ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC EXO] : Guilty of love - KrisYeol

    ลำดับตอนที่ #4 : Guilty of love 3 - Who are you?

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ย. 56


         

               ร่างสูงนั้นประคองร่างบางๆของชานยอลมานั่งที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ตรงข้ามกับไนต์คลับที่ตอนนี้ผู้คนเริ่มหดหายกันไปอย่างเห็นได้ชัดมากขึ้นกว่าเดิมแล้ว ตกลงนาย..มีอะไรให้ช่วย?” ชายแปลกหน้าคนนั้นถามขึ้นถาม

    ฮึก ผม ผมไม่รู้จักทางกลับที่พักชานยอลตอบออกไปพร้อมกับเสียงสะอื้นที่ไม่ยอมหายไปซักที งั้นนายมาที่นี่คนเดียวหรอ?”

          “ป่าวครับ ฮึก ผมมากับคนรัก ไม่สิ..อาจเป็นผมที่ ฮึก รักเค้าคนเดียว..

           “แล้วเค้าไปไหน?”

          “เค้า ฮืออออ เค้าทิ้งผมไว้คนเดียว ฮึก เค้าคงเกลียดผมมากใช่มั้ยครับ ทำไมเค้าทำแบบนี้กับผมละชานยอลปล่อยโฮอีกครั้งก่อน ผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นเห็นท่าไม่ดีจึงกอดปลอบชานยอลเบาๆ ชานยอลชะงักไปก่อนจะรีบผละออก

          “ขอบคุณนะครับ ว่าแต่คุณจะช่วยผมได้รึเปล่า?”

           แน่นอน ฉันช่วยนายได้ ว่าแต่คนรักของนายชื่ออะไรละ?”

           “คริส..คุณคริสครับเมื่อได้ยินชื่อนี้ผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นเริ่มมีสีหน้าที่ต่างไปจากเดิม คริส? ชื่อจริงละชื่อจริงของเค้าคืออะไร?”

           “อู๋อี้ฟานฮะ เค้าชื่อ อู๋อี้ฟาน..ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอฮะ?”

           “……” ไม่มีเสียงตอบจากอีกคน มีเพียงความเงียบเท่านั้น..

            “คุณครับ..เป็นอะไรรึเปล่า?” ชานยอลพูดพร้อมเขย่าตัวอีกคนเบาๆ จนอีกคนสะดุ้ง

            “อะ อื้ม มีอะไรหรอ?”

            “คุณชื่ออะไรหรอฮะ?” ชายแปลกหน้านั้นมองหน้าชานยอลสักพักก่อนจะบอกสิ่งที่อีกคนต้องการรู้ ฮวงจื่อเทา..เรียกจื่อเทาเฉยๆก็ได้

    จื่อเทา..ทำไมชื่อนี้ คุ้นๆจังเลยนะชานยอลได้แต่กู่ร้องอยู่ในใจ เค้ารู้สึกคุ้นชื่อนี้เหลือเกินแต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกซะทีอ่า ครับ ผมชื่อ ปาร์คชานยอล ฮะ เรียก ชานยอลเฉยๆก็ได้ชานยอลยิ้มเบาๆให้เทา ต่างกับเทาที่มีสีหน้าตกใจยิ่งกว่าตอนได้ยินชื่อของ อู๋อี้ฟาน’ “ชานเลี่ยนี่นายจริงๆหรอ?”

           “อะไรนะครับ เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะครับ?” ชานยอลถามขึ้นด้วยความสงสัย อ่อ เปล่าหรอก ไม่มีอะไร..”

    จบประโยคสนทนานั้นเทาก็ได้ตัดสินใจพาชานยอลไปยังคอนโดของตัวเองก่อนเพราะนี่ก็ใกล้เช้ามากแล้ว และเรื่องหาที่พักของชานยอลนั้นเค้าคงหาได้ไม่ยากนักเพราะ..ผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่ชื่อ อู๋อี้ฟาน

     

         ขับรถมาไม่นานทั้งคู่ก็ถึง คอนโดของจื่อเทา จื่อเทาค่อยๆหันไปปลุกอีกคนที่หลับไม่รู้เรื่อง แต่จู่ๆชานยอลก็ละเมอออกมาคุณคริส อย่าไปฮะ ฮึก อย่า ฮือ แล้วผมจะกลับยังไงละครับจื่อเทาได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกสงสารอีกคนจับใจ..ทำไมนะ ทำไมต้องทำขนาดนี้.. ชานยอลตื่นเถอะ..ไม่เป็นไรแล้ว ฉันอยู่กับนายแล้วนะจื่อเทาพยายามปลุกชานยอลอีกครั้งแต่เสียงละเมอที่หลุดจากปากของชานยอลทำให้เค้ารู้ว่าคนข้างๆรู้สึกหวาดกลัวมากแค่ไหน เห็นเช่นนั้นจื่อเทาเลยหันไปกอดอีกคนแน่นเพื่อปลอบประโลม ไม่นานนักเสียงร้องไห้ของชานยอลก็เงียบลง..เทาจึงตัดสินใจอุ้มร่างบางขึ้นไปยังคอนโด วางร่างนั้นบนโซฟาอย่างอ่อนโยนก่อนจะกดเบอร์ไปหาใครสักคน

    พี่อยู่ปักกิ่งใช่มั้ยครับ?”

