คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [2/2] THE BEAST AND THE CONKER LEAF
2/2
- THE BEAST AND THE CONKER LEAF -
ปีศาร้ายและใบเาลั
(Timothée Chalamet / Armie Hammer)
"อาร์มี่ อย่า..."
ำอ้อนวอนเ็มไป้วยแรปรารถนา ่าแผ่วเบาราวับเสียระิบที่ระเหยาไปเพียเสี้ยววินาทีในลำอที่แห้ผาและริมฝีปาที่แเป็นุย เรี่ยวแร้านทานทั้หมหายไปามือาวีที่พยายามะผลัไสแผ่นอร้อนที่เบียทับลมา บิายภายในอ้อมอที่ลืนินไปทั้ัวและวามพยายามที่ะระเสือระสนให้พ้นาายหนาเปลือยเปล่าทั้หมสูสิ้นไปพร้อมับแรายและศัิ์ศรีอเา "อย่า..." อย่าแม้แ่ะหล่อเลี้ยวามลัวและวามปรารถนาให้ับิใที่อ่อนแออผม! อย่ายัเยียัวุเ้ามาราวับว่าผมเป็นไอ้ัวราาถูที่ในท้ายสุพ่ายแพ้ให้ับอ้อมแนและเสียหัวใที่เ้นราวับท้วทำนออบทเพล! อย่าทำให้ผมรู้สึยินีับสายธารที่หลั่ไหลเ้ามา่อนทีุ่ะถอนายออห่าไปยัที่ที่ผมไม่อาามุไปไ้! ไ้โปรอย่า...
อย่าทำร้ายผมเลย...
ราวับภูเาไฟประทุในายยามที่รับรู้ถึแรปรารถนาที่ถูปลปล่อยออมาาท่อนล่าอุ วามเลียัและวามเหลวแหลบีบเ้นผมนไม่อายับไ้ยามที่สัว์ร้ายในัวุีระาายผมเป็นิ้น่อิ้น เส้น่อเส้น ุ่าให่โ โหร้ายและ่าไร้วามปราีในะทีุ่ระแทระทันายในัวผม เสียรำ่รวอันสิ้นหวัั้อไปัแห่เหนือเส้นแบ่ระหว่าวามเป็นวามาย ร่าายผมาวิ่น ร่าายผมถูแผเผา และทุวามเรียึที่ปูโปนาายอุทำให้วามรู้สึอผมเือบะลายเป็นวามหวาลัวามสัาา ผมรัรึรอบายุแน่นราวับแหวนแ่านวน้อยที่อยู่บนท่อนนิ้วอุ และผมไม่มั่นในนัว่าัวผมอยู่บนโลหรืออยู่ในนรันแน่ เพราะวามสุมสมและวามเ็บปวนั้นปนเปันนยาที่ะแยแยะ และผมไม่สามารถมีีวิอยู่ไ้โยปราศาร่มเาและร่าายอุ ลมหายใอุรินรบนผิวเนื้อแผเผาทุารานิ้วที่สัมผัส ราวับเหล็ร้อนที่รีราประทับบนายผมไปลอาล ในอนนี้เอ ผมเห็นนัยน์าที่มัวเมา้วยวามปรารถนาอย่าแรล้า ผมปล่อยให้นเอหลอมละลายลไปับวามเ็บปวและลับึ้นมาอยู่เหนือมัน เพราะรู้ว่านั่นเป็นหนทาเียวที่พาผมไปหา......ุ ัวนที่แท้ริอุ อาร์มี่...ผู้ที่พยามยาม่อสู้ับารร้ายที่แฝัวอยู่้าในมาเนิ่นนาน และเสียร่ำรวหยั่ลึลในใอผม ยามที่เ็น้อยนัยน์าสีรามไ้รับับนะในท้ายสุ
อย่าปิบัผม...
