คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : I'll Be Back 2
I’ll Be Back ตอนที่ 2
“ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ” เสียงนาฬิกาปลุกดังบอกเวลาแปดโมง
“ปึก!” มือบางเอื้อมมาปิดเสียงนาฬิกาพร้อมกับลุกขึ้นมานั่ง
อีจุนโฮอาศัยอยู่ที่คอนโดแห่งหนึ่งร่วมกับเพื่อนสนิทของเค้า “ดูจุน” ร่างบางลุกขึ้นเพื่อจะไปปลุกเพื่อนเนื่องจากวันนี้พวกเค้าต้องไปรับเพื่อนทั้งสองจากสนามบิน
“แอ๊ดดด
.” มือบางเอื้อมมือไปบิดลูกบิดโดยไม่ต้องเคาะเพื่อขออนุญาตก่อน
ห้องนี้เป็นห้องใหญ่โล่งสีขาวเกือบทั้งหมด มีเตียงขนาดใหญ่บนเตียงมีร่างๆหนึ่งหลับอยู่โดยไม่รู้สึกตัวว่ามีคนเปิดเข้ามาในห้อง
“นี่! ดูจุน, ตื่นได้แล้ว เราต้องไปรับ เจย์กับอูด้งนะ” จุนโฮเอื้อมมือไปเขย่าเพื่อรักที่ยังนอนอย่างไม่รู้สึกตัว
“ฮือออ
..”ดูจุนครางในลำคอพร้อมกับลืมตาขึ้นมา
“แง่มๆๆ อือๆ ตื่นละๆ”
“อืม ไปอาบน้ำสิ”
“อือ รู้ละๆ”จากนั้นทั้งสองก็แยกกันเพื่อไปอาบน้ำ ดีที่คอนโดของเค้ามีสองห้องน้ำจึงทำให้ไม่เสียเวลา
เมื่อทั้งสองอาบน้ำเสร็จก็มารับประทานอาหารเพื่อที่จะเตรียมตัวไปรับเพื่อนของเค้า
“บื้นนนนน”เสียงสตาร์ทรถยนต์ดังขึ้นพร้อมกับรถคันนั้นแล่นออกเพื่อไปที่หมาย การเดินทางดูจุนเป็นคนขับ ไม่มีบทสนทนาจากทั้งสองตลอดทางจนดูจุนรู้สึกอึดอัดเค้าเหลือบมองร่างบางที่เอาแต่เหม่อมองไปนอกรถ เค้าเหลือบไปเห็นแหวนที่จุนโฮใส่ไว้ที่นิ้วนางข้างซ้าย ที่จริงเค้าก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับแหวนนั่นมากมาย แต่เท่าที่จุนโฮเคยเล่าให้ฟังก็รู้แค่ว่าเคยมีคนให้ไว้กับเค้า
“นาย ยังจะรอเค้าอีกงั้นเหรอ?” จุนโฮเบือนภาพจากนอกกระจกรถ หันมายังคนที่ถามพร้อมกับยักคิ้วข้างนึงแสดงถึงความงงงวย
“ทำไมล่ะ นายจะรู้ไปทำไม?”
“เค้าไม่กลับมาแล้วน่า ตัดใจซะเถอะ จุนโฮ” จี๊ดดด คำพูดของดูจุนเหมือนกับเข็มที่ทิ่มแทงจุนโฮ
“
..” “จริงสิ
เราควรจะลืมเรื่องนี้ไปได้แล้ว ถึงจะคิดอย่างนี้แต่ทำไมในใจยังกลับเฝ้ารอล่ะ ทำไมเราถึงยังต้องเก็บแหวนบ้าๆนี่ไว้ด้วย”
ดูจุนเหลือบมองเพื่อนตาตี่ที่จู่ๆก็เงียบไป จุนโฮจะรู้บ้างมั๊ยนะว่าใบหน้าที่เศร้าสร้อยของเค้าจะทำให้เพื่อนอย่างเค้าไม่สบายใจเอามากๆ
“จุนโฮ..นายรักเค้าสินะ นายเคยมองมาที่ชั้นบ้างไหม? ทั้งๆที่เค้าคงจะลืมนายไปแล้วด้วยซ้ำ
.....ชั้นจะทำให้นายลืมเค้าให้ได้”ดูจุนคิดในใจ
ณ สนามบิน อินชอน
“ชั้นมาถึงแล้วนะ จุนโฮ รอก่อนนะ ชั้นกำลังจะไปหานาย”ร่างสูงสง่าพร้อมหน้าตาที่หล่อเหลาคมคาย ฮวาง ชานซอง ซึ่งที่ตอนนี้เค้าเดินทางกลับมาถึงเกาหลีเพื่อที่จะมาหาคนที่เค้าเคยให้สัญญา เค้ารอรับกระเป๋าเดินทางและเดินตรงออกมาเพื่อที่จะออกจากสนามบินไปตามหาจุนโฮ
“อ้ะ !!” ชานซองสะดุ้งเมื่อมีใครคนหนึ่งวิ่งมาจับแขนของเค้า
“นี่! ชานซอง!”ชานซองหันไปมองตามเสียงพร้อมกับที่เค้าเห็นร่างเล็กของหญิงสาวคนหนึ่ง
“อ้าว, ทิฟฟานี่ เธอมาทำอะไรเนี่ย”ชานซองเอ่ยถามเพื่อนสาวสวยของเค้า
“ก็มารับนายไงล่ะ,จะมาไม่มีบอกเลยนะ ดีที่ชั้นโทรไปถามคุณป้ามาถึงได้รู้”
“อ่าๆ,โทดที ชั้นรีบมาน่ะเลยไม่ได้บอกใคร”
“ช่างเถอะๆ,มาๆ มากอดที คิดถึงมากเลยรู้ไหม?”
