คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ความรัก ???...........40%ห้องเม้น NC
“ทำอะไรของเธอน่ะ...จะขโมยมันเทศฉันหรอ”
หญิงสาวที่หยิบผลมันเทศจากต้นชะงักดวงหน้าสวยเงยหน้าขึ้นมองคนที่เพิ่งมาใหม่ ที่ตอนนี้ได้เปลี่ยนชุดใหม่เรียบร้อยแล้ว ริมฝีปากงามยกยิ้มก่อนจะลุกขึ้น โดยไม่ลืมถือร่มป้องกันแสงแดดไว้กับมือ ขาเรียวค่อยๆก้าวเข้ามาห่างสูง อีกฝ่ายถอยหลังหนีด้วยความหวาดระแวงเล็กน้อย
“หึ..เปล่าค่ะ..ฉันแค่จะมาตรวจเช็คสภาพของผลมันเทศ ว่าคุณภาพมันดีพอที่จะเก็บเกี่ยวผลผลิตได้รึเปล่า...ว่าแต่คุณเถอะ...อาบน้ำแล้วใช่มั้ย”
ซอฮยอนเอ่ยยิ้มร่า เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าร่างสูงของยงฮวา ดวงตาทั้ง 2 สบกันนิ่ง ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ กันเลยก็ว่าได้ แต่ยงฮวาทำได้แค่แข็งใจไว้ คนตรงหน้าเป็นผู้หญิง เขาให้เกียรติเสมอ
“แล้วคุณภาพมันดีพอรึยังหล่ะ...หรือว่ามันต้องใส่ปุ๋ยชั้นดีเข้าไปก่อน มันถึงจะได้ผลผลิตที่ดี ”
ชายหนุ่มเอ่ยเจ้าเล่ห์เป็นฝ่ายรุกเข้าประชิดร่างบางบ้าง มือหนาคว้าเอวบางมาแนบชิดกายอย่างรวดเร็ว จนอีกฝ่ายต้องรีบปล่อยร่มออกแล้วเอามือยันอกไว้ เพื่อไม่ให้หน้าตนเองโดนเข้ากับจมูกโด่งดงาม และริมฝีปากได้รูปนั่น ที่พร้อมจะจู่โจมเธอได้ทุกเมื่อ
“ปุ๋ยบ้าอะไรของนาย....”
“หืม...อยากเห็นมั้ยหล่ะ เป็นปุ๋ยน้ำเกรดดี...เหมาะกับไฮโซอย่างคุณ รับรองคุณได้เห็นและลิ้มลองมัน..คุณจะติดใจ และอีกอย่าง ผลผลิตที่ออกมาก็ดีด้วย ”
คิ้วเรียวดั่งกันศรของหญิงสาวขมวดเข้าหากันอย่างงุนงง มือบางผลักหน้าหล่อใสของอีกฝ่ายที่โน้มลงมาหาเธออย่างสุดแรง
“ไอ้บ้า...ไอ้ลามก โรคจิตเอ๊ย นี่แหน่ะ”
หญิงสาวสบถออกมาอย่างโมโห ถึงแม้จะไม่เข้าใจถึงความหมายที่อีกฝ่ายพูด แต่การกระทำพอให้เอเข้าใจ ขาเรียวสูงจึงยกชันขึ้นโดนเข้าเต็มๆกับหัวใจสำคัญของโรงงานผลิตปุ๋ยของชายหนุ่มเต็มแรง จนอีกฝ่ายตัวงอ ปล่อยมือออกจากการเกาะกุม และทรุดตัวลงกุมน้องชายตนเองไว้ ใบหน้าหล่อออกอาการเขียวแดง เพราะความจุกและเจ็บ
“ยัย..โอ๊ยยย ยัยซาลาเปาเอ๊ย..คอยดู ฉันจะเอาคืนเธอแน่”
“หึหึ รีบมาเอาคืนหล่ะ อ้อ..แล้วก่อนจะมาเอาคืน พาโรงงานผลิตปุ๋ยของนายไปซ่อมให้เสร็จก่อนแล้วค่อยมาเอาคืนน่ะย่ะ ..ชิส์ กลับบ้านดีกว่า อยู่ทำงานแล้วเจอเจ้านายจิตตก”
หญิงสาวก้มลงเก็บร่มมากางต่อ ก่อนที่จะสาวเท้าเรียวเดินออกจากไร่ไป ทิ้งให้คนด้านหลังนอนปวดกายและจายอยุ่โดดเดี่ยว ไม่ใช่สิ ตอนนี้คนงานในไร่เริ่มเข้ามาช่วยกันบ้างแล้ว
“ฝากไว้ก่อนเถอะ...ยัยซาดิสต์ เอ๊ย..อูยย ยืนบ้าอยู่ทำไม พาฉันเข้าบ้านเร็ว ร้อนจะตายอยุ่แล้ว”
“ครับนายท่านพวกเรา มาช่ยพาคุณหนุเข้าบ้านเร็ว ”
รถยนต์ลีมูซีนคันสีดำแวววาว เทียบท่ามาจอดอยู่หน้างานแถลงข่าวการเปิดตัวคู่หมั้นของทายาทอันดับ 1ของบริษัทชอยชเว หญิงสาวที่พกความมั่นใจมาเกินร้อย แต่เมื่อเห็นนักข่าวนับ 100 คน ยืนถือกล้องหลายร้อยตัว กดแสงแฟลชวูบบวาบ ยังไม่รวมถึงแขกไฮโซที่มาร่วมงานอีก ทำให้เธอรุ้สึกประหม่าแทบทันที ดวงหน้าสวยที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพงสีสดซีดเผือดลง
“พร้อมรึยัง...แต่เห็นท่าทางของเธอคงไม่พร้อมหล่ะสิ หน้าซีดเหมือนไก้ต้มเชียว”
“เปล๊า~...ใครหน้าซีด ไม่มี๊~…ว้าวคนเยอะแฮะ ดีเหมือนกันคนจะได้รุ้ทั่วทั้งประเทศ”
“ทั่วประเทศงั้นหรอ..หึหึ....จำไว้แล้วกัน อย่า-ทำ-ให้-ฉัน-ขาย-หน้า OK.”
