ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Why do I love you ทำไมฉันต้องรักคุณ SJ+SNSD

    ลำดับตอนที่ #11 : ประกาศแต่งงาน..................100%

    • อัปเดตล่าสุด 5 ธ.ค. 53


     


     user posted image

    ไม่เม้น  ห้ามอ่าน


                          แสงแดดยามเช้าสาดส่อง  ผ้าม่านขยับพริ้วไสว  บนเตียงมีร่างสาวสวยผมทองกำลังนอน

    หลับไหลไม่ได้สติ  มือเล็กถูกกุมเอาไว้ด้วยมือเรียวของอีกคน ที่นอนเฝ้าเธออยู่ข้างเตียงทั้งคืน  

    ดวงตาโตที่หลับสนิทค่อยๆขยับขึ้นช้าๆ  แล้วเปิดออกเผยให้ดวงตาโตสิดำเงางามเหมือนเพชรก็ไม่

    ปาน  มือเรียวเอื้อมไปอังหน้าผากเพื่อนรักอย่างเป็นห่วง


               "  ไม่มีไข้แล้ว  อืม.....ฉันต้องไปแล้วหล่ะสิก้า  ยังมีงานใหญ่รอฉันอยู่ "

    ริมฝีปากอวบอิ่มขยับตามที่เธอพูด  วางมือเล็กลงอย่างนิ่มนาล จับผ้าห่มขึ้นห่มร่างกายงาม

                "  ฉันขอโทษที่ช่วยอะไรเอไม่ได้   ฉันหวังว่าคนที่ช่วยเธอได้เป็นคนแรกจะเป็นฉัน ฉันเห็นเธอเจ็บฉันก็เจ็บ  ครั้งหน้าฉันต้องเป็นคนช่วยเธอ  สิก้า "


         ยูริเอ่ยเสียงเศร้า  ก่อนจะเดินออกมาจากห้อง  ก็พบโนตของแทยอนและซอฮยอนติดอยู่หน้าห้อง


                "  ฉันต้องกลับไปไร่ก่อน  เดี๋ยวยัยฮาร่าจะไปถึงฉันก็ก็จบเฮกันพอดี  ดูแลพี่เจสด้วยน่ะค่ะ...ซอฮยอน  "


                "  ฉันต้องไปทำงานแล้ว  วันนี้ฉันต้องย้ายเข้าไปทำงานที่บ้านของแทมิน  ฉันย้ายไปอยู่ทีนู่นเลย คงจะไม่ได้กลับมาอีกนาน ไว้ฉันจะติดต่อมาน่ะ.........   แทแท "


             ยุริเอ่ยอ่านข้อความทั้งสอง คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน  แปลว่าเธอต้องอยุ่ดูแลเจสสิก้าก่อนสิน่ะ 

      หญิงสาวทำหน้าไร้อารมณ์  เดินเข้าห้องตนเองไป 





    ทางด้านซีวอน

              ชายหนุ่มร่างสูงกำลังนั่งเคร่งเครียดกับภาพถ่ายที่ถูกส่งมาให้พ่อเธอเมื่อวาน  มันเป็นภาพของ

    เขากำลังกอดจูบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นไม่ชัด  แต่ใบหน้าเขามันชัดเต็มๆๆ   แถม

    มีโน๊ตขู่เขา ว่าถ้าหากไม่ยอมแต่งงานด้วย จะเอาภาพเคลื่อนไหว ออกไปอัพโหลดแน่  


                "  งามหน้าจังเลยน่ะ  ไอ้ลูกเวร   แล้วนี่จะทำไง  ชื่อเสียงของวงตระกูลที่สะสมมาพังแน่ๆ  ฉันอยากจะฆ่าแกตรงนี้จริงๆเลย  "

              ชายร่างสูงวัยเอ่ยสบถ  มองใบหน้าลูกชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าอย่างโมโห  ไม่อยากเชื่อเลย 

