Fic baekdo The Last Time

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter2

 

 

บรรยากาศในงานต้อนรับประธานคนใหม่ ครึกครื้นไปด้วยผู้คนมากมายที่มาร่วมงาน

 

"เมื่อไรประธานคนใหม่จะมา ฉันอยากเห็นจะแย่อยู่แล้ว"อีชิ้งพูดด้วยความตื่นเต้น

 

"ใช่ๆ เขาบอกกันว่าจบมาจากอเมริกาเลยนะ" ซิ่วหมินพูดต่ออี้ชิง

 

"พวกนายก็จะเพ้ออะไรกันขนาดนั้น" ลู่หานพูดปรามเพื่อนซี้ทั้งสอง คยองซูนั่งมองรุ่นพี่ที่ทำงานทั้งสามคนคุยกันอย่าง

 

ยิ้มๆ ก็เพราะทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมาพี่อี้ชิงกับพี่ซิ่วหมินค่อยพูดถึงแต่ประธานคนใหม่ให้ทั้งเขาและพีลู่หานฟังตลอด 

 

"โถ่ เสี่ยวลู่ตอนนี้ใครๆก็อยากเห็นท่านประธานคนใหม่ทั้งนั้นแหละ"อี้ชิงแย้งขึ้น พร้อมมีแนวร่วมอย่างซิ่วหมินหยักหน้าอยู่ข้างๆ

 

"คยองซูยังไม่เห็นสนใจเลย" ลู่หานพูดพร้อมกับมองคยองซูที่ยืนอยู่ข้างๆตน 

 

 

 

 

 

"สวัสดีครับทุกคน ตอนนี้ก็ได้เวลาที่จะได้เจอกับประธานคนใหม่ของบริษัทของเราแล้วนะครับ "


ผู้คนในงานต่างให้ความสนใจไปที่เวทีในตอนนี้ รวมทั้งร่างเล็กอย่างคยองซูด้วย

 

"ขอเชิญพบกับประธานคนใหม่ได้เลยครับ"

 

ทุกคนในงานต่างปรบมือต้อนรับร่างหนาที่เดินออกจนถึงหน้าเวที

 

คยองซูมองร่างหนาที่เดินออกมา อย่างคุ้น คุ้นเหลือเกิน ร่างเล็กนิ่ง อยู่ในห้วงความคิดของตน 

 

"นายอาจจะตาฝาดก็ได้คยองซู นายอาจจะคิดถึงเขามาเกินไปคยองซู"

 

 

 

"สวัสดีครับผม บยอนแบคฮยอน ขอบคุณคนที่มาร่วมงานวันนี้นะครับ"

 

 

" ใช่... ใช่จริงๆด้วย แบคฮยอน เป็นนาย เป็นนายจริงๆด้วย"

 

 


น้ำสีใสคลออยู่ที่ดวงตากลมโตของร่างเล็ก และไหลออกมาอย่างต่อเนื่องไปมีทีท่าว่าจะหยุดไหล ทำให้พวกพี่ๆที่ยืนอยู่ข้างละความสนใจมาจากร่างหนาที่เดินลงจากเวทีไปแล้ว

 

"คยองซู เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม "ลู่หานถามคยองซูอย่างร้อนรนว่าคยองซูเป็นอะไร ร่างเล็กก็ยังร้องไห้อย่างต่อเนื่องทำให้พวกพี่ๆปลอบกันอยู่สักพัก

 

พอร่างเล็กหยุดร้องไห้พวกพี่ๆ ก็ต่างถามว่าเป็นอะไร ร่างเล็กก็ไม่ได้ตอบอะไร และขอตัวกลับบ้านก่อนแต่จริงแล้วร่างเล็กต้องการไปหาคนรักของตน ร่างเล็กเดินหาจนทั่วงานแต่ก็ไม่เจอ จึงตัดสินใจกลับบ้านก่อนเพราะยังไงพรุ่งนี้เขาก็คงได้เจอ ร่างเล็กเดินมาที่จอดรถของตนขณะที่เดินมาเรื่อยก็ได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังคุยโทรศัพท์

 

 

 

 

 "ครับพ่อ งานเรียบร้อยดีครับ ครับ เดี๋ยวผมขับรถกลับคอนโดก่อนนะครับพ่อ ครับ" 

 

 

 

 "แบค แบคจริงด้วย"พอร่างเล็กมั่นใจว่าเป็นคนที่ตนหาจริงก็วิ่งเข้าไปโอบกอดร่างหนาอย่างคิดถึง

 

"กลับมาแล้ว ฮึก รู้มั้ยว่าคยองรอนานเเค่ไหน ฮึก คิดถึง คิดถึงเหลือเกิน" ร่างเล็กโอบกอดร่างหนาอย่างกลัวว่าร่างหนาจะหนีไปอีก พร้อมกับน้ำตาแห่งความดีใจทีไหลมาไม่หยุด

 

นี่!! คุณเป็นใคร ปล่อยผมนะ บอกให้ปล่อย"ร่างหนาแกะร่างเล็กพร้อมกับผลักออกร่างเล็กเกิดอาการงงที่ร่างหนาผลักตัวเองออกมา

 

"นี่คยองไง แม่หมีคนรักของพ่อหมาเอง จำไม่ได้เหรอ "คยองซูพูดเสียงสั่น กลัว กลัวท่าทางที่แปลกไปของร่างหนา

 

"คยองซูไหนฉันไม่เคยรู้จัก พวกโรคจิตชัดๆ"แบคฮยอนพูดอย่างหงุดหงิด แล้วเดินไปที่รถ แล้วขับรถออกไป

 

 

 

 

อะไรคือไม่รู้จัก แบคลืมคยองไปแล้วเหรอ แล้วที่ผ่านมา คยองซูคนนี้รออะไร


 

สวัสดีจ้าคุณรีดทั้งหลาย ก่อนอื่นเลยขอบคุณรีดทุุกคนที่หลงเข้ามาอ่านนะอิอิ ฝากแท็ก #ฟิครอคอย กันด้วยน๊า หรือจะพูดคุยกับไรท์หรือทวงฟิค@kankan_shinee

 

 

CRY .q