คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : I'll Be Back 4
I’ll Be Back ตอนที่สี่
“นายเป็นใครกันอะ?” จุนโฮมองหน้าชานซองอย่าง งงๆ
“ o_o!!! นายจำชั้นไม่ได้หรอ?” ชานซองถามจุนโฮอย่างตกใจ
จุนโฮส่ายหน้า “ชั้นเป็นใคร ชื่ออะไร? อ๊ากกกกก”จุนโฮเอ่ยถามพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างขึ้นมากุมขมับอย่างทรมาน
“จุนโฮๆ เป็นอะไร?”ชานซองถามพร้อมกับวิ่งเข้าไปประคองจุนโฮ
“ชั้นปวดหัวมาก อ๊ากก ฮึกๆ”จุนโฮกรีดร้องอย่างทรมานพร้อมกับร้องไห้
“จุนโฮอย่าร้องนะ...ไม่เป็นไรๆ”ชานซองสวมกอดจุนโฮเอาวพร้อมกับลูบหัวไปด้วย จุนโฮไม่ได้ขัดขืนอะไรแต่กลับรู้สึกดีซะด้วย
“นายเป็นใครกันนะ…ทำไมชั้นถึงรู้สึกดีเมื่ออยู่กับนาย”จุนโฮคิดในใจ
“นอนลงนะ…เดี๋ยวชั้นจะเรียกหมอมา”ชานซองพูดพร้อมกับกดกริ่งเรียกหมอและพยาบาล
“ขอโทษครับ..คือคนไข้ฟื้นแล้วครับ”ชานซองหันมายิ้มให้จุนโฮอีกไม่นานนักหมอก็มาถึง
“สวัสดีครับหมอ คือคนไข้มีปัญหานิดหน่อยอะครับ”ชานซองค่อยๆกระซิบคุณหมอเพราะไม่อยากให้จุนโฮตกใจ
“อ่าครับเดี๋ยวเสร็จจากตรงนี้คุณช่วยไปคุยกับหมอที่ห้องนะครับ”ชานซองพยักหน้าคุณหมอค่อยๆเดินเข้าไปหาจุนโฮ
“คุณจำอะไรไม่ได้เลยเหรอครับ?”คุณหมอถามพร้อมกับตรวจส่วนนู้นส่วนนี้ของจุนโฮไปด้วย
“ครับ ผมจำไม่ได้เลยแม้แต่ชื่อของตัวเอง”จุนโฮตอบพร้อมกับทำหน้าเศร้า
“ไม่ต้องกังวลนะครับ หมอว่าความจำของคุณน่าจะมีโอกาสกลับมาได้”จุนโฮพยักหน้าแต่บหน้าก็ยังคงดูเศร้าอยู่
“งั้นเดี๋ยวหมอจะให้ยาแก้ปวดหัวแล้วกันนะครับ ส่วนคุณไปคุยกับหมอหน่อยครับ”
คุณหมอให้พยาบาลเข้ามาดูแลจุนโฮแทนส่วนชานซองให้ไปคุยกับเค้าที่ห้อง
“หมอครับ เค้าเป็นอะไรมากหรือเปล่า?”เมื่อมาถึงห้องชานซองก็ถามคุณหมอทันที
“จริงๆแล้วสมองของเค้าก็ไม่ได้มีการกระทบกระเทือนอะไรมากมายแต่หมออยากจะถามว่าก่อนที่คนไข้จะโดนรถชนมีเรื่องที่เค้าได้รับการกระทบกระเทือนท้างด้านสภาพจืตใจหรือเปล่า? อย่างเช่นเรื่องที่ทำให้เค้าเสียใจ”
“ผมก็ไม่แน่ใจน่ะครับ ผมไม่ได้อยู่กับเค้าตลอด เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศน่ะครับ”ชานซองก้มหน้าครุ่นคิด
“แต่ไม่แน่อาจจะเป็นเพราะผมน่ะครับ”
“คุณเล่าให้หมอฟังได้หรือเปล่าครับ?”ชานซองพยักหน้าพร้อมกับเล่าเรื่องทั้งหมดให้หมอฟัง
“อืมม…มันก็อาจเป็นไปได้แต่คุณแน่ใจแล้วนะครับว่าไม่มีเรื่องอื่น”คุณหมอถามชานซองอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ
“ครับน่าจะใช่นะครับ”ชานซองตอบคุณหมอ
“งั้นช่วงนี้คุณต้องดูแลคนไข้อย่างใกล้ชิดหน่อยนะครับ”
“แล้วความจำของเค้าจะมีโอกาสกลับมาหรือเปล่าครับ”
“ครับหมอว่าน่าจะใช่ แต่อาจจะกลับมาไม่หมดอย่างเช่นเรื่องที่เค้าเคยเจ็บปวดกับมันเค้าก็จะลืมมันไปน่ะครับ”
“แล้วผมต้องทำยังครับ?”
“คุณก็ต้องพยายามพาเค้าไปในที่ที่จะช่วยฟื้นความทรงจำของเค้าแล้วก็เล่าเรื่องของเค้าให้ฟัง ที่สำคัญอย่าให้เค้าเครียดนะครับเพราะอาจจะเป็นอันตรายต่อสมองของเค้าได้นะครับ”
“ครับหมอ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”ชานซองเดินออกมาจากห้องของคุณหมอเค้าก็นั่งทรุดลงกับพื้น
“จุนโฮ..ชั้นจะต้องทำให้นายกลับมาเป็นเหมือนเดิมให้ได้”
Writer Talk: ฮู้ววว เม้นน้อยมากจะร้องไห้ ฮือๆT^T ขอร้องเถอะค่า เม้นหน่อยน๊า คารวะเลยก็ได้ ป.ล.ในที่นี้ชานไม่รู้นะคะว่าโฮวิ่งหนีมาเพราะชานกอดกะทิฟ ไปละ จุ๊บๆรีดเดอร์ที่รัก
ความคิดเห็น