รั้หนึ่เราทอายอยู่ใ้้นเาลัหลัาปีศาร้ายไ้าไปแล้ว และุว่ายเวียนอยู่ในวัวนอวามเสียใและวามทุ์ทรมาน ผมโอบอุไว้ในะที่น้ำาอเราหลั่รินผสานันเป็นสายธารแห่วามเศร้าโศ ที่ึ่เราำระร่าายและิใที่อ่อนล้าเพื่อเริ่ม้นีวิใหม่อีรั้ ไร้เรี่ยวแรและ้อารันและันั่้อารอาาศหายใ สมอที่พลุ่พลานไป้วยอารม์หวั่นไหวและทัศนียภาพที่พร่าเลือน้วยหยาน้ำาเป็นประายยามสะท้อนับแสที่ลอผ่านร่มเาอ้นไม้ ผมสะอื้นไห้บนแผ่นออุ เพราะุือทุสิ่...ทุสิ่ทุอย่าอผม ผมไ้ยินเสียหัวเราะอุัลอไปับเสียนับานและทุ้าวเินอุถูิาม้วยบวนมที่เร่เรีบัเ็บเมล็พันธุ์ไม้าไฟป่าที่แผเผาพร้อมับวามโรธเรี้ยวอุ และฝ่ามือให่อุที่ทาบทับบนร่าายอผมทำให้ผมนึถึใบอ้นเาลั และนั่นทำให้ผมยินีที่ะอยู่ รนี้ลอไป ที่ที่มีฝ่ามือู่นั้น ฝ่ามือมามาย ฝ่ามือสีเียวมามายโปรยปรายลมาบนัวผม ปลุมัวผม ทำให้ผมหลอมรวมเป็นหนึ่เียวับสิ่เหล่านี้และมีีวิอยู่ับมัน
อย่าหยุ...
ุยิ้มและทั้ายุรู้สึสะท้าน้วยวามรัใร่่อนะเอ่ย "ันะ่วยทำให้หายเ็บ" และเ็ใบไม้ใบที่ให่ที่สุ ุลืมหายใในะที่รมันใล้ผิวายอผมและลาไล่ไปทั่วร่าายที่บอบ้ำ สั่นสะท้านและแอ่นรับสัมผัสที่แสนแผ่วเบาราวับนนที่ลอยมาามสายลมและร่วหล่นบนยอออผม ระูไหปลาร้า ้าใน้นาอผม ส่วนนั้นอผม ปลายยอและรอยแย้าในที่ยัปวร้าว ผมสะอื้นไห้และระิบับุ...อัสลิปิอุสอผม...ผมไม่เยรู้เลยว่าฝ่ามือใหู่่นั้น่าอ่อนโยนและทำให้ผมรู้สึราวับล่อลอยอยู่ในอาาศไ้เ่นนี้ ุยับ้าล ทุารเลื่อนไหวเหมือนผีเสื้อำลัระพือปี ่อนทีุ่ะยับหมุนว้าราวอย่ารวเร็วนทำให้ผมแทบลั่ ใบไม้ถูเิมเ็ม้วยแรสั่นสะเทือนและวามร้อนรุ่มในาย ส่วนนั้นอผมอุ่นวาบลายเป็นฟอสบู่ที่ล่อลอยเ้าหาวอาทิย์ ผมปลปล่อยออมาเ็มฝ่ามือเียวีอุ เปล่เสียรวราแผ่วเบาะร่าายสั่นสะท้าน และผม่ำิ่ลไปในห้ววามสุที่ท้วมท้น ฟอสีาวเหนือลื่นทะเล เปล่ประายสว่าไสวและัสาเ้าหาายฝั่้วยวามปรารถนาที่ะเป็นอุ
อย่าทำเ่นนั้น...
หลัานั้นสิ่ที่ผมเห็นมีเพียริมฝีปาหิวระหายและนัยน์าบริบอุผ่านใบไม้ใบนั้น โอบอผมในะทีุ่เลียทุหยาหยบนสิ่ทำให้ผมหลั่ไหลวามสุออมาไ้อย่าน่าประหลา ลิ้นอุหมุนวน ยับเื่อ้าทุลมหายใเ้าราวลับสิ่ที่ผมปลปล่อยออมาำลั่อยๆไหลผ่านลำอุ ผมอหนีไปารนี้ไ้ไหม? แล้วทำแบบนั้นมันำเป็น้วยเหรอ? หาแ่ทั้หมที่ผมรับรู้ไ้ในอนนี้มีเพียแ่ว่าใบไม้ใบนั้นเปรียบราวับภาพำลออัรวาลทั้มวลและเส้นสีาวที่ยืย้อยสะท้อนเป็นประายนั้นเป็นั่สายธารารา
อย่าไ้บอว่าุไม่เ้าใมัน...
****************************************
NOTE :
อัสลิปิอุส(ASCLEPIUS) เป็นเทพเ้าแห่ารแพทย์ ารรัษา และารฟื้นืนีพ ในในยุรีโบรา
CONKER TREE ือ้นเาลันิหนึ่ แ่ำว่า CONKER ็แปลว่า ลูอัะ ไ้เ่นัน
อบุที่เ้ามาอ่านานแปลอเรานะะ<3
ความคิดเห็น