    ((ใช่แล้ว นายรู้ได้ยังไงกัน รู้มั้ยพี่คิดถึงนายจะแย่..))

    เอาเป็นว่าผมรู้แล้วกัน พี่พักที่ไหน?”

    ((ที่โรงแรม xxxxxxxx นายจะมาหาพี่มั้ย?))

    ครับ..ผมจะไปหาพี่ รักนะครับ พูดจบก็วางสายทันที..เทาถอนหายใจหนักๆก่อนจะหันไปมองร่างบางๆที่นอนอยู่ที่โซฟา

    ขอโทษนะ ชานเลี่ย…”

                     

                                

     

             แสงแดดๆอ่อนๆในยามเช้า สาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างบานโต ทำให้ร่างบางๆของชานยอลค่อยๆปรื้อตามองไปรอบๆก่อนจะพบกับผู้ชายที่เค้า..รัก

    คะ คุณคริส..”

    ตื่นแล้วหรอไอตัวดี..ชอบอ่อยนี่ เป็นธรรมดาสินะ..” คำที่หลุดออกมาจากปากชานยอลทำเอาน้ำตาแทบไหล นี่นะหรอ? ผู้ชายที่เค้ารัก ผู้ชายที่เค้าไม่เคยคิดว่าจะรัก..แต่ตอนนี้ มันสายไปแล้ว ชานยอลรักคริสไปเต็มหัวใจ ทั้งๆที่คริส..ไม่แม้แต่จะสนใจ ผมเปล่า..ผมไม่ได้ทำแบบนั้น ฮึก แล้วผม ฮืออ มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน?”

    ไม่ต้องถามมาก ! หยุดร้องไห้เดี๋ยวนี้ อย่าทำให้ฉันรำคาญ..” คริสตะคอกใส่ชานยอล

    ผะ ผม ขอโทษ..ฮือ คุณตะคอกใส่ผมอีกแล้วชานยอลจะรู้สึกไม่สบายใจเอามากๆจริงๆเวลาที่คริสตะคอกใส่เค้า..

    มึงก็อย่าทำให้กูรำคาญสิ..ไอลูกหมา!” สรรพนามของคริสที่เปลี่ยนไปจากเดิมทำให้น้ำตาของชานยอลไหลมากขึ้นกว่าเดิม..

    ไอลูกหมางั้นหรอ..เค้าเกลียดผมมากใช่มั้ย?’ ชานยอลได้แต่กู่ร้องในใจ นั่งร้องไห้คนเดียวเบาๆ พยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้เพราะกลัวว่าอีกคนจะรำคาญมากกว่านี้..

       ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้ว หลังจากที่คริสและชานยอลมาที่ปักกิ่งด้วยกัน มันไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย คริสเอาแต่นอน ไม่ก็หายออกไปข้างนอกตอนดึกๆ กลับมาอีกทีก็ตอนสายๆ ชานยอลได้แต่นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้อง ไม่ได้ออกไปไหนเลย..แต่จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ของชานยอลก็ดังขึ้น "จื่อเทางั้นหรอ..เบอร์ของคุณคนนั้น มาจากไหนกัน" ชานยอลพูดกับตัวเองก่อนจะกดรับสาย
    "สวัสดีครับ ชานยอลพูดครับ"
    ((นาย..ว่างรึเปล่า?))
    "ว่างครับ..ว่าแต่คุณเบอร์ผมมาจาก.." ยังไม่ทันที่ชานยอลจะได้ถามก็ถูกอีกคนพูดตัดขึ้นมาก่อน ((เดี๋ยวไปรับ..)) ยังไม่ทันที่ชานยอลจะปฏิเสธก็ถูกอีกคนตัดสายใส่

    "คุณเป็นใครกันแน่..คุณจื่อเทา" 

                                                                           



    TBC.
    สั้นไปมั้ย? ขอโทษด้วยน้าาาา
    เม้นให้กำลังใจเค้าบางจิ #ทำหน้าตาเว่าวอน 
    ร่วมกันแท็กสกรีมใน ทวิตเตอร์ #คริสเกียลตี้


     

    Small Lightning Bolt
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×