“เคๆๆๆๆ ..ฉันไม่ทำให้นายขายหน้าอยู่แล้ว...หน้านายคงขายไม่ได้แล้วแหล่ะ เมียอยู่นี่ทั้งคน”
“ฮึ่ย..พูดกับเธอ ฉันอยากจะฆ่าคนจริงๆเลย เปิดประตู”
ซีวอนเอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดสั่งการ์ดที่ยืนคุมอยู่ด้านนอกให้เปิดประตูให้ออก ทันทีขาเรียวยาวในชุดสูทสีดำย่างเท้าออกมาจากรถคันหรู แสงแฟลชนับร้อยแสงรีบกดถ่ายใส่ไม่ยั้งทันที ชายหนุ่มยิ้มให้กลับกล้องตามบทก่อนจะเขยิบไปยืนข้างๆให้ว่าที่คุ่หมั้น แขกคนสำคัญของงานนี้ก้าวออกมา เมื่อรุ้สึกสัมผัสที่แขนซีวอนเป็นอันรุ้ว่าเธอได้ลงมากจากรถและยืนอยู่ข้างเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เสียงกดถ่ายรูปรัวมาที่ตัวเขาและเธอ เสียงฮือฮาดังขึ้นเป็นระลอก
“ไปเถอะ ..ฉันพร้อมแล้ว”
เสียงหวานของยูริเอื้อนเอ่ย หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างให้กล้องอย่างเต็มเหนี่ยว เมื่อซีวอนพยักหน้าเขาก็พาเธอเหยียบย่ำพรมแดงเข้าไปในงาน ตลอดทางเดินสายตานับ 100คู่ส่งผ่านมามองที่เขาด้วยแววตาตื่นเต้น บางคนก็หัวเราะ บางคนก็ยิ้มขำซีวอนกระตุกคิ้วเพราะเขาเริ่มรู้สึกแปลกๆรวมถึงความสูงคนที่เขาควงลดลงไปหลายนิ้ว แต่เขาก็ไม่ได้เอะใจ ยิ้มให้นักข่าว เดินมานั่งประจำที่ ที่โต๊ะได้ถูกจัดไว้
“นั่งสิ ”
ชายหนุ่มเลื่อนเก้าอี้ให้ยุรินั่งลง เมื่อเห็นสิ่งของที่มือบางของหญิงสาวถือไว้ เขาถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
“นี่เธอ !!..อย่าบอกน่ะว่าตลอดทางเดินมาเมื่อกี้เธอไม่.....”
ซีวอนเผลอสบถออกมาเมื่อนั่งลงประจำที่ตนเอง แต่เมื่อเขาหันไปเห็นนักข่าวเขาจึงฝืนยิ้มแล้วหันไปกระซิบที่ข้างหูสาวสวยแทน
“นี่เธอจะให้ฉันเข้าใจว่า ตลอดทางเดินเข้างานมาเมื่อกี้ เธอไม่ใส่รองเท้า..”