“อืม,ชั้นก็คิดถึงเธอ”หญิงสาวอ้าแขนออกพร้อมกับที่ชานซองดึงเธอเข้ามากอดทันที
ด้านจุนโฮ ณ สนามบิน อินชอน
“เจย์กับอูด้งจะถึงกี่โมงกันน๊า” จุนโฮเอ่ยพร้อมชะเง้อหาเพื่อนของเค้าจากประตูห้องผู้โดยสาร
“ยังไม่ถึงหรอกมั้ง”ดูจุนตอบพร้อมกับช่วยชะเง้อหาด้วย
ในขณะนั้นจุนโฮได้เหลือบไปเห็นร่างๆหนึ่งซึ่งคุ้นตาของเค้ามาก
“ชานซองงง!!!” จุนโฮร้องขึ้นอย่างตกใจแต่ทว่ามันกลับเบามากจนทำให้ร่างที่ยืนอยู่ไกลพอสมควรไม่อาจได้ยินได้ ถึงจะไม่ได้เจอกันหลายปีแต่เค้ามั่นใจแน่นอนว่าเป็นชานซองแม้ว่าร่างกายจะเปลี่ยนแปลงไปบ้างแต่หน้าตานั้นจุนโฮจำได้ดีเมื่อคิดได้เช่นนั้นจุนโฮทำท่าจะวิ่งเข้าไปหาร่างนั้นแต่กลับชะงักเมื่อเห็นว่าร่างนั้นกำลังกอดกับผู้หญิงคนหนึ่งร่างของเธอเล็กและหน้าตาสะสวย จุนโฮจึงได้แต่ยืนมองอยู่ตรงนั้น จนชานซองเหลือบมาเห็นจุนโฮเข้า
“จุนโฮ!!!....”ชานซองตาโตเอ่ยชื่อของจุนโฮขึ้นอย่างตกใจแต่ทว่าแหบพร่า
จุนโฮน้ำตาไหลนองหน้าอย่างรวดเร็วปากสั่นราวกับกับกำลังทรมานมากๆ ชานซองผละออกจากทิฟฟานี่
ทำท่าจะวิ่งเข้ามาหาจุนโฮ จุนโฮเห็นดังนั้นจึงหันหลังกลับแล้วออกวิ่งทันที
“เฮ้ๆ จุนโฮไปไหนอะ?” ดูจุนตะโกนถามเพื่อนที่จู่ๆก็วิ่งออกไป
“เดี๋ยว!! จุนโฮ!” ชานซองวิ่งตามจุนโฮไปติดๆทำให้ดูจุนและทิฟฟานี่ที่กำลัง งงต้องวิ่งตามไปด้วย
“อย่าตามมา ฮึกๆ ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น!!”จุนโฮยังวิ่งต่อมาเรื่อยๆจนมาถึงที่จอดรถ
“ไม่! จุนโฮหยุดก่อน”ชานซองที่วิ่งตามก็ยังไม่หยุดเช่นกัน
ในขณะนั้นมีรถยนต์คันหนึ่งแล่นมาด้วยความเร็วสูง
“จุนโฮ!! ระวัง!!!”
“อ้ะ!!!”
“ปริ๊นนนนนนน
!!!!!”
“โครมมม
..!!!”
“เกร๊งง กิ๊ง กิ๊ง กิ๊ง”เสียงแหวนกลิ้งหล่นมมาตามพื้น
Writer Talk: อ๊ากกกกก จบไปอีกตอน หุหุ มาลุ้นกันในตอนต่อไปนะค๊า อ่านแล้วเม้นด้วยจิ คนแต่งก็อยากให้คนอ่านชิมิ? แต่อ่านแล้วก็เม้นด้วยสิจ๊ะ รีดเดอร์ที่หน้าตาดีทั้งหลาย^^
ความคิดเห็น