    ว่าซีวอนลูกของเขาที่ดูแลเลี้ยงดุมาอย่างดี จะทำตัวเหลวแหลกขนาดนี้

              "  โธพ่อ  มันเป็นรูปตัดต่อ  ผมไม่มีวันทำอะไรแบบนี้หรอก "

              " มึงยังมีหน้ามาปฏิเสธอีกหรอ  รุปก็เห็นอยู่ตรงหน้า  มึงไปรับผิดชอบเรื่องนี้เลย  แต่งๆไป"

              " ว่าไงน่ะ  นี่พ่อจะยอมให้ผมแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้านี่หรอ "

              "  มึงหุบปากไปเลย ไอ้ลูกธรพี   แกนั่นแหล่ะทำเรื่องทุเรศแบบนี้  แกทำตัวแกเอง  ไปรับผิดชอบซะ  ฉันไม่ยอมให้เรื่องงี่เง่ามาทำให้ตระกูลเสียชื่อเสียงหรอก "

               "  แล้วทำไมจะไม่เสียชื่อเสียง  ถ้าผมประกาศแต่งงานกับผู้หญิงขายตัวน่ะ "

               "  อ้าวไอ้นี่.....ก็เอามาชุบตัวใหมสิว่ะ  ปลอมประวัติก็สิ้นเรื่องเดี๋ยววันนี้ไปรับเธอ  ไปลองชุดแต่งงานได้เลย   ฉันจะจัดงานแต่งงานให้แก  มะรืนนี้  แต่งไปให้เร็วที่สุดยิ่งดี   อ้อ...วันนี้ก็พาเธอไปหาชุดดีๆใส่หล่ะ   จัดงานแถลงข่าวแต่งงานเว้ย    "


           ซีวอนถึงกับอึ้งอยู่นาน  กับคำพูดพ่อของเขา  นี่ไม่คิดจะช่วยให้เขาหลุดพ้นจากนรกนี่ใช่มั้ย 

    มีแต่ถีบส่งใช่มั้ย  บ้าชะมัด  คอยดูเถอะ ยัยดำเอ๊ยยย   ฉันจะเอาคืนให้เจ็บแสบเลยคอยดู

      ปัง  !! 

           ชายหนุ่มปิดประตูเดินออกมาอย่างหงุดหงิด เลขาปละพนักงานหน้าห้องมองอย่างตกใจ ลุกขึ้น

    โค้งคำนับแทบไม่ทัน  แต่เขาก้ไม่ได้สนใจมันอยู่แล้ว  มือหนาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเลขตามที่ถูก

    ทิ้งให้ไว้อย่างหงุดหงิด

                "  ฮัลโหล   นี่ฉันซีวอนเอง เธอรีบแต่งตัวแล้วออกมาพบฉันด่วน ถ้าไม่มาในเวลา10นาที เธอตายแน่ เธอน่าจะรู้น่ะว่าเจอฉันได้ที่ไหน "

              ชายหนุ่มรีบเอ่ยอย่างรวดเร็ว แล้วกดวางโดยไม่สนใจคำตอบของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย 

    ก่อนจะเดินออกไปจากบริษัทขึ้นนั่งในรถยนต์อย่างหงุดหงิด


    ยูริ ที่เพิ่งรับสายและถูดตัดสายไปยังยืนอึ้งอยู่

               "  ไอ้คุณชายนี่ มาไม้ไหนว่ะ   "

         ร่างเพรียวสมส่วนเดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้มาใส่อย่างรวดเร็ว  แล้ววิ่งลงมาดูอาหารที่เธอทำ

    ตั้งไว้ให้เจสสิก้าในครัว   

               "  ยูล ทำอะไรอยู่หรอ "

             เสียงเจสสิก้าเอ่ยข้างหลัง  ยูริตักซุปใส่ถ้วยหันมามองคนตัวเล็กกว่าที่ยืนข้างหลังเอ ดวง