“คิกๆๆ อืม ก็ฉันบอกแล้วว่าฉันจะซื้อรองเท้าใหม่ นายก็ไม่ซื้อให้ ฉันเจ็บเท้านี่”
“โธ่เว้ยย...แล้วนี่เธอทำบ้าอะไรเนี่ย....ฉันอายคนรู้มั้ย”
“ก็นายจะงกทำไมหล่ะ ..ยิ้มไว้สิที่รัก ก็ แหม แค่นี้เอง อายทำไม”
ซีวอนมองคนตรงหน้าอย่างกินเลือดกินเนื้อ โดยอีกฝ่ายมองสบอย่าไงม่ยอมแพ้เช่นกัน ก่อนที่ทั้งคู่จะฆ่ากันเสียก่อน นักข่าวที่มานั่งรออยู่ก็เอ่ยขึ้นถาม จนให้ทั้งซีวอนและยุริผละออกจากกันแล้วหันมาปั้นหน้ายิ้มแย้มให้กับแขก นักข่าวที่มางาน
“คิดยังไง ถึงประกาศแต่งงานสายฟ้าแลบค่ะคุณซีวอน...มีเหตุผลอะไรหรือเปล่า..แล้วคนที่คุณแต่งงานด้วย ทำไมไม่ใช่คุณยุนอา คนรักของคุณที่คุณเคยเอ่ยบอกไว้ในนิตยสารเล่มหนึ่งค่ะ”
ยุนอาหรอ ไม่มั้งคนเกาหลีชื่อเหมือนกันเยอะแยะ
ยูริคิดก่อนจะไม่ใส่ใจความคิดนั้นออกไป หันไปยิ้มต่อ นี่ฉันจะยิ้มจนเหงือกแห้งใช่มั้ยเนี่ย
“วันเวลาเปลี่ยน ความคิดเปลี่ยนได้เสมอครับ เอาเป็นว่า ผมขอประกาศ ณ ทีนี่ ว่าผมจะแต่งงานกับคุณยูริ ในคืนวันพรุ่งนี้ เชิญทุกคนด้วยน่ะครับ”
ซีวอนเอ่ยตอบเลี่ยงกับคำถามนั้นก่อนจะรีบตัดบทเข้าเรื่องให้เร็วที่สุด เพราะเขาไม่อยากให้นักข่าวซักไซร้หรือขุดคุ้ยประวัติของเขาและยูริขึ้นมา
“เอิ่ม คุณยูริค่ะ คุณกับคุณซีวอนรักกันมานานยังค่ะเจอกันที่ไหน แล้วคุณเป็นลูกของใครค่ะ ทำไมพวกเราถึงไม่ได้ยินชื่อ เสียงเรียงนามของคุณ”
“อ๋อ..ฉัน..อ้าว”
ยุริถึงกับต้องหุบปากที่จะเอื้อนเอ่ย เมื่อจุ่ๆหนุ่มข้างๆแย่งไปตอบเสียก่อน
“พวกคุณไม่ต้องรุ้อะไรมาก รุ้เพียงว่า ยุริเป็นคนที่ผมรัก และผมจะแต่งงานด้วย และเธอก็เหมาะสมกับผมที่สุดครับ และก็ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานน่ะครับ ผมกับยูริขอลา ”
ซีวอนเอ่ยอย่างรวดเร็ว ทั้งยูริ และคนอื่น นักข่าวต่างอึ้งและงง ชายหนุ่มจูงมือหญิงสาวลุกขึ้นจะไปที่รถแต่ก็ถึงกับถอนหายใจหงุดหงิด เมื่อมองลงมาเห็นเท้าเปล่าของหญิงสาว ที่ไม่ได้ใส่รองเท้า เขาตัดสินใจช้อนร่างบางขึ้นอุ้มทันที
“ว้าย..นายทำอะไรเนี่ย”
“อยุ่นิ่งๆ ฉันไม่อยากขายหน้ารอบสอง แลก็มือเธอเอามาโอบรอบคอฉัน”
“อ้อๆ อืม”
หญิงสาวพยักหน้ารับ ค่อยๆเอามือ 2ข้างโอบรอบคอแกร่ง ทำให้เขาและเธอใบหน้าใกล้ชิดกันมากขึ้น ยูริรับรุ้ได้ถึงอากาศหายใจเข้าออกของเขาที่เป่ารดแก้มเธอ ใบหน้าสวยแดงซ่านขึ้นมาทันที
“ไม่ต้องมาเขิน ที่แนบอกเธอให้เอามือโอบคอฉัน เพื่อเธอจะได้ไม่ไปชู 2นิ้วอีก เมื่อเห็นกล้อง”
“เชอะ.......ยะ คุณชายยยยย”
ยุริเอ่ยอย่างหมั่นไส้ ก่อนที่ร่างของเธอจะถูกอุ้มออกจากงานไปที่รถท่ามกลางนักข่าวอีกครั้ง ที่มารุมถ่ายรูป
“มาเป็นเมียฉันสิ...แล้วฉันจะไม่เอาเรื่องเธอ”
“โทษที...นายไม่ใช่คนที่ฉันอยากให้สุขสมกับร่างกายของฉัน”
“ฝีมือเธอดีนี่....ไม่รู้ว่าลีลาบนเตียงจะดีเหมือนฝีมือเธอหรือไม่”
“นายคงอยากเปลี่ยนหน้าใหม่ใช่มั้ย...ถึงมาพูดจาสามหาวกับฉันน่ะ”
“ไม่มีอะไรที่ฉันอยากได้แล้วไม่ได้และคนอย่างฉันไม่ชอบให้ใครมาล้อล่นกับความรักของฉัน”
“ความรักงั้นหรอ..หึหึ...นายเป็นบุคคลต้องห้ามสำหรับฉันซะแล้ว”
NC kyuyoon
จากตอนที่แล้วค่ะ ทิ้งเมลล์ไว้เบาๆ
ก็อปรูปไปด้วยน่ะค่ะ
ชื่อ............
ได้รับยังค่ะ.............
สิ่งที่อยากบอก.........
ฝากติดตามจนจบเรื่องเลยน่ะค่ะ..............
ความคิดเห็น