ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : 2 พี่น้องที่ไม่ลงรอย..............100%
แทยอนลงจากแท๊กซี่มาหยุดที่หน้าบ้านที่เธอต้องทำงาน รั้วหินอ่อนทรงสวยหรูหริ่ด ทำให้เธอ
ถึงกับขนลุก ก่อนจะเดินไปที่ประตูรั้ว
" มาหาใครครับ "
เสียงที่หน้าคอมมิเตอร์ทำให้แทยอนสะดุ้น หันกลับไปมอง ใบหน้างามตาโต อย่างตื่นเต้น
รีบเดินไปที่หน้าจอนั้น ขึ้นเป็นรูปเธออยุ่ตรงนั้น
" เอ่อ ฉันเป็นครูคนใหม่ของนายน้อยแทมินค่ะ "
หญิงสาวเอ่ยบอก สิ้นเสียงประตจูรั้วก็เปิดออกช้าๆอย่างอัติโนมัติ ภาพที่ปรากฎตรงหน้าทำให้
สาวน้อยแทยอนถึงกับอึ้งพูดไม่ออก ดวงตาสวยเบิกกว้าง มองภาพตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ
ถึงกับขนลุก ก่อนจะเดินไปที่ประตูรั้ว
" มาหาใครครับ "
เสียงที่หน้าคอมมิเตอร์ทำให้แทยอนสะดุ้น หันกลับไปมอง ใบหน้างามตาโต อย่างตื่นเต้น
รีบเดินไปที่หน้าจอนั้น ขึ้นเป็นรูปเธออยุ่ตรงนั้น
" เอ่อ ฉันเป็นครูคนใหม่ของนายน้อยแทมินค่ะ "
หญิงสาวเอ่ยบอก สิ้นเสียงประตจูรั้วก็เปิดออกช้าๆอย่างอัติโนมัติ ภาพที่ปรากฎตรงหน้าทำให้
สาวน้อยแทยอนถึงกับอึ้งพูดไม่ออก ดวงตาสวยเบิกกว้าง มองภาพตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ
" โอ้วววววววว ว้าวววว มีบ้านอย่างนี้ด้วยหรอ ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยเนี่ย "
แทยอนเอ่ยอย่างไม่อยากเชื่อภาพที่ตนมองอยู่ มือเล็กยกขึ้นตบหน้าตนเองเพื่อบอกว่าตนเองไม่ได้ฝันไป
" อ๊า ฉันไม่ได้ฝันไปจริงด้วย ให้ตายสิ นี่มันเหมือนวังเลย ใหญ่อะไรขนาดนี้ "
บ้านตรงหน้ามันใหญ่ตัวมากกกกกกกก ตั้งอยู่บนพื้นที่นับ 100 ไร่ และตั้งเด่นหราอยู่ตรง
กลาง หญิงสวกระพริบตาปริบๆเมื่อมีรถที่แล่นในสนามกอล์ฟวิ่งมาจอดตรงหน้าเธอ ผู้ชายชุดดำ
2 คนลงมาต้อนรับเธอ
" ใช่คุณแทยอนหรือเปล่าครับ "
" อ๋อ ใช่ค่ะ "
" งั้นเชิญครับ คุณชายแทมินรอคุณอยู่ "
ผู้ชายคนนั้นผายมือให้เธอไปที่รถกอล์ฟ แทยอนยิ้มเจื่อน เดินขึ้นไปนั่งบนรถ ไม่นา รถก็แล่น
พาเอตรงไปยังหน้าบ้านที่ตั้งอยู่ไกลกว่า 500เมตร หญิงสาวยิ้มออกมา มองดูสวนขนาดใหญ่ที่ถูก
ตกแต่งด้วยพืชสีเขียวน่ามอง และมีลูกสมุน คอนเดินตรวจรอบๆบ้านตลอดเวลา เหอะ เกิดมาไม่
เคยรวยให้มันรู้ไป
" ยินดีต้อนรับค่ะ คุณครูคนใหม่ของคุณชายน้อย "
เ สียงคนใช้ นับ 10ที่ยืนต้อนรับเอ และโค้งต้อนรับอย่างพร้อมเพรียง แทยอนยิ้มกว้าง ก่อนจะ
ลงจากรถ แล้วเชิ่ดใส่ คนรับใช้เหล่านั้น