    หน้าสวยดูซีดเซียวมาก   ยูริถอนหายใจ  คว้ามือเรียวเล็กมากุม  พาเดินจูงให้เธอมานั่งที่โต๊ะตั้ง

    ซุปให้ตรงหน้า


              "  ทานให้หมดน่ะ สิก้า  ฉันตั้งใจทำให้เอ  ฉันต้องไปทำงานก่อนหล่ะ "

    ยูริรีบเอ่ยอย่างเป็นห่วงหันหลังออกมา แต่มือเล็กของสิก้าคว้าเอาไ  เธอหันกลับมามองด้วยสี

    หน้าแปลกใจ

             "  ขอบคุณน่ะยูล  "

             "  อืม   แต่ที่ฉันทำแค่นี้ยังเทียบไม่ได้ที่ยุนอาทำให้เธอ ขอโทษน่ะ  ต่อไปนี้ฉันสัญญา ว่าฉันต้องช่วยเธอด้วยตัวฉันเองให้ได้ "

             "  เธฮช่วยอะไรฉันไม่ได้หรอกยูล  ยุนอาเท่านั้นที่ช่วยฉันด้วยขอโทษด้วย"

        เจสสิก้าปล่อยมือจากเอ แล้วหันหน้าไปสนใจกับอาหารตรงหน้า  ยูรินิ่งอึ้ง รีบเดินออกมาจาก

    บ้านทันที  น้ำตาเม็ดโตรินไหลออกจากดวงตาโต 

             "ทำไมต้องพูดทำร้ายจิตใจฉันด้วยสิก้า  แค่ฉันช่วยเออะไรไม่ได้ฉันก็เจ็บปวดมากพอแล้ว  นี่เธอมาตัดรอนน้ำใจฉันอีก  ฮึก  ใจร้ายไปแล้วน่ะ "

            ขาเรียวสวยก้าวเดินไปมท้องถนนอย่างเชื่องช้า  โดยลืมไปเลยว่าเธอนัดอะไรไว้กับใคร  

    เอี๊ยดดดดดดดด  เสียงเบรกรถแล่นมาจอดตรงหน้าเธอ  ยูริสะดุ้ง สติเริ่มกลับมา  มือเรียวเช็ด

    น้ำตาออกอย่างรวดเร็ว สักพักคนในรถก็เปิดประตูออกมา  ซีวอนเดินผุนผันเข้ามา ใบหน้าไม่รับ

    แขกแต่อย่างใด  คว้าขอมือยูริ  แล้วลากเธอ  โยนเข้าในรถ  ตามด้วยเขาอย่างรวดเร็ว  ยูริทำ

    หน้างง  หันมามองเขา

              " นี่นาย จะลักพาตัวฉันเรอะ  ถึงฉุดฉันมาซะแบบนี้ " 

             "  คนอย่างเธอ  ไม่ต้องลักพาตัวหรอก  ร่านสั่นระริกมาเสนอตัวให้ฉันเองนี่  ชิส์ ออกรถ"

    ซีวอนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม  หันไปสั่งคนขับบรถ  รถจึงค่อยๆเคลื่อนตัวออก

              "  หยาบคายน่ะนั่น  แต่ช่างเหอะ ฉันด้านซะอย่าง  แล้วนี่จะพาฉันไปไหน"

              "  ก็อยากแต่งงานไม่ใช่หรอ  ฉันก็จะพาลูกเป็ดขี้เหร่ ดำๆอย่างเธอไปเนรมิตรตนเอง เป็นอีกา  ไปงานแถลงข่าวประกาศแต่งงานสายฟ้าแลบของฉันไง  เหอะๆๆ   จะแต่งงานทั้งที ทำไมด้เมียไม่สวยเลยว่ะ "

           กรี๊ดดดดดด นี่นายว่าฉันดำเรอะ   อี๊  อีกาเปลียบเทียบได้ไง

              "  หึหึ    ว้าวคำพูดของนายช่างถูกใจจริงๆ  เดี๊ยวก็รู้เยคนนี้จะเป็นอีกา หรือหงส์  "

