ?” คนเป็นแม่ถาม แต่ชานยอลไม่ได้สนใจเลย แถมยังหอมแก้มคนตรงหน้าอีกฝอดใหญ่ “ทำตัวเป็นเด็กอีกแล้วนะเราเนี่ย” ผู้เป็นแม่เอ่ยก่อนจะหัวเราะให้กับท่าทางที่ดูเป็นเด็กของลูกชาย
‘ไม่ว่าลูกจะโตแค่ไหน..ก็ยังคงเป็นเด็กน้อยสำหรับแม่เสมอ ลูกยังคงน่าเป็นห่วง และคงไม่สามรถรับมือกับเรื่องเลวร้ายในโลกที่มีแต่คนหลอกลวงใบนี้ได้..แม่หวังว่าลูกจะไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้นะ ชานยอล..’ นั้นคือสิ่งที่ คุณนายปาร์คคิดหลังจากที่มองหน้าลูกชายคนเล็ก..เค้ารู้สึกผิดที่บังคับชานยอลให้แต่งงานกับคริส แต่..มันเกิดขึ้นแล้ว เค้าเลือกแล้ว…
“ก็ผมคิดถึงแม่นี่ฮะ จะมาหาไม่ได้เลยหรอ?” ชานยอลยู่ปากเล็กน้อย
“แม่หยอกเล่นหรอกน่า ขี้น้อยใจจริงๆเลยเด็กคนนี้นี่” คุณนายปาร์คพูดพร้อมบีบแก้มลูกชายเบาๆ
“แม่อะ ผมเจ็บนะ”
“ฮ่าๆ ไหน ถืออะไรมาเยอะแยะเนี่ย หื้ม?”
“อ่า เกือบลืมไปเลย..นี่ครับ ของฝากที่ผมซื้อมาฝากแม่” พูดพร้อมยื่นถุงที่นำมาให้ผู้เป็นแม่
เวลาผ่านไปนานราวสองสามชั่วโมง ชานยอลก้มมองนาฬิกาข้อมือของตัวเองก่อนจะเห็นว่าถึงเวลานัดแล้ว เค้าขอตัวลาผู้เป็นแม่
“แม่ครับ ผมไปแล้วนะฮะ พอดีมีนัด”
“จ้ะ เอ่อ นี่ ชานยอล แม่จะบอกเราว่า มีญาติที่จีนมาหา..ถ้าลูกรู้ต้องดีใจแน่ๆเลย”
“ใครหรอครับแม่?” ชานยอลเอียงคอสงสัย
“ใครกันละ ที่ชอบเล่นกับเราตอนยังเป็นเด็ก..ลืมไปแล้วหรอ? ก็พี่..” ยังไม่ทันที่คุณนายปาร์คจะพูดจบ เสียงโทรศัพท์ของชานยอลก็ดังขึ้น “ผมต้องไปแล้วครับแม่..ไว้จะโทรหานะครับ” พูดจบก็เดินออกจากบ้านไป คุณนายปาร์คได้แต่ส่ายหัวกับท่าทางที่ดูเร่งรีบของลูกชาย
TBC..
อุคริๆ
มาแล้ว คือตอนนี้ไรต์กำลัง 'งง'
ว่าตกลงนี่เป็นฟิค คริสยอล หรือ เทายอล?
ใครอยากให้เปลี่ยนเป็นเทายอลนี่ บอกได้นะ ฮ่าๆ
พี่คริสไม่ค่อยออกโรงเลยอะ ตอนนี้อยากลงเรื่องใหม่แล้ว...
ใครอยากอ่านแนวไหน เม้นบอกได้นะจ้ะ
ความคิดเห็น