" คุณชายพวกเธออยู่ไหน "
" อยู่บนห้องค่ะ "
แทยอนยิ้มหยิ่งให้ ก่อนจะเดินขึ้นบันไดหมุนขนาดใหญ่ไปข้างบน โดยไม่รู้ว่า เหล่าคนใช้เหล่า
นั้นกำลังหัวเราะเยาะเธอยู่
" เหอะๆๆ ฉันน่าจะจับคุณชายบ้านนี้สักคนน่ะ ชีวิตจะได้รวยตลอดชาติ คิกๆๆ "
" เข้ามาได้ ไม่ต้องเคาะประตู "
มือเล็กชะงักเมื่อเอยกขึ้นจะเคาะประตู เสียงตะโกนข้างในก็ดังออกมาซะก่อน หญองสาวทำ
หน้าสงสัยแต่ก็ไม่คิดอะไรมาก เปิดประตูเข้าไป
ตึง! แหมะ
ถังแป้งขนาดใหญ่ และสี หล่นใส่หัวเอเมื่อเธอก้าวเข้ามา ใบหน้างามและร่างที่อยู่ในชุดสวย
บัดนี้เลอะไปด้วยแป้งและสีทั้งตัว แทยอนกำมือแน่ ยกขึ้นปาดแป้งออกจากหน้า
"ก๊ากกกกก555+ พี่สาวเลอะสีหมดแล้ว ต้องล้างซะหน่อยแล้ว "
ซ่าส์ แล้วน้ำถังใหญ่ ก็สาดเข้าใส่ตัวเธอ แทมินหัวเราะก๊ากชอบใจ จนน้ำตาเล็ด ลงไปนอนอยู่
กับพื้น แทยอนกำมือตนเองแน่นขึ้นอีกจนเห็นเส้นเอ็น เสียงหัวเราะที่ดังขึ้นมาจากข้างล่างทำให้เธอ
ได้รู้ ว่าลูกน้องเจ้านายบ้านนี้รวมหัวแกล้งเธอ ใบนห้าสวยมองคนตรงหน้าอย่างเย็นชา ก่อนจะตรง
เข้าไปคว้าคอเสื้อแทมินขึ้นมาอย่างโมโห
"555+ หน้าพี่ตอนนี้สวยมากๆเลย 5555+"
" อย่าถือว่าเป็นเด็กแล้วฉันไม่กล้าทำน่ะ ไอ้เด้กเปรต "
"555+ เฮ้ยๆๆๆ พี่สาวจะทำอะไรน่ะ ปล่อยผมน่ะ ปล่อยๆๆๆ "
แทมินร้องเหวอ เมื่อจู่ๆ คนตรงหน้าเขากลับผลักเขาลงไปบนพื้น และจิกผมเค้าลากออกไป
ที่ระเบียง
" พี่ปล่อย โอยยยย ผมเจ็บน่ะ "
แทยอนจิมผมเด็กน้อยขึ้นออกมา เธอจ้องหน้าเขาอย่างเคียดแค้น ตอนนี้ใบหน้าใสนั้นเริ่มมีน้ำตา
" อยากลองดีกับฉันใช่มั้ย ฉันแก่กว่านายน่ะย่ะ "
หญิงสาวตวาดลั่นอย่างอารมณ์เสีย ยกร่างชายหนุ่มยืนขึ้นที่บนระเบียง แทมินทำหน้าตกใจ
และซีดเซียว เมื่อเห็นความสูงจากพืนข้างล่าง นี่มันชั้น 4 น่ะ ตกไปก็ตายน่ะสิ
"พี่จะทำอะไรน่ะ มันสูงน่ะ "
" สูงงั้นหรอ หึหึ น่าสนุกนี่ นายเคยโดดหอมั้ยหล่ะ "
" มะ ไม่เคย "
"งั้นหรอ 5555+ "
" แล้วนายเคยตายมั้ย "
" ผะ ผม ไม่เคย "
จะตายได้ไงเล่า ก็ยืนอยู่นี่ ขาแทมินสั่นผับ เมื่อเห็นสีหน้าที่ดุร้ายของแทยอน
" หึหึ งั้นก็ไปตายซะ "
มือบางปล่อยชายเสื้อที่ยึดไว้ออก แทมินร้องลั่นตะโกนให้ช่วย พร้อมกับร่างที่หล่นลงดิ่งไป
เรื่อยๆอย่างรวดเร็ว เหล่าลูกสมุนที่อยู่ด้านล่างมองอย่างตกใจ เมื่อเห็นร่างเจ้านายหล่นลงมา
รีบวิ่งเข้าไปช่วยแต่ก็คงไม่ทัน แทยอนมองภาพข้างล่างอย่างพอใจ ดวงหน้าสวยเผยรอยยิ้มจอม
มารออกมา