            ยุริเอ่ยตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงร่าเริง   ขาเรียวสวยยกขึ้นนั่งไขว้ห้าง เพื่อต้องการยั่วคน

    ข้างๆ ได้ผล  ซีวอนแอบเหลือบมองเธอนิดนึง  55+  เดี๋ยวนายจะหลงฉันจนโงหัวไม่ขึ้นซีวอน 
     






           รถยนต์คันหรูของซีวอนแนมาจอดร้านขายเสื้อผ้าแบรนด์ดังของเกากลี  ชายหนุ่มเปิด

    ประตู หยิบแว่นตาดำมาสวมปกปิดก่อน  จะเดินเข้าไปในร้าน ยูริเบะปากที่อีกฝ่ายไม่สนใจ

    ตน  เดินตามเข้าไปเกาะเเขนของเขาทันที   ทำหน้ายิ้มระรื่น ให้กับพนักงาน

                    " นี่เธอเอามือสกปรกของเออกไปจากเเขนฉันน่ะ "

                    " จุ๊ๆๆ  ไม่เอาน่าที่รัก  ซ้อมไว้ก่อนน่ะ  ฉันกลัวตื่นเต้นเวลาอยู่ต่อหน้ากล้องมากมายน่ะ  "

                    " ยัย...."

                    "  สวัสดีค่ะ   ฉันกับสามีมาซื้อชุดออกงานหน่อยค่ะ  เอาแบบที่คิดว่าเริ่ดแวแพงที่สุดในร้านมีมั้ยค่ะ "

    ยูริรีบเอ่ยขัดเขา เดินไปหาพนักงานของร้าน  ที่ยืนอึ้งในความหล่อของซีวอนอยู่

                    "  อ้อ  มีค่ะ   เชิญทางนี้คุณผู้หญิง   "

             สาวพนักงานผายมือไปทางห้องเสื้ออีกด้าน  ยูริหันมาหยิบตาใส่ซีวอนทีหนึ่ง ก่อนจะเดิน

    ตามพนักงานของร้านไปดูชุด  ซีวอนทำห้าเซ็ง  เดินมานั่งรอที่เก้าอี้  เขารู้ตัวว่าพนักงานหญิงใน

    ร้านกำลังกรี๊ดกร๊าดเขา  แต่เวลานี้เขาไม่มีอารมณมาเยินยอใส่ใครจริงๆ  มือเรียวหยิบรุปใน

    กระเป๋าขึ้นมาดู  เป็นรูปเกผู้หญิงหน้าตาสวยสดคนหนึ่ง  คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นรักแรกของเขา 

    และเป็นว่าที่คู่หมั้นของเขาด้วย แต่ภายหลังเธอได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย  พร้อมกับพ่อของ

    เธอที่ตายเป็นศพอยู่ที่บ้านกับแม่ 

                  "  ยุนอา  เธออยู่ไหน  พี่คิดถึงเธอเหลือเกิน  พี่ไม่อยากผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเธอ  พี่ไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงคนไหน  ที่ไม่ใช่เอ กลับมาหาพี่ได้มั้ย..ยุนอา"

         เสียงฝีเท้าเดิกกึกกึก  เข้ามา มาหยุดตรงหน้าเขา  สายตาซีวอนไล่จากข้อเท้าสวยขึ้นช้าๆ

    ผ่านชุดเดรสสีสวย  และไปหยุดที่ใบหน้างาม ที่ล้อมรอบด้วยกลุ่มผมสีดำดัดลอนเข้ากับรูป

    หน้า  สวยมากจริงๆ  ริมฝีปากบางกำลังส่งยิ้มมาให้เขา
     
                  "  ยุนอา......."








    ANGEL SPlus



     อันยองจร้า  อัพวอนริแล้ว  555+ 100% 


    เม้นๆๆๆๆๆๆหน่อย   ต้องการกำลังใจน่ะ






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×