*****************
"หึหึ เล่นกับใครไม่เล่น อยากลองดีเอง เหอะๆ ลงไปดูผลงานดีกว่า"
แทยอนรีบลงมาที่ชั้นล่างของบ้านทันที คิบอมออกมาจากห้อง องมองร่างที่หายแวบไป
อย่างสงสัย ก่อนจะเดินไปหยุดที่ระเบียงทางเกิน มองดูเหตุการณ์ข้างล่าง
แทมิน โล่งอก ที่เค้าตกลงมาในสระน้ำ ถ้าเป็นพื้นไม่รอดแน่ ร่างเล็กรีบขึ้นตะเกียกตะกายไป
ขอบสระ ดวงตาโตจ้องมองเท้าที่เลอะแป้งและสี ที่อยู่ตรงหน้าเค้าอย่างหวาดหวั่น ใบหน้าละอ่อน
เงยหน้าขึ้นมองคนที่ยืมจ้องเค้าอยุ๋
" หึหึ หนังเหนียวเหมือนกันน่ะเรา มาม่ะ พี่ช่วยพยุงให้น่ะ "
แทมินมองมือเรียวขสวที่ยื่นมาตรงหน้าเค้า เค้ามองด้วยสายตาที่ไม่ไว้ใจ
" เอ่อ ขอบคุณครับ แต่ผมขึ้นเองได้ "
" คุณชายแทมิน อย่าดื้อสิครับ หืม "
แทยอนเอ่ยเสียงเย็นสงบ ใบหน้าสวยฉีกยิ้มหวานอย่างตั้งใจ แต่สำหรับแทมิน นี่มันไม่ใช่รอย
ยิ้มที่จริงใจ แทมินค่อยๆยื่นมือเล็กผอมไปจับ หญิงสาวอมยิ้ม พยุงแทมินขึ้นมาจนได้ แต่เธอก็
ผลักร่างนั้นลงไปอีก เหล่าคนใช้ต่างมองกันอย่างตกใจ คิบอมขมวดคิ้ว รอดูว่าคนข้างล่างจะทำ
อะไรหลานของเค้าอีก
" พี่ครับผลักผมลงมาทำไมอีก "
" พี่คิดว่าตัวเธอยังสกปรกอยุ่อีกน่ะ รีบล้างเนื้อล้างตัวให้สะอาดน่ะ ถ้าสะอาดแล้วก็รีบขึ้นมา หนาวๆๆ "
แทยอนเอ่ยอย่างยิ้มร่า นั่งลงยองๆมองคนในสระ แทมินทำหน้าอยากจะร้องไห้ รีบสำรวจตน
เอง เมื่อพบว่าไม่มีอะไรที่สกปรก จึงค่อยๆ ว่ายมาที่บันได แต่แล้วเค้าต้องผงะออกเมื่อคนที่นั่งอยู่
กระโดดลงมาในสระเช่นกัน แล้วมาจับคอเสื้อเค้าลากมาที่กลางสระ
" นี่พี่สาวปล่อยผมน่ะ อั่ก..ปล่อยๆๆๆๆ "
แทมินเอ่ยพลางสำลักน้ำ ที่คนตรงหน้าลากเค้าโดยไม่สนใจอะไรเลย ว่าคเจะจมใต้น้ำหรือไม่
" บอกแล้วไง ว่าให้ล้างตัวให้สะอาด ต้องให้ฉันทำให้สิน่ะ ได้ "
ว่าพลาง หญิงสาวก็จับกดหัวเล็กลงไปในน้ำทันที แทมินดิ้นพร่าน แต่คนข้างบนก็ยังกดหัวเค้า
ลงไปทุกครั้งที่เค้าขึ้นมาจากน้ำ
" แค่กๆๆ ผมยอมแล้วๆๆๆ ปล่อยผมไปเถอะ..อุ๊บ "แล้วมือของเธอก็จัดการกดหัวหนุ่น้อยลงไปอีก
" หึหึ ง่ายขนาดนั้น มันคุ้มหรอ ที่เธอมาแกล้งฉันน่ะ คนใช่ของเธอด้วย คุณชาย "
" แค่กๆ ฮึก ผมขอโทษ ผมจะไม่ทำอีก ฮือๆๆๆ ปล่อยผมเถอะ "
" ก็ได้ สะอาดแล้วนี่ ขึ้นบ้านกันเถอะ "
แทยอนยิ้มพอใจ ลากแทมินขึ้นมาจากสระ ร่างหนุ่มน้อย ถอนหายใจ นอนแผ่บนพื้นอย่าง
หมดแรง เหล่าลูกสมุนและคนใช้ ต่างรีบกรุเข้ามา พาผ้าเช้ดตัวมาให้ หมั่นไส้จังแฮะ
" ไม่ต้อง ฉันจะดูแลคุณชายเอง มาเถอะคุณชายน้อย "
" ฮึก ปล่อยผมน่ะ ปล่อยๆๆ โอ้ยยย "
แทยอนคว้าคอเสื้อด้านหลัง แล้วจัดการลากร่างหนุ่มน้อยไปตามพื้นราบ เข้าไปในบ้าน
สาวใช้ นับสิบ ยืนเรียงกันเป็นแถวเมื่อร่างแทมินพ้นผ่าน
" ฉันชื่อแทยอน หญิงสาวผู้น่ารักและใจดี แต่ถูกเด็กน้อยที่ยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมแกล้ง ฉันเลยต้องสั่งสอน ลั้ลลาๆๆๆ คราวนี้แค่เบาะๆ ถ้ามีอีก ฉันจะฆ่าเค้าทิ้งซะ โอ้วววว โฮ ใครสมร่วมรู้ร่วมคิด ระหวังตัวให้ดี อย่านึกว่าฉันไม่กล้า ลั้ลลาๆๆ"
หญิงสาวลากร่างนั้นร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี สาวใช้หน้าเสียเมื่อได้ยินท่อนในเพลง เมื่อมา
ถึงบันได้ ร่างงามชะงักเท้าไว้ก่อน หันไปมองร่างหนุ่มน้อนที่นอนหอบกับพื้น แทบจะไม่มีแรง
เนื้อตัวถลอกเต็มไปด้วยแผลที่ขรูดกับพื้นปูน แทยยอนยิ้มหวาน ก่อนจะก้าวเท้าลากขึ้นต่อไป
ตึง ตึง ตึง ๆๆๆ เสียงร่างเด็กชยขรูดไปตามพื้นบันได คนที่รับใช้และติดตามมองอย่างสงสารและ
เคียดแค้น พยายามกดกลั้นอารมณ์ไว้ คอยฟ้องหัวหน้าทีเดียว
" โว้วววว ใครเอาไปฟ้องหัวหน้า ฉันจะฆ่าตัดหัวมันซะ แล้วไปทำอาหารให้คุณชายน้อยกิน .............อืมๆๆ น่าอร่อยน่ะ คุณแทมิน"
แทยอนหยุดร้องเพลง หันมาพูดกับแทมิน แต่ดูเหมือนคนในมือเอเหมือนไม่มีสติแล้ว
ดวงหน้าสวยหันกลับมา แล้วก็ปะทะกับอกแกร่งอย่างจัง ด้วยสัญชาติญาณของนักฆ่า
มือเรียวปล่อยจากคอเสื้ออก ซัดหมัดเข้าที่ใบหน้าชายหนุ่มทันที แต่คิบอมกลับรับมันไว้ได้
มองเอย่างโกรธเกรี้ยว
ตึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ร่างหนุ่มน้อยแทมิน หล่นไปตามขั้นบันไดลงไปจากชึ้น 2 เมื่อแทม
ยอนกลับเผลอปล่อยมือ หญิงสาวและคิบอมต่างเบิกตากว้างตกใจ ร่างสูงของชายหนุ่ม รีบวิ่งลง
ไปดูร่างหลานชายที่นอนสลบอยุ่ มือแกร่งรีบอุ้มร่างนั้นขึ้น หันมามองแทยอนทีนตกใจอยู่ด้วยสาย
ตาเย็นเฉียบ
" เรามีเรื่องที่จะต้องคุยกันซะแล้ว คุณแทยอน ไปเจอผมที่ห้อง ด้วย...มองอะไร โทรเรียกหมอสิ"
คิบอมเอ่ยอย่างหงุดหงิด อุ้มร่างแทมินขึ้นไปบนห้องผ่านร่างแทยอนไป
ANGEL SPlus
อันยองจร้า หุหุ มาแล้ว บอมแท เอ๊ะ หรือว่าทึกแท
หุหุ ไรเตอร์เลือกไม่ถูกจริงๆว่าจะให้ใครคู่แท55555555+
แปะป้งไว้ก่อนน่ะ ใครไม่เม้นไม่อัพแล้ว อิอิ ช่วงนี้เม้นน้อยมากมายย
ถ้าอยากอ่านก็เม้นสิ ถ้าไม่เม้น คู่ไม่ถูกใจไม่ต้องว่าไรเตอร์น่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น